ตอนที่3 ว่าด้วยเรื่องมารยาทอันเป็นคุณสมบัติพื้นฐานของผู้ดจีย์

เช้าวันถัดมา...

จากภาพความทรงจำแล้วเนี่ย กิจวัตรประจำวันของโนอาร์ตอนนี้คือต้องไปหาอะไรกินข้างล่างหอแล้ว และรีบเตรียมตัวไปซ้อมก่อนถ่ายรายการที่ตึกใหญ่ต่อ

จำได้ว่าเมื่อวานเพิ่งเริ่มต่อท่าเต้นเพลงใหม่และฝึกโหดมากๆ มิน่าล่ะผมถึงเป็นตะคริวในสระว่ายน้ำ

กลับมาที่เรื่องหอดีกว่าครับ คือตึกที่ผมทำงานอยู่นี้ก็ตั้งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับหอผมนั่นแหละ อันที่จริงหอนี้เป็นหอสำหรับเด็กฝึก เด็กฝึกในค่ายทุกคนก็อยู่ในหอนี้ทั้งหมด รวมถึงพวกตัวเอกในเรื่องด้วย

แต่เหมือนว่าวันนี้ฤกษ์จะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หรือผมคงก้าวเท้าออกจากห้องผิดข้างแน่ๆ เพราะในขณะที่ผมเปิดประตูออกมานั้นก็ดันมาเจอกับนายเอกของเรื่องเข้าพอดี

ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าแทยังอยู่ห้องตรงข้ามกับผม แต่ที่เซอร์ไพรส์กว่านั้นคือไอ้พระเอกมันอยู่ข้างห้องผมนี่แหละ อะไรมันจะเหมาะเจาะได้ขนาดนี้ ก็นิยายนี่เนอะ.....

แต่ช่างเรื่องของคนพวกนี้เถอะ ผมควรลงไปหาอะไรกินข้างล่างแล้วรีบไปที่ตึกดีกว่า

"อ้าวคุณโนอาร์! วันนี้ตื่นเช้าจังเลยนะครับ ปกติเห็นตื่นสายกว่านี้ ทุกทีจะไปที่ตึกเป็นคนสุดท้ายตลอดเลย" นายเอกของเรื่องที่มีชื่อว่าแทยังเดินยิ้มแป้นเข้ามาทัก

คือถ้าเป็นในนิยายตอนนี้โนอาร์คงด่ากราดแทยังเหมือนที่เคยทำไปแล้ว เพราะคิดว่าแทยังเข้ามายั่วโมโห ซึ่งเอาจริงๆจากบทสนทนาเมื่อกี๊ก็หาเรื่องจริงๆนั่นแหละ

แต่ตอนนี้ผมไม่ใช่โนอาร์คนเดิมไง ผมเลยยืนจ้องหน้าแทยังอยู่อย่างนั้นไม่โต้ตอบอะไร อยากจะรู้จริงๆว่าเจ้าตัวจะพูดอะไรกับผมต่อ ก็ตอนนี้ผมคือฟิล์ม ไม่ได้มีความเกลียดชังอะไรกับแทยังอยู่แล้ว

แต่แล้วก็ถึงจังหวะนรกตามสไตล์นิยายไทย คุณพระเอกที่อยู่ข้างห้องผมเปิดประตูออกมาพอดี ถ้านี่เป็นไปตามพล็อตนิยายเรื่องเก่า พระเอกคงเปิดประตูออกมาเป็นจังหวะเดียวกับที่เห็นโนอาร์กำลังจะทำร้ายแทยังอย่างเคยแน่ๆ แต่จังหวะนรกแบบนั้น ไม่มีวันได้แดกคนอย่างฟิล์มภวินทร์หรอกครับ...

"นายจะทำอะไรแทยังอีก"พ่อพระเอกพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่ทว่าแววตาแสดงถึงความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด ผมก็ได้แต่มองบนแล้วลอบคิดในใจว่า'พระเอกนิยายตาหวานต้องพูดอย่างนี้หมดเลยป่ะ ไม่มีบทอื่นให้พูดแล้วหรอวะ'

"เปล่านี่! ผมเดินของผมอยู่ดีๆแล้วแทยังก็เขาเดินเข้ามาทักก็แค่นั้น ใช่มั้ยแทยัง?" ผมยักไหล่ตอบอย่างไม่ยี่หระ แถมยังหันไปถามนายเอกด้วยท่าทางเป็นกันเอง ตามสไตล์ฟิล์มภวินทร์

