ตอน 5

“ก็...อังเดรพูดเหมือนเบื่อนิกกี้” เธอทำทีเง้างอนเบียดตัวเข้าหาเขา ตั้งใจให้ภูเขาไฟเสียดสีกับลำแขนแน่นๆ

“คุณค่าของคนมันขึ้นอยู่กับงานนะนิกกี้” อังเดรไม่ตอบคำถามหากแต่เหน็บแนมด้วยคำพูดสุขุมนุ่มนึก ดวงตาไม่ไหววาบหากแต่ดุดันมั่นคง

“อ่า...” ลูกสาวหุ้นส่วนขี้ประติ๋วหน้าชา ถึงกับตอบโต้ไม่ถูกเมื่อโดนฝ่ายชายตอกด้วยคำพูดลึกซึ้งกระแทกใจขนาดนี้

“ว่าไงนิกกี้ เคยทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันบ้างหรือเปล่า” วันๆ เขาเห็นเธอเดินเข้าเดินออกศูนย์การค้า ร้านเสริมความงามเท่านั้น งานที่ในโรงแรมเธอก็ไม่เคยกระเดียดไปจัดการอะไรได้เลย นวยนาดเข้าออกแล้วทิ้งงานในหน้าที่รับผิดชอบไปเดินช้อปปิ้งในแต่ละวันเท่านั้น

ทำยังไงได้งานตามติดเขาคืองานที่เธอได้รับมอบหมายนี่ โนสั่งนักสั่งหนาต้องทำตัวให้เป็นที่สนใจและเป็นที่หนึ่งในใจอังเดรให้ได้ ไม่ว่าต้องแลกด้วยลีลาเรือนร่าง เธอจำเป็นต้องทำด้วยการยัดตัวเองเข้าปากชายหนุ่ม ถึงแม้ในทีแรกไม่เต็มใจนักกับสิ่งที่บิดากรอกใส่หู หากแต่เมื่อได้ทอดกายให้อังเดรลิ้มรสสวาทเธอกลับเป็นฝ่ายติดใจเขาซะเอง ด้วยการส่งส่วยเขาไม่ขาด ร่วมสามเดือนที่เธอเข้าออกคฤหาสน์สวยงามริมทะเลหลังนี้ หากแต่ไม่ว่ามาบ่อยครั้งแต่ไหน ห้องนอนส่วนตัวของมาเฟียหนุ่ม ซึ่งอยากขึ้นไปร่ำรักกับอังเดรใจแทบขาดนั้นไม่เคยได้ขึ้นไปซะที

การตามติดและคอยสอดส่องว่าเขาไปไหนมาไหนบ้าง จึงเป็นความสมัครใจของเธอโดยปริยาย เพราะการได้เดินเคียงข้างเป็นผู้หญิงเบอร์หนึ่งในใจอังเดรนั่นหมายความว่าเธอจะได้อะไรมากมายจากเงินของเขา เธอเป็นสาวรักสนุกสุขสบาย ดังนั้นการไล่จับอังเดรถึงเป็นงานยากหากแต่คุ้มค่ากับการลงทุน เบื่อบ้าง รำคาญบริวารเขาบ้างนั่นไม่ใช่ปัญหา เมื่อผลประโยชน์มหาศาลคือการได้เป็นเมียออกหน้าออกตาของเขาในวงสังคม คือดาวดวงเด่นที่เธอต้องคว้ามาเป็นเจ้าของให้ได้สถานเดียวเท่านั้น

“ซี” อังเดรไม่สนเอาคำตอบจากปากนิกิต้า ตะโกนเรียกหาสุนัขร่าเริง “ซีแกอยู่ไหน” สายตามองหาปากร้องเรียก ขณะนิกิต้าที่เดินมาเบะปากแสยะยิ้มอยากให้ซีหายไปจากโลกนี้ซะ

“อย่าไปสนเจ้าซีเลยค่ะอังเดร ป่านนี้คงวิ่งเล่นสนุกอยู่ เราไปหาอะไรดื่มริมหาดดีกว่านะ”

“นิกกี้คุณควรช่วยผมตามหาซีนะ ชวนไปดื่มอะไรบ้าบอไร้สาระ”

“เอ่อ...” นิกิต้าถึงกับหน้าชา ค้นหาข้ออ้างในใจ “ก็...เดี๋ยวก็กลับมาทุกทีเป็นอย่างนั้นนี่คะ”

“ตามสบาย คุณอยากดื่มอะไรก็เรื่องของคุณ ผมจะไปตามหาซี”

“โอ๊ย...นี่มันบ้าอะไรเนี่ย กะแค่หมาตัวเดียว” นิกิต้าสบถเบาๆ กับตัวเอง แล้วเดินตามอังเดรซึ่งสาวเท้าออกตามหาสุนัขมารคอหอยตัวโปรด สัตว์บ้าบออะไรสำคัญกว่าคน

