ตอนที่ 3 ย่าจะทำอะไร

ผมได้ยินเสียงนั้นอีกแล้ว ผมจึงผลักผู้หญิงที่หิ้วมาจนเธอตกเตียงไปเลย บ้าแล้ว นี่ผมทำผู้หญิงตกเตียงเหรอ แต่ว่าพอเธอตกเตียงไปแล้วมันก็ชัดเลย มีผู้หญิงอยู่ในห้องผม ซึ่งในความมืดผมไม่รู้เลยว่าเธอเป็นใครและเข้ามาในห้องผมได้ไง

“เฮ้ย ใครวะ เข้ามาได้ไง”

“อ๊ายยยย นี่คุณ คุณผลักฉันทำไม ไอ้บ้า แหกหมดแล้ว โอ้ยยยย ”ผู้หญิงที่ผมหิ้วมาโวยวายดั่งลั่นห้องเลยครับ ผมจึงรีบไปเปิดไฟเพื่อที่จะดูหน้าผู้หญิงที่แอบเข้าห้องผมมาแบบชัดๆ และพอไฟสว่างเท่านั้นแหละครับ ผมกลับยืนช็อคนิ่งไปเลย

“คะ..... คุณย่า ...คุณย่า”ครับ เธอที่ยืนสวยอยู่ปลายเตียงผม คือคนๆเดียวกับในรูปที่ผมเอามา หรือเรียกอีกอย่างว่าคือคุณย่าของผมที่ตายไปแล้วนั่นเอง

“อ๊ากกก ผีหลอก”

ผมล้มตึงไปเลยครับ ผมไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าผมหลับหรืออะไร

จนผมมารู้สึกตัวอีกทีก็เพราะแสงจากระเบียงลอดเข้ามา ผมจึงค่อยๆลืมตา และทันทีที่ผมลืมตาหน้าของคุณย่าก็อยู่ตรงหน้าผมเลย

“สวัสดีเจ้าเมฆ”

“อ๊ากกกก ผีหลอก”

ผมลุกพรวดไปตรงมุมห้องเลย ให้ตายเหอะ นี่ขนาดกลางวันแสกๆเลยนะ ผีคุณย่ายังมาหลอกผมได้ขนาดนี้ ผมจึงพนมมือขึ้นพร้อมกับหลับตาปี๋เลย โคตรน่ากลัวอ่ะเกิดมาผมไม่เคยโดนผีหลอกเลยจริงๆให้ตายเหอะ

“นี่เราจะกลัวอะไรนี่ย่าเอง จะกลัวทำไม”

“ก็คุณย่าตายไปแล้วนี่ครับ คุณย่าไปผุดไปเกิดเถอะนะครับ เดี๋ยวผมจะทำบุญไปให้”

“ย่ายังไม่ไปเกิด แต่บุญนะเอานะ”คุณย่าพูดต่อไปเรื่อย นี่ผมกำลังพูดกับผีนะ ผีคุณย่าด้วย

“นี่ ลืมตาได้แล้ว เดี๋ยวย่าก็หลอกจริงๆซะหรอก”พอได้ยินคำว่าจะหลอกผมนี่รีบลืมตาเลย แต่เอาจริงพอมองดูดีๆคุณย่าท่านสวยมากเลยนะครับ สวยกว่าผู้หญิงทุกคนที่ผมเจอมาอีก สมเป็นคุณย่าผมจริงๆ

“คุณย่า.. เออ คุณย่าจริงๆใช่มั้ยครับ”

“ก็ใช่ไง สวยใช่ปะ หรือว่ายังไม่สวย งั้นเดี๋ยวย่าจัดให้”จู่ๆย่าผมก็เปลี่ยนชุดไปเรื่อยเลย คือผมอึ้งมากๆอ่ะ ไหนจะจริตสาวสวยที่ท่านแสดงออกมาอีก อะไรเนี้ย ย่าผมเป็นคนตลกเหรอ

“เป็นไง ชุดไหนสวย”

“เอ่อ สวยทุกชุดเลยครับ ว่าแต่ไหนคุณปู่บอกว่าคุณย่าเป็นผู้หญิงเรียบร้อยไงครับ แต่ที่ผมเห็นนี่ไม่ใช่เลยนะ”

“ก็นั่นมันตอนมีชีวิตอยู่นี่ แต่ตอนนี้ตายแล้ว ย่าจะทำอะไรก็ได้” เออ ก็ถูกของย่าครับ ท่านเป็นผีท่านจะทำอะไรก็ได้

