5.ว่าที่สะใภ้

ตอนที่ 05.ว่าที่สะใภ้

"ผมให้เวลาคุณอีกสิบวิ ถ้าคุณไม่ตอบมาเสียที ผมจะขอร้องให้คนอื่นช่วย"                         

ท่ามกลางร้านอาหารชื่อดัง เขมนรานั่งเหงื่อแตกพลั่กๆด้วยหัวใจแสนสับสน เมื่อคืนนี้หลังจากที่คิดอะไรมากมายก่ายกองก็ส่งผลให้หญิงสาวเผลอนอนหลับไปทั้งๆที่ยังตัดสินใจอะไรไม่ได้ ตอนนี้จึงต้องมานั่งอ้ำๆอึ้งๆต่อหน้าเขาเกือบเป็นชั่วโมง                         

"เอ่อ คือว่า ฉันคิดว่าฉันคงไม่มีทางอื่นที่ดีกว่านี้"                    

เขมนราสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆก่อนที่จะเอ่ยออกมา                         

"ฉันตกลงค่ะ"                         

เรย์วาติดีดนิ้วเสียงดังเปาะเมื่อสิ่งที่ตนคิดไว้สำเร็จๆไปได้ด้วยดี ต่อจากนี้คงเป็นการติวขั้นเด็ดขาดให้เขมนราเเล้วล่ะ หล่อนจะได้ตั้งรับกับมารดาเขาได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ

อีกด้าน

ณ วัดแห่งหนึ่ง

"คุณป้าคะ แน่ใจนะคะว่าพี่เรย์จะมาวัดตามที่สัญญาไว้" นิรัสยาหันไปถามผู้เป็นป้าเมื่อเห็นว่าเรย์วาติยังมาไม่ถึงวัดสักที                           

"แน่สิจ้ะหนูนิต วันนี้วันเกิดของตาเรย์แท้ๆ ถ้ามันผิดคำพูดป้านี่แหละจะเอาเลือดหัวมันออกเอง"                        

ไม่ทันได้เอาเลือดหัวลูกชายตัวดีออก รถเก๋งคันหรูก็แล่นเข้ามาจอดอยู่ตรงหน้าของทั้งคู่เสียแล้ว ร่างสูงเดินลงรถมาด้วยหน้าตาแจ่มใสเกินปกติจนมารดาอดเบ้ปากใส่ไม่ได้                        

"กว่าจะมาได้แกรู้มั้ยว่าฉันกับหนูนิตรอแกจนรากงอกแล้วเนี่ย"                       

เมื่อเห็นหน้าอันแสนกวนประสาทของลูกชาย วารุณีจึงค้อนเข้าให้                        

"โธ่! ผมก็มาแล้วนี่ไงครับคุณแม่ แล้วจะรออะไรอยู่ล่ะครับ รีบไปกันเถอะ"                       

เรย์วาติลอบอมยิ้มอยู่ตลอดเวลาจนคุณหญิงผิดสังเกตุ แต่ก็ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา ตลอดทั้งวันนิรัสยาพาเรย์วาติไปทำบุญตามจุดต่างๆของวัด ซึ่งเรย์วาติก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร มารดาก็เป็นฝ่ายเชียร์ทั้งคู่ให้ช่วยกันจับนู่นจับนี่ใกล้ชิดกันตลอดเวลา                         

"เอ้อ น้องนิตครับ วันนี้พี่จัดปาร์ตี้เล็กๆที่บ้าน ยังไงพี่ก็ขอเชิญน้องนิตด้วยนะครับ"                         

นิรัสยาเป็นฝ่ายยิ้มตอบให้คนตรงหน้า ถ้าหากว่าหล่อนไม่มีคนที่ชอบอยู่แล้ว เรย์วาติคงเป็นคนแรกที่หล่อนจะยอมผูกมิตรด้วยตามคำสั่งของคุณป้า                      

"ได้ค่ะพี่เรย์ ไว้เดี๋ยวนิตจะตามไปแล้วกันนะคะ นิตลาล่ะค่ะคุณป้า ตอนบ่ายมีเรียน"                        

