ตอนที่ 4
“ถ้าจะเช็ดต่อ… ก็ต้องเช็ดให้ทั่วทั้งตัว… ทุกซอกทุกมุมในร่างกายของพ่อ… หนูกล้าไหมล่ะ?”
ดวงตาคมกริบของพ่อสามี จ้องมองหน้าสะใภ้อย่างท้าทาย และคำพูดของเขาที่พิรดาได้ยิน ทำให้หล่อนเอื้อมมือเข้ามาจับปมกางเกงแพรที่ขัดกันไว้เพียงหลวมๆ กระตุกเบาๆ เพียงครั้งเดียว ก็เผยให้เห็นพวงเพศอลังการ ดีดผึงออกมาอวดความเป็นชายชาตรี
“โอ้ว… ”
คุณพระช่วย พิรดาอุทานกับสิ่งที่เห็น หล่อนยกมือขึ้นปิดปาก ดวงตาเบิกโพลงมองความเป็นชายชาตรีของพ่อสามี… นี่หล่อนทำอะไรลงไป
“หนูจะเปลี่ยนใจไม่เช็ดตัวให้พ่อก็ได้นะ”
สิงขรอยากให้ทุกอย่างเกิดขึ้นด้วยความเต็มใจ แต่ผู้หญิงอย่างพิรดาก็ไม่ใช่คนที่จะเปลี่ยนใจอะไรง่ายๆ
หล่อนตอบคำถามของพ่อผัวด้วยการเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดถูที่กึ่งกลางกายของเขาอย่างไม่ลังเล
“อ่า… อูย… ”
สิงขรเผลอครางออกมา นานมากแล้ว… ที่ไม่มีผู้หญิงคนไหนได้แตะต้องร่างกายบริเวณนี้ของเขา
มือเรียวนุ่มของสะใภ้ที่กำลังไล้ลูบความเป็นชาย ทำเอาสิงขรขยับบั้นท้ายเบาๆ ด้วยความลืมตัว ส่งท่อนเอ็นคัดแข็งขึ้นมาเป็นลำ อวดขนาดอันยาวใหญ่ ใกล้เคียงท่อนแทนเด็ก
“อูย… พ่อสิงห์คะ… ใหญ่มากค่ะ”
พิรดาใจเต้นแรง เอามือปิดปากตัวเองด้วยความลืมตัว ขณะสายตาจับจ้องอยู่ที่ส่วนปลายสีม่วงถอกทู่ของแท่งเอ็นคัดแข็ง มีเส้นเลือดและลายเอ็นปูดนูนโอบล้อมลำ ยิ่งทำให้คนมองรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ
สิงขรรู้ว่าสะใภ้คิดอะไร เขารีบจับขาข้างที่ดามเหล็กของตัวเองยกขึ้นพาดกับพนักโซฟา ขาอีกข้างขยับลงมาวางเท้าไว้กับพื้น เปิดง่ามขาถ่างอ้าซ่าเชื้อเชิญ อวดความเป็นชายอย่างไม่อายสายตาคนมอง
“โอ้แม่เจ้า… ”
พิรดาอุทาน ตาเบิกโพลงจ้องมองความเป็นชายชาตรียาวใหญ่ของพ่อสามี ตั้งลำผงาดขึ้นมาจากพุ่มขนสีดำ โอบล้อมความแข็งแกร่งเอาไว้
สะใภ้จ้องมองลำเนื้อตรงหน้า… ด้วยความรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ แก้มร้อนผะผ่าวราวจะเป็นไข้
“โห… คุณพระ”
มือเรียวของสาะใภ้ไล้ลูบความเป็นชายของพ่อสามีด้วยท่าทางเกร็งๆ เขาใหญ่มาก… ใหญ่จนมือของพิรดาไม่อาจกำได้รอบ หล่อนลองกำด้วยสองมือ หากก็ยังเหลือส่วนปลายโผล่พ้นขึ้นมาอีกตั้งมาก
“พ่อสิงห์คะ… ทะ… ทำไมมันใหญ่ขนาดนี้คะ”