“ว่าแต่ ใครเห็นคุณย่าบ้างครับเนี้ย คุณปู่เห็นมั้ยครับ”

“ไม่มีนะ มีเราเห็นคนเดียว”

“ทำไมอะครับ หรือว่าเพราะรูปนั่น”ผมชี้ไปที่รูปด้านนอก ย่าผมจึงยิ้มและพยักหน้า โอ้โห รู้งี้ผมไม่เอารูปนั้นมาซะก็ดีหรอก

“ผมนี่ซวยจังนะครับ”

“ซวยอะไร เดี๋ยวโดนย่าตีปาก รู้มั้ยถึงทุกคนจะไม่เห็นย่าแต่ย่าก็ช่วยทุกคนอยู่ห่างๆนะ ต้องเรียกว่าดีจริงๆถึงจะถูก”

“อะไรครับ ช่วยอยู่ห่างๆคืออะไร” นี่งงหนักไปอีกนะผมเนี้ย

“ก็อย่างลุงๆอาๆของเรา ย่าก็เป็นคนเลือกลูกสะไภ้เอง นำพาให้ไปเจอกัน และช่วยให้ฟันฝ่าอุปสรรคไปได้ แต่ที่ยากหน่อยก็ดวงใจเลย รายนั้นกว่าย่าจะทำให้เห็นภาพอนาคตนี่ใช้พลังไปเยอะจนย่าเกือบวิญญาณแตกสลายเลย แต่ก็ยังดีที่ยังช่วยดวงใจไว้ได้ ส่วนตะวันนี่ก็ไม่มีอะไรมาก ก็แค่พาไปเจอคนที่ใช่ถึงจะดวงไม่ถูกกันแต่ย่าชอบย่าก็ช่วยเต็มที่เลย เป็นไง ย่าเก่งมั้ย”

ผมอึ้งตาค้างไปเลย นี่ทุกอย่างเป็นฝีมือของย่าผมเหรอเนี้ย ว้าวววซ่าสุดๆไปเลยย่าผม

“แล้ว ผมอ่ะ ย่าจะทำอะไรครับ”

“ก็แค่ คอยไม่ให้เราไปปล่อยลูกปล่อยหลานแพร่พันธุ์ใส่ใครอีกไง ถึงจะมีถุงยางกั้นก็เถอะ ย่าไม่ปลื้มเลย”

“คุณย่า หมายความว่าไงอ่ะ”

“ก็หมายความว่าต่อไปนี้ห้ามเราพาผู้หญิงมาติ้วที่ห้อง หรือที่ไหนอีก เพราะย่าจะตามเราไปทุกที่ และถ้าหากเราขัดคำสั่งย่า เราจะโดนย่าทำโทษโดยการ สิงร่างและพาเราไปทำอะไรที่น่าอาย จบมั้ย”

พูดจบย่าก็หายตัวไปเลยครับ หายไปง่ายๆแบบนี้เลยจริงดิ

“คุณย่า กลับมาก่อน กลับมาคุยกันก่อนเลยนะ คุณย่า คุณย่าครับ"

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับผมกันละครับเนี้ย จู่ๆคุณย่าที่ตายไปหลายสิบปีก็ปรากฏตัวขึ้นมาให้ผมเห็น แถมยังเห็นคนเดียวด้วยนะ แต่ที่ทำให้ผมกลัวก็คือคุณย่าบอกว่าห้ามผมพาสาวไปติ้ว คืออะไร รู้จักติ้วด้วยจริงดิ นี่ย่าผมเป็นวัยรุ่นขนาดนั้น โอ้ยยยย อยากจะบ้าตาย คือตอนนี้ผมกุมขมับแล้วนะ เครียดอ่ะ

แต่เดี๋ยวในครามเครีบดมันก็ไม่ได้แย่ซะทีเดียวนะ ในเมื่อคุณย่าเป็นผี คุณย่าก็ต้องกลัวพระ อ้าวงั้นก็ได้ดิ ท้าวเวสสุวรรณเลยเป็นไง ท่านต้องกลัวจนไม่กล้ามายุ่งกับผมแน่ๆ แบบนี้ต้องจัด ผมกะเอาแค่ให้คุณย่ากลัวนะครับไม่ได้เอาไปทำร้ายท่าน ผมจึงไปหยิบท้าวเวสสุวรรณที่คุณปู่เคยให้ไว้ แล้วผมก็เอาไปไว้ในรถ ผมรีบลงไปเอาแล้วเอามาคล้องคอทันที ทีนี้แหละคุณย่าทำอะไรผมไม่ได้แน่นอน