บทที่ 3 โทรมาได้จังหวะ (1/2)

เขาแบกร่างบางเอวสอบของเธอขึ้นพาดบ่า ก่อนจะเดินฝ่าฝูงชนออกมาด้านนอกของคาสิโน โดยมีเอเดนลูกน้องมือขวาเตรียมรถรอไว้ให้เขาเรียบร้อย ฟลินท์วางเธอลงหลังจากที่รู้สึกว่าก้อนเนื้อนูนของเธอจะบดขยี้แผ่นหลังกว้างของเขามากเกินไป โชคดีที่ห้องวีไอพีอยู่ไม่ไกลทางออกมากนัก ไม่อย่างนั้นเขาคงจะอึดอัดไปมากกว่านี้

“เข้าไป”

ฟลินท์พยักเพยิดใบหน้าบอกให้เชอร์เบลเข้าไปนั่งด้านในรถสปอร์ตส่วนตัวของเขา โดยมีบอดี้การ์ดเปิดประตูด้านข้างของคนขับเอาไว้ให้แล้ว

“ไปไหนคะ” เชอร์เบลถามขึ้นด้วยความอยากรู้เช่นเคย

“คนขัดดอกอย่างเธอไม่มีสิทธิ์ถาม เข้าไปนั่งแล้วหุบปากเงียบ ๆ”

ฟลินท์เดินเข้ามาประชิดร่างของเธอ พร้อมกับกดใบหน้าลงมาจนเกือบจะชนแก้มอิ่ม เชอร์เบลเบี่ยงใบหน้าหลบเขาในทันที แต่ไม่ว่าจะหลบเท่าไหร่ด้วยระยะห่างที่มีไม่มาก เธอก็ยังเห็นใบหน้าเนียนของเขาทุกอนูเช่นเดียวกัน ‘หล่อเหมือนกันนะ’

เวลาที่ผ่านไปส่งให้เขาดูดีขึ้นมากเป็นเท่าตัว ผิวที่ขาวสว่างขึ้นจนแทบจะเท่ากับเธอ กรอบหน้าที่เป็นสันนูนชัดรับกับจมูกตั้งชัน คิ้วเข้มเรียงเส้นกับเส้นขนตาดำเงาส่งให้ดวงตาของคนตรงหน้าดูน่าหลงใหล ไหนจะริมฝีปากสีชมพูที่กำลังขบเม้มอย่างเซ็กซี่ ไม่สิ อย่างไม่พอใจเสียมากกว่าที่เธอถามเยอะเกินไป

“หยุดทำหน้าพิสวาสฉันเสียที ฉันเกลียดหน้าเธอ”

ลมหายใจที่ผ่าวร้อนเป่ารดใบหน้าของเธอจนร้อนผ่าว พร้อมคำพูดที่เหมือนตบหน้าให้คืนสติ ทำให้เชอร์เบลรีบหย่อนกายลงไปนั่งด้านในรถด้วยความว่าง่าย

“ใครพิสวาสพี่กัน ฉันไม่เคยชอบพี่!”

แม้ว่าเชอร์เบลจะพูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงที่เบาหวิว แต่ฟลินท์ได้ยินมันชัดเจนทุกถ้อยคำ มันยิ่งทำให้เขาแทบจะกลายร่างเป็นหมาบ้าฉีกเธอให้เป็นชิ้น ๆ ให้เธอเจ็บปวดอย่างสาสม

กรี้ดดดด

เชอร์เบลกรีดร้องขึ้นมาอีกครั้งเมื่อฟลินท์เหยียบคันเร่งให้รถสปอร์ตทะยานไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง จนเธอหงายหลังประชิดเบาะโดยที่เธอยังไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัยเลยสักนิด

“พี่ฟลินท์ ขับรถดี ๆ หน่อยสิ เชอร์เบลยังไม่อยากตายนะ”

“หึ คนอย่างเธอยังตายง่าย ๆ ไม่ได้หรอกนะ คนบาปหนาแบบเธอต้องทุกข์ทรมานก่อนถึงจะตายได้”

ฟลินท์ยังคงกดคันเร่งแทบจะจมฝ่าเท้า เขารักในความเร็ว คุณหนูที่มีคนขับรถให้นั่งแบบนุ่มสบายคงไม่คุ้นชิน และเขาก็ไม่ได้สงสารเธอแต่อย่างใด กลับรู้สึกดีที่ได้แกล้งเธอเสียอีก

“พี่แม่งโคตรโรคจิต” เชอร์เบลก่นด่าเขาทั้งที่ยังหลับตา

“เหมาะกับเธอดี”