"ช..ใช่ครับ ผมแค่เดินเข้ามาทักคุณโนอาร์เหมือนทุกวัน คุณโนอาร์เขาไม่ได้ทำอะไรผมเลยนะครับ" แทยังรีบตอบทันควัน ให้ตายเหอะ!ทำไมต้องเลิ่กลั่กเหมือนผมไปทำอะไรให้ด้วยเนี่ย

"..."เกรย์จ้องผมเขม็ง เหมือนต้องการเค้นความจริง เอิ่ม...ความจริงคือมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นไงล่ะ ใจเย็นๆนะครับพ่อพระเอก

"อะไรกันเนี่ย นี่จะบอกว่าไม่เชื่อหรอ? เหอะๆไม่เชื่อก็แล้วแต่นะครับ เช็คกล้องวงจรปิดตรงทางเอาเองละกัน ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมไปกินข้าวก่อนนะครับ" ผมทิ้งท้ายก่อนจะเดินฮัมเพลงลงบันไดด้วยอารมณ์สุนทรีย์

สองคนนั้นเกือบทำผมเสียอารมณ์แล้วมั้ยล่ะ ผมกำลังอินกับบทบาทเด็กฝึกอยู่เลยเชียว นี่ก็ผ่านมาแล้วเกือบสองปีที่ได้เดบิวต์เป็นศิลปินเต็มตัว ได้กลับมาเป็นเด็กฝึกแบบนี้ภาพเก่าๆก็หวนคืนมา

ตอนที่ผมยังเป็นเด็กฝึกน่ะ ถึงจะกฎเยอะและกดดันแต่มันก็กดดันน้อยกว่าตอนเดบิวต์แล้วเยอะเลยล่ะคุณ

ทางด้านของพระนายของเรื่องที่ได้ยินคำตอบของโนอาร์ ก็เกิดความงุนงงไม่น้อย โดยเฉพาะพ่อพระเอกที่แสดงท่าทีแปลกใจออกมาอย่างชัดเจน แต่ก็ช่างเถอะ! ที่บอกว่าหิวเนี่ย ผมหิวจริงๆ! ว่าแล้วก็ปล่อยให้คู่พระนายทั้ง2คนทำหน้างงแดกกันต่อไป ส่วนผมก็รีบสาวเท้าลงมาเพื่อไปหาอะไรกินต่อทันที

แต่เหมือนว่าจังหวะนรกจะไม่ได้มีแค่ครั้งเดียว หลังจากที่ผมเดินลงมาผมก็มาซื้ออาหารแล้วก็ไปนั่งทานที่โต๊ะตัวหนึ่ง แต่นั่งได้ไม่ถึง 5 นาที เหล่าตัวเอกของเรื่องก็เดินลงมาพร้อมหน้าพร้อมตาโดยไม่ได้นัดหมาย

ให้ตายเถอะ! ความออร่าจับทั้งแก๊งนั่นมันอะไรกัน นึกว่าตัวเองเป็น4สุภาพบุรุษจุฑาเทพรึไงวะ ผมแอบนินทาพวกนั้นจนลืมอธิบายไป

แก๊งนั้นประกอบด้วยเกรย์ละแทยังเป็นหลัก และอีกสองคนที่เดินตามมานั่นก็คืออดีตเพื่อนของโนอาร์ สองคนนั้นเป็นฝาแฝดกันชื่อว่าอัลฟ่ากับเบต้า ผมก็ไม่ได้นึกโกรธอะไรสองแฝดนั่นหรอกนะที่ไปอยู่กับพวกพระเอกนายเอก เป็นเพราะนิสัยก่อนหน้านี้ของโนอาร์ค่อนข้างที่จะงี่เง่าจริงๆนั่นแหละ ก็เลยต้องอยู่หัวเดียวกระเทียมลีบแบบนี้ไง ขนาดเมื่อคืนจมน้ำแทบตายยังไม่มีใครมาช่วยเลย

เอ๊ะ!หรือว่ามีวะ แต่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มของตัวเอก

ผมจำได้ว่าผู้ชายคนนั้นย้อมผมสีทอง ตัวสูง และผิวขาวซีดสะดุดตา และผมก็ค้นคำตอบได้ไม่ยาก จากการขุดคุ้ยความทรงจำเก่าๆของโนอาร์ ผู้ชายคนนั้นคือฮิวโก้ หนึ่งในผู้เข้าแข่งขันรายการ The Trainee

บุคลิกส่วนตัวของฮิวโก้นั้นคือคนที่ปากหมา พูดในสิ่งที่ตัวเองไม่พอใจออกมาตรงๆโดยที่ไม่แคร์ใครทั้งนั้น ยกตัวอย่างแบบเมื่อคืนนั่นแหละครับที่เขาด่าผมว่าโง่ไง ทุกคนยังจำได้อยู่มั้ย?

