7#อะไรยังไงครับ?

ปึง!

"..."

เอิ่ม...วันนี้พี่ริวเงียบดีจัง เป็นอะไรหรือเปล่านะ? นั่งรถมาเกือบสิบนาทีพี่ริวยังไม่พูดสักคำเลย ลองชวนคุยดีกว่าอยู่แบบนี้นานๆผมอึดอัด

"เอ่อ...พี่ริวครับ"

"..."

"อะ เอ่อผมอยากกินเค้ก"

เลี้ยวจอดให้ด้วยแหะ แล้วก็เดินลงไปไม่ถามผมหน่อยเหรอว่าผมอยากกินอะไร แน่นอนเค้กสตอเบอรรี่ แต่บางทีผมอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้ ถ้าไม่ยอมพูดกับผม ผมจะแกล้งจริงๆด้วย จะงอนด้วย

"..."

"หงึ!"

เริ่มแผน ไม่ยอมคุยกับผมใช่มั้ยได้! เราได้เห็นดีกัน!

"..."

"วันนี้ผมจะกินเค้กส้ม!"

"..."

"ผมไม่กินเค้กสตอเบอรรี่ ผมจะเอาเค้กส้ม ฮึก แง!!!"

ปฏิบัติการบีบน้ำตาของหนุ่มน้อยเบนโตะ ถ้าไม่ยอมพูดผมจะเอาเค้กป้ายรถแล้วนะ

"อะ...."

พูดสิๆ พูดกับผมสิ ไม่งั้นผมจะร้องไห้จริงๆเพราะพี่ริวไม่คุยกับผมแล้วผมก็จะบอกป๊ะป๋าว่าไม่ให้ิยู่ใกล้พี่ริว!

"ฮึก แง!!! จะเอาเค้กส้ม!!! แง!!!!"

"อะ เอ่อ นายน้อยครับ หยุดร้องก่อนนะครับ"

"ฮึก ผมจะเอาเค้กส้ม"

"ดะ เดี๋ยวผมไปซื้อให้ครับ"

"ฮึก อื้อ ฮึก"

ปึง!

และก็เป็นอีกครั้งที่พี่ริววิ่งออกไป ว่าแต่เสียงฃม่เหมือนพี่ริวเลย หรือผมคิดไปเอง? ผมคงคิดไปเองแหละ ท่าทางออกจะเหมือน...ไม่สิ ไม่เหมืิอน พี่ริวไม่ดูอ่อนแอแบบนั้น พี่ริวไม่ดูผอมขนาดนั้นด้วย ใครกัน! หรือว่าจะมีครรู้ว่าผมคือใคร แล้วคิดจะลักพาตัวผม!!! ผมต้องหนี!

กึก! แกร็ก!

ออกจากรถได้แล้วผมต้องหนี! ไปไหนดีวิ่งกลับโรงเรียนดีมั้ย ไม่รู้ด้วยแล้ววิ่งก่อนจะกัน!!!

ฟรึบ!

"!!!!"

อ้ากกกก!!! โดนจับตัวได้แล้วทำไงดีๆๆๆๆๆๆ

"นายน้อยจะวิ่งไปไหนครับ!"

ผมดูผิด เขาตัวใหญ่กว่าพี่ริว! แง!!! ป๊ะป๋าช่วยผมด้วย!! จริงสิ! มีดอยู่ในกระเป๋า เอาไงดี ไม่อยากทำร้ายคนง่ะ;-;

"ปล่อยผม! คุณไม่ใช่พี่ริว ปล่อยยยย!!!"

ตุบ!

เยี่ยมหลุดมาได้แล้ว และตอนนี้ผมกำลังถือมีดอยู่ ฮึก มีดอยู่ในมือผม ฮึก มีดง่ะ มีดอยู่ในมือผม และมันกำลังสั่น สั่นแรงมาก ตัวผมเนี่ยสั่นแรงมาก!!

"ฮึก ยะ อย่าเข้ามานะ ผะ ผมมีมีดนะ!"

"นายน้อยใจเย็นๆก่อนครับ"

"ฮึก! คุณเป็นคนไม่ดีใช่มั้ย! ผมจะฟ้องป๊ะป๋า จะฟ้องพี่ริวด้วย!"

"ฟังผมก่อนครับ จะฟ้องผมไม่ว่าเลยครับแต่ช่วยวางมีดก่อนนะครับ"

หงึ! ใครจะยอม ถ้าสมมุติผมวางมีดแล้วเขามาคว้าตัวผมแล้ววางยาสลบผมไม่ตายก่อนเหรอ

"ไม่! ฮึก หงึ ถะ ถอยไปนะ ฮึก!"

"...."

แหน่ะ! ยังจะมีอารมณ์กดโทรศัพท์อีก จะโทรให้พักพวกมาช่วยกันจับผมสินะ อย่างนี้ต้องหนี!!

