บทที่ 3 หนามยอกเอาหนามบ่ง

ธาริกาเดินลงมาจากชั้นบนเวลาเกือบห้าโมงเย็น บ้านทั้งบ้านเงียบเหมือนไม่มีคนอยู่ เธอจึงเดินสำรวจเรือนกุหลาบ ซึ่งเป็นบ้านทรงยุโรปผสมผสานกับความเป็นไทยได้อย่างลงตัว ขนาดของบ้านไม่ใหญ่ไม่เล็กมาก ชั้นบนมีสามห้อง ห้องนอนของราเชนทร์ ห้องนอนของเธอ และห้องทำงานของเขา ส่วนด้านล่างมีห้องรับแขกขนาดพอดี ห้องอาหารที่อยู่ติดกับห้องครัว และห้องนั่งเล่นที่มีชุดเครื่องเสียงขนาดใหญ่ติดตั้งอยู่ ด้านขวามือของห้องจะมีบาร์ ห้องนี้ดูเหมือนจะเป็นห้องปาร์ตี้ที่มีความจุไม่เกิน 20 คน

ด้านหน้าของบ้านจะมีต้นกุหลาบออกดอกชูช่ออยู่เป็นแนวตลอดทางเดิน ไปสิ้นสุดที่ทางเชื่อมระหว่างเรือนกุหลาบและบ้านหลังใหญ่ที่มีความใหญ่มากกว่าที่เรือนกุหลาบเกือบสามเท่า

“คุณแก้วจะไปไหนคะ?”

ธาริกาหันมาทางต้นเสียง เธอมองเห็นหญิงสาวร่างเล็ก ผิวดำแดงชอบคาดผมไว้ที่กลางศีรษะ ลักษณะและรูปร่างเหมือนกับคนชื่อสร้อยที่วาติยาน้องสาวของเธอเล่าให้ฟัง

“อืม...ไปเดินเล่น แล้วสร้อยจะไปไหนล่ะ?”

“ก็มาตามคุณแก้วนี่แหละค่ะ” สร้อยตอบ

“มาตาม...ตามไปไหนเหรอ?” ธาริกาถามด้วยความสงสัย

“คุณเชนทร์ให้มาเรียกค่ะ...แต่ว่า...” สร้อยทำท่าอึกอักจนธาริกาสงสัยอีกครั้ง

“มีอะไรเหรอสร้อย?...พูดมา”

“คุณเชนทร์พาผู้หญิงมานอนที่ห้องของคุณแก้วอีกแล้วค่ะ”

สร้อยพูดด้วยน้ำเสียงเบาหวิว สาเหตุนี้แหละที่ทำให้วาติยาต้องหนีออกจากเรือนกุหลาบไปหาเธอที่สวนผัก แต่มันใช้ไม่ได้สำหรับเธอ

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันจัดการเอง” ธาริกาพูดอย่างมาดมั่น สร้อยมองหญิงสาวด้วยใบหน้าที่งงๆ

“คุณแก้วกลับมาครั้งนี้ดูเปลี่ยนไปนะคะ...ไม่เหมือนคุณแก้วคนก่อนเลย ดูอย่างวันนี้สิคะ คุณเชนทร์กับคุณท่านหน้าหงายไปเลย”

สร้อยชื่นชมในตัวของหญิงสาวมาก เพราะสร้อยรู้สึกสงสารและเห็นใจ วาติยาที่ต้องทนฟังราเชนทร์พูดจาแรงๆ ทุกวัน

“แก้วคนเก่าตายไปแล้วสร้อย...ต่อไปนี้จะมีแต่แก้วคนใหม่”

