ก้าวข้ามทะยานสวรรค์

แกร๊ก...!ผิวหนังปริแตกเผยให้เห็นเนื้อสีแดงสดก่อนผิวจะสมานเข้าด้วยกันอย่างรวดเร็ว แผลบนผิวหนังเมื่อสักครู่หายเป็นปิดทิ้งราวกับไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

ครืน...!แรงกดดันมหาศาลถูกปลอดปล่อยออกมาจากร่างฉินหลินในขณะที่เขากำลังกัดฟันแน่นทนต่อความเจ็บปวดที่ต้องเผชิญ แต่แล้วก็บังเกิดสิ่งผิดปกติขึ้นกับร่างกายฉินหลิน ทุกส่วนของร่างกายปรากฏเกล็ดหนาเข้าปกคลุมทุกส่วนของร่างกาย เกล็ดที่ปรากฏบนร่างฉินหลินคือเกล็ดของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามังกร สิ่งมีชีวิตแห่งจุดเริ่มต้นและความโกลาหล ถึงแม้ผลที่ออกมามันจะไม่สมบูรณ์อย่างเต็มส่วนแต่ก็นับได้ว่าเพียงพอสำหรับฉินหลิน ณ ตอนนี้ เมื่อเขาผ่านพ้นระดับนี้ไปได้ร่างกายเขาจะแข็งแกร่งเกินกว่าผู้ใดที่ระดับใกล้เคียงเขาหรืออยู่เหนือกว่า

โฮก...!เสียงสัตว์ร้ายแผดร้องเสียงดังออกมาย่างต่อเนื่องหลังจากร่างกายฉินหลินปกคลุมไปด้วยเกล็ดของมังกร เสียงสัตว์ร้ายที่ว่ามันคือส่วนหนึ่งของการก้าวข้ามขีดกำจัดจากร่างมนุษย์ปถุชนสู่ร่างมังกรสิ่งมีชีวิตอันเป็นนิรันดร์ เสียงยังคงแผดร้องออกมาอย่างน่าหวาดหวั่น ตำหนักที่พักอาศัยทั้งตำหนักสั่นไหวอย่างรุนแรง สิ่งก่อสร้างนี้สามารถถล่มลงมาได้ทุกเมื่อ แสงสีทองที่เคยปกคลุมร่างฉินหลินเริ่มสลายหาย เกล็ดมังกรบนร่างของเขาก็เช่นกันแม้แต่เสียงสัตว์ร้ายเริ่มห่างหายไปจนในที่สุดก็เข้าสู่ความสงบฉินหลินพ่นลมหายใจปลดปล่อยความสุขของเขาออกมาอย่างเต็มเปี่ยมไร้การกักเก็บ เพราะผลสรุปที่ออกมามันเกินความคาดหมายของเขาไปมากนัก เขาไม่เพียงแค่ประสบความสำเร็จในการก้าวข้ามร่างกายจากร่างมนุษย์สู่ร่างมังกร เขาได้ก้าวไปยังอีกระดับของการฝึกตน ตอนนี้เขาได้ผ่านพ้นช่วงระดับแรกไปแล้ว เป็นการก้าวข้ามอย่างเหลือเชื่อ จากระดับหลอมกายขั้นแรกไปยังหลอมกายขั้นกลางต่อมาก้าวข้ามอย่างไม่หยุดยั้งผ่านขั้นกลางไปยังหลอมกายขั้นปลายจนในสุดก็ผ่านการก้าวข้ามระหว่างระดับจากระดับหลอมกายสู่ระดับก่อกำเนิด

ฉินหลินไม่หยุดเพียงเท่านั้นเขาเริ่มทำการฝึกตนต่อทันทีไม่ให้เสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ ฉินหลินหยิบเม็ดยาเม็ดที่สองขึ้นมาก่อนจะเริ่มฝึก แสงสีทองปกคลุมร่างฉินหลินอีกครั้ง....!

