"ลวงเด็กหลงทาง" 2

“มากไปแล้วนะดาวเรือง” คิดจะคอยปลอบขวัญให้หายเสียใจ แต่เมื่อเจอคำกล่าวหาว่าร้ายก็พานให้สิงขรเคืองขึ้นมาทันที มือหนาสองข้างที่จับแขนเล็กนั้นบีบขย้ำ พร้อมทั้งเขย่าจนเด็กน้อยหัวสั่นหัวคลอน

“โอ๊ย!”

ดาวเรืองครางเสียงสะอื้นเมื่อถูกคนใจร้ายผลักให้ล้มนั่งก้นจ้ำเบ้าบนพื้น ใบหน้าบูดเบี้ยวอาบน้ำใสมองรอยนิ้วมือทั้งห้าบนแขนสองข้างของตัวเอง แล้วเงยหน้ามองชายหนุ่ม ใส่ร้ายเขาว่า

“หนูจะแจ้งตำรวจเอาความผิดกับคุณ...”

“ข้อหาอะไร!” สิงขรยืนเท้าสะเอวมองปลายเท้า แม้แต่เรียวขาเล็กและสะโพกกลมกลึงที่ซ่อนอยู่ใต้เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ก็ไม่พ้นสายตาสีนิลแดงโรจน์

“คุณย่ำยีหนู! ตากับยายตายก็เพราะคุณ!” ดาวเรืองหน้าถอดสี เนื้อตัวร้อนวูบวาบเหมือนจะจับไข้เมื่อเจอสายตาแดงก่ำของซาตานร้ายจ้องมอง เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ที่เป็นของเขาดูเล็กลงถนัดใจเมื่อเธอพยายามจับแถบเสื้อสองข้างให้กระชับตัว

“หึ! เธอช่างคิดข้อหาบ้าบอให้ฉันได้ดีเยี่ยมจริงจริ๊ง” สิงขรกัดฟันเสียงดังกรอดๆ ว่าจะไม่พูดอะไรแต่ก็ไม่อยากถูกกล่าวหา จึงเดินข้ามตัวของยัยเด็กบ้าตรงไปที่ตู้โชว์

“อย่านะ!” เสียงใสร้องลั่นเมื่อถูกปลายเท้าของชายหนุ่มเหยียบชายเสื้อเชิ้ตตัวที่เธอใส่ ดาวเรืองหวาดกลัวจนตัวสั่นเมื่อเห็นเขาเดินย้อนกลับมา

“ฉันต่างหากที่จะเป็นคนแจ้งความจับตายายของเธอเข้าคุก” สิงขรเดินต้อนเด็กบ้าที่คลานหนีเหมือนหมาไปนั่งตรงข้างโซฟาแล้วย้ายไปนั่งหลบมุมตรงตู้โชว์

“คุณจะจับตากับยายของหนูข้อหาอะไร?” เด็กน้อยจนมุม คลานหนีไปไหนไม่ได้จึงต้องนั่งสีข้างพิงตู้โชว์กอดขาตัวเองไว้ ดวงหน้าหวาดหวั่นเงยมองคนตัวสูงที่ยืนจังก้าอยู่ตรงหน้า

“ผิดสัญญา ไม่มีเงินใช้หนี้ฉันไง ข้อหาฉ้อโกงติดคุกหลายปีอยู่นะ” ลุงสิงห์แสยะยิ้มเมื่อสบสายตาบ้องแบ๊วคลอน้ำใส เขานึกสนุกอยากทำให้ดาวเรืองกลัวจึงโยนเอกสารใส่หน้าเธอ

“ตากับยายไปเป็นหนี้คุณตั้งแต่เมื่อไหร่” น้ำตาไหลอาบแก้มทับรอยเก่าเมื่อได้อ่านเอกสารเพียงคร่าวๆ

“อ่านหนังสือไม่ออกเลยเหรอ” สิงขรยิ้มร้ายมีเลศนัย

“หนึ่งล้าน?” ดาวเรืองเสียงสั่น อ่านย้ำตัวเลขในเอกสารสัญญา

ที่เขียนไว้ว่า ‘ข้าพเจ้านายจันทร์และนางสายโสภาพันธ์ ได้ยืมเงินของนายสิงขรนิลากุลธรเป็นจำนวนเงินหนึ่งล้านบาทจริง’

“ใช่! ยายและตาเธอยืมฉันหนึ่งล้าน และนี่อีกสองล้านที่ฉันไถ่ถอนตัวเธอมาจากไอ้ไพรัตน์ มีปัญญาหามาใช้ฉันไหม ถ้าไม่มี เธอนั่นแหละที่จะต้องติดคุกแทนตากับยายของเธอ” สิงขรทำหน้าเหี้ยมโยนสัญญาจ่ายเงินให้เด็กน้อยดู

