8

“เอาเถอะ! ฉันจะทำตามความต้องการของเธอ”

“ขอบพระคุณคุณท่านมากค่ะ”

“เธอนี่ก็แปลก ผู้หญิงอื่นอยากให้ผู้ชายรับผิดชอบทั้งนั้น แต่เธอกลับดีใจที่ผู้ชายไม่รับผิดชอบ ถึงฉันจะรักหลานชายฉันมากเพียงใด แต่ความยุติธรรมของฉันก็มีนะ ใช่ว่าจะเข้าข้างหลานชายตัวเอง จนปล่อยปละละเลยในสิ่งที่เขาทำลงไป”

“กานต์เข้าใจค่ะ แต่กานต์ไม่ได้อยากให้ใครมารับผิดชอบจริงๆ นะคะ”

“ถึงฉันจะตามใจเธอ แต่ก็มีข้อแม้...”

“ข้อแม้อะไรคะ”

“ฉันจะเป็นคนดูแลเธอแทนหลานชายฉันเอง อย่างไรเสียเด็กในท้องเธอเป็นเหลนของฉันนะ”

“แล้วแต่คุณท่านจะกรุณาค่ะ” กานพลูกราบที่เท้าของผู้มีพระคุณ ถึงอย่างไรเธอเองก็ยังต้องพึ่งใบบุญของท่านเพราะยังเรียนไม่จบ เธอไปเรียนทุกวันเสาร์และอาทิตย์ ส่วนจันทร์ถึงศุกร์ก็ช่วยงานของคุณหญิงช่อทิพย์และงานบ้าน

“เอาเถอะ เธอไปได้แล้ว เดี๋ยวฉันจะจัดการเรื่องฝากท้อง และเรื่องอื่นๆ ให้เธอเอง ฉันมีญาติเป็นหมอหลายคน เธอจะได้รับการดูแลอย่างดีแน่นอน และต่อจากนี้ไป เธอต้องพึงระลึกว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ จะทำอะไรเหนื่อยๆ หนักๆ เหมือนก่อนไม่ได้แล้ว ต้องปฏิบัติตัวเสียใหม่”

“ค่ะคุณท่าน กานต์กราบขอบพระคุณที่คุณท่านเมตตากานต์ถึงขนาดนี้” เธอกราบคุณหญิงช่อทิพย์อีกครั้ง

“ไปเถอะ ฉันขอคุยธุระหน่อย จะจัดหาหมอที่เก่งและดีที่สุด เธอไม่ต้องกลัวนะ คลอดลูกเดี๋ยวนี้สะดวกสบาย ไม่ใช่จะใช้หมอตำแยเหมือนเมื่อก่อน” ท่านพูดระคนกระเซ้า กานพลูยิ้มเขิน ค่อยๆ เลี่ยงออกมา

คุณหญิงช่อทิพย์มองตามร่างเด็กสาวในอุปการะของจนไปจนสุดตา ก่อนจะต่อสายโทรศัพท์ถึงทนายประจำตระกูล ท่านไม่ยอมให้มันเป็นแบบนี้แน่ๆ เพราะผู้หญิงคนนั้น ไม่เหมาะสมคู่ควรกับหลานชายของตน ไม่ใช่เพราะฐานะชาติตระกูล แต่เพราะนิสัยและความประพฤติ ทัศกรอาจจะเหมือนพ่อของเขา ทศพลก็เป็นคนแข็ง แต่ท่านก็อยากใช้วิธีของท่าน และคิดว่ามองคนไม่ผิดแน่นอน กานพลูคือคนที่เหมาะสมคู่ควรกับหลานชายของท่านมากกว่าแขนภาแน่นอน

กานพลูท้องโตขึ้นทุกวัน การเรียนมหาลัยจึงเปลี่ยนไปเรียนมหาลัยเปิดแทน กระนั้นก็ไม่ใช่อุปสรรคสำหรับความมุ่งมั่นพยายามของเด็กสาว เพราะเธอค่อนข้างจะเป็นคนหัวดี เรียนเก่ง เป็นคนละเอียดรอบคอบและจดจำได้เป็นอย่างดี ยิ่งถ้าได้อ่านรอบสอง ยิ่งจดจำได้หมด คุณหญิงช่อทิพย์ไม่ได้นิ่งนอนใจ ท่านจ้างอาจารย์มาติวให้เด็กสาวถึงบ้าน

ท้องของกานพลูโตขึ้นทุกวัน คุณหญิงช่อทิพย์ทำตามที่สัญญาเอาไว้ คือไม่พูดเรื่องนี้กับเธออีก และไม่ได้บอกกล่าวทัศกรตามที่เด็กสาวขอ แต่ท่านให้คนดูแลกานพลูอย่างดี ทั้งหมอประจำตัว รวมถึงการเรียนของเด็กสาวด้วย