การฝึกที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นของฉินหลิน เขาไม่รู้สึกถึงความเหนื่อยล้าหรือผลข้างเคียงแต่อย่างใด พอเม็ดยาเม็ดที่สองผ่านพ้นไป เม็ดที่สามเม็ดสุดท้ายก็ตามมา

ฉินหลินฝึกอย่างบ้าคลั่งเขาฝึกราวกับคนบ้า ฉินหลินไม่สนสิ่งใดทั้งสิ้นไม่ว่าสภาพแวดล้อมภายนอกจะเป็นเช่นไร ณ ตอนนี้เขาสนเพียงสิ่งเดียวสิ่งที่เขากำลังทำ เขามุ่งความสนใจไปที่มันอย่างเต็มที่ฉินหลินรู้สึกตื่นเต้นมากยิ่งขึ้นเมื่อผลออกมาประสบกับความสำเร็จ เพราะสิ่งนี้คือสิ่งที่เขาโหยหายมาตลอด เมื่อได้สิ่งที่ต้องการมาอยู่ต่อหน้ามีหรือที่ฉินหลินจะไม่ทำมันอย่างเต็มที่

จากระดับก่อกำเนิดขั้นต้น ขั้นกลาง ขั้นปลาย การก้าวข้ามอย่างไม่หยุดหย่อนยังคงเพิ่มอย่างต่อเนื่องสู่ ระดับหลอมรวมขั้นต้น ขั้นกลาง ขั้นปลาย จนกระทั้งมาหยุดอยู่ที่ระดับหลอมรวมขั้นต้น

การก้าวข้ามครั้งยิ่งใหญ่อีกครั้งของฉินหลินจากระดับหลอมกายสู่ระดับก่อกำเนิดต่อจากระดับระดับก่อกำเนิดสู่ระดับหลอมรวมต่อจากระดับหลอมรวมคือการก้าวข้ามยังขอบเขตใหม่ "ขอบเขตแท้จริง"

การวางรากฐานของเขาเสร็จสมบูรณ์ฉินหลินรู้สึกพึงพอใจตัวเองเป็นอย่างยิ่ง การฝึกครั้งแรกของเขาก็ประสบความสำเร็จมากมายขนาดนี้เสียแล้ว

ร่างกายสุดแข็งแกร่งจากสิ่งมีชีวิตยุคแรกกำเนิด สิ่งมีชีวิตอันเป็นนิรันดร์ สิ่งมีชีวิตแห่งความโกลาหลเส้นลมปราณราชันเส้นลมปราณที่สามารถทำให้ผู้ครอบครองปลดปล่อยกลิ่นอายทรง พลานุภาพมากยิ่งขึ้นราวกับราชันผู้ปกครองโลก รากฐานของตัวเขาเรียกได้ว่าสมบูรณ์เป็นอย่างยิ่ง ทั้งหมดทั้งมวลนั้นเกิดขึ้นเพราะทักษะเพียงทักษะเดียว หากไม่มีมันเขาคงไม่สามารถทำเช่นนี้ได้สิ่งที่เรียกว่าแหกกฏสวรรค์!

ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉินหลินได้ครอบครองภายในร่างมันไม่ใช่ของแท้บริสุทธิ์ สิ่งที่ฉินหลินครอบครองมันเป็นเพียงส่วนลอกเลียนแบบที่เกิดจากทักษะยุคบรรพกาล “ทักษะหมื่นวิถีผันแปร”

ถึงแม้สิ่งที่ฉินหลินกำลังครอบครองมันอยู่จะเป็นของลอกเลียนแบบแต่อย่างไรพลังมันก็ยังคงแข็งแกร่งอยู่ดี พลังมันจะยิ่งแข็งกล้ามากขึ้น ขึ้นอยู่กับผู้ครอบครองว่ามีความสามาถเพียงใด ยิ่งตัวฉินหลินทรงพลังมากเพียงใดพลังที่แท้จริงของสิ่งนั้นก็จะปลดปล่อยได้มากยิ่งขึ้น

