3

3

เขาคบกับเธอในตอนนั้นก็หวังแค่เงิน พอไร้เงิน ครอบครัวลำบาก เขาก็ไปคบหากับผู้หญิงคนใหม่ที่มีเงิน ดีอยู่อย่างที่เธอไม่ใจง่ายยอมมีอะไรกับเขา ไม่อย่างนั้นก็คงเหมือนดอกไม้ริมทางให้เขาเชยชมสมอยากก็ตีจากอย่างไร้ความหมาย

“ตะวันก็ต้องเลือกสิ่งที่ดีกว่าอยู่แล้ว เป็นรักษ์รักษ์ไม่เลือกหรือไง”

“หลีกไป” รสาไม่อยากคุยกับคนแบบเขาอีก

“ถ้าไม่มีตะวัน รักษ์จะเอาเงินที่ไหนไปจ่ายค่าหมอ แล้วเรื่องพี่โรจน์อีก งานที่ผับก็ไม่ได้ทำแล้วไม่ใช่เหรอ นักเรียนที่จะมาเรียนร้องเพลงก็มีไม่เยอะ รายได้ก็ไม่มั่นคง” ประโยคของเขาทำให้เธอหันขวับไปมอง

“คงไม่ใช่นายอีกใช่ไหมที่หาเรื่องกลั่นแกล้งฉัน”

“แค่รักษ์ยอมตะวัน ทุกอย่างจะดีเอง”

“นายจะบีบฉันเหรอ”

“แค่รักษ์ยอมเป็นของตะวันก็แค่นั้นเอง” เขาไม่เคยบังคับเธอ เพราะอยากให้เธอยอมเขาเอง แต่รสาหวงเนื้อหวงตัวกับเขามาก เขาจึงอยากเอาชนะเธอ อยากได้เธอมาแบบที่เธอเต็มใจ และยอมสยบแทบเท้าของเขา

“ไม่มีทาง” เธอเดินหนีด้วยความร้าวรานใจ เขาเสนอตำแหน่งเมียน้อยแลกกับความสุขสบาย เธอจะไม่มีวันทำแบบนั้นเด็ดขาด

หากจะต้องเป็นผู้หญิงของใครสักคน คนคนนั้นก็ต้องโสดไม่มีพันธะ เธอไม่ทำลายครอบครัวของคนอื่นแน่นอน

ถ้าเรามีครอบครัวก็คงไม่อยากให้ผู้หญิงคนอื่นมาเป็นชู้กับสามีของเรา ดังนั้นหากเราไม่อยากให้คนอื่นทำแบบไหนกับเรา เราก็ไม่ควรทำแบบนั้นกับคนอื่นด้วย

ทางด้านภพพันเขาไปสืบมาไม่นานก็รู้ความสัมพันธ์คร่าว ๆ ของตะวันกับรสา

“คุณตะวันกับคุณรสาเคยคบกันครับ ก่อนที่จะเลิกกัน แล้วคุณตะวันมาคบกับคุณกันติมาครับ” กันติมาคือน้องสาวเพียงคนเดียวของไตรจักร เธอเป็นแก้วตาดวงใจของครอบครัว ทุกคนรักและตามใจค่อนข้างมาก อาจเพราะเป็นลูกหลงของครอบครัว แถมยังเป็นลูกสาวที่บิดามารดาอยากได้มากๆ

“แสดงว่าผู้ชายที่ทำให้เธอเมามายไม่ได้สติ อกหักเสียใจคือตะวันงั้นสิ”

“น่าจะเป็นแบบนั้นครับ เจ้านายจะเอายังไงต่อไปครับ”

“จับตาดูพวกเขาเอาไว้ ถ้าสองคนนี่รวมหัวกันทรยศหักหลังน้องสาวของฉันก็จัดการทั้งสองคนเลย”

“ครับ” ภพพันรับคำ ในขณะที่ไตรจักรมองปากกาในมือนิ่งอย่างใช้ความคิด

รสาไปเยี่ยมบิดาที่โรงพยาบาล จึงพบว่าอาการของบิดาไม่ดีขึ้น ค่ารักษาก็ยังไม่ได้ไปเคลียร์ ในตอนนี้เธอไม่มีเงินเลย เพราะทางโรงเรียนบอกว่าตอนนี้ไม่มีนักเรียนมาเรียนเลย

งานเดียวที่พอมีรายได้ก็ต้องจบสิ้นลงเมื่อทางโรงเรียนขอให้เธอหยุดสอนชั่วคราว

รสาอ้อนวอนขอร้องเจ้าของโรงเรียนแต่เขาก็จำต้องทำเช่นนั้น เพราะทนแบกรับไม่ไหว รสาเองก็เข้าใจเพราะทำงานกับที่นี่มานานตั้งแต่เรียนจบ ปีนี้เธออายุยี่สิบเจ็ดแล้ว แต่ยังไม่สามารถช่วยเหลืออะไรครอบครัวได้มากไปกว่าการประคับประคองให้อยู่รอด เธอรู้สึกเหนื่อยจนแทบจะร้องไห้

รสาเดินใจลอยไปตามถนน เสียงเบรกรถและเสียงแตรรถดังขึ้น ทำให้เธอหยุดกึก หันไปมองก็พบว่าตัวเองเกือบโดนรถชน

“ขึ้นรถสิครับ” รถคันนั้นเป็นของไตรจักร เขาเปิดกระจกรถลง ก่อนจะเรียกเธอขึ้นรถ เธอรีบวิ่งไปขึ้นรถเขาเพราะรถด้านหลังติดยาวยืด และหลายคนกำลังชะโงกหน้ามาดูกันอย่างสนใจ

“ขอโทษค่ะ” เธอกล่าวขอโทษเขาทันทีที่ขึ้นมานั่งบนรถ

“เป็นอะไรครับ ใจลอย คิดถึงแฟนเก่าอยู่เหรอ”

“เปล่าค่ะ” เธอไม่ได้คิดถึงตะวัน จริงๆ ตอนนี้คิดแต่เรื่องครอบครัว

“มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่าครับ” เขาเอ่ยถามเสียงนุ่ม

“รักษ์เอ่อ...”