สะใภ้ถามด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ความเป็นชายของสิงขรใหญ่ชนิดที่ว่าของปกรณ์ลูกชายเขาเทียบไม่ได้เลยสักนิด
แต่ก็ไม่แปลกอะไร เพราะว่าสิงขรไม่ใช่บิดาบังเกิดเกล้าของปกรณ์ สิงขรเป็นแค่พ่อเลี้ยง หลังจากพ่อตัวจริงของปกรณ์เสียชีวิตลงด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ สิงขรพบรักและแต่งงานใหม่กับแม่ของปกรณ์ เลี้ยงดูปกรณ์มาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย รักและเอ็นดูไม่ต่างจากลูกในไส้
“อ่า… หนูดาจ๋า… พ่อเสียว”
สิงขรเกร็งสะโพก กรามขบกันเป็นสันนูน โยกเอวเบาๆ ด้วยความลืมตัว
ด้วยความซ่านเสียวจนกายเกร็ง ทำให้มองเห็นกล้ามเนื้อเกร็งขึ้นเป็นริ้วที่ต้นขาทั้งสองข้าง นานมากแล้วที่ความรู้สึกเช่นนี้ห่างหายไปจากอารมณ์ของผู้ชายคนนี้
“พ่อสิงห์เสียวใช่ไหมคะ… ”
สะใภ้ถาม ทั้งที่เห็นใบหน้าบิดเบ้ของเขาหล่อนก็น่าจะรู้
“ใช่… สะ… เสียวมาก… หนูดาจ๋าดูดให้พ่อได้ไหม”
พ่อสามีร้องขอเสียงกระเส่า พิรดาตกใจ ค่อยๆ คลายมือออกจากท่อนเอ็นตั้งลำผงาดขึ้นมาถึงสะดือที่มีเส้นขนสีดำเป็นแพแผ่กระจายไปทั่ว
สำหรับพ่อผัวคนนี้ไม่ว่าจะมองตรงไหน ก็มีความเป็นชายชาตรีในทุกกระเบียดนิ้ว ต่างกันลิบลับกับปกรณ์ลูกชายของเขาที่เนื้อตัวเกลี้ยงเกลา ดูอ้อนแอ้นสำอาง ขนสักเส้นบนร่างกายก็แทบหาไม่เจอ
“หนู… หนูทำไม่เป็นค่ะ”
พิรดาส่ายหน้า ทั้งเขินทั้งอาย
“พ่อถามตรงๆ นะ… แล้วกับเจ้ากรณ์ล่ะ… หนูไม่เคยทำแบบนี้หรอกหรือ?”
หัวคิ้วของพ่อสามีชิดเข้าหากันด้วยความสงสัย
“ไม่เคยค่ะ… ”
พิรดาส่ายหน้า ดูท่าทางไม่อยากจะเอ่ยถึงความลับเบื้องหลังชีวิตคู่ของหล่อน
ซึ่งสิงขรก็ไม่ได้ซักไซ้ต่อให้สะใภ้ต้องอึดอัด หากสิ่งที่ได้ยิน… ก็ทำให้เขานึกสงสัยถึงกิจกรรมบนเตียงระหว่างสะใภ้กับลูกชาย แค่ออรัสเซ็กส์ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาสามัญของคู่สามีภรรยา… แต่พิรดากลับส่ายหน้าบอกให้รู้ว่าไม่เคยทำ… หรือว่า?
สิงขรแอบตั้งข้อสงสัยในใจ แต่ก็ไม่ได้ถามออกมาให้เสียบรรยากาศ
“หนูดาจ๋า… อยากลองทำไหม”
สิงขรเอื้อมมือใหญ่มารั้งข้อมือน้อยๆ ของหญิงสาว ดึงเข้ามาสัมผัสไล้ลูบอาวุธประจำกายของตน ตั้งเป็นลำโด่อวดสายตาสะใภ้ที่จ้องมองอย่างหวาดๆ