ลองชุดแต่งงาน

ที่ดินที่ซื้อในฉงหมิงในอนาคต ราคาจะสูงมากขึ้นจนน่าประหลาดใจ แต่อย่างไรแล้วจินเฟิงก็ไม่ได้มีความคิดที่จะขายที่ดินในส่วนนั้นต่อ เธอต้องการที่จะเก็บเอาไว้ลุงทนมากกว่า

ที่นอนในบ้านใหญ่นุ่มดีทีเดียว เหมือนว่าการตอบรับแต่งงานแทนอ้ายหนิง จะช่วยคนโง่พวกนั้นได้เป็นอย่างดีทีเดียว ไม่อย่างนั้นแล้วคิดหรือว่าจะได้รับการปฏิบัติที่ดีจากคนเหล่านั้นได้มากถึงขนาดนี้ เครื่องปรับอากาศในฤดูร้อนมันดีแบบนี้เอง อาหารที่มีเนื้อในมื้ออาหาร พร้อมทั้งมีสาวใช้เอามาประเคนให้ถึงห้องนอนมันดีแบบนี้

คนพวกนั้นคงคิดที่จะขุนให้เธออ้วนขึ้นสินะ เอาสิเมื่อทำดีด้วยเรื่องอะไรที่เธอต้องขัดกันล่ะ ร่างกายเธอก็สมควรที่จะถูกฟื้นฟู เพราะหลังจากที่แต่งออกไป ก็ต้องสู้รบตบมือกับบ้านรองของคุณชายโจว ที่ป่วยไม่จริง ถ้าหากมีการประกวดการแสดงยอดเยี่ยม เธอคิดว่าผู้นำโจวน่าจะได้รับรางวัลเหล่านั้นมากกว่าน้องสาวของเธอด้วยซ้ำไป

"อาหารเช้าค่ะคุณจินเฟิง"

ป้าที่เคยใช้งานเธออย่างบ้าคลั่งก่อนหน้านี้ เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหน้ามือเป็นหลังมือ คิดว่ารวมหัวกันเสแสร้งทำดีกับเธอแล้ว บัญชีดำที่เธอจดไว้ จะได้รับการอภัยอย่างนั้นหรือไง จินเฟิงพร้อมที่จะคิดบัญชีกับทุกคนรวมต้นรวมดอกไม่มีขาดไม่มีเกิน เพราะฉะนั้นแล้วแค่การเสแสร้งแค่นี้ อย่าคาดหวังเลย 

"เดี๋ยวก่อนค่ะ อย่าลืมเอาเสื้อผ้าของฉันออกไปซักให้ด้วย" แน่นอนว่าคนที่ตกต่ำมากที่สุดในวันวาน กล้าที่จะใช้ตนเอง เป็นใครที่จะยินยอมได้ง่าย ๆ

"นี่เธอ"

"หรือว่าจะให้หนูเอาไปซักเองดีล่ะคะ แม่ใหญ่คงไม่เห็นด้วยแน่ ๆ " แน่นอนว่าหากเรื่องนี้ถึงนายหญิง เรื่องมันคงไม่จบง่าย ๆ แน่นอน เพราะหลังจากที่จินเฟิงจะแต่งงานออกไปกับบ้านโจวแทนคุณอ้ายหนิง เจ้านายก็สั่งว่าให้หลับหูหลับตาทำดีกับจินเฟิงหน่อย มันแค่เพียงระยะเวลาสั้น ๆ เท่านั้นเอง เพราะอย่างไรแล้วหลังจากที่แต่งเข้าไปในตระกูลโจว การมีชีวิตท่ามกลางกรงเล็บ และสามีที่ไม่มีความสามารถที่จะทำอะไรได้

