ตอนที่ 3 คืนแสนชัง【1】

ตอนที่ 3 คืนแสนชัง

“อย่านะ ฮึกฮือ ได้โปรดอย่าทำแบบนี้กับขวัญคุณภพ อ๊ะเจ็บ ขวัญเจ็บ!” หญิงสาวสะดุ้งเฮือกไม่น้อยที่ชายหนุ่มเลื่อนต่ำลงไปดูดดึงเม็ดทับทิมสีหวานของเธอ ไม่พอเขายังขย้ำหน้าอกจนเธอรู้สึกเจ็บระบม

กิตติภพห้ามตัวเองไม่ไหวอีกแล้ว อาจจะเป็นเพราะไม่เคยยุ่งกับเรื่องพวกนี้เลย พอได้ปลดปล่อยร่างกายของเขาก็ตอบสนองดีอย่างบอกไม่ถูก แถมร่างกายของหญิงสาวใต้ร่าง มันดีจนเขาแทบคลั่ง กิตติภพเลื่อนมืออีกข้างลงไปสัมผัสกลีบกุหลาบสวยของเธอ ก่อนจะยกมุมปากขึ้นมาเล็กน้อยที่รับรู้ว่าร่างกายของคนตัวเล็กพร้อมสำหรับเขาแล้ว

หฤทัยคิ้วแทบผูกเป็นปมเธอรู้สึกแปลกๆ ขึ้นมาจนไม่เข้าใจเหมือนกัน ทั้งที่พยายามห้ามอีกฝ่าย พยายามดีดดิ้นจากการกระทำของคนใจร้ายบนร่าง หากแต่ทำไมร่างกายของเธอถึงได้ดูพอใจกับการกระทำของอีกฝ่ายก็ไม่รู้ ในขณะที่หญิงสาวดูสับสนชายหนุ่มก็ไม่รอช้าเขารูดซิปกางเกงลงก่อนจะจับแก่นกายลำใหญ่ของตัวเองที่ปวดหนึบจนแทบทนไม่ไหวอยู่แล้ว

“อย่านะ ไม่เอาแบบนี้ ขวัญไม่ให้ทำ!” หญิงสาวเห็นสิ่งนั้นก็ได้สติขึ้นมาอีกครั้ง เธอพยายามใช้เท้าดันที่นอนขยับหนีอีกฝ่าย แต่ทว่ามือหนาของกิตติภพกลับกระชากข้อเท้าของเธอดึงกลับมาให้อยู่ในจุดเดิม สายตาไม่พอใจตวัดขึ้นมามองทันที

“ฉันจะทำ!”

“กรี๊ด!” สิ้นคำพูดของชายหนุ่ม เสียงของหญิงสาวก็กรีดร้องขึ้นมาเมื่อเขากดแทรกความเป็นชายเข้ามาในช่องทางรักของเธอ ก่อนที่กิตติภพจะเอื้อมมือไปปิดปากหญิงสาวเอาไว้ ถึงแม้ห้องจะเก็บเสียงแต่เขาก็ไม่อยากได้ยินเสียงกรีดร้องชวนแสบหูนั่น

“จะแหกปากทำบ้าอะไรวะ!”

“ฮึกฮือ เจ็บ ขวัญเจ็บเอาออกไปนะ!” เธอทนไม่ไหวแล้ว ร่างกายมันแทบแตกเป็นเสี่ยงๆ กับการกระทำของอีกฝ่าย

กิตติภพหายใจเข้าออกอย่างหอบๆ เขาเองก็เจ็บไม่ต่างจากเธอสักเท่าไหร่หรอก สายตาดุดันจ้องมองแก่นกายของตนที่สอดใส่เข้าไปได้เพียงแค่ครึ่งลำ เขาถอยไม่ได้อีกแล้ว ถ้าเป็นแบบนี้ทั้งเขาและเธอก็คงจะทรมานกันทั้งคู่ สิ้นความคิดร่างกำยำก็กระแทกเอวสอบเข้าไปอีกครั้งในครั้งนี้ส่งผลให้แก่นกายของชายหนุ่มเข้าไปจนสุดทางรัก

