บทที่ 3 เพราะรักเขาจึงปล่อยตัวให้เขาหาความสุข(1)

“อ่ะ...อื้อ” เสียงครางดังลอดออกมาเมื่อปากหนาผละห่างเพื่อให้เธอได้หายใจได้เต็มปอด ก่อนจะกลับไปประกบปิดปากอวบอิ่มแสนหวานอีกครั้งและครั้งนี้มือทั้งสองที่กอบกุมหน้าอกของสาวน้อยก็เปลี่ยนมาตวัดยกอุ้มร่างเล็กเปราะบางที่กำลังบดจูบปากหวานเอาแต่ใจนั้นพาเดินไปยังเตียงนุ่มขนาดสามฟุตของเจ้าหล่อน

“อ่ะ...อื้อ” ทันทีที่แผ่นหลังเนียนสัมผัสกับความนุ่มของเตียง เธอก็เริ่มมีสติกลับมาอีกครั้งหลังจากที่หลงมัวเมาไปกับรสจูบของคนตัวโต มือน้อยพยายามดันไหล่หนาพยายามบิดเบี่ยงหน้าหลบจูบร้อนของชนาธรณ์ แต่ยิ่งพยายามยิ่งเป็นการเปิดทางให้เขาได้ครอบครองปากของตนเอง

“อ่า...อืม หวานมาก รู้อะไรไหม ปากเธอมันคอยกวนฉันมาตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมาดา” น้ำเสียงแหบพร่าทุ้มห้าวทรงเสน่ห์เอ่ยรดใบหน้าสวยชื้นเหงื่อเมื่อผละออกมาจากปากแสนหวานของเจ้าหล่อน

“อ่ะ...อื้อ ยะ...อย่าทำแบบนี้กับดา ได้โปรด...พะ...พอได้แล้ว ปล่อยดาไปนะ ออกไปจากห้องดา อ่ะ...อื้อ”

เธอพยายามบอกเขาด้วยความยากลำบาก เมื่อมือของเขายังคงเคล้นคลึงหน้าอกของเธอ มันทั้งเจ็บและรู้สึกร้อนแปลกๆ ในช่องท้องจนไม่อาจบอกได้ว่านี่คืออะไร สาวน้อยไร้เดียงสาพยายามบิดกายพาร่างเปลือยเปล่าตัวเองดิ้นถอยหนีบนเตียงขนาดเล็กของตนเอง แต่หัวก็ชนเข้ากับหัวเตียง

หึหึ

เสียงกลั้วขำในลำคอดังขึ้นเมื่อเขาผละมือหนาออกจากสองเต้าที่เคล้นคลึงไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ใส่อยู่ แต่สายตาของชนาธรณ์จดจ้องไปยังผิวนวลเนียนของสาวเจ้า มันขาวสวยนุ่มมือ สองเต้าที่ใหญ่ล้นมือนั่นอีกที่ทำให้เขาตื่นตัวร้อนรุ่ม ปากน้อยแสนหวานก็ปลุกเร้าอารมณ์ได้ดีเหลือเกิน เมื่อปลดกระดุมออกจนหมดแล้วก็ถอดเสื้อสูทตัวนอกออกโยนทิ้งไปอย่างไม่ไยดีตามด้วยเสื้อเชิ้ตตัวในที่ปลดกระดุมก่อนหน้าออกตามไปติดๆ นาทีนี้เขาไม่สนใจว่าร่างน้อยที่นั่งคร่อมทับนั้นจะพยายามดิ้นถอยหนี เพราะยังไงเสียวันนี้เขาก็ต้องได้ครอบครองเจ้าของปากหวานที่ได้ลิ้มรสก่อนหน้า

“ได้โปรด...ปล่อยดาไปเถอะคุณธร”

