ตอนที่4 50%ว่าด้วยเรื่องของความเจ้าสำออยและหาเรื่องเก่งงงง!!

"โอ๊ย! นายหยุดเดินทำไมเนี่ย"ผมยืนลูบหัวป้อยๆ หลังจากเดินชนหลังแกร่งของฮิวโก้ นี่หลังคนหรือกำแพงวะ เจ็บชิบ!

"มึงตามกูมาทำไม?" เจ้าของร่างสูงเอ่ยถามด้วยเสียงเย็นๆ ประกอบกับสายตาดุๆที่เจ้าตัวกำลังส่งมา เหมือนเป็นการสื่อความหมายทางอ้อมว่า'อย่ามายุ่งกับกู!'

เหอะ!ถ้าเป็นคนอื่นคงเผ่นแนบไปแล้ว แต่นี่ใครครับ ฟิล์มภวินทร์ซะอย่าง กลัวที่ไหนล่ะค้าบบบ!

"ก็ไม่อยากไปยุ่งกับพวกนั้นไง ขอลี้ภัยมาอยู่กับนายสักพักนะ"ผมพูดด้วยความหน้าซื่อตาใส แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่เล่นด้วยเท่าไหร่ แถมยังขมวดคิ้วเป็นปมแน่นกว่าเดิมอีกด้วย

"ถามจริง...สมองมึงกลับขั้วหรอวะ" อีกฝ่ายเลิกคิ้วถาม

"ก็...คงจะแบบนั้นแหละมั้ง"ผมยักไหล่ตอบอย่างไม่ยี่หระ

ผมเข้ามาในห้องซ้อมพร้อมกับฮิวโก้เป็นคนแรก วันนี้พวกเรามีซ้อมก่อนจะถ่ายรายการต่อในวันพรุ่งนี้ ซึ่งการถ่ายทำที่จะมีในครั้งต่อไปนั้น จะเป็นการประเมินทักษะการเต้น กติกาก็คงเหมือนกับสัปดาห์ก่อนๆที่มีการทดสอบการร้องและการแร็ปไปแล้ว ซึ่งก็มีคนโดนเด้งออกไปแล้ว2คน ทำให้ตอนนี้ในรายการเหลือผู้เข้าแข่งขันเพียงแค่10คนเท่านั้น ซึ่งถ้าผมไม่มาเข้าร่างของโนอาร์ซะก่อน คนที่มีแววจะโดนเด้งเป็นคนที่สามมากที่สุด ก็คือตัวของโนอาร์เอง เพราะสองครั้งที่ถ่ายรายการมา โนอาร์คือคนที่อ่อนที่สุดถ้าไม่นับคนที่โดนคัดออกไปแล้ว แต่ก็นะ... ทุกอย่างมันกำลังจะเปลี่ยนไป เพราะผมไม่ใช่โนอาร์คนเดิมอีกแล้ว

พอเข้ามาได้ไม่นาน ครูสอนเต้นที่ชื่อว่ามาร์คก็สั่งให้เราทั้งสองไปยืดเส้นยืดสาย แล้ววอร์มร่างกายก่อนต่อท่าเต้นอีกที ในความทรงจำของโนอาร์นั้น มีบอกเอาไว้ว่าอยู่แล้วว่าผมต้องทำอะไรยังไงบ้าง ผมก็เลยไม่ต้องเหนื่อยที่จะต้องตีเนียนแอบดูคนข้างๆเหมือนที่แอบคิดเอาไว้

"ปกติมึงตามไอ้ตาตี่นั่นไม่ใช่เหรอวะ"เหมือนเจ้าตัวจะรู้ว่าผมลอบนินทาอยู่ เจ้าของผมอันเดอร์คัตสีทองหันมาถามในระหว่างที่ตัวเองนั้นก็กำลังวอร์มอยู่เหมือนกัน ทำเอาผมหลุดขำกับสรรพนามเรียกแทนชื่อนั่นไม่ได้จริงๆ เออว่ะ!การอ่านนิยายครั้งแรกนึกว่าเกรย์จะเป็นหนุ่มลูกครึ่งฝรั่ง แต่ที่ไหนได้พอมาเห็นหน้าจริงๆถึงรู้ว่าเป็นลูกครึ่งจีน ชื่อฝรั่งแต่เบ้าจีน เชื่อเขาเลยครับ... แต่ไอ้สรรพนามเรียกแทนเมื่อกี้ผมชอบว่ะ ขอซื้อต่อจากที่แกมาใช้แล้วกันอิอิ

"เปลี่ยนบรรยากาศบ้างดิ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อก่อนตามติดไอ้ตาตี่นั่นได้ยังไง ทั้งๆที่นายหล่อกว่าหมอนั่นตั้งเยอะ เอาเป็นว่าฉันจะตามติดนายแทนก็แล้วกันนะฮ่าๆๆ" ผมแซวอีกฝ่ายแบบขำๆ แต่ไม่คิดเลยว่าจะทำให้อีกฝ่ายนั้นเสียอาการอย่างหนักขนาดนี้ คงไม่มีใครเคยพูดกับเขาแบบนี้มาก่อนสินะหึๆ

พอคิดได้แบบนั้น นิสัยขี้แกล้งของผมก็กำเริบขึ้นทันที ใบหน้าของโนอาร์ตอนนี้คงจะปรากฏยิ้มชั่วร้ายออกมาแน่ๆ

"พูดเหี้ยอะไรของมึง ไร้สาระ"เจ้าตัวบอกปัดก่อนเดินหนี

"ฮันแน่...เขินละซี้...." ผมยังตามไปวอแวต่อ ให้ตายเถอะ! เห็นหน้านิ่งๆตาดุๆแบบนี้อ่ะนะตอนเขินน่าแกล้งชะมัด

