ตอนที่ 5

วินเซนต์หน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่กับเอกสารในซองสีน้ำตาลที่ได้รับมาจากหนานเมือง ภายในห้องทำงานส่วนตัวในบ้านไม้สักสองชั้นยกพื้นสูงในช่วงหัวค่ำของวัน หลังจากที่เหน็ดเหนื่อยกับการดูงานในปางและพูดคุยกันเรื่องไม้เถื่อนกับก้องหล้าเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ก็ได้เวลาที่เขาจะต้องมาหาทางจัดการกับคนชั่วที่มันบังอาจมาทำร้ายน้องสาวของเขาสักที

ห้องทำงานขนาดย่อมที่ตกแต่งข้าวของง่ายๆ ทว่าเป็นระเบียบดูสะอาดตา มุมหนึ่งมีโซฟาที่ผลิตจากโรงงานเฟอร์นิเจอร์ที่คุณอัลโตนิโอ บิดาของเขาเป็นเจ้าของ มุมหนึ่งตั้งชั้นวางหนังสือ ส่วนอีกมุมคือโต๊ะทำงานขนาดกว้างพอสำหรับตั้งคอมพิวเตอร์หนึ่งเครื่อง และพวกกองเอกสารนานาที่สุมอยู่รอให้เขาสะสาง

และเวลานี้ วินเซนต์ก็กำลังนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานตัวนั้น นัยน์ตาจับจ้องไปที่ซองเอกสารที่มือของเขากำลังบรรจงแกะมันออกอย่างใจเย็น ก่อนจะพบเอกสารภายในซึ่งเป็นประวัติและรูปถ่ายของนายวัชระ โดยมีหนานเมืองนั่งอยู่อีกฝั่งของโต๊ะทำงาน

“นายวัชระ เป็นนักบินผู้ช่วยของสายการบินต่างชาติ มีนิสัยเจ้าชู้พอสมควร เท่าที่ไอ้เรืองกับไอ้สิงห์พยายามสืบ ถึงได้รู้ว่าหมอนี่มีเรื่องชู้สาวบ่อยมาก” หนานเมืองรายงานเสียงเรียบในขณะที่พ่อเลี้ยงหนุ่มหน้านิ่วยิ่งกว่าเดิมเมื่อเปิดไปเจอรูปภาพและประวัติของหญิงสาวคนหนึ่งที่แนบมาคู่กับประวัติของวัชระ

ตาสีเทาสะดุดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตั้งสติและเพ่งมองผู้หญิงในภาพนั้นเต็มๆ ตา ผู้หญิงที่เขาแสนคุ้นตา และจดจำเธอได้ทันทีเพียงเห็นรูปภาพ เพราะตั้งแต่เจอเธอวันนั้น ภาพของเธอก็คอยมารบกวนเขาอยู่ไม่เว้นแต่ละวัน...แต่มันจะเป็นไปได้อย่างไร

“แล้วผู้หญิงคนนี้...”

“ผู้หญิงคนนี้ชื่ออันตา เป็นแอร์โฮสเตรสของสายการบินสัญชาติอิตาเลียน เห็นว่าเป็นผู้หญิงไทยเพียงคนเดียวที่สามารถสอบเข้าไปทำงานที่สายการบินนี้ได้”

“อันตา...” จริงหรือ...นี่เป็นเธอจริงๆ หรือ เขาไม่อยากจะเชื่อ พ่อเลี้ยงหนุ่มตะโกนอยู่ในใจ เธอเกี่ยวข้องกับนายวัชระ เกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกิดกับน้องสาวของเขา วินเซนต์อยากจะปฏิเสธและภาวนาขอให้ผู้หญิงในภาพเป็นแค่คนหน้าคล้าย แต่ไม่ว่าจะดูอย่างไร มันก็เป็นเธอ ทั้งรอยยิ้ม ดวงตาสีนิล และชุดประจำสายการบินสีฟ้าสด ดูอย่างไรมันก็คือเธอ...นางฟ้าอันตาที่จับใจเขาตั้งแต่แรกเห็น

“พ่อเลี้ยงครับ...พ่อเลี้ยง” หนานเมืองเอ่ยเรียกเจ้านายตัวเองที่ดูเหมือนจะนิ่งงันเหม่อลอยไปพักหนึ่ง ก่อนจะเริ่มเล่าในสิ่งที่ได้รับรู้มาให้แก่เจ้านายฟังเมื่อเห็นว่าสติของเจ้านายกลับมาแล้ว “ไอ้เรืองกับไอ้สิงห์บอกว่า ผู้หญิงที่มีเรื่องกับคุณหนูเวนิสก่อนที่คุณหนูจะโดนหลอกให้ทำแท้งคือคุณอันตาคนนี้ แต่...”