เมื่อดิ้นสุดแรงเกิดก็หนีไปจากเตียงไม่ได้ เมื่อเขานั่งคร่อมทับกักร่างเธอไว้ และตอนนี้ยิ่งตกใจเมื่อเขาถอดเสื้อเปลือยอกท่อนบน หุ่นกล้ามแน่นๆ ผิวกายสีเข้มของเขาเปิดเผยต่อสายตา หน้าท้องที่เป็นคลื่นกล้ามเนื้อทำให้เธอหายใจติดขัด แถมแผงท้องแข็งแรงยังมีเหงื่อผุดซึมขึ้น มันสวยงามเงาวาวเมื่อกระทบกับแสงไฟในห้องจนเธออดใจสั่นไหวเต้นแรงไปกับการเคลื่อนไหวของหน้าท้องของเขาที่ยุบขึ้นยุบลงตามแรงหายใจของบุรุษ

“ฉันก็อยากจะหยุด แต่ตอนนี้ไม่ได้แล้วดา ฉันหยุดไม่ได้”

น้ำเสียงแหบพร่าของชนาธรณ์เอ่ยตอบกลับพร้อมกับสายตาดุดันพราวเสน่ห์จ้องมองสองเต้า และก็ปวดร้าวความเป็นบุรุษที่กำลังคร่อมทับกับความเป็นสาวของหล่อน เขาเคลื่อนตัวไถลไปนอนซุกหน้ากับหว่างขาเปลือยเปล่าก็ได้เห็นความงดงามใกล้ๆ มันทั้งอวบอูมโหนกนูน แม้จะมีต้นหญ้าขึ้นปกคลุม แต่มันก็งดงามเหลือเกิน มือใหญ่แหวกโพรงหญ้าต้นน้อยออกดูลำธารน้ำของหล่อน แล้วก็ต้องสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ เมื่อได้เห็นเม็ดเกสรของดอกไม้งามที่เต่งตึงอวบอูมน่าดูดเม้ม

“ยะ...อย่าทำแบบนี้คุณธร อ่า...อื้อ” ร่างเล็กของสาวน้อยไร้เดียงสาพยายามบิดเอวเล็กส่ายถอยหนี มือทั้งสองก็พยายามดุนดันไหล่เขาไม่ให้เขาซุกหน้าลงหาความเป็นเพศสาวของตนเอง

“อ่า...หอมเหลือเกิน เธอฉ่ำแฉะมากดา เธอแฉะมากตอนนี้ อ่า...อืม”

เขาตวัดลากลิ้นถูไถไปตามร่องกลีบสวาทอวบอูม มือใหญ่ทั้งสองดันต้นขาทั้งสองที่พยายามเบียดเข้าหากัน แต่ติดที่เขาแทรกตัวอยู่กลางหว่างขาจึงทำไม่ได้ตามใจต้องการ เขาแยกเรียวขาเล็กออกกว้างแล้วตวัดละเลียปลายลิ้นอุ่นร้อนไปกับน้ำหวานฉ่ำแฉะที่ไหลอาบเยิ้มออกมาจากปากลำธารสวาทของเจ้าหล่อน

“อ่า...อื้อ คุณธร ยะ...อย่า พอได้แล้ว ดาร้อน อ่ะ...อื้อ”

ความร้อนรุ่มในท้องน้อยเพิ่มทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ และเหมือนมีเกลียวคลื่นพายุลูกใหญ่กำลังตีวนหมุนเวียนในท้องเธอก็มิปาน เหงื่อไคลผุดซึมขึ้นตามร่างเปลือยเปล่า เรี่ยวแรงที่มีก็เริ่มถดถอยลงเรื่อยๆ จนอ่อนแรงไม่อาจต่อต้านได้เมื่อปลายลิ้นสากอุ่นร้อนระรัวแตะลิ้นกับความเป็นสาว สองมือน้อยที่เคยผลักไสเปลี่ยนมาเป็นกำเกร็งแน่นข้างลำตัวพร้อมแอ่นยกเด้งเอวเล็กขึ้นหาปลายลิ้นที่ระรัวทรมานเม็ดเกสรกลางลำตัวของตัวเอง แม้จะไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำแบบนี้ก็ตาม แต่ร่างกายของหล่อนมันตอบสนองกลับไปโดยอัตโนมัติ

