ตอน 5

พลันสายตาฉงนเงยขึ้นปะทะกับคนที่เป็นสาเหตุความโกลาหลของเหล่าผู้สื่อข่าวสถานีต่างๆ ที่ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด นาราเชิดหน้าทำเป็นไม่สนใจคนๆ นั้นแต่ก็ไม่วายชำเลืองมองเขาด้วยสายตาดูแคลน พลางเบะปากใส่หน้าเขาพอดี

“จะอะไรกันนักกันหนากะอีแค่นายแบบ อย่างดีก็แค่อาหารตา เป็นมากกว่านั้นคงไม่ได้” หญิงสาวเปรยดังพอสมควร กระทั่งประโยคนั้นลอยไปกระทบโสตประสาทคนที่ดูเหมือนไม่สนใจ หากว่าเขาได้ยินเต็มสองหู

“ลีน่าทำยังไงก็ได้ให้ฉันออกไปจากฝูงนักข่าวนี่” ตุลธรกระซิบกับผู้จัดการส่วนตัวสาวใหญ่วัยสี่สิบปลายๆ

“ฝูงนักข่าวขนาดนี้จะทำยังไงล่ะคะคุณตุลขา”

“ทำยังไงก็ได้ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อ แค่สามวินาทีก็ไม่อยากอยู่ ฉันเหนื่อยมาตั้งแต่เช้าแล้วนะ” เขาสั่งผู้จัดการด้วยซุ่มเสียงเอาแต่ใจ พลางแสดงสีหน้าเอือมระอากับบรรดาไมค์ที่ยื่นจ่อปากเขาอยู่ตอนนี้ บางครั้งความคาดหวังต้องการผูกมิตรกับคนอื่น ในช่วงเวลาที่เหนื่อยพานจะทรงตัวไม่อยู่แบบนี้ก็ไม่ใช่เวลาเหมาะสม หากได้พักสักนิดอาการเขาคงดีกว่าตอนนี้แน่ และที่สำคัญเขาต้องการจัดการกับอะไรบางอย่างที่ทั้งหูและสายตาเขาบันทึกไว้

“เอ่อ... ขอตัวคุณตุลไปพักผ่อนก่อนนะคะ ไว้วันหน้าค่อยนัดสัมภาษณ์ใหม่ค่ะ วันนี้คุณตุลเหนื่อยมากแล้ว ขอตัวนะคะคุณนักข่าวที่น่ารักทุกคน” ลีน่าเอ่ยขอตัวอย่างสุภาพ เพราะระหว่างผู้อยู่หน้ากล้องกับหลังกล้องคงต้องประสานปรองดอง ด้วยเป็นอาชีพที่ต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันเสมอมา

ตุลธร คือนายแบบรูปร่างดี สมส่วนด้วยพกพาความสูงถึง 189 เซนติเมตร รูปร่างไม่ได้บอบบางแบบนายแบบดาวรุ่งสมัยนี้ หากแต่ล่ำสันบึกบึน เต็มเปี่ยมไปด้วยขุมพลังแห่งความเป็นชายสมบูรณ์แบบ ใบหน้าคมสัน ดวงตาเข้มคมโฉบเฉี่ยว คิ้วดกดำรับกับปลายจมูกโด่งเป็นสัน ผิวขาวค่อนมาทางเอเชียทางเชื้อสายมารดาชาวไทย อกผายไหล่ผึ่ง กล้ามท้องเป็นรอนสวยเวลาถ่ายแบบชุดกีฬา หรือชุดว่ายน้ำรับฤดูร้อน เขาช่างทำให้สินค้าแบรนด์ที่ได้เขาเป็นนายแบบขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ดังนั้นไม่ว่าเสื้อผ้าแบรนด์ไหนต้องการก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำทางยอดขายมักจ้างตุลธรถ่ายแบบทั้งสิ้น ไม่เว้นแม้แต่น้ำหอมชายที่โด่งดังที่สุดในปารีสยังคว้าตัวเขาไปถ่ายโฆษณาถึงกลางทะเล ร่วมกับนางแบบผิวสีแทนจนสร้างความฮือฮามาแล้วกับเสื้อผ้าน้อยชิ้นมีแค่เพียงกางเกงว่ายน้ำรัดส่วนอุดมสมบูรณ์เท่านั้น