"จ้ะ ขับรถขับเรือดีๆล่ะลูก" วารุณีตอบรับนิรัสยา จนกระทั่งหญิงสาวผ่านพ้นไปถึงได้หันควับมาจ้องหน้าลูกชายตน                         

"แกเริ่มชอบหนูนิตขึ้นมาแล้วใช่ไหม"                         

"ไม่บอกครับคุณแม่ เอาไว้คืนนี้เดี๋ยวคุณแม่ก็รู้เองว่าความจริงมันเป็นยังไง" เรย์วาติตอบกลับมารดาพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างมีเลศนัย

ตกเย็น

"กรี๊ดด ชุดนี้แหละใช่เลย"                         

น้ำชากรี๊ดออกมาเสียงดังเมื่อเขมนราเดินออกมาจากห้องน้ำ ชุดเกาะอกสีชมพูมีโบว์อยู่ด้านหลังมันเจิดจรัสมากหากเพื่อนรักของทั้งคู่จะใส่ไปงานวันเกิดของว่าที่สามีในคืนนี้                           

"อย่าบอกน่ะว่าจะให้ฉันใส่ชุดนี้ไป" เขมนรามองหน้าเพื่อนรักด้วยสายตรงกันข้าม เพราะดูยังไงชุดนี้ก็ไม่เข้ากับเธอสักนิด                           

"อย่าทำหน้าแบบนั้นสิคะเพื่อนรัก แกลืมไปแล้วเหรอว่าว่าที่แม่ของคุณเรย์ร้ายกาจแค่ไหน นั่งลงเลย

เดี๋ยวฉันสองคนจะจัดการแปลงโฉมให้แกเอง"                          

นาเดียร์พูดขึ้นพร้อมทำสายตาแพรวพราวระยับก่อนที่จะจัดการหยิบอุปกรณ์แต่งหน้าขึ้นมาจัดการแปลงโฉมให้เพื่อนรัก ส่วนน้ำชาก็เป็นฝ่ายจัดการผมเผ้าของเขมนราด้วยเช่นกัน

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป เขมนราส่องกระจกแล้วทำตาโตราวกับว่าสิ่งที่เธอเห็นมันช่างน่าประหลาดใจยิ่งนัก                           

"ทะทำไมฉันดูเฉี่ยวขนาดนี้ว่ะแก" เขมนราพูดติดอ่างเมื่อเห็นสภาพตัวเองดูร้อนแรงเซ็กซี่ราวกับนางมารในหนังในละครก็ไม่ปาน                           

"ถ้าไม่เฉี่ยวจะเหมาะสมกับคุณเรย์เหรอ"                    

"นั่นสิฉันว่าเขาคงอยากเจอแกเต็มทนแล้วล่ะ แล้วนี่แกจะย้ายไปอยู่บ้านนั้นวันนี้เลยเหรอ"                           

"อื้ม ก็เขาสั่งมาแบบนั้นนี่นา"                      

ครืด~ ครืด~

เสียงโทรศัพท์ของเขมนราดังขึ้นในระหว่างที่กำลังคุยกับเพื่อนรักอยู่  หญิงสาวจึงไม่รอช้าที่จะหยิบมากดรับสาย                      

"ฮัลโหล"                          

“ผมมาถึงแล้วน่ะ"                      

เสียงหล่อดังพุ่งเข้ามาแต่ไกล หญิงสาวจึงรู้ทันทีว่าใครเป็นฝ่ายโทรมา หลังจากที่คุยกันเรียบร้อยแล้วหญิงสาวจึงบอกลาเพื่อนๆของตนเองก่อนที่จะลงไปหาคนตัวโตเพื่อทำตามแผนของหัวใจ

ในรถคันหรูของเรย์วาติ แว๊บแรกที่เขาเห็นเธอนั้นสามารถทำให้เขาตาค้างได้นานพอสมควร ดูจากการแต่งตัวของเขมนราแล้วเขารู้ดีว่ามารดาคงไม่พอใจอย่างแรง แต่ก็นั่นแหละคือสิ่งที่เขาต้องการ                         

