ตอน 6

ริมฝีปากฉ่ำหวานแวววาวเผยอค้างราวกับรอคอยสิ่งที่ตนวาดฝัน แม้ไม่ได้คาดหวังหากเผลอไผลคิดไปไกล ดวงตาที่กะพริบไล่ใบหน้าที่ชิดกันเกินไปในความรู้สึกของคนไม่รู้จักมักคุ้น ให้ลอยไปไกลกลับไม่เป็นผล เมื่อ...

ริมฝีปากอิ่มได้รูปประทับลงกับเรียวปากหวานเข้าจนได้ ดวงตากลมแบ้วปิดลงในที่สุด ในเวลาเดียวกันฝ่ามือบางที่ออกแรงผลักอย่างไร้เรี่ยวแรงตกลงไปข้างตัว กำแน่นเพราะกระแสประหลาดแผ่ซ่านทั่วเรียวปากที่กำลังสั่นระริก เพราะฤทธิ์จูบอยู่ในขณะนี้ หัวใจบางลิงโลดโจนทะยานฝ่าดงความคิดไปอย่างไร้จุดหมาย

ขณะหัวใจหนุ่มกลับกระโดดโลดเต้นโครมคราม เมื่อในความคิดแวบแรกเพียงเพื่อต้องการสั่งสอนคนที่บังอาจดูถูกเขาว่าเป็นแค่อาหารตา หาประโยชน์ทำอย่างอื่นไม่ได้ ดังนั้นการสั่งสอนในทีแรกที่คิดไว้กลับทำให้เขาแทบฉุดตัวเองไม่อยู่เมื่อได้สัมผัสกับแรงดึงดูดมหาศาลจากหญิงสาว

ไม่แน่... เธอไม่ใช่แม่มดที่ฉุดกระชากความรู้สึกของเขาได้เพียงจูบแรกที่แค่ละเอียดฉกชิม หากแต่ผลักหัวใจแกร่งให้โจนทะยานออกนอกอกกระดอนไปไกล ตุลธรบดเคล้าเรียวปากสั่นระริกแรงลึกลงไปอีก เพื่อตอกย้ำให้หญิงสาวได้รู้ว่าคุณสมบัติและสรรพคุณสมบูรณ์แบบเช่นเขาไม่ได้มีไว้แค่มอง แต่มีไว้ใช้งานเพื่อประโยชน์และความสุขแก่ผู้ต้องการ ไม่ใช่เปล่าประโยชน์อย่างที่เธอว่า

ปลายลิ้นร้อนเปิดปากที่เผยอน้อยๆ อย่างง่ายดายราวกับเปิดฝาแป้งพับสำหรับแต่งหน้า กำปั้นเล็กทุบลงตรงหัวไหล่ผึ่งผายราวกับมดตัวน้อยไต่ตามร่าง อีกทั้งยังสะกิดความรู้สึกของเขาให้ลิงโลดได้ใจมากขึ้นเท่าทวีคูณ ฝ่ามือหนานุ่มด้วยไม่เคยทำงานหนักนอกจากเดินเฉิดฉายบนแคทวอล์คเท่านั้น ตะโปมโลมลูบความอิ่มสล้างในวัยสาวที่โผล่พ้นชุดราตรีคอวีคว้านพองาม หากว่าแผ่นหลังขาวเนียนกลับไร้สิ่งปกปิด ชุดของเธออวดแผ่นหลังเนียนไร้สิวฝ้า ถูกมือหนาลูบไล้ปลุกเร้าความต้องการ

ปลายลิ้นหนาร้อนเร่าหยอกล้อกับลิ้นเล็กที่พยายามหลีกหนีอย่างไม่ชำนาญ ตุลธรทั้งดูดทั้งดุนลิ้นเล็กที่เอาแต่หนีเพื่อกระตุ้นความรู้สึกของหญิงสาวที่ปรามาสสบประมาทในตัวเขา ฉะนั้นความคิดมากมายหรือคำพูดหลากหลายจากปากเธอ เขาจะลบด้วยการกระทำอันเร่าร้อนเหนือคำบรรยายกับผู้หญิงแปลกหน้าที่ยังไม่รู้จักกัน หากแต่มาต่อว่าต่อขานกันโดยไม่มีมูลแบบนี้เห็นที่ต้องสั่งสอน

