ตอนที่ 3

พิรดาเอี้ยวกายเอาผ้าชุบน้ำในกะละมัง บิดจนหมาดแล้วหันกลับมาเช็ดที่ต้นขาของพ่อสามี ตอนนั้นหล่อนสังเกตเห็นว่าสิงขรสูดหายใจแรง เส้นขนที่ต้นขาของเขาลุกซู่ สายตาจับจ้องมองทรวงอกอวบใหญ่ของหล่อนที่ขยับยวบยาบอยู่ภายใต้เสื้อผ้าฝ้ายตัวบาง

“หนูดา… พอเถอะ… ”

สิงขรรีบร้องห้าม หลับตาข่มความรู้สึกบางอย่าง เมื่อมือเรียวของสะใภ้ไล้ลูบเข้ามาใกล้ซอกขา… เขาคงไม่อาจให้หล่อนเช็ดตัวได้อีกต่อไป สิงขรรู้ใจของตัวเองดีที่สุด

“ทำไมคะพ่อสิงห์… ไม่ชอบให้หนูเช็ดตัวให้หรือคะ”

หญิงสาวถาม

“ชอบ… แล้วก็เพราะว่าชอบนี่แหละ พ่อเลยไม่อยากให้หนูดามาเช็ดตัวให้… พ่อไม่อยากให้หนูเข้ามาใกล้”

สิงขรเป็นคนตรง เขาเก็บความรู้สึกไม่เก่ง โกหกใครไม่เป็น รู้สึกอย่างไรก็มักจะโพล่งพูดออกมาอย่างนั้น จึงรู้ว่าอันตรายนัก… ที่สะใภ้คนนี้เข้ามาอยู่ใกล้ผู้ชายเซ็กส์จัดอย่างเขา… ในบ้านที่อยู่ด้วยกันสองต่อสอง

อันที่จริงตอนที่สิงขรตัดสินใจเออรี่รีไทร์จากอาชีพตำรวจ ปกรณ์ตั้งใจจะให้สิงขรมาอยู่ด้วยกันที่บ้านหลังใหญ่

ทว่าตัวเขานั่นแหละ… ที่เป็นคนเอ่ยปากปฏิเสธการอยู่ร่วมกันกับลูกชายและสะใภ้

สิงขรจึงหลบมาอยู่คนเดียวที่บ้านหลังเล็กริมทะเล เพราะเขารู้ตัวดี… ว่าไม่ควรอยู่ใกล้สะใภ้แสนสวยคนนี้ สะใภ้ที่เขาแอบเห็นความเร่าร้อน… ซ่อนเร้นอยู่เบื้องหลังดวงตาใสซื่อของหล่อน

“พ่อสิงห์คะ… ”

ทำท่าเหมือนอยากถาม สายตาของพิรดาจับจ้องอยู่ที่กึ่งกลางกายของเขา เมื่อสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างกำลังเคลื่อนไหว ดุนดันอยู่ใต้กางเกงแพรอย่างน่าอึดอัด

หล่อนนิ่งจ้อง… เห็นเจ้าสิ่งนั้นพองขยายขึ้นมาเป็นลำ ทำเอาหัวใจของสะใภ้เต้นแรง รู้สึกตื่นเต้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เพราะว่าของลูกชายเขาซึ่งก็คือสามีของหล่อน ไม่ใหญ่โตเหมือนอย่างของคนเป็นพ่อที่มองเห็นเป็นรูปเป็นลำอลังการอยู่ตรงหน้านี้

“หลังจากขับรถชนต้นไม้… ตรงนี้ของพ่อสิงห์ยังมีความรู้สึกไหมคะ”

ไม่รู้อะไรดลใจให้สะใภ้ถาม ทั้งที่รู้ว่าไม่ควร แต่ก็ถามออกมาจนได้… บ้าจริง

“มีสิ… พ่อแค่ขาหักเท่านั้น แต่อย่างอื่นไม่ได้หักสักหน่อย”

สิงขรตอบสั้นๆ ด้วยรู้ดีว่าอารมณ์ความต้องการทางเพศของตัวเองนั้นไม่เคยลดน้อยลงเลยสักนิด

และในทางตรงกันข้าม เขากลับมีความต้องการที่มากขึ้น สวนทางกับอายุที่เพิ่มขึ้น เพราะเหตุผลนี้เอง… ที่ทำให้เขาไม่อยากให้พิรดามาอยู่ใกล้ เพราะสิงขรรู้ตัวดีว่าเขาเป็นคนเซ็กส์จัด รู้ว่าตัวเองเหมือนไฟ และสะใภ้แสนสวยคนนี้ก็มีประกายความเร่าร้อนบางอย่างที่วูบไหวอยู่เบื้องหลังดวงตาคมประกายจนเขารู้สึกได้

สิงห์ขรไม่อยากทำให้หล่อนต้องกลายเป็นน้ำมัน… รู้ว่าหากอยู่ใกล้กันจะยิ่งอันตราย

“หนูถามทำไมจ๊ะ”

สิงขรชันกายขึ้นเล็กน้อย เพื่อที่จะมองใบหน้าแสนหวานของสะใภ้ให้ชัดๆ

“ก็ดาเห็นว่าพ่อสิงห์อยู่คนเดียวมานาน ครองตัวเป็นพ่อหม้ายมานานโดยที่ไม่มีเมียใหม่… ก็เลยสงสัยค่ะ ว่ายังมีความต้องการอยู่ไหม?”

หญิงสาวกล่าว สิงขรอมยิ้มเมื่อได้ยิน จ้องมองตาสะใภ้ ต่างก็มองเห็นแรงปรารถนาอันเร้นลับที่วูบไหววิววับ ซุกซ่อนอยู่เบื้องหลังดวงตาของกันและกัน

และความรู้สึกนี้เริ่มชัดเจน… รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ก็ตอนที่มีโอกาสได้มาอยู่ด้วยกันสองต่อสองในบ้านหลังน้อยของเขา

“แล้วตอนที่มีความต้องการ… พ่อสิงห์ทำยังไงคะ”

ทั้งที่รู้ว่าควรเปลี่ยนเรื่องสนทนาออกไปจากประเด็นอ่อนไหวเหล่านี้ แต่ก็ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้สะใภ้ซักไซ้ต่อ

และดูเหมือนว่าพ่อสามีก็รู้สึกตื่นเต้นไม่น้อย เมื่อต้องเอาเรื่องราวที่ควรจะเก็บไว้เป็นความลับส่วนตัวมาพูดคุยกันอย่างเปิดอกเปิดใจ

“เวลามีความต้องการ… พ่อก็ต้องพึ่งดรรชนีทั้งห้านี่แหละ”

พ่อสามีชี้นิ้วมาที่มือข้างขวา บอกให้รู้ว่าเขาต้องใช้มือเพื่อช่วยปลดเปลื้องอารมณ์ความต้องการให้กับตัวเอง ในเวลาที่มีความต้องการทางเพศ

“พ่อสิงห์ยังอยากให้ดาเช็ดตัวให้ไหมคะ”

เสียงของหญิงสาวบอกความตื่นเต้น