"คุณแต่งตัวสวยมากเลยน่ะรู้ไหม" เขาว่าพร้อมขยิบตาให้เธอหนึ่งที                       

"ค่ะ แต่แม่คุณคงไม่คิดแบบนั้นแน่" หล่อนว่าพร้อมสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ

"อย่ากังวลไปเลยน่า ตราบใดที่มีผมอยู่ข้างๆ คุณแม่ไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก" เรย์วาติหันไปมองหน้าคนข้างๆก่อนที่จะตั้งหน้าขับรถต่อไป

@คฤหาสน์

"หนูนิต มาพอดีเลยป้ากำลังมองหาอยู่พอดี"

วารุณีรีบวิ่งไปควงนิรัสยาด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นเพื่อนของลูกชายเริ่มทยอยมางานกันเเล้วหลายคน วันนี้ถือเป็นวันดี คอยดูเถอะนางจะให้ลูกชายตัวแสบควงนิรัสยาเปิดตัวไปเสียว่ากำลังคบหาดูใจกันอยู่                        

"ไม่คิดเลยนะคะคุณป้าว่าพี่เรย์จะชวนเพื่อนมาเยอะขนาดนี้"คนขี้อายพูดขึ้นมาเมื่อเห็นเหล่าเทพบุตรมากหน้าหลายตากำลังยืนปาร์ตี้กันอยู่อย่างเพลิดเพลิน                           

"เยอะสิดี ป้าชอบ"                       

ถึงแม้จะรู้ดีว่าลูกชายกำลังมีแผนร้ายแต่มีหรือว่าคนอย่างวารุณีจะยอมแพ้ คอยดูซิ! ว่าแผนของนางกับเรย์วาติใครมันจะแน่กว่ากัน                           

"เจ้าของวันเกิดมาแล้วโว้ย"                       

มนัสเพื่อนสนิทของเจ้าของวันเกิดเอ่ยขึ้น ก่อนที่ทุกคนจะหันไปมองหญิงชายทั้งสองที่เดินเคียงคู่กันมาเป็นตาเดียว คุณหญิงวารุณีตาลุกวาวจนเขมนราขนลุกวาบ คนนี้คือแม่ของเรย์วาติแน่ๆ ดูจากสายตาการมองแล้วความมั่นใจของเขมนราแทบหายไปหมด                    

"อะแฮ่ม สวัสดีทุกคนอย่างเป็นทางการนะครับ วันนี้เต็มที่กันไปเลย"                     

เมื่อเจ้าของวันเกิดพูดเสร็จเสียงของเพื่อนเจ้าของวันเกิดนับสิบคนก็โห่ดังขึ้นมาอย่างชอบใจ                     

"เฮ้ยเพื่อนรัก สาวน้อยข้างๆแกใครว่ะ จะไม่แนะนำให้พวกฉันรู้จักหน่อยเหรอ"มนัสเอ่ยต่อเมื่อเห็นเพื่อนรักได้แต่ยืนจับมือสาวน้อยหน้าใสราวกับหวงนักหวงหนา                     

"เออ นั่นดิว่ะ พวกฉันอยากรู้เต็มทนล่ะ" ณภัทรเพื่อนรักของเรย์วาติอีกคนหันมาถามด้วยสายตาแพรวพราว เรย์วาติได้ยินดังนั้นจึงหันมามองคนข้างๆที่กำลังยืนตัวรีบอยู่ด้วยสายตาหวานเยิ้มโดยไม่รู้ตัว                     

"ทุกคน นี่คือเขมนราว่าที่ลูกสะใภ้ของแม่ฉันเอง"                       

"ว้าวว หู้ววววว แรงว่ะ"                    

เมื่อได้ยินคำพูดที่ไม่เข้าหูอย่างแรงวารุณีถึงกับเดินกระทืบเท้าเข้าบ้านไปเลยทันที คอยดูเถอะ! ไอ้ลูกชายตัวแสบคิดจะเล่นกับแม่ใช่ไหม ได้! แล้วแกจะได้รู้ว่าแกไม่มีวันชนะแม่ตัวเองได้หรอก