“ไปกันหรือยังไอซ์ พี่ได้ถ่ายรูปกับตุลธรแล้วนะ โคตรโชคดีเลยล่ะ” วารีกำโทรศัพท์สมาร์ทโฟนในมือแน่น นัยน์ตาเพ้อฝันถึงชายสมบูรณ์แบบ

นาราอยากบอกเหลือเกินว่าเธอเพิ่งเจออีตานั่นระยะใกล้เมื่อกี้ ก็ไม่เห็นจะน่าสนใจอะไร แม้ว่าร่างบางแอบไหวหวั่นกับสายตามากเสน่ห์ ยิ้มหวานเปิดโลกของเขาด้วยแล้ว ก็ยิ่งลังเลในคำปรามาสที่พ่นออกมาโดยคิดว่าไม่มีใครได้ยินนอกจากตัวเอง

“เดี๋ยวๆ ไอซ์ พี่ขอไปเข้าห้องน้ำแป๊บๆ นะ ดีใจจนปวดเบาน่ะ ไปรอพี่ที่รถก่อนเดี๋ยวพี่ตามไป”

“ยังไงนะพี่ออย” นาราหันไปมองพี่สาวอย่างต่อว่า แต่ไม่ได้คิดขุ่นเคืองเพราะรู้จักนิสัยพี่สาวดี วารีเป็นคนน่ารัก ดูแลน้องๆ ดีเยี่ยม ครอบครัวพงศ์พิสุทธิ์ธนดล มีด้วยกันสามสาว วารีคือพี่คนโต นาราคือน้องคนรอง ส่วนธารินคือน้องนุชสุดท้อง ซึ่งค่อนข้างเอาแต่ใจมากกว่านาราหลายเท่า

นารามีเหตุผลของเธอมาหักล้างความคิดที่แปลกแยกเสมอ ไม่ว่าเรื่องใดก็ตามหลายคนจึงมองว่านาราเป็นคนเอาแต่ใจ มีความคิดเป็นของตัวเอง โลกส่วนตัวสูง และตอนนี้โลกส่วนตัวของเธอกำลังมาเยือน เพราะเบื่อสังคมที่แต่งตัวอวดกัน ทั้งเครื่องประดับบนกาย ตัวเลขในสมุดบัญชี หรืออะไรหลายๆ อย่างบ่งบอกฐานะ คนพวกนี้ก็งัดออกมาอวดกันทั้งนั้น แล้วนั่นหนีไม่พ้นมารดาของเธอ ที่บังคับกะเกณฑ์ลูกในการออกงานสังคม ต้องออกมาดูดี ราคาแพงเสมอ

“เอ่อน่า... ไม่นานหรอก ไปๆๆ” ฝ่ามือบางดุนหลังน้องสาว ยัยคนนี้เป็นคนเรื่องมาก ถ้าไม่พอใจอะไรเป็นต้องโวยวายกับคนรอบข้าง ตอนนี้ต้องเอาใจน้องก่อน เพราะอุตส่าห์ลากมางานแฟชั่นโชว์ทั้งที่น้องสาวไม่เต็มใจ บอกจะอยู่สะสางงานที่บ้าน ด้วยตนอยากยลโฉมตุลธร แล้วก็สมใจอยากได้ทั้งถ่ายภาพและสัมผัสตัวหอมๆ ของหนุ่มนายแบบ

ระหว่างที่นารากำลังยืนรอพี่สาวโดยยังไม่ได้เดินไปที่รถอย่างที่พี่สาวบอก ระหว่างที่ยืนสงบรออยู่เสียงหนึ่งกลับดังขึ้นปลุกเธอให้หันไปมองเสียงนั้น