ก้าวไปไม่กี่ก้าวร่างหนาของอังเดรหยุดกึก เขามองไปยังทะเลที่มีคลื่นสาดซัดปะทะแรงลมไม่หยุดหย่อน ภาพซีวิ่งนำหน้านางฟ้าในชุดขาว สุนัขตัวใหญ่ร่าเริงมาก กระโดดโลดเต้นอยู่กับนางฟ้า ค่อยๆ เดินขึ้นมาจากทะเล ชายหนุ่มมองภาพนั้นราวกับถูกดูดเข้าไปในดินแดนสวรรค์ ภาพทั้งนางฟ้าและสุนัขค่อยขยับเข้ามาใกล้ๆ

ซีแสดงอาการดีใจกระโดดโลดเต้น วิ่งวนรอบกายนางฟ้าในชุดเดรสลายดอกสีขาว ยาวกรอมเท้าเปียกลู่แนบร่างบอบบางของเธอ เจ้าจอมซนวิ่งมาหาเขาคลอเคลียแล้ววิ่งวน จากนั้นวิ่งไปหานางฟ้าซบคางที่ต้นขาเธอ ราวกับรู้จักกันมานาน ใครเลี้ยงมันกันแน่วะ

“ซี...มานี่เร็ว” อังเดรกวักมือเรียกซี เห็นเต็มตาว่าซีลังเลจะมาหาเขาหรือจะอยู่กับนางฟ้า เขาชอบภาพที่ซีคลอเคลียกับเธอ ทำไมชอบเผลอยิ้มกับสิ่งที่เห็น

ผู้หญิงผิวเขาเหมือนไข่ปอก เส้นผมดกดำยาวเคลียแผ่นหลังลู่ติดศีรษะ ชุดสวยของเธอแนบติดตัวรูปร่างบอบบางหากว่ามีเว้าส่วนโค้งชัดเจน ไม่ใช่ตัวหนาเนื้อนมไข่แบบสาวไซส์ยุโรป หากทั้งร่างกายของเธอลงตัวด้วยสรีระอ่อนช้อยงดงาม สายตาอังเดรลามเลียสอดแทรกเข้าไปในร่มผ้าอันเปียกปอน ด้านนอกยังตรึงตราตรึงอารมณ์ขนาดนี้ ชายหนุ่มไม่อยากจินตนาการถึงทรวดทรงภายในเนื้อผ้าเปียกฉ่ำนั้นเลย

หัวใจนอนขดอยู่ในทรวงอกเต้นจังหวะระส่ำ ถ้าที่นี่ไม่มีเสียงเชื่อว่าจะต้องได้ยินเสียงหัวใจ เขาเต้นโครมครามแทบทะลักออกมานอกอกในตอนนี้ มือบางยกขึ้นเสยผมเปียก ภาพประจักษ์ต่อสายตาดุดันของเขายิ่งเพิ่มความเย้ายวนเซ็กซี่มากขึ้น ดวงตาของหญิงสาวสดใสทอประกายมาทางเขา เธอคงมีคำถามเกี่ยวกับเจ้าสุนัขช่างออเซาะที่ไม่ห่างจากกายเธอเป็นแน่

“หมาตัวนี้ของคุณหรือคะ” เสียงหวานนุ่มหูมากๆ เอ่ยถาม

“ครับมันชื่อซี” เขาตอบดวงตาพริ้มพราย

“ซีเจ้านายแกมาแล้ว ฉันอยู่เล่นน้ำกับแกไม่ได้แล้วนะ” หญิงสาวก้มบอกสุนัขสีน้ำตาลจอมเริงร่า

ถ้าเจ้าซีเป็นคนมันคงเจ้าชู้ติดอันดับต้นๆ เป็นแน่ ดูจากท่าทางของมัน ไม่ยอมห่างหญิงสาว เขาแอบเรียกเธอนางฟ้า รูปร่างหน้าตาผู้หญิงคนนี้สมส่วนน่ารักเป็นบ้า แอบคิดลามกอยากอุ้มไปเก็บไว้ที่บ้าน

“ซีชวนคุณเล่นน้ำหรือ” เจ้าชีทำดีมาก อยากให้อาหารสักสิบกระสอบ

“ประมาณนั้นค่ะ น้องน่ารักมากแต่ก็พลังเยอะ วิ่งเล่นว่ายน้ำไม่หยุด ฉันตามไม่ทัน” เธอพูดอย่างสดใส

“ขอโทษที่ซีรบกวนคุณนะ มะมานี่ซีกลับบ้านมอมแมมมากเลยลูกพ่อ” ตบหน้าขาตัวเองเพื่อเรียกให้ซีไปยืนข้างๆ ซีหางตกคล้ายเสียดายที่จะจากหญิงสาว ก้มหน้าเดินช้าๆ ไปหยุดข้างพ่อ

