EP 2 : ซื้อร่างกาย

EP 2.

“หยุดนะมีเรื่องอะไรกัน”

“คุณเพลิง”พี่เลี้ยงและหัวหน้าพร้อมกับเด็กทุกคนรีบก้มหน้าลงทันที เมื่อชายหนุ่มได้เดินเข้ามา พร้อมกับคำถามที่เสียงดังนั้นเป็นคุณเพลิงเจ้าของสถานที่แห่งนี้

“ในเมื่อคุณเพลิงมาก็ดีแล้ว เด็กของคุณทำร้ายร่างกายผม”เสี่ยคนที่ถูกเพลงพิณตบหน้า ได้ฟ้องคุณเพลิงเจ้าของที่นี่

“ผมยืนอยู่ตั้งนานแล้วแหละ คุณเองก็ทำไม่ถูก ผมเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าที่นี่ต้องเต็มใจเท่านั้น และเด็กคนนี้คงจะเป็นเด็กที่เข้ามาใหม่ คุณก็แก่แล้วนะ ถ้าไม่พอใจก็ออกไป”คุณเพลิงพูดตัดถ้อยคำ โดยที่ไม่รักษาน้ำใจเสี่ยคนนั้นเลยสักนิด

“เออต่อไปกูจะไม่มากินเหล้าที่ร้านมึงอีก ขอให้ร้านมึงเจ๊ง”

“ปากดีนักใช่ไหม หนึ่ง สอง เอาไอ้เสี่ยหัวงูนี่ไปจัดการ”คุณเพลิงได้หันไปหาลูกน้องมือซ้ายและมือขวาที่ชื่อว่า 1 กับ 2 บอกให้ลูกน้องของตนเองเอาเสี่ยบ้ากลามคนนี้ออกไปจากที่นี่และจัดการ

“เพลงพิณ เธอยังไม่รีบขอบคุณคุณเพลิงอีก”หัวหน้ารีบสะกิดและบอกกับเพลงพิณให้รีบขอบคุณคุณเพลิง เพลงพิณรีบยกมือไหว้พร้อมกับยิ้มหวานสายตาของคุณเพลิงที่มองตั้งแต่หัวจดเท้าของเพลงพิณโดยสายตานิ่งๆ

“ฉันไม่ได้ช่วยเธอหรอกนะ แล้วใครรับผู้หญิงคนนี้เข้ามาทำงาน ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหมว่ารักผู้หญิงแต่เกรดดีๆ ไม่ใช่เอาหมูมาขาย”คำพูดของคุณเพลิงทำให้เพลงพิณก้มหน้าลง และเด็กอีกหลายๆคนหัวเราะเยาะเธอ

“เพลงพิณ เธอตามฉันมาที่ห้อง”สิ้นสุดของคำพูด คุณเพลิงก็ได้เดินขึ้นไปบนห้องทำงานของตนเอง และพี่เลี้ยงกับหัวหน้าที่ขึ้นชื่อว่าเจ๊ ได้บอกกับเพลงกินให้ขึ้นตามคุณคงไป

.....“เพลงพิณ”.....

คุณเพลิงคือเจ้าของที่นี่ เขาได้ช่วยฉันจากเสี่ยบ้ากามคนนั้น ฉันรู้สึกว่าเขาอบอุ่นและเขาใจดี แต่พอเขาว่าให้ฉันเป็นหมู่ฉันรู้สึกนอยด์จัง

“ยังไม่รีบตามคุณเพลิงขึ้นไปอีกเพลงพิณเดี๋ยวก็ได้เห็นคุณเพลิงอาละวาดหรอก”พี่ดาวได้บอกให้ฉันรีบตามคุณเพลิงขึ้นไป

“ค่ะ”เมื่อฉันเดินตามเขาขึ้นมาจนถึงหน้าห้องเขา ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าห้องนี้เพราะว่าเห็นคุณเพลิงเขาเข้าไป ฉันก็คิดว่าห้องนี้นั่นแหละ ฉันเคาะประตูก่อนที่เขาจะตอบกลับมาว่าให้ฉันเปิดเข้าไปเลย เมื่อฉันเปิดประตูเข้าไป ในห้องนี้เป็นห้องทำงานและมีเตียงนอนด้วย ฉันยืนอยู่ตรงหน้าคุณเพลิงที่เขานั่งอยู่โต๊ะทำงาน สายตาของเขามองฉันตั้งแต่หัวจดเท้าอีกแล้ว ซึ่งดูในแววตาของเขามีทั้ง 2 อย่างมีทั้งความน่ากลัวและมีทั้งความอบอุ่นอยู่รวมกัน

“คุณเพลิงมีอะไรกับเพลงหรือเปล่าคะ”ฉันไม่รู้ว่าจะคุยกับเขายังไง ซึ่งฉันไม่กล้าสบตาเขาแล้ว