“อือ...หวานเหลือเกิน หยุดไม่ได้แล้ว ฉันพอแค่นี้ไม่ได้ดา ฉันต้องการเธอเด็กน้อย อ่า...หวานดีเหลือเกิน อือ...น้ำเธอเหนียวข้นมาก อ่า...อืม” เขาละเลียกวาดต้อนน้ำสวาทขาวข้นของหล่อนเข้าปากจนหมดเกลี้ยงแล้วผละตัวลุกขึ้นมาถอดกางเกงสแล็คราคาแพงตัวเองออก เมื่อเจ้าตัวร้ายกลางหว่างขามันดิ้นเร่าอยากออกมาบดเบียดเสียดสีกระทบกระทั่งกับความเป็นสาวฉ่ำแฉะของหล่อน

“คะ...คุณธร...” หล่อนเบิกตากว้างเสียงสั่นเมื่อมองเห็นความใหญ่โตของบุรุษผ่านสายตาที่พร่าเลือนไปด้วยรสสวาทของตนเอง แม้ว่ามันจะพร่ามัวเบลอ แต่มันก็ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ เมื่อได้จ้องมองมันชัดๆ มันทั้งใหญ่และน่ากลัว มันสีน้ำตาลเข้มและเต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอยตามลำกาย

“ยะ...อย่านะ ไม่...ไม่นะคุณธร ยะ...อย่าใช้มันกับดา” เธอรวบรวมเรี่ยวแรงเฮือกสุดท้ายของตัวเองใช้แขนทั้งสองข้างเท้ายันตัวเองถอยหนี แต่ก็ติดหัวเตียงอีกเช่นเคยพร้อมกับเขาจับรั้งเอวเล็กคอดเธอแล้วกระตุกรั้งกลับเข้าไปหาเขา

“อย่ากลัวฉัน อย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นเด็กน้อย”

มือใหญ่ลูบไล้ร่องอกอวบอูมพร้อมกับโน้มโค้งตัวลงไปนอนคร่อมทับแล้วปากหนาก็ตวัดดูดเร่ายอดอกสีชมพูระเรื่อของหล่อนพร้อมกับมือที่ลูบผ่านร่องอกมาบีบนวดเร่าขยุ้มขยำดึงดูดความสนใจหล่อนไม่ให้จดจ่อกับความใหญ่โตของความเป็นเพศชายตัวเอง

“อ่ะ...อ่อย อื้อ...” สมองของอลิลดาว่างเปล่าไร้การสั่งการของสมอง หัวใจของหล่อนมันเต้นแรงหนักขึ้นเมื่อปากหนาของคนตัวโตดูดเร่าคลอเคลียตวัดเลียยอดอกของเธออย่างตะกละตะกลาม เขามันคนหื่น เธอเพิ่งรู้จักเขาดีก็ตอนนี้แหละ มือใหญ่ที่กอดรั้งเอวเล็กของเธอก็ยกเอวเล็กเธอขึ้นหาเขาพร้อมกับสิ่งที่หวงแหนของเธอก็ถูกเขาพรากไปอย่างโหดร้าย

“กรี๊ด! จะ...เจ็บ! อ่ะ...อื้อ” เธอกรีดร้องออกมาสุดเสียงพร้อมปากหนาของเขาเคลื่อนมาปิดเสียงร้องของเธอไว้ด้วยกลัวว่าเสียงร้องของหล่อนจะดังลอดออกไปข้างนอก เอวสอบที่สอดแทรกกระแทกกายใหญ่โตกรีดกรายผ่านเยื่อพรหมจรรย์ของหล่อนครั้งเดียวสุดทางคับแน่นไปจดจ่อกับปากมดลูกของหล่อน

“อ่ะ...อื้อ” น้ำใสๆ ไหลอาบทางหางตาของอลิลดา เมื่อความเจ็บปวดกลางร่างมันทรมานเธอ และยิ่งกว่านั้นทั้งเจ็บทั้งอึดอัด อยากดิ้นถอยหนี แต่เขาก็กอดรั้งเอวเธอไว้แน่นเหลือเกิน พร้อมมือใหญ่อีกข้างของเขากดหัวไหล่เธอไม่ให้ดิ้นให้นอนนิ่งอยู่กับที่

