ตอนที่ 3 คนเมาบุกบ้าน (2)

“จะมานอนที่นี่ได้ยังไงกัน แล้วก็ยืนตรงๆ ได้ไหม” เข้าไปนั่งรอในรถดีๆ ก่อนค่ะ หนูยืนประคองนานๆ ไม่ไหว หนูดีเปิดประตูรถออกแล้วดันร่างสูงให้เข้าไปนั่งด้านใน พอเขาเข้าไปนั่งได้ก็ดึงข้อมือของเธอให้เข้าไปด้วย จนเซถลาขึ้นไปนั่งอยู่บนตักกว้างของคนเมา

“ตัวหอมจัง” จมูกโด่งดอมดมไปตามข้างแก้ม มือไม้ก็เริ่มปัดป่ายไปตามร่างกายบาง จนเด็กสาวต้องยื้อเอาไว้

“หยุดเลยค่ะ ถ้าไม่หยุดอย่าหาว่าไม่เตือนนะ เมาขนาดนี้ยังจะมาทำหื่นอีก แล้วนี่ขับรถมาถึงนี่ได้ยังไงคะ ดีนะที่ไม่เกิดอุบัติเหตุขึ้นซะก่อน” หนูดีพยายามจะลงไปนั่งที่เบาะแทนตักกว้าง แต่เหมือนยิ่งขยับอ้อมแขนที่รัดเอาไว้มันจะแน่นมากขึ้น

“คิดถึงเลยต้องมาหา วันนี้มีเด็กดื้อวิ่งหนีออกมาก่อน” เสียงทุ้มพูดพึมพำอยู่ข้างใบหู ทำให้เด็กสาวต้องเอียงหน้ามามองอย่างสงสัย เพราะก่อนหน้านั้นยังพูดเสียงยานคางอยู่เลย “ทนไม่ไหวเลยต้องมาหาที่บ้านแบบนี้ คุณป๋าไม่ชอบให้ใครวิ่งหนี”

“ไม่ชอบให้ใครวิ่งหนี แต่ตัวเองทำพฤติกรรมแบบนั้นใครจะไปอยากยุ่งด้วยกันละ” หนูดีพูดเสียงขึ้นจมูกอย่างฉุนๆ เมื่อคิดถึงเหตุการณ์ในช่วงเช้าที่ผ่านมา

“คุณป๋าอยากจูบจัง” มือหนาจับใบหน้าเรียวเล็กเอาไว้แน่นไม่ให้ขยับหนีไปไหน ลมหายใจร้อนๆ ที่มีกลิ่นแอลกอฮอล์ผสมอยู่ลอยมาเตะจมูกเล็กจนเด็กสาวต้องนิ่วหน้า

“ไม่เอานะ วันนี้จูบหนูไปเยอะแล้ว” มือบางรีบยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองเอาไว้แน่น ก้มหน้าลงต่ำเพื่อไม่ให้ลูอิสได้กระทำการดังที่เขาพูดออกมา

“ใจร้ายอีกแล้ว” ในเมื่อไม่ให้จูบเขาก็เปลี่ยนเป้าหมายใหม่ไปที่ซอกคอหอม ฝังปากฝังจมูกลงบนผิวเนื้ออ่อนนุ่ม ถูไถเคราสวยของตัวเองไปตามสันคอ ดูดเม้มจนเกิดรอยแดง

“อื้อ หนูไม่ได้ลงมาเพื่อให้ลวนลามแบบนี้นะ อ๊ะ เจ็บ จะกัดหนูทำไม” มือบางทุบหลังคนที่กัดคอเธอจนเจ็บแปล๊บแรงๆ อย่างโมโห “อื้ออ” โดยไม่ทันได้ตั้งตัวเรียวปากหยักที่คอยท่าจะจู่โจมเข้าไปในโพลงปากหวาน ก็ได้ทำอย่างที่ต้องการในคราแรก เมื่อหนูดีลืมตัวเงยหน้าขึ้นมาลูอิสก็จัดการปิดปากเล็กทันที เด็กสาวสัมผัสได้ถึงรสชาติแอลกอฮอล์ที่ยังมีอยู่ติดที่ปลายลิ้นหนา มันมีทั้งรสชาติของความขมและรสชาติของความหวานผสมปนเปกันไป จนหัวสมองของเธอขาวโพลนเหมือนกับจะเมาไปด้วย