จินเฟิงมองหัวหน้าแม่บ้านที่เดินออกไปอย่างไม่พอใจ นี่ก็เป็นแค่การเอาคืนเบา ๆ เท่านั้น ขอเวลาเธอเพียงไม่นานเท่านั้นเอง รับรองได้ว่าคนเหล่านี้ต้องขอบคุณเธอจนกระอักเลือดออกมาเลยทีเดียว โดยเฉพาะอ้ายหนิง น้องสาวสุดที่รักของเธอ  จะต้องได้รับการตอบแทนอย่างสาสมใจยิ่งกว่าคนอื่น

แน่นอนว่าแม้จะทำดี แต่จินเฟิงก็ยังไม่ได้รับอนุญาตให้ไปร่วมโต๊ะอาหารกับคนอื่น ๆ รังเกียจให้ดีไปเถอะ เธอเองก็รังเกียจคนเหล่านั้นเกินกว่าที่จะกลืนอาหารลงคอจริง ๆ  

ป้าแม่บ้านมารายงานเจ้านาย แม้ว่าจะไม่พอใจแค่ไหนก็ได้แต่อดทนเท่านั้น หลังจากที่แม่นั่นแต่งงานไปจากบ้านเสิ่น เรื่องราวทุกอย่างก็จบแล้ว

"มันกล้าขนาดนั้นเชียวหรือ"

"จริงค่ะ แม่นั่นคงคิดว่าตัวเองจะได้เป็นคุณนายแล้วล่ะมั้งคะ"

"เหอะ น่าตลกดี  เอาเถอะตอนนี้ก็ตามน้ำไปก่อน หลังจากที่มันแต่งออกไปแล้ว บ้านเสิ่นก็จะไร้ซึ่งเลือดเนื้อเชื้อไขคนบ้านนอกแบบนั้น"

แน่นอนล่ะว่าไม่มีใครในบ้านหลังนี้ที่ไม่รังเกียจสองแม่ลูกนั่น แม้แต่สามีของเธอก็รังเกียจมากทีเดียว เขาแค่แสดงให้คนอื่นเห็นว่ารับผิดชอบเท่านั้น หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นคลอด ก็แต่งเธอเข้ามาเป็นภรรยาใหญ่ คิดดูเอาสิว่านั่นเปรียบเสมือนการตบหน้าฉาดใหญ่แค่ไหน แม้แต่แม่สามีก็ปฏิบัติกับเธอได้ดี และแตกต่างกับผู้หญิงคนนั้นมาตลอด 

จินเฟิงกำลังวางแผนในความคิดต่าง ๆ เธอต้องทำอย่างไรก็ได้ ให้โจวเฟยหลงมาเป็นคนของเธอจริง ๆ เพราะนั่นหมายถึงความมั่นคงในชีวิตหลังจากนี้ คิดดูสิว่าการมีสามีที่ยิ่งใหญ่อย่างเขา และเป็นสามีที่รักภรรยาอย่างเธอสุดหัวใจ คุณภาพชีวิตของเธอนั้นจะดีมากถึงขนาดไหน แค่คิดถึงชีวิตที่ดีของตนเองนับจากนี้ไป ก็พาลมีความสุข

จินเฟิงหน้าตาดีเหมือนแม่ ถ้าพูดถึงความสวยแล้ว ถ้าหากจินเฟิงบำรุงร่างกายดี ๆ ได้รับอาหารจนครบ อ้ายหนิงน้องสาวไม่มีวันเทียบเคียงความสวยจากพี่สาวได้เลย ไม่ว่าจะเป็นดวงตาเมล็ดซิ่ง จมูกกับปากที่รับกันเป็นอย่างดี เส้นผมที่สุขภาพดี เพราะเป็นแบบนั้นแม่เลี้ยงของเธอถึงไม่อนุญาตให้จินเฟิงไว้ผมยาว มองทรงผมสั้นที่คล้ายกับหนูแทะของตัวเองอย่างเหนื่อยใจ ต้องใช้เวลาอีกนานขนาดไหน กว่าที่มันจะยาวลงมาเสมอกัน เวลาเพียงไม่กี่วันนี้ คงไม่ทำได้แน่ ๆ  เห็นทีว่าจะต้องออกไปตัดผมให้มันเป็นทรงที่ดีกว่านี้ จะไม่ยาวก็ช่างเถอะ มีทรงผมอีกมากที่สวยกว่าผมยาว

