ตอนที่ 2

ร่างสูงใหญ่หยุดยืนหน้าผับหรูใจกลางเมือง ระหว่างนั้นเขาได้ยินเสียงหัวเราะต่อกระซิกของบรรดาสาวๆ ซึ่งมาเที่ยวยามค่ำคืนเช่นเดียวกัน ชายหนุ่มเหลียวมอง เห็นเจ้าหล่อนแสดงท่าทางอยากเป็นมิตรด้วย คนเจ้าเสน่ห์คลี่ยิ้มทักทาย สาวๆ เลยกรี๊ดกร๊าดกันยกใหญ่ ก่อนพาตัวเองเข้าด้านใน

เจ้าของร้านเชิญเขานั่งในห้องวีไอพี ซึ่งเป็นห้องประจำ ครีสไม่ชอบความวุ่นวาย แต่ชอบแสงสี และทรวดทรงอันแสนอรชรอ้อนแอ้นของหญิงสาว เวลาขยับโยกย้ายกันกลางฟอร์ เมื่อมองมันเพลินตาดี ไวน์ชั้นเลิศถูกตั้งไว้เบื้องหน้า พร้อมกับแกล้มอย่างดีอีกสองสามอย่าง พนักงานรินไวน์ใส่แก้ว ครีสรับมากระดกดื่มแล้วทอดสายตามองผู้คนในคลับแห่งนี้

“ต้องการสาวๆ ไว้บริการไหมครับ” เจ้าของร้านเอ่ยถาม ท่าทีน้อบน้อม

“ไม่ต้อง วันนี้มีคนมาด้วย” ครีสบอก

“ครับ” เจ้าของร้านพาตัวเองออกนอกห้อง

เวลาผ่านไปไม่ถึงสิบนาที สาวสวยเจ้าของรูปร่างสุดเซ็กซี่ปรากฏตัว เธอเรียกสายตาจากผู้คนได้ดี เพราะชุดเกาะอกรัดรูปสีแดงเลือดนก กับรองเท้าส้นสูงห้าเซ็นสีเข้าชุดกัน สะพายกระเป๋าหนังสีดำ ผมดัดหยิกเป็นลอนปล่อยเคลียแผ่นหลัง เธอก้าวเข้ามาด้านในแล้วตรงไปยังห้องเป้าหมายทันที

สาวสวยทิ้งตัวลงบนโซฟาเคียงข้างชายที่นัดหมาย ครีสหันมองแล้วยกยิ้ม

“ทำไมมาช้าจัง” เขาถามน้ำเสียงราบเรียบ

“รถติดมากเลยค่ะ อลิสเลยต้องหาทางอื่นมาแทน ดูเหมือนจะมีอุบัติเหตุ”

“มีศพหรือเปล่าล่ะ”

อลิสยกมือทาบอกแล้วตีแผ่วบนต้นขา “ดูพูดสิคะ อลิสไม่เห็นหรอกค่ะ เพราะไม่อยากเห็นเนี่ยแหละถึงได้บอกให้คนขับรถไปทางอื่น เลยมาหาคุณช้าไงคะครีส”

ชายหนุ่มสบตาเจ้าของดวงตาเรียวยาวสุดแสนเย้ายวน ดูเหมือนเธอจะเรียกความต้องการของเพศตรงข้ามได้ทุกที่ หุ่นอันน่าภิรมย์ กับลีลาบนเตียง ทำให้เขาติดใจไม่หน่าย

เจ้าของร่างสุดเซ็กซี่ตวัดสายตามอง “มองอลิสแบบนี้ อลิสก็เขินแย่สิคะ ครีสมีอะไรหรือเปล่า”

“ดูเหมือนคืนนี้ คุณต้องรับศึกหนักอีกแล้วล่ะ”

คนฟังตาโตแล้วแสร้งขยับเข้าหา ทรวงอกอวบอิ่มบดเบียดท่อนแขนอย่างจงใจ เลือดในกายชายหนุ่มร้อนฉ่า วางแก้วไวน์ในมือ

“คุณทำให้ผมคลั่งรู้ไหมอลิส” เขากระหึ่มในลำคอ

“ฉันก็อยากให้คุณคลั่งนี่แหละค่ะ”

มือหนารวบเอวบางแนบชิด กดริมฝีปากกวาดลิ้นร้อนตามความเสน่หา สองคนแลกจุมพิตดูดดื่มในห้องทึบปิดกั้นไม่ให้ผู้คนภายนอกมองเห็น ร่างกายหญิงสาวราวกับมีไฟร้อนลามเลีย ผิวแก้มแดงกล่ำเมื่อเขาถอนริมฝีปาก มือบางดันอกแล้วหอบหายใจ

“คุณใจร้อนจังเลยค่ะครีส เราควรไปที่ห้องนะคะ ไม่ใช่ที่นี่”

“นั่นสินะ” เขายิ้ม

หญิงสาวจัดแจงนั่งลงตามเดิม เหมือนเขามีอะไรบางอย่างในใจ

“มีอะไรหรือเปล่าคะ ดูเหมือนคุณเครียดๆ”

พอนึกถึงคำพูดพ่อแล้วรู้สึกหนักใจขึ้นมา ทุกคนมองว่าเขาเป็นคาสโนว่า ชอบเที่ยวผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า แถมยังผลาญเงินพ่อเล่นสนุกไปวันๆ ทว่าไม่เคยมีใครรู้ความจริงเบื้องหลังเลย มีเพียงพ่อที่รู้เท่านั้นว่าเขาทำอะไรให้บริษัทบ้าง โปรเจคใหญ่ประสบความสำเร็จล้วนมาจากหัวสมองเขาทั้งนั้น

ทว่าเป็นตนเองอีกนั่นแหละที่ต้องการปกปิด ให้พ่อรับหน้าที่คิดต้นไปดีแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องเป็นคนดีในสายตาใคร แค่คนที่เข้าใจคือคนที่เขาห่วงใยที่สุดก็พอแล้ว

“พ่ออยากให้ผมแต่งงานน่ะ”