ตอนที่ 2

พิรดาเตือน เพราะว่าระหว่างนี้ต้องรออีกสองเดือน ถ้าผลเอกซเรย์ดูการเชื่อมต่อของกระดูกออกมาเป็นที่น่าพอใจ จากนั้นจะต้องเริ่มทำกายภาพพร้อมฝึกเดิน

“ครับ… พ่อจะพยายามไม่ดื้อไม่ซน”

สิงขรตอบอย่างมีอารมณ์ขัน เขาดูมีความสุขอย่างเห็นได้ชัด อารมณ์ดีขึ้นมาทันทีที่ได้เจอหน้าสะใภ้คนสวย

“เจ้ากรณ์โทรมาบ้างไหม”

สิงขรถามถึงลูกชายที่ตอนนี้อยู่นิวซีแลนด์

“เพิ่งโทรมาเมื่อวานค่ะ… พี่กรณ์สบายดีค่ะ”

หญิงสาวตอบ ขณะที่สิงขรค่อยๆ แกะกระดุมเสื้อของตัวเอง ตามองไปยังผ้าเช็ดตัว เช้านี้เขายังไม่ได้อาบน้ำ

“คุณพ่อจะอาบน้ำใช่ไหมคะ”

พิรดาพอจะรู้ได้จากท่างทางของเขา สิงขรเหลือบมองใบหน้าสวยหวาน

“ครับ… ”

สิงขรพยักหน้ารับ

“งั้นให้ดาช่วยอาบให้นะคะ”

“มะ… ไม่เป็นไร… พ่อพอจะช่วยตัวเองได้ หนูดามีอะไรก็ไปทำเถอะ”

สิงขรขี้เกรงใจ ด้วยไม่อยากรบกวนสะใภ้ แม้รู้ว่าการอาบน้ำในสภาพที่ร่างกายของตัวเองยังไม่ปกติ ก็มีความทุลักทุเลอยู่พอสมควร เพราะว่าทุกครั้งที่อาบน้ำ เขาจะต้องนั่งบนเก้าอี้สองตัว ตัวหนึ่งสำหรับนั่ง และอีกตัวใช้วางเท้าไว้ในตำแหน่งที่สูงกว่า เพื่อไม่ให้แผลผ่าตัดโดนน้ำ

“ไม่ต้องเกรงใจนะคะ… หรือพ่อสิงห์จะให้ดาเช็ดตัวให้ก็ได้นะคะ”

พิรดาเห็นว่าเช้าวันนี้อากาศเย็นลงกว่าทุกวัน ลมหนาวกลางเดือนธันวาเริ่มโชยพัดมาแล้ว เช็ดตัวน่าจะดีกว่าอาบน้ำ เพราะว่ายังไงตอนเย็นสิงขรต้องอาบน้ำอีกครั้ง

“เอางั้นก็ได้… ”

สิงขรพยักหน้าตามคำแนะนำของสะใภ้ ทอดร่างสูงใหญ่ลงนอนบนโซฟาหนังสีดำที่ตั้งอยู่กลางห้อง

พิรดามองพ่อสามีนอนรอ สิงขรเป็นผู้ชายตัวใหญ่มาก โครงสร้างร่างกายยังดูแข็งแกร่งกำยำไปด้วยกล้ามเนื้ออย่างคนที่เคยอกกำลังกายมาอย่างหนัก แม้ว่าอายุจะแตะห้าสิบแล้วก็ตาม

พิรดาเดินเข้าไปในห้องน้ำที่อยู่ภายในห้องนอน ก่อนจะออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูผืนเล็กและกะละมังน้ำอุ่น

ร่างเอิบอิ่มทรุดร่างลงนั่งที่ขอบโซฟา ค่อยๆ เอื้อมมือมาแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวออกทีละเม็ด กระทั่งถึงเม็ดสุดท้ายที่ปลายสาบเสื้อ

เสื้อถูกแหวกออกจากกัน เผยให้เห็นแผงอกกำยำ มีเส้นขนสีดำแผ่กระจายเป็นแพกว้าง กระจุกขนที่ล้อมรอบหัวนมสีแดงขนาดเท่าเม็ดถั่วแดง ยิ่งทำให้สิงขรดูเซ็กซี่ กล้ามอกแน่นนูนสะดุดตา เนื้อตัวดูแข็งแกร่งสมกับเป็นอดีตนายตำรวจสายบู๊

“พ่อสิงห์ดูแข็งแรงจังค่ะ”

พิรดาอดชมไม่ได้ ขณะสิงขรขยับชายเปลื้อง เสื้อออกไปจากปั้นไหล่กำยำไปด้วยมัดกล้ามเพื่อให้สะใภ้หล่อนตัวได้ถนัด

นี่ถ้าไม่เคยรู้อายุจริงของเขามาก่อน พิรดาคงไม่เชื่อว่านี่คือร่างกายของผู้ชายวัยห้าสิบปี ให้ตายเถอะโรบิ้น หุ่นเขายังสมาร์ทสุดๆ

“พ่อชอบออกกำลังกายเป็นที่สุด… ”

เจ้าของเรือนร่างกำยำบอกถึงที่มาของร่างกายที่ยังกำยำไปด้วยมัดกล้าม นอกจากจะเข้ายิมเป็นประจำ เขายังชอบออกกำลังกายด้วยการวิ่งทุกเช้าเย็น

มือเรียวของสะใภ้ลูบไล้ผ้าหมาดน้ำไปทั่วอกกว้าง ไหล่ คอ แล้ววกกลับลงมาที่ท้องซึ่งอัดแน่นไปด้วยซิกแพ็คเป็นลอน มีเส้นขนสีดำเลื้อยลามจากสะดือลงมาใต้ขอบกางเกงแพรสีทองพลิ้วบางที่ตอนนี้มือของพิรดากำลังถกขากางเกงขึ้นมาช้าๆ เช็ดแข้งขาให้พ่อสามี

“รอยแผลเป็นนี่… ไปโดนอะไรมาคะ”

พิรดาเอามือลูบรอยแผลที่มองเห็นเป็นรอยเย็บ นูนขึ้นมาข้างราวนม ตอนนั้นหล่อนแอบเห็นสิงขรขนลุกซู่

“โดนมีด… ”

สิงขรตอบ

“โห… น่ากลัวจังค่ะ”

พิรดาตกใจ นั่งฟังพ่อสามีเล่าย้อนไปถึงเหตุการณ์เมื่อในอดีต ตอนที่ต่อสู้กับคนร้ายลักลอบขนยาเสพติดข้ามชายแดนพม่าเข้ามาในไทย

เรื่องเล่าจากปากของพ่อสามีทำให้พิรดารู้ว่าผู้ชายคนนี้ผ่านเรื่องบู๊ๆ มาอย่างโชกโชน สมกับเคยเป็นหัวหน้าหน่วยตำรวจตระเวณชายแดนมาก่อนเมื่อตอนเป็นหนุ่ม ก่อนจะสร้างคนงานจับกุมผู้ร้ายมากมาย จนได้เลื่อนขั้นมาเป็นนายตำรวจอย่างทุกวันนี้

“ชีวิตพ่อสิงห์เต็มไปด้วยเรื่องน่าตื่นเต้น”

หญิงสาวกล่าว ไม่คิดว่าวันนี้จะได้รู้เรื่องราวจากรอยแผลเป็นที่ปรากฏอยู่บนตัวของพ่อผัว