แต่นั่นแหละมันไม่ใช่ตอนนี้ อย่างน้อย ๆ ก็ต้องเป็นตอนที่ย้ายไปอยู่ที่บ้านตระกูลโจวแล้วเท่านั้น  เรื่องอื่นปล่อยวางมันไว้ก่อน ไม่รู้ว่าจะทำอะไร ก็ใช้ชีวิตวน ๆ อยู่ในห้อง จนกระทั่งมีคนตามไปลองชุดแต่งงาน สำหรับตระกูลโจวแล้วแน่นอนว่าชุดแต่งงานนั้นต้องเป็นอะไรที่สมเกียรติมากที่สุด

เรื่องเปลี่ยนตัวคนที่แต่งออกไป ตระกูลเสิ่นบอกตระกูลโจวตามตรงไป แน่นอนว่าสำหรับตระกูลโจวแล้วแค่เป็นทายาทตระกูลเสิ่นก็พอ เรื่องนี้ผู้นำตระกูลโจวอย่างโจวเฟยหลงไม่ใส่ใจ ใครจะแต่งมาก็ช่างเถอะ ผู้หญิงก็ไม่ได้แตกต่างกันสักคน แม้ว่าข่าววงในที่รายงานเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นจะ รายงานมาว่า จินเฟิงในบ้านตระกูลโจว เป็นลูกนอกสมรสของผู้นำตระกูลเสิ่น

โจวเฟยหลงไม่เคยรู้เกี่ยวกับว่าที่ภรรยาคนใหม่ของเขามาก่อน เพราะตอนที่หมั้นหมายตระกูลเสิ่นย้ำอย่างชัดเจนก่อนหน้านี้ ว่าเป็นอ้ายหนิงที่จะแต่งกับตระกูลโจวในอนาคต การเปลี่ยนตัวเจ้าสาวที่จริงเรียกว่าข้ามหน้าข้ามตาก็ได้ คงคิดว่าโจวเฟยหลงล้มป่วยและคิดที่จะทำอย่างไรก็ได้สินะ เอาเถอะเขาก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าเสิ่นจินเฟิงที่จะเข้ามาเป็นภรรยาของเขา จะรับมืออย่างไรกับมังกรที่ไม่เคยก้มหัวให้ใครอย่างเขา

วันไปลองชุด มีเพียงเจ้าสาวที่ไปลองเสื้อผ้าที่ห้องเสื้อ สำหรับเจ้าบ่าวเลือกให้ช่างไปจัดการถึงที่พัก อย่างที่รู้ว่าผู้นำตระกูลโจวไม่สบาย การเดินทางออกนอกบ้านในช่วงเวลาแบบนี้ถึงไม่ใช่เรื่องที่ทำได้ตามสบายมากเท่าไหร่

"เจ้าสาวหน้าสวยมากนะคะ เพียงแต่ฉันคิดว่าเธอผอมไปเสียสักหน่อย"

จินเฟิงคิดในใจ จะให้เธอสมส่วนได้อย่างไร ในเมื่อตั้งแต่เล็กจนโต เธอแทบไม่ได้แตะต้องอาหารดี ๆ อย่างไรก็แล้วแต่ อาหารดีๆ ที่บ้านเสิ่นมอบให้ ก็เพิ่งจะมีเมื่อไม่นานมานี้เอง ถ้าหากคิดว่าเธอในตอนนี้ผอมเกินไป แล้วในอดีตล่ะ ไม่เรียกว่าซากศพเลยหรือยังไง

