Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
06 อยากลดน้ำหนัก
ปี๊บ ปี๊บ
“หือ…พี่กระทิง” ดารินพูดเบาๆ กับตัวเอง เมื่อเห็นว่าเจ้าของเสียงบีบแตรนั้นคือกระทิง เขาขับรถมาจอดเทียบข้างฟุตบาทข้างๆ เธอ ก่อนจะลดกระจกลงมา
“จะกลับบ้านแล้วเหรอ” ชายหนุ่มโน้มศรีษะตะแคงคุยกับเธอ
“เปล่าค่ะ รินจะไปร้านขนมตรงนี้ค่ะ” เธอชี้ไปยังด้านหน้า
“แล้วใครมารับกลับบ้าน”
“การ์ดของคุณพ่อค่ะ” เธอตอบพร้อมกับยิ้มจางๆ
“อ๋อ..”
“แล้วพี่จะไปไหนเหรอคะ มาทำไมที่วิทยาลัยอะ”
“พี่มีธุระกับอาจารย์น่ะ”
“อ๋อ ถ้าไม่มีอะไรแล้วรินไปหาเพื่อนก่อนนะคะ”
“เอ่อ กลับบ้านกับพี่มั้ย คุยธุระเสร็จแล้วเดี๋ยวพี่แวะไปส่ง”
“พี่ไม่ไปรับใครอีกเหรอคะ”
“ใครนี่หมายถึงใคร?” เขาถามกลับ
“ก็คนที่พี่คอยไปรับไปส่งประจำไงคะ”
“อ๋อ ไม่หรอก จะไปมั้ยถ้าไปก็รอพี่อยู่ร้านขนมแหละ เดี๋ยวพี่ขับรถไปหา”
“ค่ะ”
“งั้นพี่ไปหาอาจารย์ก่อนนะ แล้วจะรีบออกมา”
“ค่ะ”
ดารินมองกระทิงขับรถเข้าไปในมหาวิทยาลัย จากนั้นเธอก็รีบเดินไปร้านขนมทันที
“มาช้านะคะคุณดาริน หายไปไหนมาคะ” โดนัทเอ่ยแซวเพื่อนสาว เมื่อเห็นว่าดารินมาสายกว่าเวลานัดจริง
“ไม่ต้องมาแซวเลย นี่สั่งอะไรกันหรือยังเนี่ย”
“ยังเลย รอแกคนเดียวนี่แหละ หายไปไหนมา” ซีเอ่ยถาม
“พอดีว่าฉันเจอกับพี่กระทิงน่ะ เค้าแวะมาหาอาจารย์ที่มหาลัยพอดี ก็เลยยืนคุยกันอยู่พักนึง”
“อ๋อ นึกว่าแอบไปเหล่หนุ่มที่ไหนมา”
“บ้าน่า ใครเขาจะมาเอาคนอย่างฉัน อ้วนอย่างกับหมูเนี่ย” ดารินพูดติดตลก ถึงเธอจะน่ารักจิ้มลิ้มแต่ก็ใช่ว่าจะมีใครมาสนใจเธอ และเธอก็ไม่ได้สนใจผู้ชายคนไหนเลยนอกจากกระทิงแค่คนเดียว
“อย่าพูดเล่นไปน๊าแกสวยนะจะบอกให้ แกลองออกกำลังกายลดน้ำหนักดูสิ รับรองว่าสวยกว่าอีหน้าชะนีนั่นแน่”
“ฉันขี้เกียจอ่ะดิ เหนื่อยก็เหนื่อยไม่รู้ว่าจะลดไปทำไม”
“ลดเพื่อตัวเราไง ถ้าแกสวยขึ้นมาก็จะมีแต่ผู้ชายมารุมล้อม และผู้ชายที่แกแอบชอบก็ต้องหันกลับมามองเธอเหมือนกันคอยดูสิ”
“จริงเหรอ?”