“อ่า...อื้อ” เรียวลิ้นอุ่นร้อนของชนาธรณ์กำลังดูดเร่าปลายลิ้นเล็กของเธอเพื่อดึงดูดความสนใจของหล่อนออกจากความเจ็บปวดกลางลำตัว เขารับรู้ได้ถึงความสาวของอลิลดา เขาสุดแสนจะดีใจกับการได้ครอบครองความคับแน่นของหล่อน เขาไม่คิดไม่ฝันว่าหล่อนจะยังคงบริสุทธิ์ หัวใจของชายหนุ่มไหวระริกระรี้ดีใจพร้อมเริ่มขยับเขยื้อนความใหญ่โตกรีดกรายถูไถเข้าออกในความคับแน่นให้สาวน้อยได้คุ้นชิน

“โอว์...แน่นเหลือเกิน อืม...” เขาผละปากหนาออกมาร้องครางพร้อมกับเคลื่อนไหวจังหวะเนิบนาบอ่อนโยนพร้อมสอนเธอไปด้วย

“อือ...จะ...เจ็บ ดาเจ็บ ได้โปรด อ่ะ...อื้อ ออกไปจากดาที คุณธรใหญ่มาก อ่า...อื้อ”

หล่อนร้องครางทั้งน้ำตา แต่ความเจ็บปวดที่รู้สึกก่อนหน้าก็ได้ทุเลาลงเมื่อเขาเริ่มขยับเคลื่อนตัวพร้อมสองมือใหญ่หยาบกร้านทั้งสองวางทาบทับบีบเคล้นหน้าอกเธอหนักหน่วงจนเธอเผลอตัวแอ่นเด้งยกตัวขึ้นหาแรงบีบของมือใหญ่ เอวเล็กที่ปวดร้าวกลางลำตัวก็เผลอแอ่นเด้งเร่าไร้เดียงสาไปตามจังหวะอ่อนโยนของเขา

“อ่ะ...อื้อ ฉันรู้ว่าฉันใหญ่และมันเป็นครั้งแรกของเธอด้วย ดาจึงเจ็บ แต่ครั้งต่อไปเธอจะชินกับความใหญ่โตของฉันเด็กน้อย” เขาจูบหน้าผากมนของหล่อนพร้อมไหวโยกร่างตัวเองบดเบียดถูไถเข้าออกในความคับแน่นของหล่อน

“อ่ะ...อื้อ ไม่ไหวแล้ว ได้โปรด...ยะ...อย่าทรมานดาแบบนี้คุณธร อ่า...คุณธร อ่า...ไม่ไหวร้อน อื้อ...”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

แม้จังหวะเคลื่อนไหวของชนาธรณ์จะอ่อนโยน แต่แรงกระแทกที่จ้วงลึกภายในของหล่อน เขาสอดลึกสุดลำกายรุกเร่าผ่านมดลูกหล่อนทุกครั้งและก็หนักหน่วงดุดันแล้วถอดถอนออกอย่างอ่อนโยนแล้วแอ่นเด้งกระแทกเสียวกลับเข้าไปในกายคับแน่นที่ตอดรัดคลึงเขาหนักหน่วงยามสอดกายฝากตัวลึกในร่างเธอ

“โอว์...ดีเหลือเกิน เธอตอดรัดแน่นมากเด็กดีของฉัน อ่า...เสียว อื้อ...ฉันไม่คิดว่ามันจะเกินเลยมาถึงตรงนี้ อ่า...เสียว อ่า...ไม่ไหวแล้ว เธอตอดรัดฉันแรงมากดา อ่า...อูว์”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

อลิลดาปล่อยน้ำตาออกทางหางตาตัวเองเมื่อรู้สึกเจ็บร้าวในอกและเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองกำลังทำกับลูกของผู้มีพระคุณในตอนนี้ เธอไม่ต้องการให้เป็นแบบนี้ รักเขาจริง แต่ไม่ต้องการให้เกิดเรื่องแบบนี้ เขามีคู่หมั้น มีคนที่คู่ควรอยู่แล้ว แล้วทำไมพระผู้เป็นเจ้าถึงได้กลั่นแกล้งเธอแบบนี้กัน