ธาริกาพูดพร้อมกับเดินไปที่เรือนกุหลาบ ขึ้นไปที่ชั้นบนตรงไปที่ห้องของเธอ

วินาทีแรกที่เปิดประตูเข้าไป ธาริกาเห็นร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวรูปร่างสมส่วน ทรวงอกที่ทำศัลยกรรมเบ่งบานเป็นลูกโป่งลูกโต ใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นกำลังซุกซบอยู่ที่ซอกคอของเขา ร่างกายท่อนบนของราเชนทร์เปลือยเปล่า มัดกล้ามเป็นมัดๆ ดูสวยงามและแข็งแกร่ง หน้าท้องที่แบนราบ ลำแขนทั้งสองข้างกำยำ รูปร่างที่สมบูรณ์และสวยงามของราเชนทร์ทำให้ธาริกาถึงกับใบหน้าแดงซ่าน เพราะเธอไม่เคยเห็นผู้ชายที่ร่างบึกบึนและสมบูรณ์อย่างนี้มาก่อน หัวใจของธาริกาสั่นไหวจินตนาการไปไกลว่า ถ้าหากเธอเป็นหญิงสาวร่างเปลือยคนนี้และกำลังทำกับเขาอย่างที่ผู้หญิงคนนี้ทำเขาจะรู้สึกยังไง ความคิดก็ต้องสะดุดลงเมื่อเสียงของราเชนทร์ดังขึ้น

“ว่าไงถอดเสื้อผ้าเร็วเข้าสิ จะได้มาสนุกด้วยกัน”

ราเชนทร์ทำตามแผนเดิมที่เคยทำไว้กับวาติยาทุกอย่าง ธาริกายิ้มอย่างฝืนๆ ก่อนจะก้าวเดินเข้าไปหาร่างของราเชนทร์ด้วยขาที่ค่อนข้างสั่น เธอไม่เคยเจอกับเหตุการณ์อย่างนี้มาก่อนในชีวิต แต่เมื่อมาถึงที่นี่แล้วเธอไม่มีทางถอยเด็ดขาด เธอต้องสู้ และสู้

“ชอบเซ็กซ์หมู่เหรอคะ? แล้วก็ไม่บอกแก้ว...เดี๋ยวแก้วจัดให้”

ธาริกาพูดจบเธอเดินไปหยิบโทรศัพท์และกล้องดิจิตอลที่อยู่ในลิ้นชักหัวเตียง รวมถึงถุงใส่ถุงยางอนามัยเกือบสามสิบกล่อง ก่อนจะส่งโทรศัพท์ให้ผู้หญิงร่างเปลือยที่นอนซบราเชนทร์อยู่

“เธอมีเพื่อนที่เป็นผู้ชายขายตัวบ้างไหม? เรียกมาสักสองคนสิ...บอกว่าฉันจ่ายไม่อั้น”

ผู้หญิงคนนั้นรับโทรศัพท์อย่างงงๆ เช่นเดียวกับราเชนทร์ที่มองมาที่ หญิงสาวเขม็ง

“เรียกมาทำไม?”

ราเชนทร์อดถามไม่ได้ ธาริกายิ้ม มันเป็นยิ้มที่ราเชนทร์เห็นแล้วต้องตะลึง เพราะเป็นรอยยิ้มที่สวยงามมาก เขาไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนยิ้มสวยเท่าเธอมาก่อน หรือว่าเขาไม่เคยเห็นเธอในสายตาเลยก็ได้ ราเชนทร์สะบัดความรู้สึกนั้นออกไปทันทีที่นึกขึ้นได้

“อ้าว...ก็เรียกให้มาสนุกด้วยกันไงคะ ก็แก้วเห็นว่าพี่เชนทร์ชวนแก้วมาร่วมวงด้วย แค่เราสามคนจะไปสนุกอะไรคะ เพิ่มผู้ชายมาอีกสองคนมันถึงจะสนุก ชายสามหญิงสอง...อ้อ!!...ลืมบอกไป แก้วซื้อถุงยางอนามัยมาเผื่อพี่เชนทร์ด้วย มีทุกรสทุกกลิ่นทุกแบบพี่เชนทร์เลือกได้เลย แก้วรับรองว่าพี่เชนทร์ต้องติดใจแน่นอน และที่สำคัญแก้วเห็นว่าพี่เชนทร์ชอบโชว์ ก็เลยกะว่าจะถ่ายคลิปเก็บไว้...วันดีคืนดีแก้วก็จะเอาภาพของเราทุกคนไปลงในอินเทอร์เน็ต...คนทั่วโลกจะได้เห็นลีลานักรักของราเชนทร์ อิศราภักดี ทายาทนักธุรกิจหมื่นล้าน”