“อื้อ ลองดูสิ ถ้าแกยอมที่จะลดน้ำหนักกับพวกฉัน วันหยุดนี้เรามาเริ่มกันเลย”
“แต่ว่า…”
“ไม่มีแต่ทั้งนั้นนะดาริน เพื่อตัวเราไงท่องเข้าไว้”
“อื้ม เพื่อตัวเราเราต้องสวย”
“ดีมากจ้ะเพื่อนสาว”
หลายครั้งที่ดารินได้ลองออกกำลังกายลดน้ำหนักของตัวเอง แต่สุดท้ายก็ต้องหยุดลงไปเพราะดารินเป็นคนที่ไม่ค่อยอดทนต่อความเหนื่อยแบบนี้มากเท่าไหร่
แต่ครั้งนี้เธออยากจะลองเริ่มต้นใหม่อีกสักครั้ง
เวลาต่อมา
“ดาริน พี่ชายของเธอมารับแล้วนั่นไง พี่กระทิงน่ะ”
“ไหน?” เธอเหลียวกลับไปมองตามที่เพื่อนบอก แต่ก็ไม่เจออะไรเลยไม่เจอใครเลยซักคน
“ไม่เห็นมีเลย” ทันทีที่เธอหันกลับมา ก็พบว่าขนมเค้กที่วางอยู่ตรงหน้าของเธอถูกกินไปจนหมดแล้ว “เฮ้ย นี่หลอกกันเหรอ แอบกินขนมเค้กฉันหมดเลย”
“แกจะลดน้ำหนัก เพราะฉะนั้นต้องลดของที่มีแคลอรี่มากอย่างเช่นขนมเค้กพวกนี้” เอ็มบอก
“แต่มัน..น่าอร่อยมากเลยนะแก ขอกินซักหน่อยไม่ได้เหรอยังไม่อิ่มเลย” ดารินได้แต่นั่งทำตาปริบๆ ส่งให้กับเพื่อนสาว ขนมเค้กเป็นของที่เธอโปรดปรานมาก กินได้ทุกที่ทุกเวลาถ้ามีโอกาส
“ไม่ได้แล้วค่ะ แกต้องคุมเข้มกับการกินของแกนะ ไม่อย่างนั้นแกได้อ้วนมากกว่านี้แน่ แถมคนที่ชอบแกก็จะไม่ชอบแกด้วย อีกอย่างถ้าแกผอมได้มันก็เกี่ยวกับสุขภาพร่างกายของแกด้วยนะ ยิ่งอ้วนยิ่งโรคเยอะนะจะบอกให้” โดนัทพูดราวกับว่าเธอเคยมีประสบการณ์ด้านนี้มาก่อน
“เหรอ…แล้วถ้าฉันทำไม่ได้ล่ะ”
“แกต้องทำได้สิยัยริน แกเก่งอยู่แล้วเรื่องแค่นี้เอง”
“ฮืออ อยากกินขนมเค้กอ่า” ดารินได้แต่นั่งหน้าหงอย เพราะถูกห้ามไม่ให้กินขนมเค้กของที่ชอบมากที่สุด
“เฮ้ย พี่กระทิงของแกมาแล้วนั่นไง” ซีพูดอย่างตื่นเต้น เมื่อเห็นคนหล่อมาดเข้มอย่างกระทิง ทั้งรูปร่างหน้าตาเป็นที่หมายปองของหญิงสาวไม่น้อยเลย
“ไม่ต้องมาหลอกกันอีกเลย ฉันไม่เชื่อแกอีกแล้ว” ดารินเอ่ยขึ้น เมื่อรู้ทันแผนการของเพื่อนๆ
“แต่นี่ฉันพูดจริงๆ นะ นั่นไงพี่กระทิงลงมาจากรถแล้ว”
