ตอนที่ 2/3

ตอนที่ 2/3

ในช่วงดินเนอร์ค่ำคืนที่ลูกค้าแน่นหนาเกือบเต็มห้องอาหารของโรงแรม พนักงานสาวอย่างนันนลินทร์รับหน้าที่เป็นโฮสเตสคอยดูแลลูกค้าในห้องอาหารอย่างที่เจ้าตัวถนัด

แม้ด้านนอกจะอบอวลไปด้วยบรรยากาศสุดโรแมนติก ท่ามกลางวิวเมืองกรุงอันศิวิไลซ์ติดริมแม่น้ำ สามารถมองเห็นสะพานที่เด่นหราเชื่อมไปทางฝั่งธนบุรี ทว่าด้านในครัวกลับช่างแตกต่างกัน มีเสียงคนในครัวคอยประสานงานกันเรื่องอาหารที่ออกแต่ละโต๊ะ ทั้งตัวโฮสเตสเองที่จะต้องคอยสอดส่องความถูกต้องของออเดอร์ที่ตนเองเป็นคนดูแล เพื่อความถูกต้องและแม่นยำ และไม่ให้เกิดการคอมเพลนจากลูกค้าขึ้น

“พี่ช้าง ออเดอร์โต๊ะ S7 เน้นย้ำเรื่องพริกนะคะ ทุกเมนูมีเด็กทานด้วยค่ะ”

“คร้าบบบ น้องหนิง” เสียงดังก้องจาก Sous Chef ตอบรับคนที่บอกย้ำ

เมื่อประสานงานจากฝั่งครัวเสร็จสิ้น สาวโฮสเตสคนสวยก็มีหน้าที่ไปดูแลแขกอีกโต๊ะที่เพิ่งเข้ามาใหม่ทันที แขกคนนี้สำคัญมาก เขาเป็นหนึ่งในแขก VIP ของห้องอาหารเลยเชียวล่ะ แทบจะมาทานทุกสัปดาห์มาบ่อยกว่าเจ้าของโรงแรมที่เอาแต่หมกตัวอยู่ในห้องทำงานเสียอีก

“สวัสดีค่ะ คุณนนท์ วันนี้มาแต่หัวค่ำจังเลยนะคะ” สาวสวยโฮสเตสกล่าวต้อนรับอย่างสนิท เพราะเขาคือแขกที่กระเป๋าหนักที่ทุ่มให้ไม่อั้นขอเพียงแค่การบริการที่ดีให้แก่เขา

นนทวัฒน์เป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงในอุตสาหกรรมยานยนต์ เรื่องเกี่ยวกับรถเขาคือผู้เชี่ยวชาญที่สุด เป็นหนุ่มวัยสามสิบต้นๆ ที่ประสบความสำเร็จในชีวิตมากคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ อีกทั้งยังเป็นคนรวยที่นิสัยดี เข้าถึงง่าย ไม่เรื่องมากเท่าแขกคนอื่นที่มาทานอาหารที่นี่ เขาจึงเป็นบุคคลที่เหล่าสาวๆ ในห้องอาหารต่างชื่นชอบไปตามๆ กัน

“สวัสดีครับคุณหนิง เอ๊ะ!? วันนี้ลงบ่ายเหรอครับ?” เขามาที่นี่บ่อยครั้งในช่วงแรกๆ ยอมรับว่าติดใจรสชาติอาหารที่นี่ แต่ช่วงหลังดันเผลอติดใจในการบริการของสาวสวยโฮสเตสที่ยืนอยู่ตรงหน้านี้

ทว่าช่วงนี้เขามาทานมื้อค่ำก็มักจะไม่พบหน้าหล่อนเช่นเคย ได้ความจากพนักงานคนอื่นมาว่าหล่อนขึ้นไปอยู่กะเช้าดูแลเบรกฟาสต์เป็นหลักแล้ว แอบเสียดายอยู่บ้างเพราะเขาคงไม่ทันได้ทานมื้อเช้าของที่นี่เนื่องจากเรื่องงานของตนเอง จะว่างก็แต่ช่วงตอนเย็นเลย

อย่างไรก็ตามวันนี้เขาดันโชคดีที่เจอหน้านันนลินทร์แล้ว มื้อค่ำคืนนี้คงสมบูรณ์แบบได้เสียที

“เดือนนี้หนิงอยู่เช้าแล้วนะคะคุณนนท์ แต่วันนี้ทำโอทีค่ะ เดี๋ยวจะดูแลคุณนนท์เต็มที่เลยค่ะ” ร่างบางแอบพูดติดตลกเพราะรู้ว่าอีกคนเป็นกันเองกับพนักงานที่นี่ไปแล้ว

“ดีเลยครับ อ่อ! วันนี้ผมขอ Pinot Noir ตัวเดิมนะครับ วันนี้อยากได้อะไรเบาๆ หน่อย”

“ได้เลยค่ะ ทานคู่กับซี่โครงแกะไหมคะ?”