“ฉันขอตัวนะคะ ไปนะซีอย่าซนมากล่ะ” หญิงสาวบอกกับเจ้าของสุนัขที่เธอลืมถามชื่อ แต่ช่างเถอะคงไม่ได้เจอกันอีกเพราะเขาคงไม่ใช่คนแถวนี้ ทั้งรูปร่างหน้าตา สำนวนภาษาไทยรวมองค์ประกอบแล้วคงไม่ใช่คนไทย เขาเดินมาจากโรงแรมหรือบังกะโลตรงไหนไม่ทันได้มอง

คนสวยเสื้อผ้าลู่เปียกฉ่ำขยับออกไปหมุนตัวหันหลัง เดินห่างออกไป ซีครางหงิงราวกับหัวใจสลาย พอๆ กับเจ้าของที่มองตามคนสวยค่อยๆ ไกลออกไป ซีเดินวนรอบอังเดร จู่ๆ วิ่งกระโดดโลดเต้นไปหาหญิงสาว ครางหงิงๆ คลอเคลียไม่ยอมให้ขึ้นรถเต่าเก่าๆ น่ารัก

นิชาหันกลับมามองซียิ้มแล้วก็ลูบหัว ซีมองหญิงสาวตาปรอยๆ ราวกับจะขอให้เล่นกับด้วย อย่าเพิ่งกลับ หญิงสาวตัวเปียกนั่งยองๆ ดึงซีเข้าไปกอด

“กลับบ้าน อย่าดื้อสิ นั่นพ่อมาตามแล้ว” ลูบขนซีเธอเองก็รู้สึกผูกพันกับสุนัขตัวนี้ไม่น้อย แม้เพิ่งเจอกัน ราวกับเป็นหมาตัวเอง

“ดูซีชอบคุณนะ” พ่อเจ้าชีเดินมาหยุดมองลูกชายรู้จักอ้อนมาเผื่อพ่อ

“หาเพื่อนเล่นสิไม่ว่า ฉันต้องไปจริงๆ แล้วค่ะ ขอตัวนะคะ คุณผู้หญิง” นิชาดันตัวซีไปให้สาวที่ยืนข้างชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่แบบฝรั่ง ทั้งสองดูเหมาะสมกันมากคนหนึ่งสวยคนหนึ่งหล่อ น่าจะเป็นแฟนกันมาท่องเที่ยวด้วยกัน แต่เอ๊ะ ทำไมนักท่องเที่ยวถึงพาสุนัขมาเที่ยวได้ หรือว่าจริงๆ แล้วสุนัขตัวนี้ไม่ใช่ของสองผัวเมีย หญิงสาวได้แต่ครุ่นคิดเท่านั้นแต่ไม่ได้เอ่ยถามออกไป เพราะถ้าไม่ใช่สุนัขของเขาคงไม่รู้จักชื่อ

นิกิต้าขยับออกไปซ้อนด้านหลังอังเดร สงบท่าทีไม่ชอบซี ปกติไม่ชอบเข้าใกล้อยู่แล้ว ยิ่งตัวเปียกเธอยิ่งหลบให้ห่าง ส่วนซีขู่ฮึ่มๆ ตอนอยู่กับแม่สาวลูกครึ่งเธออาฆาตซีมากขึ้น ส่งสายตาดุให้กับสุนัขตัวโปรดของผู้ชายที่ตนอยากได้ทุทำผัว

“ผมเดินไปส่งคุณได้ไหม นิกกี้ฝากซีด้วยนะ ผมขอไปส่งแม่ของซี” อังเดรผายมือไปเชิญหญิงสาว ฝากซีไว้กับคนเกลียดสัตว์ ดูซินิกิต้าจะจัดการกับซีอย่างไร ทั้งๆ ที่เธอมาที่บ้านเขาทุกวันหากแต่ซีกลับไม่ชอบ ผิดไปจากนางฟ้าตัวเปียกเพิ่งเจอกับซีแค่ครั้งเดียว หากว่าสุนัขผู้เริงร่ากลับชอบเธออยากตามเธอไป ราวกับเห็บติดตัวสุนัขไม่ปาน

“อังเดร เดี๋ยวสิอังเดร ไม่นะ...เอ่อ ไม่” นิกิต้าร้องเรียกชายหนุ่มเมื่อถูกทิ้งให้ดูแลสุนัขตัวใหญ่ ที่ไม่ชอบเธอเอาเสียเลย มันดึงดังจะไปกับเจ้านาย แหงนหน้าขู่เธอเสียงไม่เป็นมิตร แม่สาวลูกครึ่งไม่ชอบสัตว์ จึงกระตุกปลอกคอซีเพื่อให้มันยุติการพยศ “หยุดเดี๋ยวนี้นะเจ้าหมาบ้า ไม่งั้นฉันฆ่าทิ้งโยนลงทะเลเลย” เธอขู่ซีเสียงเบาแอบครางในลำคออย่างเบื่อหน่าย นี่ถ้าไม่ต้องการเจ้านายของซีคงไม่อดทนขนาดนี้