“อ่ะ...อ่อย” หล่อนไหวเด้งแอ่นเด้งรับด้วยจังหวะไร้เดียงสา แต่มันก็ทำให้ชนาธรณ์สุขปริ่มในอกแบบไม่เคยได้รับจากการมีเซ็กซ์มาก่อน แต่กับเด็กสาวใต้ร่างที่เขากำลังเคลื่อนไหวบดเร่าเอวซอยถี่ในตอนนี้ มันให้ความรู้สึกดีและอบอุ่นในใจแปลกๆ จนเขาเองก็ยังหาคำตอบไม่ได้

“อ่า...ไม่ไหวแล้ว ฉันจะถึงแล้วดา อ่า...พร้อมกันนะ อ่า...อืม”

พั่บ! พั่บ! พั่บ

เอวสอบเร่งเร้า สองมือกดขยุ้มขยำสองเต้าก็เปลี่ยนมาตวัดยกร่างเล็กขึ้นหาตัวเอง ร่างน้อยเคลื่อนไหวกระเด็นกระดอนไปตามแรงกระแทกที่ดุดันรุนแรงขึ้นของเขา และในที่สุดหล่อนก็สั่นเกร็งพร้อมตวัดแขนทั้งสองโอบกอดร่างของเขาพร้อมกรีดร้องเสียงแห่งความสุขออกมาเต็มเสียง เขาจึงจูบปิดปากเธอไว้ก่อนที่มันจะดังออกไปนอกห้องและเขาเองก็ถูกตอดรัดจนแตกซ่านสุขปล่อยน้ำสวาทภายในหล่อนเช่นกัน

“อ่ะ...อื้อ” เสียงดังลอดออกมาจากริมฝีปากของทั้งสองที่ประกบจูบกันและปากหนาอุ่นร้อนของชนาธรณ์ก็เริ่มรุกเร่าสอดปลายลิ้นเข้าหาเรียวลิ้นเล็กของอลิลดาและร่างกายอวบใหญ่ของเขามันก็ยังคงตื่นตัวแข็งขึงมีแรงเริ่มโหยหาความสุขขึ้นมาอีกครั้ง

“อ่ะ...อื้อ” หล่อนเบิกตากว้างทันทีเมื่อเขาเริ่มขยับตัวและเหมือนว่าเขากำลังพองโตในท้องเธอจนเริ่มอึดอัดอีกครั้ง

“อ่า...อีกรอบนะ ฉันยังไม่อิ่มดา อื้อ...” เขาผละออกมาบอกเธอสั้นๆ แล้วเริ่มจังหวะสวาทอีกครั้ง โดยที่เธอปฏิเสธไม่ได้ นอกจากปล่อยร่างกายให้เขาตักตวงความสาวของตนเองให้หนำใจ

ฮือๆๆ

แม้จะอ่อนเพลียเจ็บหว่างขา แต่ก็นอนไม่หลับเมื่อเขาถอนตัวออกจากกลางร่าง รอจนเขาหลับหายใจสม่ำเสมอจึงพาตัวเองมานั่งกอดเข่าร้องไห้ที่ข้างตู้เสื้อผ้าพร้อมมองไปยังร่างเปลือยใหญ่ที่นอนหลับสนิทบนเตียงตัวเอง เขาตัวใหญ่มาก เท้าของเขายาวเลยเตียงเธอไปหลายเซนติเมตรเลยทีเดียว

ฮือๆๆ

“ทะ...ทำไมคุณธรถึงทำแบบนี้กับดา อึก! ฮือๆๆ” เธอร้องไห้คร่ำครวญพร้อมกอดตัวเองไปด้วย มันไม่มีแล้ว ไม่เหลือแล้วพรหมจรรย์ที่แสนทรงคุณค่าของหล่อน ไม่เหลือแล้ว เขาพรากมันไปจากเธอแล้ว

“ทำไมคุณถึงทำกับดาแบบนี้ ทำไม! อึก! ฮือๆๆ” เธอเอาแต่ร้องไห้ถามคนที่หลับสนิทบนเตียง

ฮือๆๆ