“ดีจัง” ลูอิสยอมถอนปากออกมา สบสายตาหวานช่ำของเด็กสาวที่ซบหน้าอยู่บนไหล่ของเขา อย่างอ่อนแรง

“ผอ. ไม่ได้เมาจริงๆ ใช่ไหมคะ ทำไมต้องหลอกกันด้วย” หนูดียกหน้าขึ้นมาจากไหล่หนา สายตากลมโตมีแววขุ่นเคืองอย่างเห็นได้ชัด

“ว้า จับได้ซะละ แต่คุณป๋าดื่มมาจริงๆนะไม่ได้โกหก”

“แต่โกหกเรื่องเมา มีเวลาว่างมากรึไงถึงได้มาป่วนชาวบ้านเขาตอนดึกแบบนี้ ปล่อยเลยจะเข้าบ้านแล้ว นิสัยไม่ดี” เด็กสาวแยกเขี้ยวใส่อย่างโมโห นึกโกรธตัวเองจริงๆ ที่ไม่รู้ว่ามันคือกลลวงของคนเจ้าเล่ห์ที่ชอบเอาเปรียบเธอ

“ไม่ได้มาป่วนชาวบ้านที่ไหนเสียหน่อย มาเพราะว่าคิดถึงว่าที่เมียต่างหาก พรุ่งนี้วันหยุดไปเที่ยวกับคุณป๋านะ อยากได้อะไรคุณป๋าจะซื้อให้ทุกอย่างเลยนะครับ ถ้าไม่ไปคุณป๋าจะบุกเข้าไปในบ้านแล้วบอกทุกคนว่าเราได้กันแล้ว เลือกดูว่าจะไปหรือไม่ไปนี่ไม่ได้จขู่นะแต่จะทำจริงๆ” ลูอิสที่คืนสภาพเป็นคนปกติแล้วหรี่ตามองคนบนตักอย่างรอคำตอบ

“จะบ้าเหรอคะ เราไม่เคยได้กันสักหน่อย แล้วอีกอย่างถ้าจะถามแบบนี้ไม่ต้องถามเลยจะดีกว่า” มีอย่างที่ไหนมาบังคับกันทางอ้อมแบบนี้ “ให้หนูมีเวลส่วนตัวแบบวัยรุ่นทั่วไปเถอะคะ คุณป๋าก็ไปใช้เวลาส่วนตัวในช่วงวันหยุดกับตัวเองเถอะนะคะ”

“ไม่เอาป๋าอยากใช้เวลาวันหยุดแรกของเราด้วยกัน ป๋ารู้ว่าหนูไม่มีธุระที่ไหน เพราะฉะนั้นไปกับป๋าซะดีๆ ถ้ายังปฏิเสธอยู่ก็จะจับปล้ำบนรถนี่แหละคงเร้าใจน่าดู อยากลองมานานแล้วด้วย” ลูอิสพูดเสียงหื่น คว้าหมับเข้าที่อกอวบของสาวน้อยวัยแรกแย้มที่เขาได้สัมผัสและดูดกินมาเมื่อช่วงเช้า

“ไปก็ได้ค่ะ หนูรับปากแล้วป๋าปล่อยหนูไปเถอะนะคะ พรุ่งนี้เราจะไปเที่ยวกันหนูสัญญา อ๊ะ ปะ...ปล่อย สิคะ” จะไปไม่ไปค่อยว่ากันอีกทีตอนนี้ขอรับปากไปก่อน ขนาดว่ารับปากแล้วเขายังไม่ยอมปล่อยมือที่บีบหน้าอกเธอเลย ถ้าหากว่าไม่รับปากคงโดนจับปล้ำจริงๆแน่