“….” ดารินยอมหันไปมองอีกครั้ง คราวนี้เห็นว่ากระทิงกำลังเดินมายังร้านเบเกอรี่ที่เธออยู่ สีหน้าที่บูดบึ้งเมื่อครู่ก็เปลี่ยนเป็นสีหน้าที่ยิ้มแย้มทันที “พี่กระทิง”
“พี่มารับกลับบ้านน่ะ” กระทิงพูดพร้อมกับยกยิ้มเล็กน้อย
“อะ โอเคค่ะ พวกแกฉันกลับก่อนนะเอาไว้เจอกันพรุ่งนี้”
“จ้ะ เจอกันพรุ่งนี้นะ”
ดารินกระชับกระเป๋าสะพายแล้วเดินไปหากระทิงทันที จากนั้นทั้งสองก็พากันเดินออกไปที่รถ
“ไม่ซื้อขนมไปเหรอ ปกติพี่เห็นซื้อติดมือกลับบ้านเรื่อย”
“ไม่ล่ะค่ะ รินอยากลดน้ำหนัก” เธอบอก
“ลดน้ำหนัก?” เขาทวนคำพูดของเธออีกรอบ เพื่อให้มั่นใจว่าเขาไม่ได้หูฝาดไป
“ค่ะลดน้ำหนัก รินอยากผอม อยากสวย เผื่อจะมีหนุ่มๆ สนใจบ้าง”
“ไม่กลัวเจ้าไทเกอร์มันหวงเหรอ ทุกวันนี้ก็หวงน้องสาวอย่างกับอะไรดี”
“ไม่ค่ะ พี่ไทเกอร์เข้าใจริน”
“อ๋อ แล้วนึกยังไงถึงอยากลดน้ำหนักล่ะ ปกติพี่ไม่เคยเห็นพูดเรื่องนี้เลยนี่นา”
“กลัวความผิดหวังมั้งคะ” เธอพูดปนหัวเราะเบาๆ
“กลัวผิดหวัง เราเคยผิดหวังด้วยเหรอ?”
“คนเรามีเรื่องผิดหวังด้วยกันทั้งนั้นล่ะค่ะ ขึ้นอยู่กับว่าเราผิดหวังเรื่องอะไรมากกว่า”
“แล้วรินผิดหวังเรื่องอะไรล่ะ บอกพี่ได้มั้ย”
“เดี๋ยวพี่ก็รู้เองค่ะ ถึงบ้านแล้วรินขอตัวก่อนนะคะ ขอบคุณมากค่ะที่มาส่ง”
“อ่าครับ”
“ขับรถกลับดีๆ ค่ะ”
“ครับผม”
ด้านใน
“สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่”
“จ้ะลูก วันนี้พี่เค้ามาส่งอีกแล้วเหรอ”
“ค่ะ พี่กระทิงแวะเข้าไปหาอาจารย์ที่มหาลัยพอดี ก็เลยอาสาที่จะแวะมาส่งค่ะ”
“อ๋อ”
“คุณพ่อคุณแม่คะ วันนี้รินไม่กินข้าวเย็นนะคะ คุณพ่อกับคุณแม่กินกันได้เลยไม่ต้องรอ”
“อ้าว มีอะไรหรือเปล่าลูก เป็นอะไรหรือเปล่า”
“ไม่ค่ะ รินแค่อยากจะลดน้ำหนักตัวเอง รินอยากผอมค่ะ”
“หือ…นี่พ่อหูฝาดไปหรือเปล่าเนี่ย ดารินลูกสาวของพ่ออยากลดน้ำหนัก พ่อว่าวันนี้ฝนต้องตกหนักแน่เลย”
“คุณพ่ออะ อย่าแซวสิคะ”
“ฮ่า ฮ่า ครับๆ ไม่แซวแล้วก็ได้ พ่อขอให้ทำให้สำเร็จนะลูก”
“ขอบคุณมากค่ะคุณพ่อ ขอตัวก่อนนะคะ”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
