ตอนที่ 4 มีคนรออยู่

ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะไปพบลูกค้าตามที่พี่แอน ผู้จัดการได้ดิลงานกันไว้ ผมยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าผมจะมาเป็นพรีเซนเตอร์ให้กับแบรนด์อะไร แต่ที่แน่ๆ พี่แอนต้องดูแล้วว่าดีผมเชื่อมือพี่แอนครับ และพอมาถึงโรงแรมที่พี่แอนนัดไว้ผมก็ตรงไปหาพนักงานต้อนรับที่ยืนจ้องตั้งแต่ผมก้าวลงจากซุปเปอร์คาร์คันหรูละ

“สวัสดีค่ะ คุณเหนือเมฆ ว้าววววทำการบ้านมาดีซะด้วย แถมสวยอีกต่างหาก แบบนี้มันน่าพากลับไปทำเรื่องอย่างว่าจริงๆนะครับ

“สวัสดีครับเอ่ออออ คุณ”

“เจล่าค่ะ”

“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณเจล่า"

"คุณพิรญา รอคุณเมฆอยู่ที่ห้อง วีไอพีแล้วค่ะ"เธอทำตาหวานใส่ผมด้วย แหม หว่านเสน่ห์เก่ง

"ครับ ว่าแต่คุณเจล่านี่เป็นพนักงานต้อนรับจริงๆเหรอครับ ทำไมถึงได้คุณสวยมากขนาดนี้”

เล่นเอาเธอเขินจนตัวม้วนเลยครับ แบบนี้ก็เข้าแผนซิ ยิ่งเหงาๆอยู่คืนนี้ได้มันส์กันแน่นอนครับ

“คุณเมฆนี่ปากหวานจังเลยนะคะ สงสัยจะหวานแบบนี้กับทุกคนแน่ๆ”

“ผมไม่ได้ปากหวานะครับ ผมแค่ใจสั่นกับคนสวยก็เท่านั้นเอง”

ผมจับมือเธอขึ้นมาพร้อมจูบที่หลังมือเบาๆ นี่ละครับขั้นตอนการจับเหยื่อของผม แต่พอเงยขึ้นมาคนที่ผมจูบมือกลับเป็นคุณย่า คุณย่าจิงๆนะ

“เฮ้ยยยย คุณย่า”

ผมหงายหลังไปเลย เรียกว่ากลิ้งเป็นลูกขนุนเลยจะดีกว่านะ สภาพนี่ทุเรสสุดๆไปเลย

“อะไรกันคะ คุณเมฆ คุณย่าอะไรกัน”

เสียงเนี้ยเป็นเสียงเธอคนนั้นนะที่เข้ามาพยุงผม แต่หน้านี่คุณย่าเลย แถมยิ้มแป้นแล้นอีกต่างหาก โอ้ยยยย ตายๆ โดนผีคุณย่าเล่นแล้ว

“อ๊ากกกกก คุณย่า ทำอะไรครับเนี้ย”

“คุณเมฆ นี่เจล่าเองค่ะ ไม่ใช่คุณย่าอะไรซักหน่อย”

ผมนี่กรีดร้องโวยวายเลย จนพี่แอนเข้ามาจับผมลุกขึ้นนั่นแหละครับ ทุกอย่างมันถึงกลับมาเป็นปกติ แต่ทุกสายตาที่มองนี่ ผมตัวประหลาดชัดๆเลย

“อะไร เป็นอะไรเมฆ”

“เอ่ออ ผม ผมเบลอๆหน่อยนะครับ”

“นอนไม่พอเพราะหิ้วสาวไปคอนโดอีกแล้วใช่มั้ยเรานี่นะ”

ผมโดนพี่แอนหยิกแขนอีกแล้วครับ นี่ก็นะ ดุเกิ้น ว่าแต่ย่าผมไปไหนแล้วครับเนี้ย

“ไปได้แล้ว ลูกค้ารอนานแล้ว”

“ครับ”

ผมเดินตามพี่แอนไปแบบว่าเกาะติดอะ แต่ยังไม่ทันจะถึงห้องที่นัดลูกค้าไว้ ผมก็ดันปวดท้องซะก่อน นี่มันอะไรนักหนาเนี้ยชีวิต

“พี่แอนๆ ผมปวดท้องอะ”

“อะไรอีก จะมาแผนไหนเนี้ยเมฆ”

“ไม่มีแผนพี่ ผมปวดท้องจริงๆ ผมขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”

“เรานี่มันจริงๆเลย จะไปก็ไป รีบไปรีบมาละ”

“ครับ”

ผมนี่วิ่งหาห้องน้ำสุดชีวิตเลย แล้วพอถึงห้องน้ำได้ ก็เหมือนเห็นสวรรค์รำไรอ่ะ สุดยอดรอดตายแล้ว