“Good idea เลยครับ คุณหนิงนี่รู้ใจผมที่สุด”

“เดี๋ยวรอสักครู่นะคะ”

“ครับผม”

จากนั้นสาวสวยโฮสเตสก็เดินกลับมาประจำตำแหน่งเพื่อคีย์ออเดอร์ของแขกวีไอพีคนสำคัญ นนทวัฒน์มาที่นี่ทานไม่กี่อย่าง เมนูซ้ำๆ ที่หล่อนจำได้ขึ้นใจเมื่อมีโจทย์เครื่องดื่มมาก่อนแล้ว เมนคอร์สของนนทวัฒน์จึงเป็นเรื่องที่คิดไม่ยากสำหรับพนักงานอย่างหล่อนที่เคยรับออเดอร์จากเขามานับครั้งไม่ถ้วน

ไม่นานเครื่องดื่มของแขกคนสำคัญก็ถูกนำมาเสิร์ฟก่อนอาหารเมนหลัก นันนลินทร์โชว์ขวดไวน์แดงราคาแพงให้แก่แขกดู พร้อมกับบอกรายละเอียดวันที่ผลิต ปี พ.ศ. และแหล่งกำเนิดของไวน์ได้อย่างถูกต้องและครบถ้วน ก่อนจะเริ่มเปิดจุกคอร์กหยิบยื่นมันให้้จ้าของขวดไวน์ได้สำรวจความเสียหาย เมื่อนนทวัฒน์พยักหน้าเป็นนัยยะว่าทุกอย่างโอเคแล้ว นันนลินทร์ถึงจะรินไวน์ลงแก้วได้

“วันนี้งานไม่ยุ่งเหรอคะ เห็นมาแต่หัวค่ำเลย” ปกติช่วงที่หล่อนอยู่กะบ่ายเพื่อดูแล Lunch กับ Dinner นนทวัฒน์มักจะมาช่วงประมาณ 2-3 ทุ่ม ทว่าวันนี้กลับมาตอน 6 โมงเย็นในช่วงที่มีลูกค้าโต๊ะอื่นอยู่กันหนาแน่น หล่อนจำได้ว่าดขาเคยบอกว่าที่ชอบมาดึกเพราะไม่ชอบความแออัดจากช่วงหัวค่ำ ทว่าตอนนี้ไม่เป็นเช่นนั้น

“วันนี้วันหยุดครับ” แต่ที่ถ่อมาถึงที่นี่ทั้ง ๆ คนละเส้นทางกับคอนโดฯ ของเขาก็เพราะอยากลองสุ่มมาดูว่าวันนี้จะเจอนันนลินทร์อยู่ที่นี่หรือไม่ และแล้วก็เป็นไปตามที่เขาคาดเดา ขอบคุณวันเสาร์ที่มีลูกค้าเยอะ เขาถึงได้เจอนันนลินทร์

“อ่อ จริงสินะคะ วันนี้วันเสาร์”

“แล้วปกติถ้าทำโอที คุณหนิงจะเลิกกี่ทุ่มครับ?” เขาถามละลาบละล้วงเกินไปหรือเปล่า ถ้าไม่เกินไปหวังว่าหล่อนจะให้คำตอบ

“2 ทุ่ม หนิงก็กลับแล้วค่ะ”

“งั้นพอดีเลยครับ ผมน่าจะทานเสร็จพอดี”

“ค่ะ?” ก็ยังงงๆ กับคำพูดของอีกฝ่ายอยู่ จนกระจ่างในนาทีต่อมา

“วันนี้ผมว่าง ให้ผมไปส่งนะครับ”

ครั้งก่อนๆ นันนลินทร์ปฏิเสธเขาไปหลายรอบแล้ว แต่คราวนี้เขาจะไม่ยอมให้มันเป็นแบบนั้น

“เกรงใจค่ะ วันหยุดทั้งทีคุณนนท์คงอยากจะพักผ่อน อย่าเสียเวลาไปส่งเลยค่ะ”

เขาเป็นถึงนักธรุกิจหนุ่มพันล้าน หล่อนไม่กล้าจะใช้ให้ไปรับไปส่ง คนอย่างหล่อนไม่คู่ควรจะไปสนิทกับเขาเกินกว่าหน้าที่ในตอนนี้ที่ทำอยู่ ถึงแม้ว่ารู้ดีว่าเขาใจดีและไม่ถือตัวก็ตาม