ชุดเจ้าสาวมีเพียงแค่ชุดพิธีการสีแดงเท่านั้น เพราะเจ้าบ่าวของเธอคงไม่สบาย  และใช่เขาเสแสร้งไม่สบายเท่านั้น จินเฟิงรู้ดีกว่าใครอื่น เพราะว่าเธอผ่านเหตุการณ์เหล่านั้นมาแล้ว ตระกูลเสิ่นแทบถูกล้างตระกูล นั่นยังไม่รวมถึงบ้านรองที่จะโค่นล้มเพื่อที่จะนั่งเก้าอี้ผู้นำด้วย 

จะชุดไหนก็ไม่ต่างกัน ไม่ว่าอย่างไรแล้วการแต่งงานครั้งนี้ ก็แค่แต่ง ๆ ไปเท่านั้น ยังไม่รู้เลยว่าเธอจะต้องแต่งงานกับไก่หรือไม่ ทุกอย่างล้วนขึ้นอยู่กับอารมณ์ของโจวเฟยหลงทั้งนั้น เขามันเป็นทั้งตัวอันตราย แต่ในเมื่อไม่มีทางเลือกไหนที่เป็นทางลัดที่ดีกว่านี้อีกแล้ว

"ฉันคิดว่าชุดนี้ก็ได้ค่ะ"

กี่เพ้าสีแดงสดยาวถึงข้อเท้าเรียว แหวกขึ้นมาถึงเข่า ลวดลายหงส์กับมังกร จะว่าไปแล้วมันช่างเป็นอะไรที่บังเอิญจริงๆ ชื่อเขาที่แปลว่ามังกรสงบ และชื่อเธอที่แปลว่าหงส์ทอง ราวกับว่าทั้งสองคนถูกสร้างขึ้นมาเพียงเคียงคู่กันอย่างไรอย่างนั้น จินเฟิงแอบคิดอย่างติดตลก ถ้าหากว่าหงส์อย่างเธอไม่ใช่หงส์ปีหัก นั่นก็คู่ควรอยู่หรอกนะ

ต้าหลางแอบถ่ายรูปผู้หญิงที่จะขึ้นมาเป็นนายหญิงในอนาคตเงียบ ๆ หลังจากที่ติดตามก็รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านเสิ่นยิ่งกว่าคนใช้ เรื่องที่ผู้หญิงคนนี้เป็นลูกสาวคนโตของนายท่านเสิ่น เป็นเรื่องจริงแท้อย่างแน่นอน เพียงแต่ว่าการปฏิบัติที่ไม่ได้ต่างกับเลี้ยงสัตว์เลี้ยงนั่นคืออะไรกัน

"คุณชายครับ คุณจินเฟิงเธอเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลเสิ่นจริง ๆ ครับ ที่ตระกูลเสิ่นปิดข่าวนี้เงียบมาตลอด เพราะแม่ของคุณเสิ่นจินเฟิงมาจากชนบท เธอเป็นลูกนอกสมรสครับ"

"อืม ออกไปได้แล้ว"

เขาแค่ตอบคล้ายกับว่าไม่สนใจ ทว่ามือยังเลือนไปจับรูปถ่ายขึ้นมาดู ดวงตาของอีกฝ่ายมีเสน่ห์อย่างน่าประหลาดใจ ทว่ารูปร่างที่ผอมแห้งแบบนี้ คนตระกูลเสิ่นเลี้ยงดูเธอมาอย่างไร

ตอนแรกเขาคิดว่าจะไม่เข้าร่วมพิธี แต่เมื่อเรื่องราวมาถึงขนาดนี้ หากไม่เสแสร้งเป็นคนอ่อนแอเสียหน่อย มันจะสนุกอะไรกันล่ะ หลังจากนั้นบ้านรองยังไม่ได้ส่งพยาบาลใหม่มาอีก แต่เขารู้ว่าอีกฝ่ายนั้นกำลังวางแผนอื่นเงียบ ๆ อยู่