ราเชนทร์ถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินคำพูดของวาติยา ทำไมมันกลับตาลปัตรอย่างนี้ แทนที่วาติยาจะทนไม่ได้ที่เห็นเขาอยู่กับผู้หญิงในสภาพนี้ กลับเป็นเขาเองที่ทนไม่ได้ที่เธอพูดว่าจะชวนผู้ชายอีกสองคนมาร่วมวงด้วย แถมเรื่องถุงยางอนามัยที่ซื้อมาให้เขาชนิดที่ว่าเขาเห็นแล้วต้องอึ้ง เพราะมันเป็นถุงยางอนามัยยี่ห้อดัง มีทุกรสทุกกลิ่นทุกแบบ ราเชนทร์รู้สึกเสียหน้าเป็นอย่างมากที่ถูกวาติยาตอกกลับ เขาลุกจากเตียงทันทีก่อนจะคว้าเสื้อที่อยู่ปลายเตียงมาสวมใส่ เดินเข้าไปหาวาติยาที่ยืนอยู่ปลายเตียง

“แน่มากนะวาติยา...เก่งให้ตลอดนะ”

ราเชนทร์เดินเข้ามาใกล้ ใกล้เสียจนเขาได้สัมผัสกลิ่นกายที่หอมละมุนของเธอ กลิ่นกายที่เขาตั้งใจไว้ว่าจะไม่มีวันเข้าใกล้ วาติยาคนนี้เหมือนมีแรงดึงดูดอะไรบางอย่าง ที่ทำให้เขาอยากจะเข้าใกล้ แต่เขาต้องฝืนความรู้สึกนั้นไว้ ราเชนทร์เดินออกไปจากห้องนั้นทันทีที่พูดจบ ธาริกามองร่างของราเชนทร์ที่เดินออกไป จากห้อง หัวใจของเธอเต้นแรงเมื่อเขาเข้าใกล้ ใจเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

“อ้าว!!...ใส่เสื้อผ้าแล้วออกไปจากห้องฉันได้แล้ว...เอาโทรศัพท์มานี่”

ธาริกาหันมาพูดกับผู้หญิงร่างเปลือยที่อยู่บนเตียง แล้วคว้าโทรศัพท์ของเธอที่อยู่ในมือผู้หญิงคนนั้น หญิงสาวร่างเปลือยรีบสวมเสื้อผ้าและเดินออกไป จากห้องทันที ธาริกาทรุดนั่งที่ปลายเตียงอย่างหมดแรง นี่เพิ่งเริ่มต้นสงครามกำจัดเธอให้ออกไปจากบ้านของเขา เธอไม่รู้ว่าต่อไปจะต้องเจอกับอะไรอีก ไม่ว่าจะมารูปแบบไหนเธอก็พร้อมที่จะสู้อยู่แล้ว

ราเชนทร์เดินหัวเสียเข้ามาในห้องของเขา วิธีนี้มันเคยใช้ได้ผล แต่ทำไมครั้งนี้เขาต้องเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เอง เขามีความรู้สึกว่าวาติยาคนนี้ไม่ใช่วาติยาคนเก่า เธอคนนี้ร้อนแรงและร้ายกว่าวาติยาที่เอาแต่ร้องไห้มากนัก ราเชนทร์ใจเต้นรัวทุกครั้งที่เจอหน้าวาติยา ในทางกลับกันวาติยาคนเดิมไม่สามารถทำให้หัวใจของเขาเต้นระรัวเมื่ออยู่ใกล้ได้ กลิ่นหอมละมุนของเธอยังติดอยู่ที่ปลายจมูก กลิ่นหอมจากนวลกายที่เขาอยากจะสูดดมที่ผิวเนื้อของเธอทุกสัดส่วนของร่างกาย ความปรารถนาวิ่งขึ้นมาทันทีที่นึกถึง

“เป็นบ้าอะไรวะ...คิดถึงนังโสเภณีทำไม?”

ราเชนทร์ด่าตัวเองเมื่อเขามีความรู้สึกอยากเข้าใกล้วาติยามากขึ้น เขาลุกเดินเข้าห้องน้ำหวังจะให้สายน้ำดับความร้อนรุ่มที่อยู่ในใจ