กานพลูมีความรู้ทางด้านภาษาและความรู้อื่นๆ อีกหลายด้านในการใช้ประกอบอาชีพหรือการทำงาน เพราะพื้นฐานการเรียนของเธอดี เนื่องจากคุณหญิงช่อทิพย์เรียกใช้งานตั้งแต่เด็ก จึงอยากให้เด็กสาวในอุปการะมีความรอบรู้ในหลายๆ ด้าน ท่านชอบคนเก่งคนดีและมีความรับผิดชอบ กานพลูนั้นทั้งขยันและตั้งใจ ไม่ทำให้คุณหญิงช่อทิพย์ผิดหวัง เพราะท่านเสียเงินเสียทองไปกับเธอเยอะ เธอจึงทำทุกอย่างให้ท่านภูมิใจ นั่นยิ่งทำให้คุณหญิงช่อทิพย์ทั้งรักและเอ็นดูกานพลูมากขึ้น เปรียบเสมือนลูกหลานคนหนึ่ง

ช่วงหลังมานี้ทัศกรไม่ค่อยได้มาเยี่ยมคนเป็นย่าเพราะงานยุ่งหลายอย่าง เรื่องการซื้อที่ดินเพิ่มดูจะมีปัญหาพอสมควรเพราะคู่แข่งที่ไม่ลงรอยกันมาช้านานอยากได้ที่ดินผืนนั้นด้วย นั่นอาจไม่ใช่ปัญหาสำคัญเท่ากับว่าเจ้าของที่เริ่มลังเลที่จะขายเมื่อเห็นว่ามันมีราคาสูงจากการแข่งกันของคนสองคน และกลัวปัญหาที่จะตามมา เพราะต่างมีอิทธิพลทั้งคู่ ถ้าขายให้ใครไปก็ไม่แน่ใจถึงความปลอดภัยของตัวเองนัก

ทัศกรหันไปสนใจธุรกิจโรงเลื่อยของตัวเองแทนและปล่อยให้ศัตรูตัวร้ายดิ้นไปก่อน เขาเองมีเวลาที่จะคิดไตร่ตรองอะไรอีกหลายอย่าง

กานพลูคอยหลบหน้าหลบตาไม่ออกมาเจอทัศกรทุกครั้งที่เขามาเยี่ยมคุณหญิงช่อทิพย์ เธอโล่งใจที่คุณหญิงช่อทิพย์เข้าใจและไม่เรียกใช้เธอในช่วงนั้น และโล่งใจที่ทัศกรไม่ค่อยหมั่นแวะเวียนมาเหมือนก่อน อาจเพราะเขางานยุ่งตามที่ผู้มีพระคุณของเธอบอกเล่าให้ฟัง แต่เธอรู้สึกเห็นใจท่านที่พักหลังๆ ทัศกรไม่ได้แวะเวียนมาหา แต่มาเยี่ยมเยียนแค่ประเดี๋ยวเดียวไม่ได้พักค้างคืน หลายครั้งที่เขาพาแขนภามาไหว้คนเป็นย่าและกลับไปพร้อมกัน

“ตาภูเขาพอมาถึงก็ถามหาแต่เธอ” วันหนึ่งคุณหญิงช่อทิพย์เปรยขึ้น คนที่นั่งอยู่ใกล้ๆ กำลังถักเสื้อผ้า ถุงเท้า รองเท้าเด็กถึงกับสะดุ้ง

“คะ คุณท่านว่าอะไรเหรอคะ” เธอคิดว่าตัวเองหูฝาดไป คนอย่างเธอจะมีความสำคัญให้ทัศกรต้องถามถึงทุกครั้งที่มาเชียวหรือ

“ฉันบอกว่าหลานชายของฉันถามถึงเธอทุกครั้งที่มาถึง เขาอาจจะแปลกใจว่าปกติเจอเธอทุกครั้งอยู่ข้างๆ ฉัน มารอบหลังๆ กลับไม่เจอ”

“คงเป็นแบบนั้นกระมังคะ” เธอก็คิดว่าเป็นแบบนั้นเหมือนกัน

“แต่ก็แปลก... ถามแล้วชะเง้อมองหา เหมือนอยากเห็นหน้า”

“จริงเหรอคะ”

“จริงสิ” คุณหญิงช่อทิพย์ยิ้ม กานพลูแก้มแดง แต่พอสำนึกว่าเธออาจจะเป็นแค่เด็กที่เขาเอ็นดู รอยยิ้มก็จางหายไป คู่สนทนาที่มองอากัปกิริยาทุกอย่างนั้นคอยสังเกตสังกาอย่างละเอียด แต่ไม่พูดอะไรออกมา

“ถ้าเขามาเจอว่าเธอท้องโย้ขนาดนี้คงตกใจ”