"เขินเชี่ยอะไรของมึง ไปไกลๆตีนกูเลยไป" อีกฝ่ายถอยห่างออกจากผมเรื่อยๆ พอผมเห็นแบบนั้นผมเลยเดินเข้าไปใกล้ๆฮิวโก้อีกสักหนึ่งก้าว พอเจ้าตัวเห็นแบบนั้นก็ถอยห่างออกจากผมไปอีกหนึ่งก้าว โอ๊ย!ให้ตายเถอะ ผมหยุดหัวเราะกับการแสดงออกของฮิวโก้ไม่ได้จริงๆ ยิ่งได้เห็นอีกฝ่ายทำท่าทางฟึดฟัดแล้วน่าแกล้งชะมัด ชอบ(แกล้ง)จังเลยครับผู้ชายแบดบอยสายซึนเนี่ย

พอผมแกล้งฮิวโก้ได้สักพักจนพอใจ นรกก็เหมือนจงใจส่งคนมาขัดจังหวะทันที

เหล่าตัวเอกทั้งหลายเปิดประตูเข้ามาพร้อมกันราวกับเปิดตัววงบอยแบนด์ เพราะผมรู้สึกเหมือนมีซาวด์เปิดตัวพวกเขาดังคลอขึ้นมาด้วย เพลงดังมาจากไหนวะ? เอ๊ะ!คราวนี้ไม่ได้มาแค่4คนว่ะ มีเพิ่มตั้งอีกคนนึง คนคนนั้นน่าจะชื่อดิน หัสดินทร์ พ่อพระรองที่แสนดีหมวดไมโครเวฟเดินได้ ขอแอบกระซิบว่าเขาก็ชอบแทยังด้วยเหมือนกันแหละ โห...เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดชัดๆเลยนี่หว่า เพราะนายดินก็เป็นเพื่อนสนิทกับพระเอกเหมือนกัน นิยายตาหวานมันก็สนุกแบบนี้แหละครับ ซึ่งพอมีฉากเปิดตัวแบบนี้แล้ว เดี๋ยวตัวร้ายก็ต้องมีบทหน่อยถูกมะ

ทุกคนอาจจะคิดว่าผมคงรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า เพราะผมนั้นได้อ่านนิยายเรื่องนี้มาก่อนแล้ว งั้นผมขออธิบายให้ชัดเจนเลยนะครับ

ตอนที่ผมได้หลุดเข้ามาในนิยายเรื่องนี้นั้น มันก็คือตอนปัจจุบันนั่นเอง ตอนสุดท้ายของนิยายเรื่องนี้ทิ้งท้ายไว้ว่า โนอาร์จะจมน้ำเสียชีวิตในสระว่ายน้ำยังโดดเดี่ยว แม้ตอนนั้นจะมีคนมาเห็น แต่คนคนนั้นก็ไม่ยอมเข้ามาช่วย ปล่อยให้โนอาร์ตายอย่างโดดเดี่ยว หลังจากนั้นนิยายเรื่องนี้ก็ตัดจบ แล้วไรท์ก็ไม่เคยมาเขียนต่ออีกเลยตั้งแต่ปีที่แล้ว แต่เหมือนกับว่าก่อนที่ไรท์เรื่องนี้จะหายไป เขาได้ทิ้งตอนพิเศษเกี่ยวกับการสปอยล่วงหน้าเอาไว้ในเพจส่วนตัว บทสปอยนั้นมีอยู่ว่า'หลังจากที่โนอาร์เสียชีวิต ทางต้นสังกัดก็ได้ถอดชื่อของโนอาร์ออกจากรายการ และมีการแถลงข่าวบลาๆๆยกใหญ่ กว่าจะกู้หน้ารายการคืนมาได้ ก็เล่นเอาผู้บริหารเจ็บไปไม่น้อย เพราะเสียผลประโยชน์ไปจำนวนมาก หลังจากนั้นรายการก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วผู้ชนะในรายการก็คือพ่อหนุ่มแทยัง นายเอกลูกครึ่งเกาหลีหน้าสวยของเรานั่นเอง เขาได้พิสูจน์ตัวเองให้ทุกคนได้เห็นแล้วว่าถึงแม้เขาจะดูอ่อนแอ แต่เขาก็ฟันฝ่าอุปสรรคจนสามารถเป็นผู้ชนะในรายการ the idol traineeได้ แล้วหลังจากรายการจบ พระเอกกับนายเอกก็ครองคู่กันอย่างมีความสุข ส่วนพระรองไมโครเวฟเดินได้ ก็ตัดสินใจจะไปเรียนต่อที่เมืองนอก เพื่อตัดใจจากแทยังอย่างจริงจัง และหลีกทางให้พระเอกได้ครองคู่กันกับแทยัง จบแบบ happy ending...'

เหอะ! แต่ความเป็นจริงแล้วมันไม่เป็นแบบนั้นหรอกโว้ยยย ผมจะไม่มีวันให้มันเป็นแบบนั้นเด็ดขาด เส้นเรื่องน่ะมันสมควรถูกเปลี่ยนตั้งแต่ผมมาอยู่ในร่างนี้แล้ว ควรเปลี่ยนตั้งแต่โนอาร์ยังไม่ตาย การที่จู่ๆผมได้เข้ามาสานต่อบทของตัวร้ายแบบนี้ มันต้องมีจุดประสงค์อะไรสักอย่างสิ และจุดประสงค์นั้น ผมว่า...มันต้องเป็นการเปลี่ยนเส้นเรื่อง และทำให้โนอาร์เป็นผู้ชนะในรายการนี้แทนแทยังแน่ๆ