“ฮืออ” สาวน้อยร้องไห้โฮเมื่อได้อ่านใบซื้อขายตัว นี่เธอกลายเป็นสินค้าเหมือนผักเหมือนปลาไปแล้วหรือ พวกเขาคิดจะขายให้ใครก็ขายงั้นหรือ

“ถ้าเธอเชื่อฟังฉัน ฉันจะให้โอกาสเธอ” เสียงร้องไห้และท่าทางหวาดกลัวจนมุมของเด็กน้อยทำให้สิงขรใช้มันเป็นประโยชน์ และต้อนให้เธอมาอยู่ในกรงทองที่เขาสร้างขึ้น

“จริงเหรอคะ ลุงสิงห์จะให้เวลาหนูหาเงินมาใช้หนี้จริงๆ เหรอคะ” คำพูดของสิงขรฟังดูน่ากลัว แต่เด็กน้อยก็ดีใจที่เขาให้โอกาส

“ฉันให้เวลาเธอสามวัน หาเงินสามล้านมาใช้หนี้ฉัน ถ้าไม่มีก็เตรียมตัวเข้าคุกได้เลย” ผิดคาดที่พูดไปแบบนั้น คนลวงหลอกอยากต้อนให้เด็กน้อยมาติดบ่วงจึงคิดแผนใหม่

“สามวันใครจะหาทันคะ ลุงสิงห์ยืดเวลาออกไปสักสองสามปีได้ไหมคะ ให้หนูเรียนจบแล้วหางานทำ หนูสัญญาว่าจะรีบเอาเงินก้อนแรกที่ได้จากการทำงานมาใช้หนี้คุณค่ะ” ดาวเรืองเช็ดน้ำตาออกจากแก้ม แล้วรีบลุกขึ้นเดินตามหลังของชายหนุ่มที่เดินเข้าไปในห้องนอน

“เธอเป็นลูกหนี้ฉันไม่มีสิทธิ์มาต่อรอง ถ้าหาเงินมาใช้หนี้ฉันภายในสามวันไม่ได้ก็เตรียมตัวเข้าคุกได้เลย” สิงขรยิ้มมีแผนการเมื่อเอียงหน้ามองด้านหลังเห็นเด็กน้อยจอมหัวรั้นเดินตามต้อยๆ

“ฮืออ สามวันใครจะหาเงินทันคะตั้งสามล้าน ลุงสิงห์ไม่มีทางอื่นให้หนูเลยเหรอคะ” ดาวเรืองหยุดยืนอยู่ตรงปลายเตียงเมื่อเห็นเขาขึ้นไปนอนเอนหลังพิงพนักหัวเตียง

“มี! ฉันจะผ่อนหนี้ให้ถ้าเธอยอม” แกล้งตบหมอนใบที่เธอหนุน แล้วหยิบชุดนักเรียนขาดเหมือนเศษผ้าขี้ริ้วที่เขาดึงออกจากตัวเธอเมื่อตอนหัวค่ำโยนไปกองไว้ปลายที่นอน

“อะไรคะ?” ดาวเรืองน้ำคลอเบ้า มองความอัปยศอดสูบนชุดนักเรียน แล้วรีบก้มหน้าหลบสายตาของสิงห์ร้ายที่คอยแต่จะเขมือบเธอ

“มาเป็นเด็กฉันสิ” สิงขรยิ้มเจ้าเล่ห์ สายตาหื่นกระหายมองผิวขาวผ่องที่ซ่อนอยู่ในเสื้อเชิ้ตของเขา ผมเผ้ายุ่งเหยิงผสมใบหน้าเขลอะน้ำตามันดูเซ็กซี่เร้าใจเหลือเกิน

“เด็กรับใช้เหรอคะ?” ถามพร้อมกับรอยยิ้มจนเห็นฟันสะอ้านที่มีเหล็กดัดหลายสีครอบอยู่

“อื้อ” สิงขรตอบเสียงในลำคอ ยิ้มร้ายเมื่อเห็นเด็กน้อยยิ้มทั้งน้ำตา อยากจะบอกเธอเหลือเกินว่า ‘เด็กรับใช้บนเตียงต่างหากที่ฉันต้องการ’

“แล้วคุณจะผ่อนหนี้ให้หนูแบบไหนคะ เดือนละเท่าไหร่” ดาวเรืองนับนิ้ว คิดจำนวนตัวเลขว่าจะทำงานใช้หนี้สามล้านหมดภายในปีไหน

“เข้ามานี่สิ” คลานเหมือนสิงโตไปนั่งตรงปลายเตียง เสื้อผ้าของเขาและชุดนักเรียนถูกเหวี่ยงไปกองตรงหน้าเธอ แล้วเมื่อได้สบตากัน ชายหนุ่มก็กวักมือเรียกเด็กน้อย