19 อาลีหนุ่มจอมทะเล้น
ณภัทรนั่งนิ่ง จ้องตาไม่กะพริบ ไม่กล้าบอกอาลี กลัวว่าจะอาย อาการแปลกๆ ที่แสดงออกมา ชายหนุ่มสงสัย ยิ้มกว้าง ทำท่าจะถาม แต่แล้วหนวดเจ้ากรรมดันเลื่อนหลุดลงมาแล้วตกลงบนตัก อาลียกมือขึ้นตะปบปิดปากตัวเอง เบิกตากว้าง ทำท่าตกใจเหมือนดาราเด็กในเรื่องโฮม อะโลน
“อา ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ”
เสียงอู้อี้ดังเล็ดลอดตามช่องว่างของง่ามนิ้วออกมา ณภัทรเม้มริมฝีปากเอาไว้ ไม่พูดสิ่งใดๆ ออกมา นอกจากนิ่งเงียบเพียงอย่างเดียว แต่ก็อยากรู้ว่าทำไม อาลีจะต้องใส่หนวดปลอมทั้งที่เขาเป็นชายหนุ่มที่มีขนดกคนหนึ่ง
“หนวดเนี่ยใส่เพื่อความเท่”
“เท่ ตรงไหนคะ ในเมื่อคุณก็ไว้หนวดได้”
“แต่มันไม่เป็นรูปทรงอย่างนี้คือดกแล้วฟูปลายชี้เหมือนขนเม่น เทรนด์ใหม่ของที่นี่เลยนะ หญิงเห็นจะเกิดอาการเปรี้ยวปากทันที”
“ขนาดนั้นเชียว”
“ล้อเล่นน่ะ ผมก็แค่อยากเปลี่ยนใบหน้าใหม่มันแปลกไปจากเดิม ทุกวันนี้เลี่ยนหน้าเก่าๆ ของตัวเองจะตายไป ถ้าหากว่าผ่าตัดได้ ผมอยากจะให้เหมือนคนๆ นี้ เขาคือไอดอลของผมเลยนะ”
ชายหนุ่มทำท่าครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ปลายนิ้วเคาะไปที่ขมับ ทำตาลอยๆ ณภัทรมองอย่างขำๆ คิดไม่ถึงว่าผู้ชายอาหรับจะมีนิสัยขี้เล่น
“ใครคะ”
“อาจจะเก่าไป คุณเกิดไม่ทันแน่ ผมรู้ คือว่าเค้าคือ ชาลี แชปลิ้น ดาวตลกสมัยก่อน ชอบใบหน้าที่คล้ายฮิตเลอร์ ขำเวลาที่เขาเดินเท้าแบะๆ ผมเคยฝึกเดิน แต่ไม่ไหว เมื่อยข้อเท้า ใครเห็นก็หาว่าสติไม่ดี”
“นั่นสิ คุณก็หน้าตาดี ไม่น่าที่จะมีความคิดเพี้ยนๆ อย่างนั้นเลย”
หญิงสาวชมด้วยความจริงใจ เมื่อเห็นใบหน้าอาลีชัดๆ โดยไม่มีหนวดดกปกคลุม เขาเป็นชายหนุ่มที่หน้าตาหล่อมาก ผิวขาวเนียนละเอียด ดวงตากลมโตยาวรี คิ้วเข้ม จมูกโด่ง ริมฝีปากรูปกระจับสีชมพูระเรื่อเพราะสุขภาพที่ดี
อาลีรับฟังด้วยหัวใจพองโต ไม่คิดว่าจะมีสาวสวยชมตัวเอง บิดมือตัวเองไปมาด้วยความเขินอาย แกล้งทำเพื่อให้เธอหัวเราะ และก็เป็นความจริง ณภัทรยกมือปิดปากอย่างขำๆ ทั้งที่ความจริงอยากจะระเบิดเสียงออกมาดังๆ
“ผมหน้าตาดีมากเลยเหรอ”
