ตอนที่ 2 คุณย่างั้นเหรอ
จนผมเดินทางกลับมาที่ไทย ผมก็ตรงไปหาตะวันที่บ้านเลยและก็เป็นอย่างที่ผมคิด ทุกคนอยู่กันครบ ขนาดพี่ดวงใจกับพี่ดิแลนยังอยู่ด้วยอ่ะ อะไรจะหลงเจ้าหลานกันขนาดนั้นครับ
“ว้าวววว นี่ที่เจอทุกคนครบเนี้ยต้องยกความดีความชอบให้ เหนือร้ายกับตะวันรักใช่มั้ยครับเนี้ย”ผมรีบเดินไปกอดตะวันที่ยิ้มมาให้ คิดถึงพี่ชายสุดที่รักสุดๆไปเลย
“ก็แน่ซิ หลานน่ารักแบบนี้เป็นใครจะไม่หลง เมฆรู้มั้ยว่าตอนนี้สมบัติไม่ใช่ชื่อเราแล้วนะ แต่เป็นของ 2 คนนี้ไปแล้ว”ตะวันชี้ไปที่เจ้าเด็กแฝดแสนน่ารัก ผมว่าไม่แปลกเลยนะ เพราะเด็กๆน่ารักมากๆ แก้มยุ้ยเชียวยิ่งเหนือร้ายนะยิ้มเก่งเหมือนรักร้ายเลย แต่ตะวันรัก หน้านิ่ง เป็นเด็กผู้หญิงที่หน้านิ่งเหมือนตะวัน
“และไม่ใช่แค่ของพ่อนะที่หลานพี่จะได้ ของพี่กับพี่ดิแลนตอนนี้ก็ทำพินัยกรรมยกให้เหนือร้ายกับตะวันรักเรียบร้อยแล้ว เพราะพี่ดิแลนหลงหลานหนักมาก ใช่มั้ยคะพี่ดิแลน”
“อืม”พี่ดิแลนยิ้มอย่างเดียวเลย ครับ แต่ดูท่าจะหลงจริง เพราะเผลอเป็นไม่ได้จ้องแต่จะเอาเด็กๆมาเล่น
“ว่าแต่รักร้ายอ่ะ อยู่ไหน ตั้งแต่มายังไม่เจอเลย” ผมมองหารักร้าย เพราะมันแปลกที่จะไม่อยู่ตรงนี้
“ไปชงนมอ่ะ เดี๋ยวก็ลงมา”
“เหรอ คนเป็นหม่ามี๊อะเนอะ ว่าแต่ตะวัน จะมีลูกเพิ่มปะ”
“ถามทำไม”
“ก็อยากรู้ อยากมีปะ”
“ก็อยากนะ แต่รอทั้งคู่โตก่อน เพราะเรากลัวร้ายมันเหนื่อย แค่นี้ก็ไม่ได้นอนดีซักคืนแล้ว”
“เหรอ กลัวเมียเหนื่อย รักเมียอะเนอะ”
“แน่นอนคนรักเมียที่สุดในโลก ก็เป็นแบบนี้แหละ”
ผมนี่งงเลย คือผมรู้ว่ารักร้ายทำให้ตะวันเปลี่ยนไป แต่ไม่คิดว่าจะเปลี่ยนไปเป็นพ่อบ้านดีเด่นได้ขนาดนี้ สุดอ่ะ
“ตะวัน มาเอานมไปให้ลูกหน่อย”เสียงรักร้ายดังออกมาจากในบ้านตะวันนี่วิ่ง 4x100 ไปหาเมียทันทีเลย เออ ดีเนอะ รักเมียบูชาเมียโคตรๆ
จนเวลาผ่านไปจนเย็นนั่นแหละครับ ทุกคนที่กินข้าวกันเสร็จก็พากันแยกย้าย พี่ดวงใจกับพี่ดิแลนกลับบ้านเพราะพรุ่งนี้ต้องไปอังกฤษ ส่วนพ่อกับแม่ก็เข้านอนไวเพราะเล่นกับหลานมาทั้งวันแล้ว ส่วน ตะวันกับร้ายนี่ไม่ต้องพูดถึง คงต้องไปทำอะไรหื่นๆหลังจากลูกหลับแน่นอนเพราะตะวันมันหื่นมากครับกับเมียเนี้ย สุดๆ
ผมเลยไม่มีเพื่อนเลย ผมจึงไป หาคุณปู่ที่บ้านใหญ่ เพราะว่าต้องการหาอะไรไปประดับคอนโดที่เพิ่งซื้อใหม่ผมกะว่าเอาไว้เวลามาไทยก็จะได้สะดวก เพราะคอนโดเดิมมันเล็กไปแล้วสำหรับผม ผมจึงขายและมาซื้อที่มันใหญ่และแพงกว่า
“อยากได้อะไรละ ก็เลือกเอาละกันนะเมฆปู่เก็บของไว้ในห้องนี้แหละ”คุณปู่เปิดประตูห้องเก็บของให้ผม ซึ่งของข้างในมันเยอะมากๆ เยอะแยะจนผมเลือกไม่ถูกเลยครับ