แต่จากที่ผมอ่านนิยายมา ฮิวโก้แทบจะไม่มีบทเลยด้วยซ้ำ เห็นโผล่มาแค่ชื่อเมื่อโดนตัวเอกพาดพิงถึงแค่นั้น และผมคิดว่าเขาคงจะเป็นแค่ตัวประกอบที่มาสร้างสีสันให้กับนิยายเรื่องนี้เท่านั้นแหละ

น่าสงสารเขานะครับ...หน้าตาหล่อเหลาขนาดนี้แต่เป็นแค่ตัวประกอบ ถ้าเป็นในชีวิตจริงป่านนี้เขาคงได้เป็นนายแบบไปแล้ว

ผมเลิกสนใจตัวเอกทั้ง 4 คนนั้น แล้วกลับมากินข้าวต่อแบบเงียบๆ

แต่ก็นะ...นี่มันนิยายนี่นา แล้วผมก็มีบทเป็นตัวร้ายด้วยสิ จังหวะแบบนี้น่ะ เป็นจังหวะที่นายเอกต้องเดินเข้ามาทักทายอย่างเป็นมิตร แล้วตัวร้ายก็จะวีนแตกใส่นายเอกอย่างไม่มีเหตุผล พอพระเอกเห็นก็จะด่าตัวร้ายแล้วก็เกลียดตัวร้ายมากกว่าเดิม

โอเค!ผมคาดการณ์ไว้ว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดในอีก

สาม

สอง

หนึ่ง...

"ทำไมคุณโนอาร์ถึงมานั่งกินข้าวคนเดียวหรอครับ ถ้าเหงาก็ไปนั่งกินกับพวกผมได้นะ" นั่นไง!...ตามบทเป๊ะ! นี่ผมต้องวีนแตกตามในบทรึเปล่า หรือเลือกที่จะเดินหนีดีวะ แต่ผมขอเลือกเดินหนีดีกว่าครับ อย่างที่บอกนั่นแหละ เมื่อผมได้โอกาสอีกครั้งให้เข้ามาอยู่ในร่างนี้แล้ว ผมจะทำอะไรก็ได้ แล้วผมก็เลือกที่จะไม่ทำตามบทเดิมของโนอาร์แน่นอน

ว่าแล้วผมก็เก็บจานแล้วรีบเดินลี้ภัยออกไปอีกทางทันที แต่เมื่อหันหลังไป ก็พบกับเจ้าของร่างสูงผู้มีเรือนผมสีทองกำลังจะนั่งกินข้าวเหมือนกัน พอผมเห็นแบบนั้นก็รีบเดินปรี่เข้าไปหาฮิวโก้ทันที

"ฮิวโก้! นั่งด้วยดิ"เจ้าตัวเห็นผมแล้ว แต่ไม่ตอบ โอเค! ไม่ตอบแปลว่าตกลง...

"แทยังอุตส่าห์เข้ามาทัก ไม่รู้จักคำว่ามารยาทรึไง"ตาแฝดอัลฟ่าพูดไล่หลังด้วยความหัวเสีย อะไรวะ ผมไม่หาเรื่องแทยังมันก็ดีแล้วไม่ใช่รึไง จะเอาอะไรอีกล่ะครับคุณมดทรยิด!!

"ช่างเขาเถอะอัลฟ่า คนไม่มีมารยาทแบบนั้น ปล่อยให้อยู่คนเดียวน่ะดีแล้ว" เกรย์พูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย ก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"เผื่อพวกคุณจะไม่รู้นะครับ ว่ามารยาทน่ะ สมควรปฏิบัติแก่คนที่คู่ควรเท่านั้นแหละ..." ผมทิ้งบอมที่คำพูดสุดท้าย ก่อนจะรีบเดินเข้าไปนั่งกินข้าวกับฮิวโก้ต่อโดยปล่อยให้พวกตัวหลักยืนเคว้งกับความเหวออีกครั้ง

ทางด้านของอัลฟ่านั้นพอได้ยินก็หัวเสียไม่น้อย เตรียมจะเดินปรี่เข้ามาหา แต่ดันโดนแทยังรั้งเอาไว้ก่อน ส่วนเกรย์ที่เป็นพ่อพระเอกของเรื่องก็นิ่งไปเมื่อได้ยินคำพูดแปลกๆจากโนอาร์

เขาได้แต่แปลกใจว่าโนอาร์ไปกินอะไรผิดสำแดงมาหรือเปล่า ทำไมถึงดูเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ในเวลาเพียงชั่วข้ามคืน หรือเจ้าเด็กนั่นกำลังมีแผนอะไรอีกกันแน่...