“ฮึก อ๊ะ!” เธอเบิกตากว้างพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบข้างแก้ม ทนไม่ไหวอีกแล้ว ร่างกายเธอมันเจ็บจนทำให้เธอร้องไห้ออกมาอีกครั้ง เธอส่ายหน้าไปมา อ้อนวอนขอให้อีกฝ่ายหยุดผ่านแววตาอันน่าสงสาร แต่ทว่าก็ไม่อาจทำให้คนตัวโตกว่ายอมหยุดการกระทำเลยสักนิด มีเพียงแค่สายตาของเขาที่เงยหน้าขึ้นมาสบกัน ก่อนที่เขาจะก้มลงไปมองสิ่งที่เชื่อมระหว่างเขาและเธออยู่

เลือดสีสดของคนตัวเล็กทำให้หัวใจของชายหนุ่มสั่นไหวอย่างบอกไม่ถูก แต่พอนึกถึงเหตุการณ์ในอดีตกิตติภพก็กัดฟันเอาไว้แน่นก่อนที่เขาจะเริ่มบทสวาทอันไร้ความปรานีให้แก่หญิงสาว

ร่างเล็กได้แต่สะอื้นไห้ออกมาหลังจากที่ชายหนุ่มตักตวงความสุขจากร่างกายของเธอจนเสร็จสิ้น ในตอนนี้ร่างสูงของกิตติภพกำลังสวมใส่เสื้อผ้าอยู่ เขาไม่ได้สนใจเสียงสะอื้นไห้นั้นเลยสักนิดเดียว สายตาคมเข้มมองเห็นนาฬิกาที่บ่งบอกว่าตอนนี้เกือบจะเที่ยงคืน คนในบ้านหลังนี้ก็คงหลับกันไปหมดแล้ว ชายหนุ่มจึงเดินออกจากห้องนอนของหฤทัยโดยไม่หันหลังกลับมามองคนตัวเล็กอีกเลย

เธอได้แต่กำผ้าห่มเอาไว้แน่น แทบลุกไม่ไหว มันเจ็บไปทั่วร่างเลยจริงๆ กับสิ่งที่ชายหนุ่มทำเอาไว้กับเธอ ร่างเล็กพยายามลุกขึ้นเพื่อที่จะเดินไปล็อกประตูห้อง แต่เพียงก้าวขาเรียวลงเหยียบพื้น เธอก็ทรุดตัวลงไปกองกับพื้นทันที น้ำตาของหญิงสาวไหลออกมาอย่างน่าอดสู เธอไม่คิดว่าชีวิตของตัวเองจะต้องเจอกับเหตุการณ์แบบนี้ ไม่คิดว่าชายหนุ่มจะทำเลวๆ แบบนี้กับเธอได้ลงคอ

“ฮึกฮือ พ่อจ๋าแม่จ๋า ขวัญคิดถึงพ่อกับแม่ ฮึกฮือ ทำไมกันทำไมวันนั้นขวัญถึงไม่ตายไปซะ ทำไมต้องให้ขวัญมีชีวิตรอดด้วย ฮือ~”เสียงสะอื้นไห้ของหฤทัยยังคงดังออกมาพร้อมกับแขนทั้งสองข้างของเธอที่กอดร่างกายอันบอบซ้ำเอาไว้

หลังจากที่คนตัวเล็กฝืนร่างกายลุกขึ้นไปล็อกประตูห้อง เธอก็เดินเข้ามาในห้องน้ำต่อ ก่อนจะเห็นรอยแดงเป็นจ้ำๆ ไปทั่วร่างมันก็ยิ่งตอกย้ำความเสียใจให้แก่เธอไม่น้อย จากที่คิดว่าสิ่งนั้นจะเก็บเอาไว้ให้กับคนที่เธอรัก มาตอนนี้มันไม่ได้เป็นแบบนั้นอีกแล้ว เธอถูกเขาพรากไปทุกอย่างไม่มีวันเหมือนเดิมได้อีก