“ก่อนกลับบ้านไปนอนขอดูดนมหน่อยนะเบบี๋จะได้นอนหลับฝันดี” เสื้อยืดตัวเล็กถูกเลิกขึ้นมาเหนืออกอวบ บราตะขอหน้าถูกปลดออกทำให้หน้าอกอวบดีดเด้งออกมา แม้ภายในรถจะมืดแต่ไฟตามข้างทางที่มันสาดส่องเข้ามาทำให้ลูอิสเห็นความงามได้เต็มตา

“วันนี้คุณป๋ากินไปแล้วนะคะ อีกอย่างนมหนูก้ไม่ได้มีรสชาติหรือน้ำนมออกมาจริงๆ เสียหน่อย ถ้าอยากกินไปหานมกล่องกินดีกว่านะคะ อื้อ” ปากบางเม้มเข้าหากันแน่น แม้ว่าภายในรถจะติดเครื่องยนต์อยู่แต่เธอก็กลัวว่าเสียงจะเล็ดรอดออกไป

“อ่าส์ นมหนูอร่อยที่สุดแล้ว คุณป๋าไม่กินหรอกไอ้นมกล่องที่หนูบอกหรอก”

“อ๊ะ แต่หนูทรมานไม่ชอบเลย มัน มัน เสียว”

“อื้ม เดี๋ยวเบบี๋ของคุณป๋าก็ชินไปเอง”

“แต่หนูไม่อยากชินนี่”

“เฮ้อ! คุณป๋าไม่อยากกลับบ้านไปนอนคนเดียวเลยให้ตายเถอะ พรุ่งนี้หนูย้ายไปอยู่กับคุณป๋านะ เราจะได้นอนกอดกัน” เสียงทุ้มพึมพำอยู่เหนืออกอวบ คลุกเคล้าใบหน้าจนเกิดรอยแดงจากการครูดของเคราที่หน้าอกใหญ่

“ไม่ไปอย่ามาเอาแต่ใจนะ รีบๆ กลับบ้านไปเลย หนูจะไปนอนแล้วง่วงมาก ถ้ายังไม่ไปพรุ่งนี้ก็ยกเลิกไปได้เลย” เด็กสาวพูดเสียงเขียวรีบใส่บราให้เข้าที่เข้าทางแล้วดึงเสื้อลงมาปิดไว้ตามเดิม ปีนลงจากตักแกร่งเมื่ออ้อมแขนที่รัดไว้คลายออก

“โอเคๆ คุณป๋ายอมกลับก่อนก็ได้ ไว้พรุ่งนี้จะมารับนะเบบี๋” ลูอิสเอื้อมแขนไปปลดล็อคให้ แล้วเปิดประตูลงรถตามร่างเล็กลงไป

“หนูเข้าบ้านแล้วนะคะ” หนูดีหมุนตัวเตรียมจะเดินเข้าไปในบ้าน แต่ก็ถูกคว้าแขนเอาไว้เสียก่อน “อะไรอีกคะเนี่ย”

“ฝันดีนะครับคนสวยของคุณป๋า” ลูอิสพูดเสียงหวาน กอดรัดร่างเล็กแน่นๆ แล้วยอมปล่อยแต่โดยดี

“ฝันดีค่ะคุณลุงหื่น” หนูดีแลบลิ้นใส่แล้ววิ่งปร๋อเข้าไปในบ้าน จัดการล็อคประตูรั้วให้แน่นหนา โดยมีสายตาของลูอิสคอยมองตามตลอดจนกระทั่งลับสายตาเขาไปถึงได้ขึ้นรถแล้วขับออกไป