“แต่อะไร”

“คนที่เห็นเหตุการณ์วันนั้นบอกกับไอ้เรืองไอ้สิงห์ว่า คุณหนูเวนิสเป็นคนไปหาเรื่องคุณอันตาก่อน” พูดไปหนานเมืองก็ต้องรีบหลบสายตาสว่างวาบของพ่อเลี้ยงหนุ่ม ด้วยข้อมูลที่ได้มา มันบ่งบอกชัดเจนว่าคนเริ่มต้น ก็คือคุณหนูเวนิส

“ผมสองคนหลอกถามป้าแม่ค้าในแอร์พอร์ตที่เห็นเหตุการณ์ ป้าแกบอกว่า คุณหนูไปอาละวาดก่อน แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ยอมเช่นกัน แถมดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนั้นจะมั่นใจมากด้วยว่านายวัชระจะเลือกเธอมากกว่าคุณหนู อีกอย่างวันนั้นคุณหนูก็บอกให้เธอรู้ด้วยว่ากำลังมีลูกกับนายวัชระ” นี่คือคำบอกเล่าของไอ้เรืองกับไอ้สิงห์ ลูกน้องที่วินเซนต์ยอมลงทุนเสียค่าตั๋วเครื่องบินหลายพันเพื่อให้มันเข้าไปสืบข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในสนามบิน และหนานเมืองก็ถ่ายทอดทุกคำพูดให้แก่พ่อเลี้ยงหนุ่มฟัง

“แสดงว่าผู้หญิงคนนี้ต้องมั่นใจในตัวเองมากว่าจะจับนายวัชระได้อยู่หมัด” มือหนากระแทกรูปภาพลงบนโต๊ะทำงาน สายตาที่มองหญิงสาวในรูปเริ่มเปลี่ยนไปพร้อมๆ กับความรู้สึกชื่นชมที่เคยมี “และก็ทำได้จริงซะด้วย นายวัชระมาหลอกให้เวนิสทำแท้ง เพื่อจะไม่รับผิดชอบและไปเสวยสุขอยู่กับผู้หญิงคนนี้”

ไม่อยากจะเชื่อว่าเขามองคนผิด ผู้หญิงที่ดูบอบบางคนนั้น กลับกลายเป็นคนร้ายกาจถึงเพียงนี้ เธอสามารถทำให้ผู้ชายคนหนึ่งฆ่าลูกตัวเองเพื่อไปอยู่กับเธอได้อย่างไม่กลัวบาปกรรม เขาสาบานเลยว่าไม่ว่าอย่างไร ทั้งเธอและนายวัชระจะต้องชดใช้อย่างสาสม เรื่องนี้ถึงแม้น้องสาวเขาจะเป็นคนเริ่มก่อน แต่เวนิสก็ทำไปเพื่ออีกชีวิตในท้อง ความผิดนี้มันเทียบไม่ได้เลยในสิ่งที่ไอ้สารเลวนั่นกับผู้หญิงคนนั้นทำ มันเทียบไม่ได้เลยจริงๆ

“บอกไอ้สิงห์กับไอ้เรือง ฉันต้องการตัวไอ้วัชระกับผู้หญิงที่ชื่ออันตา จับตัวมันมาให้ได้เร็วที่สุด”

“เห็นทีจะยากครับพ่อเลี้ยง” หนานเมืองตอบอย่างเกรงๆ เพราะดูก็รู้ว่าตอนนี้เจ้านายของเขากำลังเดือดจากไฟแค้น และพร้อมจะฆ่าไอ้เลวนั่นด้วยสายตาสีเทาคมกล้านั้น “ตอนนี้นายวัชระบินไปทำงานที่ต่างประเทศ อีกเป็นเดือนกว่าจะกลับ”

“แล้วผู้หญิงคนนี้ล่ะ” นิ้วแกร่งชี้ไปที่ภาพของอันตาอย่างหมายมั่น...

“พ่อเลี้ยงครับ ผมว่าเธอไม่น่าจะเกี่ยวกับเรื่องนี้นะครับ” หนานเมืองท้วงติงอย่างเกรงๆ

“เธอเกี่ยวเต็มๆ เพราะเธอไอ้วัชระมันยอมฆ่าลูกของตัวเอง ฆ่าหลานของฉัน เพราะผู้หญิงคนนี้ หรือจะพูดให้ถูก ผู้หญิงคนนี้คือต้นเหตุทำให้หลานฉันต้องตาย น้องสาวฉันต้องทรมาน เรื่องทุกอย่างเกิดเพราะผู้หญิงคนนี้ทั้งนั้น” เสียงพ่อเลี้ยงหนุ่มตวาดลั่นห้องทำงานอย่างเดือดดาล ยิ่งพูดใจเขาก็ยิ่งแค้นยิ่งร้อนรุ่มราวกองเพลิง เขาต้องการทำลายเธอ ทำลายคนที่ทำให้น้องสาวเขาต้องเจ็บปวด ไม่สนว่ามันจะผิดหรือถูก ขอให้ได้แก้แค้นให้สาสมกับสิ่งที่สองคนนั้นทำ จับตัวผู้หญิงคนนั้นมาชดใช้กรรมก่อน แล้วเมื่อไรที่ไอ้เลววัชระกลับมา ค่อยจัดการกับมันอีกคน เขาจะทำให้มันทั้งคู่ทรมานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ตาสีเทาชวนฝันฉายแสงแห่งความชิงชังยามเมื่อมองไปที่รูปภาพของอันตา นางฟ้าที่เคยทำให้เขาสะดุดใจจนอยากจะสานสัมพันธ์ คนที่ทำให้เขาตั้งปณิธานไว้ว่าจะต้องเจอเธออีก แต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะได้เจอเธออีกครั้ง ไม่ใช่ในฐานะผู้โดยสารกับแอร์โฮสเตรส ไม่ใช่ในฐานะผู้ชายคนหนึ่งที่หวังจะสานสัมพันธ์กับหญิงสาว แต่เป็นในฐานะเจ้าหนี้แห่งความแค้นกับทาสที่ต้องชดใช้!