“ค่ะ ดีมากด้วย หากว่าตัดท่าทางต๊องๆ ออกไปบ้าง รับรองว่าสาวเพียบ”
“ยินดีน้อมรับ โอย หิว คุณครับ ขอบิร์ยานีที่นึง คุณล่ะจะเอาอะไร ที่นี่มีของเบาๆ รับประทานเล่นหลายอย่างนะ”
“ไม่ไหวจริงๆ ฉันอิ่มตื้อเลย เมื่อครู่ก็กินบิร์ยานีไปแล้วจานนึง ถ้าจะเมตตาก็ขอน้ำส้มสักแก้วก็พอค่ะ”
“ตามด้วยพุดดิ้งสักที่ดีไหมครับ ไม่อ้วนหรอก อย่างดีก็แค่ให้ไขมันสะสมแค่เพียงชั่วข้ามคืนเดียวเท่านั้น”
แต่ละคำพูดของชายหนุ่ม เรียกรอยยิ้มได้เป็นอย่างดี ณภัทรมีความสุขที่ได้พูดคุยกับผู้ชายคนนี้ ด้วยท่าทางที่ไม่ได้เสแสร้งแกล้งทำ แต่เป็นนิสัยส่วนตัวจริงๆ ถามว่าชอบ อยากได้คนประเภทนี้เป็นคู่ชีวิตหรือไม่ ตอบได้ทันทีว่าไม่ต้องการ คนอย่างเธอจะต้องเลือกผู้ชายที่สุขุมมีความเป็นผู้นำสูง
“บิร์ยานี คืออาหารจานหลักของที่นี่ ซึ่งก็คือข้าวหมกไก่หรือเรียกเป็นภาษาอังกฤษว่า Chicken Biryani คุณคงรู้นะว่ามีรสออกเค็ม ปรุงรสด้วยหญ้าฝรั่น หรือแซฟฟรอน จนมีกลิ่นหอม แล้วก็มีเครื่องเคียงเหมือนกันทุกร้านคือเนื้อแกะสับปั้นเป็นก้อน เนื้อจะนุ่มมาก หอมกลิ่นเนื้อ โดยอยู่ในน้ำซอสมะเขือเทศ คนที่นี่จะกินแทบทุกมื้อเพราะอร่อยแล้วอิ่มท้อง”
“ค่ะ ขนาดฉันเป็นคนไทยก็ยังกินไปสองมื้อแล้ว อาลี ถ้าหากว่ามีอาหารจานเด็ดอร่อยๆ ล่ะก็ช่วยแนะนำที ฉันไม่รู้จักสักอย่าง”
“เอาเหอะน่าไม่ต้องกังวล ผมจะเป็นไก๊ด์แนะนำสถานที่เที่ยวให้คุณทำข่าว นี่ ถามจริงๆ นะ ว่าอยากเข้าไปในพระราชวังไหม ผมสามารถพาคุณเข้าไปทำข่าวได้นะ”
สิ้นคำของอาลี สร้างความตื่นตะลึงให้แก่ณภัทรไม่น้อย ขนตามแขนพร้อมใจกันลุกซู่ขึ้นมา รู้ว่าไม่มีใครได้เข้าไปในพระราชวังซึ่งเป็นสถานที่หวงห้าม แม้แต่ชาวโอมัสกัตยังเข้าไปไม่ได้ อาลีมีความสำคัญอย่างไรถึงพูดอย่างมั่นใจเช่นนั้น
“หยุดพูดเลยอาลี สถานที่ต้องห้าม เราไม่ควรแม้แต่เฉียดเข้าไป”
“จะกลัวทำไม ผมเส้นใหญ่ พาเข้าไปนอนก็ยังได้เลย”
“เบาๆ อาลี ใครได้ยินเข้า คุณจะเดือดร้อนนะ ฉันไม่ ไม่ไปหรอก”
“แต่ผมยืนยัน นั่งยันว่าคุณเข้าไปได้ ชมความงดงาม ถ้าสนใจพรุ่งนี้เวลาสิบโมงเช้าไปเจอกันที่นี่ พาเพื่อนสองคนของคุณมาด้วย”