“ใครตกใจกันครับคุณหญิงย่า” เสียงของทัศกรที่ดังมาก่อนตัว ทำให้กานพลูสะดุ้ง ตัวแข็งค้าง เธอมองเขาอย่างตกตะลึง เพราะเขาหายไปเป็นเดือน จู่ๆ ก็โผล่มา คุณหญิงช่อทิพย์ยิ้มร่ารับหลานชาย ไม่ได้สนใจหรอกว่าคนที่นั่งอยู่ใกล้ๆ นั้นช็อกเพียงใด แต่ท่านรู้แล้วว่าหลานชายจะมาวันนี้

“อ้าว... กานพลู เธอท้องตั้งแต่เมื่อไหร่กัน” ทัศกรเอ่ยถาม เขาทำหน้างง ไม่เจอกันหลายเดือน หญิงสาวท้องเสียแล้วเหรอ แล้วแต่งงานแต่งการอะไรเมื่อไหร่ ไม่เห็นย่าของเขาพูดอะไรให้ฟังสักนิด ปกติจะพูดเรื่องเด็กในอุปการะให้ฟังบ่อยๆ

“ตอนที่กลับจากไร่ของภูเขานั่นแหละลูก” คุณหญิงช่อทิพย์ตอบหลานชาย กานพลูได้แต่นั่งใบ้กิน จะให้ตอบว่ากระไรล่ะ เธอน้ำท่วมปากจะแย่

“แสดงว่ามีสามีก่อนหน้านั้นแล้วเหรอครับ ยังเด็กอยู่เลย” ทัศกรถามตรงๆ เพราะปกติเขาเป็นคนตรงไปตรงมา กานพลูกะพริบตาปริบๆ ไม่รู้จะพูดหรือจะตอบว่ากระไรดี คุณหญิงช่อทิพย์จึงช่วยเหลือด้วยการชวนหลานชายพูดเรื่องอื่น นั่นจึงทำให้กานพลู หายใจคล่องขึ้น เขาจะได้เลิกสนใจเรื่องที่เธอท้องเสียที

ไม่ได้เจอกันจะๆ แบบนี้หลายเดือน กานพลูเผลอมองทัศกรคุยกับย่าของเขาอย่างเผลอไผล ทัศกรพูดอะไรตั้งหลายอย่าง เธอสนใจฟังทั้งหมด เธอชอบน้ำเสียงของเขา ฟังแล้วทำให้รู้สึกสบายใจ

“ดีไหมแม่กานต์ แม่กานต์”

“คะ” กานพลูใบหน้าเหลอหลาเมื่อได้ยินเสียงย้ำของคุณหญิงช่อทิพย์

“เอา นั่งใจลอย ฉันถามว่าไปเที่ยวไร่กลีบเมฆกันดีไหม เธอจะได้ไปคลอดลูกที่นั่นด้วย บรรยากาศที่นั่นน่ะดี เดี๋ยวฉันให้หมอประจำตัวของเธอตามไปดูแล ไปกลับกรุงเทพฯ กาญจนบุรีไม่ไกลหรอก” กานพลูคิดว่าตัวเองฟังทุกอย่างที่ทัศกรพูดโต้ตอบกับคุณหญิงช่อทิพย์ แต่จริงๆ แล้วเธอแค่ฟังเขาพูด แต่จับใจความอะไรไม่ได้เลย น่าขายหน้าเหลือเกิน ส่วนหมอประจำตัวของเธอนั้นเป็นญาติห่างๆ ของคุณหญิงช่อทิพย์ และมีศักดิ์เป็นหลาน เขาจึงดูแลเธอเป็นอย่างดี ตามคำสั่งของญาติผู้ใหญ่

“ดีจังเลยนะครับ มีคนดูแลแบบนี้ก็ไม่ต้องห่วงเรื่องคลอด” ทัศกรพูดขึ้นบ้าง กานพลูกะพริบตาปริบๆ อีกรอบ เธอไม่ทันได้จับประเด็นว่าเขาไม่สงสัยเรื่องพ่อของเด็กในท้องเธออีกหรือไง

“ดีไหมล่ะแม่กานต์” คุณหญิงช่อทิพย์หันไปถามเด็กสาวในอุปการะ

“แล้วแต่คุณท่านจะกรุณาค่ะ”

“เห็นไหมล่ะว่าเค้าแล้วแต่ย่า” คุณหญิงช่อทิพย์ยิ้มถูกใจ กานพลูเองไม่ขัด ถ้าผู้มีคุณต้องการแบบนั้น ปกติแล้วเธอไม่เคยขัดใจคุณหญิงช่อทิพย์เลยแม้แต่ครั้งเดียว มีแค่เรื่องท้องเท่านั้นที่เธอกล้าหาญชาญชัยขอร้องท่านไม่ให้บอกทัศกร และท่านก็ยอมตามใจ