ทักษะจากยุคบรรพกาลที่สามารถลอกเลียนได้ทุกสรรพสิ่ง หากผู้ใดได้ครอบครองมันผู้นั้นคงอยู่เหนือผู้คนทั้งหมดทั้งมวลสิ่งนี้ย่อมเป็นความจริง แต่!...การจะใช้ทักษะนี้ได้ต้องมีเงื่อนไขที่มากมายและซับซ้อน หากคิดจะลอกเลียนสิ่งใดสิ่งหนึ่งคนผู้นั้นจำเป็นต้องเคยเห็นและรู้ถึงองค์ประกอบของสิ่งนั้นอย่างแท้จริง หากผิดพลาดส่วนใดส่วนหนึ่งทั้งหมดย่อมไม่มีผล ยิ่งกว่านั้นไม่สามารถลอกเลียนสิ่งที่ซ่ำกันได้ หากเคยลอกเลียนสิ่งนั้นไปแล้วจะไม่สามารถลอกเลียนมันขึ้นมาได้อีก แม้จะเป็นทักษะที่แหกกฎสวรรค์มากเพียงใด แต่มันย่อมมีกฏที่เหนือกว่าเพื่อคอยค้ำจุนความสมดุลของโลกใบนี้ฉินหลินลุกขึ้นยืนก่อนจะเริ่มการจัดการตนเอง ด้วยการชำระล้างร่างกายเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่พอทุกอย่างเสร็จสิ้น ฉินหลินก้าวฝีเท้าเดินออกจากตำหนักเพื่อดูสภาพด้านนอกว่าเกิดสิ่งใดขึ้นบ้างระหว่างที่เขาฝึกตนอยู่ เท่าที่เขาทราบตอนนี้คือเวลามันล่วงเลยไปนานแล้ว เกินกว่าที่ตัวเขาคาดการณ์ไปมากโขร้อยปีหรือพันปี ตัวเขาเป็นคนบอกแก่พ่อบ้านเฉินว่าห้ามผู้ใดรบกวน แต่แล้วความสงสัยของฉินหลินก็มลายหายเมื่อเขาเห็นพ่อบ้านเฉินวิ่งมาหาตนด้วยความเร่งรีบ

"พ่อบ้านเฉินเกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้างระหว่างที่ข้าฝึกฝนอยู่แล้วมีเรื่องเร่งด่วนอะไรหรือไม่”

จากความทรงจำของร่างเก่าเท่าที่เขาทราบคือวันใดวันหนึ่งของปีนั้นหรือแล้วแต่ตามกำหนด องค์จักรพรรดิจะทรงเรียกบุตรทุกคนเท่าที่เป็นไปได้ให้มาพบปะทานอาหารร่วมกันสังสรรค์ให้แก่กันและกัน เพื่อช่วยกันสร้างความสัมพันธ์ไมตรีระหว่างครอบครัวให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น

แต่ความจริงหาใช่เช่นนั้นเลยจากวันสร้างความสัมพันธ์แปรเปลี่ยนเป็นวันสร้างความแตกแยกมากยิ่งขึ้น มันคือช่วงเวลาที่บุตรขององค์จักรพรรดิแต่ละคนสามารถอวดอำนาจ อวดความสำเร็จอวดทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้ตัวเขาดูสูงทรงยิ่งขึ้นไปอีก ถึงแม้ปัญหาเหล่านี้องค์จักรพรรดิจะทรงทราบแต่ก็ไม่ได้ทำสิ่งใดหรือยกเลิกวันแห่งความแตกแยกนี้เขาทำเพียงเฝ้าดูอย่างเงียบงัน…“องค์จักรพรรดิเป็นคนออกคำสั่งเองขอรับหลังได้ทราบเรื่องขององค์ชาย จึงทรงสั่งกำชับมากยิ่งขึ้นแม้แต่เหล่ารัชทายาทองค์คนอื่นก็ไม่สามารถเข้ามารบกวนท่านได้ระหว่างการฝึกฝน”

“แต่ยังมีคำสั่งอีกคำสั่งหนึ่งขอรับ ส่งตรงโดยองค์จักรพรรดิแก่ท่านเพียงผู้เดียว”

พ่อบ้านเฉินหยิบม้วนกระดาษสีทองราคาแพงออกมาหนึ่งม้วนก่อนจะคลี่มันออกเผยให้เห็นตัวหนังสือที่ถูกเขียนออกมาอย่างประณีตสลักเป็นข้อความ พร้อมกับยื่นป้ายบางสิ่งให้แก่ฉินหลิน

“บุตรข้าฉินหลินหากเจ้าได้รับข้อความนี้เจ้าจงไปยังตึกวิถีสวรรค์เพื่อรับบางสิ่ง”ตึกวิถีสวรรค์…สถานที่แห่งนั้นเท่าที่เขาทราบมันคือตึกเก็บองค์ความรู้ประจำราชวงศ์มิให้คนนอกเข้าแม้แต่เหล่าขุนนางหรือบุคคลตระกูลใหญ่มีเพียงราชวงศ์ฉินเท่านั้นที่เข้าได้

“ที่แห่งนั้นมีสิ่งใดกัน”