05 พลาดNC20

"อืมม....อย่ายุ่ง!" เรือนขวัญผลักคนข้างๆ ออกไปก่อนจะพยายามยืนทรงตัวให้ได้มากที่สุด เพื่อที่จะเดินออกจากห้องนี้

"มานี่!" อำพลดึงรั้งแขนของเธอเข้าไปด้านใน ซึ่งมีเตียงนอนไว้สำหรับลูกค้าที่เมาจนกลับไม่ได้ เป็นที่สำหรับลูกค้า VIP เท่านั้น

"ปล่อยฉัน!" เธอพยายามดิ้นและผลักไสเขาออกไป แต่เพราะความเมาทำให้เธอรู้สึกว่าร่างกายหมุนไปหมด ไม่มีแรงแม้แต่จะยืนทรงตัว

"เมาขนาดนี้จะกลับได้ไง"

"อื้อ..."

ตุบ!

ร่างบางหงายหลังลงบนเตียงคิงไซส์ เธอพยายามเพ่งสายตามองชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงปลายเตียง แม้จะเห็นเพียงเลือนลางแต่เธอก็พอจะเดาออกว่าเขากำลังทำอะไรอยู่

"เอายากเอาเย็นนะก็ต้องเจอแบบนี้แหละ หึ!" อำพลเค้นหัวเราะพลางแกะกระดุมเสื้อของตัวเองอย่างช้าๆ

"จะ จะทำอะไร?"

ปึก!

ของบางอย่างถูกโยนลงบนเตียงที่เรือนขวัญนอนอยู่ มันคือถุงยางอนามัยที่เขาพกติดตัวเป็นประจำ

เขามีอะไรกับผู้หญิงหลายคนก็จริงแต่เขาไม่เคยพลาดที่จะป้องกัน

"ยะ อย่านะ!" เรือนขวัญปัดป่ายมือไปมา เมื่ออำพลขึ้นไปคร่อมอยู่บนตัวเธอ

"แต่งตัวยั่วซะขนาดนี้ คิดว่าฉันไม่รู้หรือไงว่าเธออยากได้อะไร"

"ฉันไม่ได้อยากทำแบบนั้น ปล่อยฉัน!" ที่เธอรับงานนี้ก็เพราะว่าเห็นแก่เจ๊อัน ไม่ได้คิดที่จะมาขายตัว แล้วเจ๊อันก็คงไม่รู้ว่าเธอกำลังตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้

แควก!

ชุดสวยที่เรือนขวัญสวมใส่อยู่ถูกฉีกออกไปจนไม่เหลือชิ้นดี เผยให้เห็นเรือนร่างสวยงามที่ไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน

"สวยจริงๆ เลย" อำพลมองร่างกายที่เย้ายวนตรงหน้าด้วยความหลงใหล เขาเป็นคนที่ชอบอะไรที่มันยากๆ ยิ่งท้าทายเขายิ่งชอบ

และเรือนขวัญก็ทำเอาเขาสะดุดตาสะดุดใจไม่น้อย

"ยะ อย่านะ!"

เธอพยายามขัดขืนแต่ก็สู้แรงผู้ชายไม่ได้ อำพลจัดการถอดเสื้อผ้าของเธอออกไปจนหมดภายในเวลาไม่ถึง 3 นาที ร่างกายของเธอเปลือยเปล่าไม่มีแม้แต่ชุดชั้นในปกปิด

"อื้มม.."

"อื้ออ...ยะ อย่าทำ ฮึก อย่าทำ" เรือนขวัญรู้สึกสะอิดสะเอียนเมื่ออำพลกำลังซุกไซร้ตามร่างกายของเธอ พร้อมกับฝากรอยแดงเอาไว้เต็มร่างกายของเธอ

"อ้าขา!" มือหนาจับขาทั้งสองข้างอ้าออกจากกันก่อนที่เขาจะหันไปหยิบกล่องถุงยางอนามัยที่โยนลงมาไว้บนเตียงก่อนหน้านี้ แล้วแกะกล่องฉีกเอาของด้านในสวมใส่ให้กับลูกชายที่กำลังแข็งพร้อมรบอยู่ในตอนนี้

น้ำตาไหลพรากอาบแก้มนวลเมื่อรู้ว่าอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้าเธอจะเสียความบริสุทธิ์ให้กับผู้ชายที่เธอไม่ชอบหน้าตั้งแต่แรกเจอ

กึด~

"อ๊ะ! เจ็บ! อย่าเอามันเข้ามา ฉันเจ็บ!" เรือนขวัญเม้มปากแน่นน้ำตาไหลพราก เมื่ออำพลพยายามดันแก่นกายขนาดใหญ่ของเขาเข้าไปในช่องแคบของเธอ

"ละ เลือด อะไรวะ นี่เธอไม่เคยหรอ!?" สีหน้าของอำพลดูตกใจมาก เมื่อมีเลือดไหลออกมาจากช่องแคบของเรือนขวัญ

"....." เธอไม่ได้ตอบ แต่น้ำตาของเธอมันเป็นคำตอบได้ดีว่าเธอกำลังเจ็บปวดกับครั้งแรกมากๆ

"อ่าาส์! แม่งเข้ายากจังวะ!" อำพลกำลังหัวเสีย เพราะเขาดันแก่นกายเข้าไปในช่องแคบไม่ได้ เลือดที่ไหลออกมาบวกกับช่องแคบที่ไม่มีน้ำหล่อลื่นมันทำให้เขารู้สึกฝืดเคืองและเจ็บปวดไม่แพ้กับเธอ "ไม่ใส่แม่งก็ได้วะ!"