“เมื่อกี้คุณว่ายังไงนะครับคุณผู้หญิง”

“อะไร... ว่ายังไง” นาราหันไปตามเสียงจึงได้พบว่าเจ้าของเสียงที่เอ่ยถามขึ้นมาลอยๆ โดยไม่เจาะจงนั่นคือใคร

“ผมต้องการความกระจ่าง” ปกติตุลธรช่างเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมและคนรอบข้าง นั่นคือทุนเดิมในนิสัยของเขา ชายหนุ่มมักเป็นที่คาดหวังสัมพันธภาพอันดีต่อกัน ยกเว้นแม่สาวปากไม่ดีคนนี้ เห็นหน้าสวยแต่ปากไร้สามัญสำนึกอยู่มาก ถ้าเขาไม่ได้ลงมือสั่งสอนเธอคงเสียชื่อตุลธร ผู้รักความยุติธรรมเป็นแน่แท้ ถ้าเขาไม่ถูกแมวมองทาบทามเข้าวงการ ตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น ป่านนี้เขาคงเป็นทนายความตามแบบอย่างบิดาของเขาที่ทำงานให้กับรัฐสภาไปแล้ว

ช่วงเวลาเพียงไม่กี่ปีในวงการนายแบบเขาก็ดังเป็นพลุแตกฉุดไม่อยู่ ด้วยสินค้ามากหน้าหลายตา รวมไปถึงเวทีแฟชั่นโชว์ติดต่อส่งงานมายังเขาไม่ขาดสาย กระทั่งต้องรับสมัครผู้จัดการส่วนตัวเพื่อมาจัดคิวให้ บริษัท โมเดลลิ่งที่เขาสังกัดจึงทำหน้าที่จัดหาให้ตามงานที่เพิ่มปริมาณมากขึ้นตามชื่อเสียงของเขา ตอนนี้เขายี่สิบแปดแล้วยังเทียบชั้นกับนายแบบรุ่นน้องหน้าใหม่ๆ ได้อย่างไม่ตกกระแส

“ที่ว่าผมเป็นได้แค่อาหารตา”

“เอ่อ...” นาราพูดไม่ออกไม่คิดว่าเขาจะได้ยิน ในเมื่อเธอบ่นอยู่กับตัวเองมากกว่าจะพูดให้ใครได้ยิน แต่เมื่อเขาได้ยินตรงๆ คนอย่างเธอจึงไม่จำเป็นต้องอ้อมค้อมให้เสียเวลา ในเมื่อเขาเหมาะจะเป็นแบบนั้นจริงๆ “ก็พวกนายแบบอย่างคุณเป็นได้แค่นั้น คุณประโยชน์ทางอาหาร หรือสาระดีๆ ไม่มีสักอย่าง” เธอพูดติดตลกในประโยคแต่คนฟังไม่ได้ตลกตามไปด้วย เปรียบคนกับสารอาหารนี่นะ แม่เจ้าประคุณ

“ผมทำได้มากกว่าการเดินแบบเฉิดฉายเป็นแค่อาหารตาให้กับผู้ชม”

“โธ่... ราคาคุย อย่างคุณนี่นะ” นาราเปิดสงครามน้ำลายกับเขา ทว่าระยะรัศมีที่ยืนคุยกันอยู่ตอนนี้ช่างรู้สึกหัวใจไหวหวั่น ทั้งกลิ่นกายชายโชยอ่อนๆ ปะทะจมูก ทั้งรูปร่างสมส่วนเย้าใจหญิงสาวที่ถูกจับจองด้วยการหมั้นหมายเรียบร้อย ทั้งใบหน้าคมสันที่ผสานหล่อหลอมกันอย่างลงตัวของเครื่องหน้าไม่พร่องแม้แต่น้อยนิด กรีดหัวใจถูกตีตาอยากลบเจ้าของตัวจริงออกไป แล้วแทรกนายแบบสมบูรณ์แบบผู้นี้เข้ามาแทนพศินซะตอนนี้เลย หากว่าคนหยิ่งในศักดิ์ศรีปากกล้าอย่างเธอ มีหรือจะยอมความและกล่าวชมคนที่เธอพ่นถ้อยคำปรามาสแก่เขาอย่างเช่นไม่กี่นาทีที่ผ่านมาตรงหน้านี้