"ฮัลโหล..อืม...ตอนนี้กำลังถือมีดจ่อฉันอยู่...อืม"

คุยไรกัน จะจับผมจริงๆใช่มั้ย!!

"..."

(นายน้อยครับผมริวนะครับ)

เสียงพี่ริวออกมาจากโทรศัพท์! พวกมันก็จับตัวพี่ริวไปเหรอ!!

"ฮึก! พี่ริวพวกนั้นก็จับตัวพี่ริวไปเหรอ! ฮึก!"

(ใจเย็นๆก่อนครับนายน้อย เรียวไม่ใช่คนไม่ดีนะครับ เรียวเป็นแฝดผมเอง แต่ไม่ค่อยเหมือนกันเท่าไหร่)

แฝดเหรอ...แต่หน้าไม่เหมือนกัน หงึ! แล้วทำไมไม่รีบบอกผมล่ะ! ผมเกือบเป็นผู้ร้ายฆ่าคนแล้วนะ!!

"ฮึก! แง!!!!"

(นะ นายน้อยครับร้องไห้ทำไม หรือว่าเรียวทำอะไรนายน้อยเหรอครับ)

"เห้ย! ฉันยังไม่ได้ทำอะไรนายน้อยเลยนะ!"

"ฮึก! แงงง!!!!!"

ผมตกใจนี่! ถึงจะอายที่ร้องไห้ต่อหน้าคนเยอะๆแต่ผมกลัวนี่นา ทำผมตกใจหมด ผมเกือบจะเป็นคนร้ายแล้วนะ!!

(นายน้อยครับ อ๊ะ!...ร้องไห้ทำไมไอดื้อ...)

เสียงป๊ะป๋า...อยู่ด้วยกันเหรอเนี่ย อู้วววว~ เอ๊ะ? ตอนนี้ผมตีบทเศร้าอยู่นี่นา~

"ฮึก ป๊ะป๋า ฮึก ผม ฮึก ผม แง!!!!"

(...)

"ฮึก ผมเกือบ ฮึก เอามีด ฮึก แทงพี่เรียวแล้ว ฮึก แง!!! "

(ร้องไห้เพราะเรื่องนี้นี่เอง ไม่ต้องร้อง...)

"ฮึก..."

(เรียว..)

"ครับบอส"

(พาเบนโตะกลับบ้านเลย)

"ครับ"

(เรียว...)

"จะเรียกกันทั้งคู่ไม่ได้มั้ย?"

(ขอโทษที ได้ซื้อเค้กให้นายน้อยมั้ย เค้กสตอเบอร์รี่นะ)

"ซื้อแล้ว แต่นายน้อยร้องไห้บอกจะกินเค้กส้ม"

"..."

อุ่ย...แหะ ผมก็แค่อยากแกล้งเพราะนึกว่าเป็นพี่ริวก็ไม่ยอมคุยกับผมเองนี่นา~

(ปกตินายน้อยไม่กินเค้กส้มนี่?)

"ง่า~ผมแค่แกล้งเล่นเอง ก็พี่เรียวไม่คุยกับผม และผมก็นึกว่าเป็นพี่ริว ผมเลยหาวิธีให้ยอมคุยกับผมง่า~"

(นายน้อยครับ ถ้าซื้อมาแล้วนายน้อยไม่กินมันเสียของนะครับ)

"หงึ...ให้ป๊ะป๋ากิน"

(บอสบอกว่าไม่กินครับ)

"หงึ...พี่เรียว~"

ลูกอ้อนผมใช้ได้กับทุกคน แง~ผมไม่ชอบเค้กส้มง่ะ ครีมมันเลี่ยน~

"ผมไม่ทานของหวานครับ ขอโทษนะครับ"

อย่ายิ้มแบบนั้นถ้าพี่ไม่คิดจะช่วยผม!

"หงึ! ให้น้ารินกินก็ได้"

(คุณรินไปอยู่บ้านนายใหญ่แล้วครับ)

ทำไมทุกคนทำกับผมแบบนี้!!!!! งอนทุกคนแล้ว!

"หงึ ผมกินเองก็ได้!"

ความผิดผมเองที่คิดจะแกล้ง พี่ริวก็ไม่ชอบกินของหวานพี่เรียวก็ด้วย ป๊ะป๋าก็ด้วย ถ้าน้ารินอยู่เค้กไม่เหลือแน่นอน จะร้อง~

(นายน้อยครับ..)

"เดินหนีขึ้นรถไปแล้ว"

(เหรอ ดูแลนายน้อยด้วยนะ)

"ครับ คุณริวเชิญสวีทกันต่อเลยครับ ผมไปแล้วน้า~"

(เรียว---)

ติ๊ด!