“เพิ่งมาทำงานที่นี่เป็นวันแรกใช่ไหม”ฉันพยักหน้าให้กับคำถามคุณเพลิง

“เธอรู้ตัวหรือเปล่า ว่าเธอไม่ได้สวยไม่ได้หุ่นดีเหมือนกับคนอื่นเขา ดูขาดูก้นเธอสิบวมจนชุดมันรัดโหนกปิ้นแล้ว”ฉันเอามือกุมตรงเป้าของฉัน ซึ่งเขาพูดขึ้นมาจึงทำให้ฉันอาย

“หนูรู้ตัวว่าหนูอ้วนหนูไม่สวย แต่หนูเลือกไม่ได้นี่คะ หนูไม่มีเงินเรียนไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม”ฉันพูดตามความจริง

“เธอยังเด็ก เธอคิดว่าที่นี่หาเงินง่ายมีเงินจ่ายค่าเทอมมีเงินซื้อของฟุ่มเฟือยได้สินะ หึ! อืมอย่างนั้นคืนนี้จะซื้อเธอเองก็อยากลองอ้วนๆดูบ้าง”คําก็อ้วนสองคําก็อ้วนทำไมคำนี้ฉันรู้สึกน้อยใจจัง ซึ่งฉันไม่ได้อ้วนอะไรขนาดนั้นเลย แล้วคำพูดของเขาที่เขาบอกว่าเขาจะซื้อฉัน ก็ไม่แตกต่างอะไรจากเสี่ยคนนั้น ที่จะเอาฉันไปบำเรอตนเอง

“ขอโทษนะคะ ที่เพลงมาทำงานที่นี่เพลงไม่ได้มาขายตัว”

“ทำไมหรอ ทำเป็นเล่นตัวอยากได้ค่าตัวเท่าไหร่ ฉันจะให้เธอได้ไหมอั้น”คุณเพลิงเปิดลิ้นชักโต๊ะทำงานของตนเอง ก่อนที่จะหยิบเงินสดขึ้นมาหลายก้อนแล้ววางไว้บนโต๊ะ

“เพลงไม่ได้ขายตัวเอง ไม่ได้โก่งค่าตัวอะไรทั้งนั้น ถ้าคุณคิดว่าเพลงมาขายตัวเพลงก็ขอโทษ และเพลงจะไม่มาทำงานที่นี่อีก”ฉันหันหลังเพื่อที่จะเดินออก แต่จู่ๆมีอ้อมแขนมากอดฉันและกระชากกลับด้วยความแรง

“เล่นตัวหรอ เธอรู้ไหมว่าฉันกำลังหาอะไรระบายอยู่พอดี ฉันชอบที่ขัดขืนฉันแบบนี้แหละ”ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นผู้หญิงร่างอวบแต่ใช้ว่าฉันจะมีแรงมากพอ ที่จะสะบัดคุณเพลิงออกจากฉัน เขาเหวี่ยงฉันลงมาที่โซฟาด้วยความแรง ก่อนที่เขาจะพุ่งเข้ามาค่อมาฉัน

“คุณเพลิง อร๊ายย !! อย่า”มือทั้งสองข้างของคุณเพลิง จับเข้ามาที่ข้อแขนของฉันกดลงที่โซฟา พร้อมกับใบหน้าที่ซุกไซร้ตามคำคอของฉันด้านซ้ายและด้านขวา

“จ๊วฟๆ”อืมฉันเจ็บเมื่อมือของเขาปล่อยจากข้อมือของฉัน แต่เปลี่ยนไปจับที่ตั้งของฉันบีบขยำเพื่อความแรง

“ฮื่อๆ เพลงเจ็บ”อายุของฉัน 19 ปีแล้วก็จริงแต่ฉันไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กับใครเลย ฉันกลัวกับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ตอนนี้

“ฮื่อๆ เฮือก!! ”

“เห้ย!! เพลง!! เธอเป็นอะไร”ในความรู้สึกฉันตอนนี้ มันหายใจไม่ออกในใจมันสั่นและก็กลัวไปหมดเลย คุณเพลิงเขาหยุดพร้อมกับจับใบหน้าของฉันเขย่า

“ฮื่อๆ อย่าทำหนู ขอร้องเฮือกกก!!!

“เพลงพิณ! เพลงพิณ !!

เพลงพิณเธอหมดสติลงไปทันที หลังจากที่เธอสูดลมหายใจเฮือกสุดท้าย คุณเพลิงรีบลงออกจากตัวของเพลงพิณทันที พร้อมกับใช้มือนิ้วซ้ายด้านขวาจู้ที่ปลายจมูกของเพลง

“โอ้ย! ตัวหนักซะด้วย”คุณเพลิงรีบอุ้มเพลงพิณออกมาจากห้อง ลูกน้องต่างพากันช่วยทั้งเจ๊แล้วก็หัวหน้าพากันมองและก็ซุบซิบคุยกัน

“คุณเพลิงคะ เพลงพิณเป็นอะไร”ดาวรีบเข้าไปถามคุณเพลิง

“น่าจะช็อคไม่ต้องเป็นห่วงทำงานไปเถอะ”