ทว่าคนสั่งสอนกลับสั่นสะท้านซะเอง เขาพยายามควบคุมตนเองควบคุมจังหวะการแลกรัดลิ้นในโพรงปากฉ่ำหวานเหนือคาดเดาของหญิงสาว ทั้งที่เขาแอบคิดไว้ว่าปากดีๆ เที่ยวว่าคนอื่นแบบนี้คงไม่อร่อยสักเท่าไหร่ ครั้นเอาเข้าจริงเขาคงต้องลบความคิดโยนทิ้งไป เพราะเนื้อปากและลิ้นนุ่มช่างหวานยิ่งกว่าน้ำผึ้งคัดสรรเป็นอย่างดีซะอีก

บัวงามเบ่งบานชูช่ออยู่ในฝ่ามือแกร่งร้าวรานทั้งที่มีอาภรณ์เนื้อนิ่มห่อหุ้มอยู่ หากแต่สิ่งห่อหุ้มป้องกันกลับไม่ได้ทำให้เนื้อหนั่นนุ่มหยุ่นพ้นฝ่ามือร้อนดุจถ่านติดไฟของเขาได้ ตุลธรถอดถอนปลายลิ้นออกจากโพรงปากฉ่ำหวานของหญิงสาว ลดใบหน้าลงมาหยอกล้อดอมดมกับซอกคอกรุ่นกลิ่นไปด้วยความหอม ไม่แน่ใจกลิ่นอ่อนละมุนนี้จากน้ำหอมชั้นดีหรือเนื้อกายสาว ความคิดอย่างหลังชนะความคิดแรก

สายเดี่ยวของชุดราตรีเนื้อนิ่มสีเอิร์ธโทนไขว่สลับกันไปมา ถูกมือนิ้วแกร่งเกี่ยวเลื่อนหลุดไปหนึ่งข้างเผยเนื้อนวลผ่องต่อสายตาเจิดจ้าของเขา ความคิดแค่ต้องการสั่งสอนคราแรก เมื่อได้พบความสวยงามอย่างที่เขาเคยเห็นมานักต่อนัก หากแต่ความพิเศษกลับมาปรากฏต่อสายตาของเขา เพราะเท่าที่มือลูบไล้หาใช่สิ่งจอมปลอมอย่างที่เขาเคยเจอมาไม่ ทว่าคือเนื้อแท้ที่นุ่มหยุ่นเด้งดึ๋งรับการบีบเค้นของเขาอย่างแท้จริง

“พอเถอะ... อย่า...” คำที่พ่นออกจากปากช่างยากเย็นราวกับริมฝีปากถูกแช่แข็ง ร่างกายสาวสั่นสะท้านไปทั่ว ยากเย็นในการหยัดยืนเพื่อต่อสู้กับนายแบบหนุ่มที่ไม่ใช่เก่งแค่การเดินแบบ ทว่าเขายังเก่งกาจในการพรากวิญญาณไปจากร่างของเธออีกด้วย