เขาดึงถุงยางเหวี่ยงทิ้งลงไปข้างเตียงด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด ก่อนจะจับท่อนเอ็นใหญ่สอดเข้าไปในร่องแคบของเธออีกครั้งโดยที่ไม่ได้ป้องกัน

"อ่าาาส์ ..แน่นชิบหาย"

"ฮึก...เอามันออกไปฉันเจ็บ!" เรือนขวัญเกร็งไปทั้งตัว มันทั้งเจ็บทั้งแสบความรู้สึกมันตีกันอยู่ในสมองของเธอ ไม่คิดว่าครั้งแรกของเธอจะเสียให้กับคนที่เธอไม่เคยรู้จักแบบนี้

"ไม่อยากเจ็บก็อย่าเกร็ง!"

"....." ถึงแม้เขาจะบอกแบบนั้นแต่เธอก็ห้ามไม่ให้ตัวเองเกร็งไม่ได้อยู่ดี ยิ่งเจ็บมากเท่าไหร่เธอก็ยิ่งเกร็งมากเท่านั้น

ปึก! ปึก! ปึก!

อำพลสาวเอวเข้าออกอย่างรัวๆ เพราะทนไม่ไหวที่ถูกช่องแคบของเธอบีบรัดแกนกายของเขา ยิ่งรัดแน่นเขาก็ยิ่งปวดลำกายใหญ่ ยิ่งขยับแรงมากเท่าไรเธอก็ยิ่งขมิบแรงมากเท่านั้น

"อ่าาส์....มันส์ดีจริงๆ ซี๊ด"

"พะ พอแล้ว ฉันเจ็บ พอแล้ว"

"พอได้ไง ฉันยังไม่เสร็จเลย ฉันจ่ายให้เธอแพงนะต้องเอาให้คุ้มสิ"

"อึกอึกอึก!" เพราะความเจ็บปวดที่เขากำลังทำกับเธอ ทำให้เธอทำได้เพียงส่งเสียงในลำคอ อยากให้เขาหยุดการกระทำนี้แต่เธอก็ไม่มีแรงที่จะขัดขืน เหมือนร่างกายมันหมดแรงไปอย่างดื้อๆ เลย

"ซี๊ดด....."

ตับ! ตับ! ตับ!

เสียงกระแทกดังอย่างเน้นๆ ก่อนที่อำพลจะรีบดึงแก่นกายออกมาแล้วปล่อยน้ำกามพุ่งไปตามหน้าอกและใบหน้าของเธอ

"อื้มมม.....ดีจริงๆ ได้เปิดซิงผู้หญิงเนี่ย" ผ่านผู้หญิงมาก็มากแต่ไม่เคยเจอผู้หญิงที่บริสุทธิ์เลย ส่วนใหญ่ชอบทำเหมือนตัวเองบริสุทธิ์ไม่เคยผ่านมือชายพอลองได้เอาก็หลวมไม่เป็นท่าทำเอาเขารู้สึกหัวเสียและหงุดหงิดมาก

แต่เรือนขวัญทำให้เขาพอใจตั้งแต่แรกเลย

"ฮึก พะ พอแล้ว ฉันเจ็บ!"

"เอาน่า เดี๋ยวก็หายเจ็บ" มือหนาพลิกร่างเล็กให้นอนคว่ำกับเตียง แล้วเสียบแก่นกายใหญ่เข้าไปอีกครั้งก่อนที่ตัวเขาจะนอนราบทำตัวของเธอลงไป พร้อมกับขยับเอวขึ้นลงอย่างเน้นๆ

"ฮึก ทำแบบนี้ทำไม?"

"อืม..." อำพลไม่ได้สนใจคำพูดของเรือนขวัญเลย เขาซุกไซร้ตามแผ่นหลังของเธอไปมาในขณะที่ยังขยับส่วนล่างอยู่ "ไม่เห็นต้องร้องไห้เลย เธอทำงานแบบนี้มีเงินกินเงินใช้สบายไปตลอดชีวิตเลยล่ะ"

"ฉันไม่ได้อยากทำงานแบบนี้!"

"ไม่เห็นจะต้องเลือกเลย ใครๆ เขาก็ทำกัน"

"แต่ไม่ใช่ฉัน"

"แต่ตอนนี้เธอก็ทำแล้วนี่นา ปฏิเสธมาสิว่าสิ่งที่เธอทำอยู่ไม่ได้เรียกว่าขายตัว"

"ฉันไม่ได้สมยอม คุณมันเลวคุณมอมเหล้าฉัน"

"ไม่รู้หรือไงว่าเด็กดริ้งเขาทำแบบนี้กันด้วย ไม่เห็นหรือไงที่เขามีรายได้มากกว่าเงินเดือน"

"....." คำพูดของอำพลทำให้เรือนขวัญนึกถึงสิ่งที่ใบปอเคยพูดเอาไว้ ผู้หญิงในคลับบางคนออกแขกกับลูกค้าเพราะมันจะได้เงินแยกออกมาจากเงินเดือน บางครั้งก็ได้มากกว่าเงินเดือนเลยด้วยซ้ำ

"อ่าาส์...."

"ฮึก! ต่อให้เงินเยอะแค่ไหนฉันก็ไม่อยากทำ!"

"ฉันจะรอดู เธออาจจะหิวเงินเหมือนกับผู้หญิงพวกนั้นก็ได้"

"....."