“หรือจะลอง”

“ลองอะไร...” นาราขึ้นเสียงสูงกลบเกลื่อนร่องรอยความไม่มั่นคงในหัวใจ “อย่างคุณมีดีให้ลองอย่างนั้นเหรอ แต่สำหรับฉันไม่อยากแม้แต่เฉียด พวกดีแต่อวด” ว่าพลางเหยียดสายตามองเขาตั้งศีรษะขึ้นมาจนสายตาปะทะกับใบหน้าหล่อ แทบละลายหัวใจ หากว่านาราต้องพยายามทำสะกดจิตใจให้กล้าแข็งเอาไว้ เธอไม่ยอมรับสิ่งที่ดวงตาเห็นตอนนี้อย่างไรก็ไม่รับ ให้ตายเถอะ!! ไปพ้นๆ ซะทีจะได้มั้ย ยืนพล่ามไร้สาระอยู่ได้ หญิงสาวต่อว่าเขาในใจ

“ก็ลอง” เขาพูดพร้อมกับชะงักคำพูด แต่มือสิว่องไวยิ่งกว่าปรอท คว้าแขนเรียวแล้วลากไปยังมุมลับตาคนราวกับตัวเธอเบาไม่ต่างกับนุ่น

มือบางปัดไล่เขาอย่างเอาเรื่อง ตัวปลิวไปตามแรงกระชากของเขาซึ่งรู้สึกมหาศาลไม่ต่างกับพายุลูกโตหอบร่างแน่งน้อยปลิวไป จากนั้นแผ่นหลังเนียนที่ถูกเปิดเผยเพราะรูปแบบของชุดราตรีที่ด้านหน้าเรียบหรูหากว่าด้านหลังเปิดเนื้อหนังนวลผ่องไร้ที่ติ หากไม่ได้เส้นผมยาวสลวยสีอ่อนที่ถูกทำสีปกคลุมไว้ นาราคงโชว์แผ่นหลังต่อสายตาชายหนุ่มจนเขาต้องสะดุดลมหายใจอย่างเช่นตอนนี้

แววตาตระหนกมองเธอด้วยความขลาดกลัวขึ้นมาเพียงชั่วแวบหนึ่ง แล้วค่อยแปรเปลี่ยนกลับมาเย่อหยิ่งผยองตามเดิม

“จะทำอะไร” คำถามจากเรียวปากชุ่มชื้นสั่นสะท้านในการเอ่ยถามจุดประสงค์ในการลากเธอมาแบบนี้ ดวงตากลมโตกรอกมองดวงหน้าแววตาเขาไปมา เพื่อสำรวจหาคำตอบหรือความรู้สึกของตัวเองก็ยังสับสน นี่เธอกำลังเป็นบ้าหรืออย่างไร คำว่าคู่หมั้นตอกอยู่ในหัวเพื่อให้ตัวไม่ไหวหวั่นกับชายอื่น ทว่า... รู้สึกจะไม่ได้ผลโดยสิ้นเชิง

“ทำให้ตัวเองมีคุณค่ามากกว่าอาหารตา”

“มะ... หมายความว่ายังไง” สาวไฮโซโฉบเฉี่ยวมาดมั่นถูกกระแสความหล่อ ความมากเสน่ห์เล่นงานปลายลิ้นจนถามออกไปด้วยอาการระรัวเส้นเสียงไม่มั่นคง เมื่อพบว่าใบหน้าหล่อเหลาที่ทุกคนคลั่งไคล้กำลังใกล้เข้ามาทุกทีกระทั่งรับรู้ถึงลมหายใจร้อนผ่าวจากเขา