ริมฝีปากอิ่มได้รูปลดลงไปดูดเม้มฝากรอยสลักในการสั่งสอนไว้บนอกนิ่มอวบอิ่มล้นฝ่ามือของหญิงสาวไว้เป็นหย่อมๆ รอยแรก รอยที่สอง และหลายรอยต่อมา กระทั่งจวนถึงเม็ดทับทิมสีสดที่กำลังล่อตาล่อใจเขาเหลือเกิน ขณะปลายลิ้นกำลังจะแตะเพื่อฉกชิม เสียงเรียกหนึ่งดังขึ้นปลุกสติกระเจิดกระเจิงของสองหนุ่มสาวให้กลับมาที่ตัว นาราที่เมื่อกี้อารมณ์เตลิดไปกับการกระทำเย้ายวน เปลือกตาดีดผึงจ้องมองเขา แล้วเบือนหนีด้วยความกระดากอาย มือบางรีบดึงสายชุดราตรีที่ตกไปอยู่ข้อศอกทั้งสองเส้นซ้ายขวา กลับขึ้นมาที่เดิมขณะดวงหน้าก้มงุดไม่กล้ามองหน้าหรือสบตากับเขา

หลังจากสลัดตัวออกจากกรงเล็บปีศาจคร่าความรู้สึกมาได้ นาราจึงรีบพาตัวเองเดินสะเปะสะปะออกจากช่องทางลับตาคน เบื้องหน้าพี่สาวของเธอยืนหันซ้ายแลขวาทั้งปากยังร้องเรียกเธอราวกับตามหาเด็กหาย ที่หายแน่ๆคือหัวใจดวงน้อยได้ปลิดปลิวไปกับนายแบบมากเสน่ห์คนนั้นแล้ว เสน่ห์ในตัวเขาที่อย่างไรไม่มีวันที่เธอจะทำใจยอมรับง่ายๆ อย่างไรไม่ยอมเด็ดขาด หัวเด็ดตีนขาดอย่างไรก็ไม่มีวัน

“ไปไหนมาไอซ์ พี่บอกให้ไปรอที่รถ หายไปเฉยเลย”

“เดินดูอะไรเพลินน่ะพี่ออย กลับบ้านเถอะไอซ์ง่วงตาจะปิดอยู่แล้ว” มือบางยกขึ้นปิดหน้าอกที่ยังร้อนผ่าวของตัวเองไว้แล้วเดินนำพี่สาวไปยังรถยนต์ที่จอดรออยู่ โดยมีคนขับรถทำหน้าที่เคลื่อนรถยนต์คันหรูพาทะยานกลับบ้าน

ครั้นพอเข้ามานั่งในรถได้นาราจึงคว้าผ้าคลุมไหล่เนื้อนิ่มสีหวานที่วางทิ้งไว้ก่อนจะก้าวลงไปร่วมงานแฟชั่นโชว์คลุมร่างของตัวเอง รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ กับเหตุการณ์หวิวที่ตัวเองไม่สามารถต้านทานกระแสความรู้สึกทุกอณูในร่างกายตัวเองได้ นึกถึงภาพที่ตนเองถูกผู้ชายที่เธอปรามาสกล่าวหาเขาเป็นเพียงแค่อาหารตา จาบจ้วงทะลวงลิ้นเข้ามาพันพันเกี่ยวกับลิ้นเล็กที่พยายามถดหนีของเธอ ไม่ว่าเธอจะพยายามมากแค่ไหนกลับไร้ผล หนำซ้ำรสชาติจากปลายลิ้นชำนาญของเขาที่เธอได้รับ ช่างหอมหวานซ่านด้วยกลิ่นบุรุษเพศอ่อนจาง

แม้เสียงเรียกจากพี่สาวของเธอจะช่วยดึงสติที่กำลังกระเจิดกระเจิงให้กลับมาสู่ร่าง แต่ไม่ยากเลยที่จะสลัดตัวเพื่อหลุดพ้นจากมือแกร่งที่พันธนาการเธอไว้ทั้งเอวทั้งข้อมือบาง เขายังพยายามลวนลามล้วงลึกไปถึงหน้าอกสล้างงดงามของเธอ พื้นที่ส่วนที่เขาแตะต้องร้อนผ่าวไม่คลายอาการลงได้ แม้รถยนต์เคลื่อนตัวฝ่าความมืดมาจนเกือบถึงหน้าประตูอัลลอยสูงลิ่วของคฤหาสน์พงศ์พิสุทธิ์ธนดล

