เพราะว่ารักจึงต้องร้าย

เสียงฝีเท้ากระทบพื้นหินอ่อนสีเทาดังแผ่ว เจ้าของร่างสูงใหญ่ก้าวเข้ามาภายในห้องรับรองของคฤหาสน์ตระกูลแลนการ์ด ครีส แลนการ์ด ชายหนุ่มวัยยี่สิบเจ็ดปีทิ้งกายลงบนโซฟาสายตาจับจ้องไปยังบิดา ซึ่งนัดหมายให้มาพบ ทั้งที่เขายังติดพันการนอนหลับ เนื่องจากค่ำคืนผ่านมาโหมศึกหนักกับสาวคู่ใจหมาดๆ

ไครอสช้อนสายตามองบุตรชายแล้วถอนหายใจ ลูกชายเขาเรียนเก่ง ทำงานเก่ง ทุกอย่างดีพร้อม เสียอย่างเดียวนิสัยเอาแต่ใจ กับท่าทางหยิ่งยโสไม่กลัวใคร ให้ไปทำงานติดต่อลูกค้าทีไรเจ๊งทุกราย ไม่ไปต่อยหน้า ก็มีสาวมาติดพันไม่ว่าหญิงแก่แม่หม้ายหรือโสดสนิท จนเกิดเรื่องเกิดราว อีกฝ่ายต้องหย่าร้าง แทนที่บริษัทจะรุดหน้า ดันกลายเป็นเรื่องอื้อฉาวแทน เห็นทีปล่อยไว้ไม่ได้ ต้องหาใครมากำราบ จับแต่งงานเสียให้รู้แล้วรู้รอดไป

“พ่ออยากให้แกแต่งงานกับราเชล ลูกสาวเพื่อนพ่อเอง แกน่าจะพอจำได้ เมื่อสมัยเด็ก ราเชลเคยมาเล่นที่บ้านเราบ่อยๆ” บอกความต้องการกับบุตรชาย แต่ไม่รู้ลูกจะยอมรับหรือไม่ ครีสดื้อยิ่งกว่าอะไร

ครีสขมวดคิ้วเหลือบมองบิดา นึกถึงชื่อราเชล พลันให้ภาพใบหน้าเด็กสาวน่ารักเหมือนตุ๊กตา วิ่งเล่นกับพี่เลี้ยงบริเวณสนามหญ้าหน้าบ้านเขาสมัยก่อน สวยไม่หยอกเลยทีเดียวในตอนนั้น ป่านนี้คงกลายเป็นนางฟ้าไปแล้วล่ะมั้ง ดูท่าการตบปากรับคำบิดาเรื่องนี้ก็ไม่เลว

แต่... เขายังไม่ยอมง่ายๆ ทุกอย่างมันต้องมีข้อแลกเปลี่ยน

“ไม่เอาครับพ่อ ให้ผมแต่งอะไร ผมไม่ชอบการผูกมัดพ่อก็รู้ ผมมันสายบันเทิงพ่อเข้าใจไหม” ชายหนุ่มยอกย้อน ทั้งที่ใจอยากเจอหน้ายัยตุ๊กตาบาร์บี้นั้นสักครั้ง

“บันเทิงบ้านแกสิ!” คนเป็นพ่อดุ เวลานี้ยังกวนประสาทอีก “ไม่แต่งก็ไม่ต้องเอารถคันใหม่น่ะ ฉันไม่อนุมัติ!”

“โถ่พ่อ แต่งงานแค่รถผมไม่เอาหรอก โดนผูกมัดแลกรถคันเดียวมันไม่คุ้ม”

คนเป็นพ่อค้อนวงใหญ่ “อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่ล่ะ แล้วจะเอาอะไร”

“ไปดูตัวเฉยๆ แลกกับรถคันหนึ่ง ถ้าแต่งผมจะบอกอีกทีว่าจะเอาอะไร”

ไครอสกัดฟันกรอดดูมันทำ “แกทำธุรกิจกับพ่อแกหรือไง”

“เปล่าเลยครับพ่อ ก็ผมบอกแล้วว่ามันต้องมีข้อแลกเปลี่ยนจริงไหม” เขาหัวเราะ

“ได้! ไปดูตัว ถูกใจแล้วค่อยว่ากัน ฉันรู้ว่าบังคับอะไรแกไม่ได้หรอก แต่อยากจะบอกอะไรไว้อย่าง ราเชลไม่ธรรมดาหรอกนะ อย่าคิดว่าเธอจะเหมือนผู้หญิงที่แกคั่วเล่นไปวันๆ ยิ่งไอ้หน้าหล่อๆ ของแกไม่ได้มีอิทธิพลอะไรกับหนูราเชลเธอหรอก”

ชายหนุ่มยักไหล่ ท่าทางไม่ยี่ระ ผู้หญิงเขาเห็นมาเยอะ แสร้งทำเป็นรังเกียจสุดท้ายก็วิ่งมากองแทบเท้าตลอด

“แล้วถ้าผมชนะใจเธอได้ล่ะพ่อ”

ไครอสกระตุกยิ้มมุมปาก “ฉันจะให้แกทุกอย่างที่แกขอเลยครีส ถ้าแกเอาชนะใจหนูราเชลได้”

มือตบโซฟาแล้วลุกยืน ดูท่าการพนันกับบิดาครั้งนี้คงไม่ต้องคิดอะไรมาก ชนะใสๆ

“พ่อเตรียมเสียเงินก้อนโตได้เลย” เขาบอกแล้วหัวเราะลั่น ก้าวเท้าออกนอกบ้าน คืนนี้ไปหาอะไรทำแก้เบื่อก่อน เพราะหลังจากนี้คงต้องแสดงละครกันอีกยาว