“ทำอะไรอ่ะ ยี๊เหม็น”ผมจำเป็นต้องเงยหน้าขึ้นไปมองยังประตูห้องน้ำซึ่งมีคุณย่าเกาะอยู่ โฮ้โห จะมาดีๆไม่ได้เลยรึไง น่ากลัวอ่ะ

“อ๊ากกกก คุณย่า”

ผมรีบจัดการทำความสะอาดแบบว่า เอาแค่พอเอี่ยมก็พอครับแล้วผมก็รีบเปิดประตูห้องน้ำออกมาเลย แต่คุณย่าก็มาดักหน้าผมเอาไว้ นี่ดักหมดทุกทางเลยนะคุณย่าาาาาาาา

“จะหนีย่าไปไหนละเจ้าเมฆ ย่าบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าย่าไม่ชอบที่เราเจ้าชู้เนี้ย”

“คุณย่า ปล่อยผมไปเถอะครับ ผมกลัวจริงๆนะ ผมขอร้อง”ผมยกท่าวเวสสุวรรณขึ้นมาพร้อมกับ ชูไปข้างหน้า ขอโทษนะครับคุณย่าที่ผมต้องทำร้ายคุณย่าแต่ผมไม่มีทางเลือกจริงๆ ซึ่งพอคุณย่าเห็น ท่านก็นั่งไปกับพื้นเลยครับ อะไรอ่ะคุณย่าเจ็บงั้นเหรอนี่ผมทำร้ายคุณย่าเหรอ

“คะ.....คุณย่า”

“ท่าวเวสสุวรรณ นี่ท่านมาอยู่กับเมฆงั้นเหรอ โหยยย ท่านเจ้าขา คิดถึงจังเลยเจ้าค่ะ ไม่เจอกันนานเลยนะเจ้าคะ เอาไว้ อิฉันจะไปเยี่ยมท่านที่วิมาณนะเจ้าคะ แต่วันนี้อิฉันขอจัดการเจ้าหลานตัวแสบนี้ก่อน”

ตายห่าละครับ สายตาคุณย่ามองผมแรงโคตร นี่คุณย่ารู้จักกับท่านท้าวเวศไปเฉย ตาย ผมคือตายแน่ๆ ตายๆ

“ย่าบอกแล้วใช่มั้ยว่าเราจะต้องถูกลงโทษ”พอคุณย่าพูดจบผมก็รู้สึกเย็นขึ้นมาเลยครับ เพราะคุณย่ากำลังซ้อนมาที่ร่างของผม บ้าไปแล้ว คุณย่าสิงร่างผมจริงดิ คุณย่าอย่าเพิ่ง อย่าเพิ่งงงงงงงงงง

ผมพาตัวเองกลับขึ้นมายืน พร้อมกับจริตผู้หญิงที่คุณย่าเป็นคนทำ ผมรู้ตัวทุกอย่างเลยนะ แต่ควบคุมตัวเองไม่ได้ไงก็คุณย่าเล่นสิงร่างมาขนาดนี้ คุIย่าครับ อย่าทำอะไรแผลงๆนะครับผมขอโทษ

“ขอโทษตอนนี้ก็ไม่ทันละเจ้าเมฆ เพราะย่าเคยบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าเรานะห้ามเจ้าชู้แต่เราก็ไม่ฟัง”

“คุณย่าผมยอมแล้วครับผมยอมแล้ว ผมจะไม่เจ้าชู้อีก ผมขอโทษครับ ผมขอโทษ คุณย่าจะให้ผมทำอะไรก็ได้ แต่อย่าทำอะไรน่าอายเลยนะครับ นะครับคุณย่า” ผมนี่อ้อนวอคุณย่าสุดชีวิตเลย เพราะถ้าเกิดคุณย่าไปทำอะไรให้ผมอายจริงๆหมดกันเลยนะอนาคตนายแบบที่ผมรักนักรักหนาเนี้ย

“ทำไม กลัวงั้นเหรอ”

“ครับผมกลัวแล้ว คุณย่าครับ อย่าทำอะไรหลานเลยนะครับ”

จู่ผมก็ทรุดลงไปนั่งกับพื้นพร้อมกับร่างคุณย่าที่นั่งพับเพียบอยู่ข้างๆ โอ้ยยยย รอดตายเหมือนควายควิด รอดแล้วครับ

“ขอบคุณครับคุณย่า”ผมยกมือไว้คุณย่า เพราะถ้าท่านไม่เมตตาผมคงโดนท่านเล่นแน่ๆ

“ก็ดี งั้นจำไว้ ว่าห้ามขัดคำสั่งย่าอีก ถ้าไม่อย่างนั้นเจอดีแน่นอน”

“ครับๆ”

“ไปได้แล้ว มีคนรออยู่”