“ไอซ์จะนอนอยู่ในรถถึงเช้าเลยหรือไง” เสียงแหลมของวารีปลุกสติพรึงเพริดของนาราให้ดีดผึง ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยกะพริบตาถี่ไล่ความคิดทั้งหมดทั้งมวล

“ไม่... ไม่...” นาราบอกพี่สาวพลางขยับก้าวเท้าลงจากรถ พร้อมกับหอบชายชุดสวยที่เกือบหลุดจากกายเพราะฝีมือไอ้นายแบบอาหารตาคนนั้น ‘เชอะ! อย่าได้เจอะเจอกันอีกเลย’ หญิงสาวพูดกับตัวเองขณะก้าวเดินตามพี่สาวเข้าไปในบ้าน

“ว่าอะไรนะไอซ์” วารีเอ่ยถามน้องสาวบ่นอะไรอุบอิบฟังไม่รู้เรื่อง หนำซ้ำหน้าตาก็ราวกับโกรธใครมาซะปานนั้น

“วะ... ว่าอะไรพี่ออย” สมองของนาราปั่นป่วนไม่อยู่นิ่งพี่สาวเอ่ยถามอะไร เธอไม่รับรู้ทั้งสิ้น

“เมื่อกี้ไงบ่นอะไร... ตั้งแต่จบงานแฟชั่นคุณกชกรเราเพี้ยนๆ นะ” พี่สาวถามย้ำ

“เปล๊า...” นาราปฏิเสธเสียงสูงพร้อมกับก้าวนำคนถามขึ้นบ้านไป ครั้นพอเข้ามาถึงในห้องนอนส่วนตัว มือบางที่ยังหลงเหลือความสั่นเทา จึงสลัดผ้าคลุมไหล่พ้นจากตัว ก้าวไปหากระจกขนาดเท่าความสูงของเธอ สิ่งที่ประจักษ์ต่อสายตาผ่านกระจกเงา คือร่องรอยฝากความอัปยศจากการกระทำของอีตาอาหารตา รอยจ้ำแดงปรากฏต่อสายตาตื่นตระหนกเบิกกว้าง หัวคิ้วกระแทกชนกันจนยับย่นบ่งบอกทั้งความคับแค้นระคนอับอาย

แล้วเธอปล่อยให้เขาทำแบบนั้นทำไมยัยไอซ์ หญิงสาวต่อว่าตัวเองอยู่ในใจ ใช่ว่าเธอจะไม่ต่อต้านขัดขืน ก่อนจะเงื้อมมือหมายจะตบเขาสักฉาดสองฉาด หากว่าความคิดของเธอกลับตั้งรับไม่ทัน เพียงแค่ยกขึ้นฝ่ามือแข็งแรงที่จาบจ้วงลวนลามร่างกายสุดสงวนส่วนบนของเธอก็คว้าไว้แล้วออกแรงบีบราวกับต้องการสั่งสอน ครั้นพออีกข้างหมายจะทำเช่นเดียวกันผลก็เป็นเช่นเดิม เขาคว้าไว้ทันแล้วใช้แรงเหนือกว่ารวบสองมือของเธอไขว่หลังก่อนจะ จูบหนักหน่วงสูบวิญญาณเป็นครั้งสุดท้าย แล้วปล่อยตัวเธอมาหาพี่สาว

ยากแค่ไหนในการทรงตัวและแสดงสีหน้าราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังมุมลับตาตรงนั้น ในตอนที่ถูกเขาปลดปล่อยตัวเธอเป็นอิสระ ในทางกลับกันนาราลืมเรื่องที่พศินผิดนัดไปเสียสนิท เพราะเรื่องของนายแบบอาหารตาเข้ามาแทนที่ และแทนจนเกือบหมดพื้นที่ในสมอง และลามเลียมาถึงกล้ามเนื้อหัวใจซะด้วยสิ