บทที่ 4 พ่อบุญทุ่ม (2) 

บทที่ 4 พ่อบุญทุ่ม (2)

แอนดี้ปิดเปลือกตาลง ปากบางคลี่ยิ้มอย่างคนสบายใจ นิ้วเรียวยาวเคาะลงไปที่ขาอ่อนอย่างเป็นจังหวะ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้ถึงแรงกระตุกสั่นรัวที่เปลือกตาข้างขวา ราวกับว่าจะเกิดเหตุอาเพศรุนแรงยังไงยังงั้น ก่อนที่เขาจะสะดุ้งหลุดจากภวังค์เมื่อเสียงเคาะที่ประตูดังขึ้นเพราะภาดาเลขาของเขาอย่างแน่นอน

ก๊อก ก๊อก!!

“ขอโทษ..ครับท่าน เอ่อ...”

ภาดาที่ตอนนี้มีเม็ดเหงื่อเล็ก ๆ ผุดอยู่บนกรอบหน้า ทั้ง ๆ ที่อุณหภูมิของห้องเย็นฉ่ำต่ำกว่า 22 องศา และสีหน้าของเขามันทำให้แอนดี้ต้องหวั่นวิตกว่าบุญสะสมของเขาทำไมมันช่างหมดลงรวดเร็วปานนี้

“มีอะไร อ้ำอึ้งแบบนี้ วันนี้จะรู้เรื่องมั้ย?” แอนดี้จ้องกร้าวไปที่ภาดา ผู้ที่ทำลายอารมณ์ดี ๆ ของเขาลงอย่างฉับพลัน

“คือ...ท่านต้องดูนี่ครับ” ภาดากระเถิบตัวเข้ามาและนั่งลงประกบข้าง พร้อมยื่นสมาร์ตโฟนที่มีข่าวของผู้เป็นนายอยู่บนหน้าสื่อ

ไฮโซหนุ่มโชว์ป๋า ทุ่มทุนถอยซุปเปอร์คาร์ให้หวานใจคนใหม่ที่ราคาสูงลิ่วเฉียด 30 ล้าน คาดว่าสาวสวยปริศนาคงไม่ใช่แค่คู่ควงธรรมดา งานนี้คงทำสาว ๆ หลายคนกลับมากินแห้วอีกรอบ เมื่อหนุ่มแอนดี้ไม่โสดซะแล้ว หรือที่ว่ารักล่มครั้งก่อนสาเหตุที่แท้จริงเพราะสาวสวยคนนี้….

“นี่มันข่าวบ้า ข่าวบออะไร ไปจัดการเอามันออกให้หมด” แอนดี้ผู้เกลียดการเป็นข่าวฉาวเป็นที่สุด ถึงกับหัวเสีย มือหนาเลื่อนมาปลดกระดุมคอเสื้ออย่างหงุดหงิด งานนี้คนที่ซวยที่สุดคงเป็นใครไม่ได้นอกจากภาดา

“ครับท่าน ผมจะรีบจัดการเดี๋ยวนี้ แล้วเรื่องรถล่ะครับ มีอะไรที่ผมต้องรู้เพิ่มมั้ยครับ?”

“นั่นมันหน้าที่นายภาดา!! ฉันต้องรู้ให้ได้ข่าวบ้านี่ปูดออกมาจากใคร ฉันให้เวลานายจัดการให้แล้วเสร็จก่อนเที่ยง”

“เอ่อ..ครับท่าน ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้ครับ” พูดจบภาดาก็รีบเดินออกจาห้องไปทันที หลังจากพ้นประตูออกมาได้ เขาได้แต่กลอกตามองบน พร้อมตะโกนโห่ร้องกึกก้องภายในใจ ภาดาพ่นล้มหายใจออกมาอีกหลายต่อหลายเฮือก ก่อนจะรีบต่อสายไปจัดการเก็บกวาดข่าวขยะพวกนั้นของผู้เป็นนาย

ขณะที่ภาดานั่งทอดถอนหายใจอย่างหมดอาลัยตายอยาก เขาได้แต่พยายามนึกถึงโบนัสก้อนโตมากกว่า 18 เดือน รวมทั้งสวัสดิการอื่น ๆ ที่เจ้านายใจป๋าของเขาประเคนปรนเปรอลูกน้องแบบขั้นสุด เพียงเท่านี้แรงฮึกเหิมมหาศาลก็ทำให้เขาสามารถมีสมาธิต่องานตรงหน้าได้อีกครั้ง แต่ความวัวไม่ทันหาย ความควายก็เข้ามาแทรก เมื่อผู้ที่จะยืนยันข่าวนั่นของเจ้านายได้มาเยือนถึงที่

ก๊อก ก๊อก!!

“ขอโทษ..ครับท่าน เอ่อ...” ภาดาเคาะประตูเพียงแค่สองครั้งก็แทรกตัวเข้ามายืนตัวลีบตัวแบน นั่นยิ่งทำให้ผู้เป็นนายหัวเสียมากขึ้น

“มีอะไรอีก!!”