“ไปกินข้าวกันไหมครับ” เจอหน้ากันทีไรเขาก็ชวนเธอไปกินข้าว แต่เธอก็พยักหน้าตอบรับเขาไป

“ค่ะ”

“ภพไปร้านเดิม” เขาหันไปสั่งเลขาคนสนิท ภพพันจึงมุ่งหน้าไปยังร้านอาหารประจำของเจ้านายหนุ่ม

“ดูเหมือนคุณจะมีเรื่องต้องให้คิดนะครับ” เขาเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าเธอเขี่ยอาหารไปมา สีหน้าหมกมุ่น ยุ่งเหยิงไปหมด

“รักษ์ เอ่อ... มีเรื่องต้องให้คิดนิดหน่อยน่ะค่ะ”

“มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่าครับ”

“คุณมีครอบครัวหรือยังคะ” เธอเอ่ยถามเขา ทำเอาไตรจักรต้องเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ยอมตอบตามตรง

“ยังครับ ผมยังโสดไม่เคยแต่งงานมีครอบครัวมาก่อน คุณถามทำไมเหรอ สนใจจะคบกับผมอย่างนั้นเหรอ”

“แค่ก แค่ก แค่ก” เธอสำลัก เพราะเขาเป็นคนตรงนี่แหละ

“ผมขอโทษที่ทำให้คุณตกใจอีกแล้ว จริงๆ ในชีวิตของผมมีผู้หญิงมากมาย แต่ผมไม่เคยอยากได้ใครเท่าคุณมาก่อน” เขาบอกตามตรง มันเป็นความรู้สึกเมื่อหลายเดือนก่อน เขาคิดว่ามันจะจางหายไป หลังจากไม่ได้เจอเธอร้องเพลงที่ร้านประจำที่เขาชอบไปนั่งดื่มอีก แต่พอได้เจอเธออีกครั้ง มันก็ยังเหมือนเดิม แถมมันยังรุนแรงขึ้นกว่าเดิมเสียอีก

“รักษ์ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายที่มีเจ้าของแล้วน่ะค่ะ” เธออึกอักก่อนตอบเขาไป สบตาเขาแล้วรีบหลบ ดวงตาของเขาทรงเสน่ห์ลุ่มลึก มองแล้วทำเอาเธอใจสั่นรัว

“แสดงว่าถ้าผมหรือผู้ชายคนไหนมีเจ้าของแล้ว คุณก็จะไม่ยุ่งเด็ดขาด”

“ใช่ค่ะ” เธอรับคำอย่างหนักแน่นและจริงจังจริงใจ เขาสัมผัสมันได้จากแววตาของเธอ เพราะเขาเป็นผู้บริหารเจอคนมาเยอะ จึงเดาออกว่าท่าทีของอีกฝ่ายจริงใจหรือโกหกหลอกหลวงเสแสร้งแกล้งทำ

แม้แต่ตะวันเขาก็รู้ แต่เพราะน้องสาวกำลังรักกำลังหลง ครอบครัวก็เห็นดีเห็นงามเพราะตะวันช่วยน้องสาวเอาไว้ให้รอดชีวิต มีบุญคุณต่อกัน เขาเลยไม่สามารถขัดขวางอะไรได้ แท้ที่จริงเขาไม่อยากให้กันติมาหมั้นหมายกับตะวันเสียด้วยซ้ำ

แต่อีกสามเดือน หากหมอนั่นไม่ใช่คนดี เขาก็จะจัดการทำลายงานหมั้นนั้นซะ

“ผมโสดครับ แต่ไม่สด คุณรับได้ใช่ไหม”

“แค่ก แค่ก แค่ก” เธอสำลักกับประโยคของเขา ก่อนจะมองเขาหน้าแดงตาโต

คนบ้าอะไรพูดตรงหน้านิ่งขนาดนี้ เธอกัดปากเผลอค้อนเขาเสียวงใหญ่ นั่นทำให้เขาหลุดหัวเราะออกมาเบา ๆ

“คุณหัวเราะอะไรคะ” เธอเอ่ยถามเสียงตะกุกตะกัก แค่เขาหัวเราะก็เขย่าหัวใจของเธอแล้ว ผู้ชายอะไรมีเสน่ห์เหลือร้าย ทำอะไรก็น่ามองไปหมด

“เวลาคุณค้อนน่ารักน่าเอ็นดูดีครับ สรุปคุณจะคบกับผมเหรอ”

“รักษ์ต้องบอกคุณตามตรงค่ะ ว่าตอนนี้รักษ์กำลังตกงาน ไม่มีเงินเลย เงินจะซื้อข้าวยังไม่มี พ่อก็ป่วยและพี่ชายก็โดนคดีจนติดคุก” เธอตัดสินใจบอกเขาไปตรงๆ

“ครับ” เขารับคำ ก่อนจะมองเธอด้วยสายตาอ่อนโยน

“ที่รักษ์บอกคุณตามตรงก็เพราะว่าไม่อยากปิดบังคุณน่ะค่ะ รักษ์มีปัญหาขนาดนี้ คุณยังอยากคบกับรักษ์อยู่อีกเหรอคะ”