ตอนที่ 5

คนฟังกระตุกยิ้มมุมปากแล้วตวัดสายตามอง “ที่ฉันตามหาเธอแทนคุณน้าพรรณนาเพราะพวกเธอสองคนเป็นคนไทย ฉันเคยมีแม่นมเป็นคนไทย และฉันรักท่านมาก เมื่อแม่เธอมาขอพึ่งใบบุญเพราะพลัดถิ่นฉันจึงขอให้พ่อช่วยด้วยความยินดี” หญิงสาวจ้องลึกในดวงตาคู่สนทนา “วันนี้แม่เธอมาร้องไห้ขอร้องฉันให้ช่วยตามหาเธอ การตามหาใครสักคนในโรมไม่ยากหรอกนะ อยู่ที่ฉันอยากทำหรือเปล่าเท่านั้นเอง ในเมื่ออยากเป็นอิสระฉันก็ตามใจถือว่าเธอต้องการ ฉันจะไม่ก้าวก่าย”

“ก็ดีค่ะคุณหนู เป็นพระคุณมาก” เบ้ปากแล้วเมินมองทางอื่น

“ปากดีนักนะนังนิกา!” ซาร่าปรี่เข้าหาเมื่อเห็นวาจาท่าทางแสนต่ำ

“อย่าซาร่า”

ซาร่าหยุดตามคำสั่งเจ้านาย

“ฉันจะทำให้เธอตาสว่างกับบางสิ่งที่เธอคิดว่าจีรังยั่งยืน ผู้ชายคนนั้น ฉันจะแย่งเธอมาภายในเวลาหนึ่งนาที!”

กรรนิการ์หน้าซีดเผือดจ้องมองนายหญิงกำลังก้าวเข้าหาแฟนหนุ่ม เธอส่ายหน้าปรี่จะเข้าห้ามทว่าบอดี้การ์ดสองคนกลับขวางไว้

“กัสโซ่ฉันรักคุณนะ!” เธอตะโกนบอกแฟนหนุ่ม เขาหันมองแล้วละสายตามาทางคุณหนูแสนสวยซึ่งกำลังก้าวเข้ามา

ราเชลหยุดยืนตรงหน้าหนุ่มผู้นั้น กัสโซ่ยิ้มกว้าง

“สวัสดีค่ะ”

“สะ...สวัสดีครับ คุณคนสวย”

“เรียกฉันว่าราเชลดีกว่านะคะ” เธอยิ้มยั่ว

“คุณราเชล มีอะไรให้ผมรับใช้หรือเปล่าครับ” เขาถามสีหน้ายินดี

“คุณ... มีแฟนหรือยังคะ”

เขายกมือโบกปฏิเสธทันที แล้วหันไปทางกรรนิการ์ “ผู้หญิงคนนั้น ผมแค่ควงเล่นไม่ได้คิดจริงจังเลยครับ เธอสวยสู้คุณไม่ได้ ไม่มีอะไรดีสักอย่างนอกจากยอมผมหมดทุกอย่างก็เท่านั้นเอง”

หญิงสาวพยักหน้ารับรู้ แล้วหันไปทางลูกสาวใช้ในคฤหาสน์

“แสดงว่าคุณโสดสินะคะ”

“ใช่ครับ”

“แต่กรรนิการ์บอกว่าคุณคบหากับเธออยู่นะคะ ตอนนี้เธอตั้งใจจะไปอยู่กับคุณด้วย”

ชายหนุ่มตวัดสายตามองคู่ควง “ผมไม่ให้ไปอยู่ด้วยหรอกครับ ครั้งคราวน่ะได้ แต่ถ้าให้คบหากันแบบจริงจังผมไม่เอาหรอกครับ ถ้าเป็นคุณหนูก็ไม่แน่”

กรรนิการ์กัดฟันแน่นน้ำตาไหลริน สะบัดกายออกจากบอดี้การ์ด ราเชลพยักหน้าให้ปล่อยเป็นสัญญาณ เธอปรี่เข้าหาชายหนุ่มซึ่งเป็นอดีตไปเมื่อครู่

“ไอ้สารเลว แกหลอกฉัน ก่อนหน้าแกยังบอกว่ารักอยู่เลย จะดูแล ให้ไปอยู่ด้วย ตอนนี้แกกลับบอกว่าควงฉันเล่น ไอ้ผู้ชายเฮงซวย!”

โทสะเข้าครอบงำ เธอกระชากเสื้อตบตีอดีตแฟนไม่ยั้งมือ ราเชลกอดอกยืนมองภาพนั้น หนุ่มนามกัสโซ่เองก็ไม่ทนให้ถูกทำร้าย

เพียะ!

ใบหน้าถูกตบจนช้ากองกับพื้น กรรนิการ์จับแก้มตนเอง เลือดไหลซึมออกมา ความโกรธยิ่งเข้าครอบงำทบทวีกระโจนเข้าหาอย่างไม่กลัวตาย

“คุณหนูจะไม่ช่วยนิกามันเหรอคะ” ซาร่าเอ่ยถาม

“ยังก่อน ต้องให้บทเรียน ในเมื่อฉันเตือนไม่เชื่อก็ต้องให้เจอกับตัวเอง สักพักค่อยไปช่วยแล้วกัน ดูไปก่อน”

“อ่อค่ะ”

ครีสมองภาพการตบตี และความวุ่นวายในผับ คุณหนูคนนั้นมีอิทธิพลไม่น้อย เจ้าของร้านไม่กล้าทำอะไรแค่ยืนมองสีหน้านิ่งเฉย แสดงว่ามีเงินในการชดใช้ค่าเสียหาย แถมลูกค้ายังค่อยๆ ทยอยกลับแล้วด้วย อยากเข้าไปร่วมวงด้วยจริงๆ คงสนุกน่าดู

“ครีส!”

เสียงเรียกของหญิงสาวทำให้เขาหันมอง อลิสยืนน้ำตานองหน้า ถลาเข้ามากอดเขาแน่นไม่ปล่อย

“ฉันผิดไปแล้ว คุณอย่าโกรธฉันเลยนะ”

เสียงสะอื้นและการตะโกนส่งผลให้ราเชลหันมอง เธอเห็นชายหญิงคู่หนึ่งกำลังกอดรัดกันอย่างไม่แคร์สายตา

“น่ารังเกียจ!” ราเชลพึมพำแล้วเบ้ปากด้วยความไม่ชอบใจกับพฤติกรรมนั้น ก่อนหันกลับมามองภาพเบื้องหน้าตามเดิม