“ผู้จัดการฝ่ายของ…ของ..เอ่อ รถที่คุณมาลีรินทร์ไปจองไว้ มาขอเข้าพบท่านครับ” ภาดาได้แต่รีบหลุบตาต่ำลงทันที เมื่อแววตาดุร้ายจนแทบจะถลนออกจากเบ้าจ้องมาที่เขาราวสัตว์ป่าที่พร้อมขย้ำเขาให้แหลกคาคมเขี้ยวนั่น

“ให้เข้ามาได้!!” แอนดี้พูดเสียงลอดไรฟัน ก่อนจะพยายามปรับสีหน้า และขยับเสื้อผ้าให้เรียบร้อย รวมทั้งปรับท่านั่งโดยยกขาที่ไขว่ห้างลง จากนั้นก็มีแขกที่เขาไม่คุ้นหน้าคร่าตาเดินเข้าห้องมาสองคน กับเอกสารในมือ

“สวัสดีครับ คุณอดิรัตน์ ผมเจนภพ ผู้จัดการประจำศูนย์รถซุปเปอร์คาร์ ที่คุณมาลีรินทร์ได้เข้ามาจองรถกับเรา วันนี้ผมและผู้ช่วยจึงขออนุญาตนำเอกสารและแจงรายละเอียดต่าง ๆ ให้คุณอดิรัตน์ได้รับทราบครับ”

จากนั้นเจ้าหน้าที่ทั้งสองก็ผลัดกันให้ข้อมูลกับชายผู้พยายามปั้นสีหน้าเรียบเฉย การพูดคุยผ่านไปราว 45 นาที อดิรัตน์ก็เซ็นเช็คเงินสด 28.7 ล้าน แล้วยื่นให้ฝ่ายนั้นทันที

ชายหนุ่มนั่งกุมมือผสานไว้ โดยกดนิ้วโป้งแรงลงไปบนฝ่ามือเพื่อระบายความโกรธจนแทบสติแตก ขณะที่ใบหน้ายังต้องแสร้งเปื้อนยิ้มเป็นครั้งคราว เวลา 45 นาทีที่เขานั่งอยู่ หูและสมองของเขาไม่สามารถจดจำอะไรได้อีกเลย ซึ่งหน้าที่จดจำมันเป็นของภาดาเลขาของเขา เพราะเพียงแค่เขานั่งสงบใจให้เย็นอยู่นี่ก็ทำให้สมาธิ รวมทั้งสติทั้งหมดของเขาไม่เหลือแล้ว

“แล้วชื่อเจ้าของรถ ให้ผมระบุเป็นชื่อใครครับ” ผู้จัดการอวุโสถามขึ้น และนั่นทำให้แอนดี้นิ่งเงียบไปอยู่นาน ก่อนจะยกยิ้มที่มุมปากขึ้น

“ก็ต้องเป็นชื่อของคุณมาลีรินทร์ สิครับ ผมจะบอกความลับให้คุณรู้เป็นคนแรกเลยนะครับ ผม..ผมกำลังจะขอเธอแต่งงานเร็ว ๆ นี้ครับ ฮ่าๆ”

คำตอบของแอนดี้น่าจะเป็นคำพูดแรกที่ทุกคนในห้องนี้รวมถึงตัวเขาเองด้วยที่เคยได้ยินได้รู้มัน จากนั้นเขาก็หัวเราะร่า ส่ายหน้าเล็กน้อยราวเขินอายที่ได้เอ่ยความลับนี้ออกมา คนที่ดูจะงุนงงและเข้าใจอะไรมากที่สุดในเวลานี้น่าจะเป็นภาดาหนุ่มอาภัพผู้นี้

“โอ๊ะ..ยินดีด้วยนะครับ คุณมาลีรินทร์ เป็นผู้หญิงที่โชคดีจริง ๆ ครับ”

“ครับ…ผมอยากให้เธอรู้สึกโชคดีที่สุดทั้งในยามตื่น ยามหลับ แม้กระทั่งยามฝัน ที่เธอได้เลือกผม!!”

ซุ่มเสียงและแววตาของแอนดี้ที่พูดถึงมาลีรินทร์ทำเอาภาดาถึงกลับลอบกลืนน้ำลายลงคอ เขาไม่กล้าแม้แต่จะจินตนาการต่อเลยว่า ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนั้นจะเจออะไรบ้างหลังจากนี้

หลังจากทั้งห้องเหลือกันเพียงสองคน ร่างสูงก็ลุกขึ้นยืนเหยียดเต็มความสูง ก่อนจะกระแทกเท้าไปที่โซฟาจนมันขยับ เพื่อระบายความโกรธแค้น นี่เขาต้องสูญเงินเพื่อรักษาหน้าและชื่อเสียงของตัวเองสูงถึงเกือบสามสิบล้านบาทเพราะผู้หญิงไร้ยางอายแบบนั้นเลยเหรอเนี่ย

“ร่างสัญญา และจดให้หมดว่าแม่นั่นผลาญเงินฉันไปทั้งหมดเท่าไหร่ อย่าให้ตกหล่นแม้แต่บาทเดียว” แอนดี้ยกนิ้วขึ้นชี้สั่งภาดาที่พยายามยืนตัวลีบตัวแบน เงียบกริบอยู่นานกว่าชั่วโมง

“ทุกบาทเลยใช่มั้ยครับ แล้วแสนแรกที่ท่านให้โดยเสน่หา ต้องจดรวมไปด้วยมั้ยครับ?” ภาดาถามย้ำเพื่อความแน่ใจ

“เสน่หา…งั้นเหรอ? เอาตรงไหนมาเสน่หา นายนี่!!”

“ครับท่าน ครับ ครับ ผมจะทดจดหมดไม่หลงลืมเลยสักบาท งั้นผมขอตัวเลยนะครับ” เขาไม่รอให้ผู้เป็นนายได้อนุญาต ภาดาก็รีบเดินจ้ำอ้าวหนีออกจากห้องไป ปล่อยให้แอนดี้ยืนหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่เพียงผู้เดียว

“มาลีรินทร์!!! เธอมันไม่รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่ อย่ามาโอดโอยตอนฉันเอาคืนบ้างก็แล้วกัน หึ”