เอี๊ยดดดด

ฟลินท์ตีโค้งล้อฟรีเข้าคอนโดหรูติดริมแม่น้ำจนรถแทบจะดริฟท์ หัวใจดวงน้อย ๆ ของเชอร์เบลแทบจะหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มและค่อยหายใจโล่งอก เมื่อรถจอดสนิทที่ลานจอดรถเป็นอย่างดี

ครืดดดด ครืดดดดด

เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายใบน้อยของเชอร์เบลสั่นขึ้นเป็นจังหวะราวกับกำลังประท้วงให้เจ้าของเครื่องกดรับมันเสียที

“ไม่รับหรือไง น่ารำคาน”

ฟลินท์พ่นลมหายใจออกมาด้วยความหงุดหงิด เชอร์เบลหยิบมันออกมาจากกระเป๋าแบรนด์หรู ชื่อที่โชว์เด่นหราบนหน้าจอโทรศัพท์ทำให้ฟลินท์ปรี้ดแตกขึ้นมาอีกรอบ

“คาร์โลว์ ผัวเธอ?” เขาถามด้วยเสียงสูง

“บ้าเหรอพี่ฟลินท์ พี่คาร์โลวเป็นแฟนเชอร์เบลเฉย ๆ ค่ะ”เชอร์เบลบอกเขาพร้อมกับทำสีหน้าปลาบปลื้มและดูมีความสุขจนเขารู้สึกโกรธขึ้นมาจนแทบบ้า

“รับสิ เปิดเสียงด้วย”

เขาบอกเธอด้วยน้ำเสียงที่พยายามจะสะกดอารมณ์ คาร์โลวที่ว่าก็คือไอ้คาร์โลวเมื่อสิบปีก่อน คู่แข่งที่มีดีแค่รวย อันดับสองที่ได้ก็เพราะพ่อของมันใช้เงินซื้อข้อสอบทั้งนั้น ขนาดมีข้อสอบอยู่ในมือมันก็ยังเสือกโง่จำได้ไม่หมดจนได้ที่สองรองจากเขา

“ไม่ได้ค่ะ พี่ควรมีมารยาทนะคะ” เธอตอบโต้เขา

“ระหว่างให้ฉันมีมารยาท กับคืนนี้เธอต้องกลับไปนอนรวมกับบอดี้การ์ดของฉันในคาสิโนก็เลือกเอา”

ฟลินท์ส่งสายตาบังคับให้เธอเลือก โดยที่เขาก็ไม่ยอมออกจากรถเช่นเดียวกันหากเธอยังไม่กดรับโทรศัพท์ แล้วมีหรือที่เธอจะได้เลือก สุดท้ายเชอร์เบลก็ต้องกดรับพร้อมกับเปิดเสียงด้วยความจำใจ

“ค่ะ พี่คาร์โลว” เธอกรอกเสียงลงไปทันทีที่กดรับ

“เบบี๋ข๋า ทำไมวันนี้ที่รักของพี่น้ำเสียงดูไม่สดใสเลยล่ะคะ” เสียงของไอ้คาร์โลวทำให้ฟลินท์รู้สึกพะอืดพะอมไม่น้อย

“เชอร์เบลไม่สบายนิดหน่อยค่ะ แค่ก ๆ”

‘ยัยนี่แสดงเก่งดีจัง’ ฟลินท์คิดในใจก่อนจะเท้าคางฟังคำชวนอ้วกของมัน

“เบบี๋ของพี่ต้องดูแลตัวเองนะคะ เดือนหน้าพี่ก็จะกลับไทยแล้วพี่อยากฟัดเบบี๋ของพี่ใจจะขาด เราตกลงกันแล้วนะว่าถ้าพี่กลับรอบนี้เบบี๋จะเป็นของพี่คนเดียว ซี้ด แค่คิดก็ฟินแล้ว”

พรวดดดด

ฟลินท์ที่กำลังดื่มน้ำจากขวดน้ำดื่มพ่นน้ำออกมาจนหมด หลังจากที่ได้ยินประโยคสุดแสนจะหื่นกามของไอ้คาร์โลว ‘สเปกเธอเป็นแบบนี้หรอกหรือนี่ ฮ่า ตลกชะมัด’

“เสียงอะไรอะครับเบบี๋”

“อะ…เอ่อ ไม่มีอะไรคะเชอร์เบลสำลักน้ำนิดหน่อย ตอนนี้ไม่สะดวกคุยเดี๋ยวเราค่อยคุยกันได้ไหมคะ” เธอกำลังพยายามบอกปัดสุดฤทธิ์

“น่าน้อยใจนะครับเบบี๋ เบบี๋ก็รู้นี่ว่าพี่ไม่ค่อยมีเวลาว่าง” ปลายสายงอแงราวกับเด็กน้อย ทำให้ฟลินท์กลั้นขำจนท้องแข็งไปหมด