“คุณปู่เก็บของไว้เยอะขนาดนี้เลยเหรอครับ”
“ก็ของพวกลุงๆอาๆเรานั่นแหละ ปู่ไม่ทิ้งหรอก เพราะอนาคตหลานๆยังเอาไปใช้ได้”
“เหรอครับ”
“อืม เลือกเอาละกัน ปู่ปวดขาขอไปพักผ่อนก่อน นี่ก็ยังไม่ได้โทรวีดีโอไปหาเหนือร้ายกับตะวันรักเลย ป่านนี้หลับกันไปหมดแล้วมั้ง” คุณปู่เดินไปบ่นไป นี่ปู่ผมก็หลงเหลนไม่เบาเลยนะครับถึงขนาดโทรวีดีโอคอลไปหาทุกวันแบบเนี้ย น่าเอ็นดู
และผมก็หันมากลับมาตั้งใจเลือกของ ผมเลือกของเก่าได้หลายชิ้นเลย ผมว่ามันน่าจะเหมาะกับการเอาไปวางโชว์ที่ห้องผมมากๆ แต่ที่สะดุดตาผมคือรูปภาพสีน้ำมันครับ มันตั้งเอาไว้สูงเหนือหัวผมมาก เป็นภาพสีน้ำมันของผู้หญิงที่สวยมากๆ และผมก็จำได้ว่ารูปนี้คือคุณย่าของผมนั่นเอง รูปนี้คงเป็นรูปที่ไม่มีที่ติดแล้วมั้งครับ เพราะเท่าที่ผมเห็นรูปคุณย่าติดเต็มแล้วทุกมุนของบ้านใหญ่
“คุณย่างั้นเหรอ”
ผมค่อยๆเดินไปสัมผัสภาพ จนอดใจไม่ไหวจนต้องปลดภาพลงมา ผมว่าผมเอาภาพคุณย่าไปแขวนไว้ที่ห้องนั่งเล่นท่าจะดีครับ เพราะรูปนี้มันดูมีมิติดูมีชีวิตแบบจริงๆ และหลังจากที่เลือกของได้แล้วผมก็เดินออกมา และพอไม่เห็นคุณปู่ผมจึงเดินไปขึ้นรถและขับออกมาเลย
ผมกลับมาจัดคอนโดครับ โดยเอาของเก่ามาตกแต่งห้องนั่งเล่นกับห้องครัว ส่วนรูปคุณย่าผมก็เอาไปแขวนไว้ที่ห้องนั่งเล่นเพื่อความสวยงาม และก็เป็นไปอย่างที่ผมคิด สวยเป๊ะอย่างใจหวังเลย
และหลังจากที่ตกแต่งคอนโดจนพอใจผมก็ออกไปหาที่เทียวเพื่อหาที่พักผ่อนหย่อนใจที่ผับของเพื่อนผม และแน่นอนว่าผมได้เหยื่อสาวสวยติดมือกลับมาด้วย เธอเป็นนางแบบครับ สวยมาก สวยจริงๆ แต่เธอก็มาติดกับผมเพราะคารมและความหล่อนี่แหละ
ผมกับเธอจูบกันอย่างดูดดื่ม นัวเนียตั้งแต่หน้าประตูจนมาถึงห้องนอน ผมไม่รอช้าเลยที่จะปลดเสื้อผ้าเธอออกจนหมดเพื่อตรวจเช็คเรือนร่างอันเร่าร้อน และพอเช็คจนผมแน่ใจแล้วว่าถูกใจผมก็จัดการ ผลักเธอลงไปนอนบนเตียงและทำตามขั้นตอนตามที่มันควรจะเป็น
“ไม่อายผีสางเทวดาเลยรึไงเจ้าเมฆ”ผมชะงักไปเลย อะไร ใครพูดกับผม ผมรีบผลักเหยื่อที่ผมหิ้วมานอนด้วยออก ทำเอาเธอตกใจไปเลย
“อะไรคะ มีอะไรเหรอ”
“คุณได้ยินเสียงอะไรรึเปล่า”
“เสียงอะไรคะ ไม่ได้ยินนะ”
“แต่ผมได้ยิน”
“นี่คุณคุณจะไม่อยากนอนกับฉันก็บอกมาตรงๆเลยดีกว่ามาเล่นอะไรแบบนี้ฉันไม่ชอบนะคะ” สาวที่ผมหิ้วมาเธอแสดงอารมณ์ไม่พอใจผม ก็แน่นละครับ ผมเล่นผลักเธอจนเกือบกระเด็นเลยนี่
“ไม่ใช่แบบนั้นครับ มาๆครับมาต่อกันดีกว่า”
ผมค่อยๆปลอบเธอ เธอจึงขึ้นมาคร่อมผมอีกครั้ง สงสัยจะชอบอยู่บนครับ ผมชอบนะผู้หญิงที่ชอบเป็นผู้นำแบบนี้
“เจ้าเมฆ ยังไม่หยุดอีกเรานี่มันดื้อจริงๆเลยนะ”