บทที่ 3

มือหนาโยนเอกสารโครมลงบนโต๊ะทำงาน ก่อนจะทุบกำปั้นตามลงมาจนเกิดเสียงดัง ทำให้คนที่เข้ามารายงานข่าวคราวถึงกับสะดุ้งเฮือก ก่อนจะรีบก้มหน้าลงอย่างรวดเร็ว เหมือนกับจะรู้ว่าคนตรงหน้าเริ่มจะตบะแตก อันตรายอย่างล้นเหลือกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว

“ห่าเอ๊ย! มันได้ไปอีกแล้วเหรอ เราแพ้อีกแล้วเหรอวะ ประมูลทีไรก็แพ้มันตลอดเลย”

“คือว่าทางผมก็พยายามเต็มที่แล้วนะครับท่าน แต่วงในบอกว่าแพ้กันแค่นิดเดียว เส้นยาแดงผ่าแปด เหมือนกับจะรู้ว่าเราเสนอเท่าไหร่ ตัดราคากันเห็นๆ มาก”

คำพูดของเลขานุการส่วนตัว ทำให้ธัญถึงกับขมวดคิ้ว ก่อนจะเอนหลังลงกับพนักพิงของเก้าอี้ทำงานเบาะหนานุ่มตัวหรู เคาะนิ้วมือกับโต๊ะเป็นจังหวะ ราวกับกำลังใช้ความคิด ท่าทางนั้นทำให้เลขานุการหนุ่มกลืนน้ำลาย และนั่งนิ่งอยู่ตรงนั้น ท่าทางแบบนี้ของธัญบ่งบอกว่าเขากำลังต้องการคำปรึกษาดีๆ และกำลังครุ่นคิดอย่างหนัก เดี๋ยวจะต้องมีคำถามให้เขาต้องตอบแน่นอน แล้วถ้าเขาทำตัวเป็นเลขานุการผู้โง่เขลา ตอบได้ไม่ตรงใจเจ้านายแล้วล่ะก็ งานนี้มีโดนสินามิความโกรธของธัญแน่นอน

“เหมือนกับรู้เห็นความเป็นไปของเรา ถึงได้เสนอราคาที่ตัดหน้าเราอย่างนั้นหรือ หนก่อนบริษัทเค แอล เอ เอนจิเนียริ่ง ได้ราคาไปเท่าไหร่?”

“ต่ำกว่าเราแค่ หนึ่งเปอร์เซ็นต์ครับท่าน”

คำรายงานนั้นทำให้คิ้วของธัญยิ่งขมวดหากันมากขึ้น เสียงเคาะโต๊ะเป็นจังหวะรัวเร็วมากขึ้น นิ่งไปสักพัก เขาก็เอ่ยขึ้นมาอีกด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ

“เรามีคนน่าสงสัยอะไรไหม ชูชาติ ในบริษัท ว่าอาจจะเป็นสาย”

“ท่านหมายถึง เราอาจจะมีสปายอย่างนั้นหรือครับ? เอ่อ...ผมคิดว่าถ้าสปายคนที่ว่า ก็คงจะเป็นผมเองแล้วล่ะครับท่าน แหะๆ เพราะผมเป็นคนเดียวที่รู้ทุกอย่าง ที่เรานำเสนอต่อทางลูกค้า ราคาขั้นสุดท้าย ก็มีแต่ผมและท่านที่รู้ราคา”

“แล้วถ้าเราส่ง สปาย เข้าไปที่บริษัทของมันล่ะ”

ธัญทำหน้าเจ้าเล่ห์ พลางยิ้มกริ่มเลยทันที เมื่อนึกถึงแผนการแก้เผ็ดบริษัทคู่แข่งออกขึ้นมา เขาต้องเสียลูกค้าในการยื่นประมูลให้กับบริษัท เค แอล เอ เอนจิเนียริ่งมาแล้วหลายครั้งหลายหน บริษัทก่อสร้างน้องใหม่ ไฟแรงสุดๆ ที่ปาดหน้าบริษัทเขาหลายครั้งหลายหนในการยื่นซองประมูลให้กับลูกค้า ธัญแค้นมากเนื่องจากมันเหมือนกับการเหยียบหน้ากันชัดๆ บริษัทของเขาเป็นหนึ่งในด้านของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และการก่อสร้าง มาแพ้บริษัทที่ก่อตั้งมาเพียงไม่กี่ปี มันก็เหมือนเสือที่ถูกแมวเอาตีนมาลูบหน้าเล่นๆ อย่างนั้นแหละ ปล่อยกันไปได้ง่ายๆ ที่ไหน ต้องให้บทเรียนกันเสียบ้าง

“เอ่อ...จะดีหรือครับท่าน”

หัวคิ้วของชูชาติขมวดเข้าหากันบ้างหนนี้ เขาทำงานกับธัญมานาน รู้ใจกันเป็นอย่างดีกับเจ้านาย เขารู้ว่าธัญไม่ใช่คนดีนัก บางอย่างก็ใช้เล่ห์เหลี่ยมกลโกงในการได้ที่ดินมา หรือว่าได้โครงการมาทำ แต่ในความไม่ดีของธัญก็มีลิมิต ว่าจะทำอะไรเท่าไหร่ เขาไม่เคยใช้วิธีสกปรกแบบนี้มาก่อน นี่ดูเหมือนจะเป็นหนแรกที่ธัญเล่นงานอีกฝ่ายด้วยวิธีนี้ สงสัยจะแค้นอีกฝ่ายหนึ่งมากจริงๆ

“ดีสิ ไอ้เจ้าของบริษัทนี้ มันชื่อมาริโอ ไกรอนันต์เลิศใช่ไหม? นักธุรกิจน้องใหม่ ที่หัวคิดก้าวหน้า ฉลาดเฉลียว ลูกชายของมารุต ไกรอนันต์เลิศ ต้องเรียกได้ว่า เป็นอภิชาตบุตรเลยก็ว่าได้ เพราะว่าจับธุรกิจอะไรก็รุ่งตลอด บ้านนี้มีลูกชายสองคน ลูกชายคนโตแต่งงานไปแล้ว ขึ้นชื่อด้วยว่าเป็นคาสโนว่าตัวเอ้ แต่ไม่ได้มายุ่งธุรกิจของพ่อสักเท่าไหร่ เพราะมัวแต่ยุ่งกับงานของตัวเองเสียมากกว่า เหลือมาริโอ ยังโสด...”

“ท่านรู้ข้อมูลของบ้านนั้นหมดเลยหรือครับ โห...”

ชูชาติถึงกับอ้าปากหวอ ขณะที่ธัญยักไหล่ ก่อนจะตอบเสียงนิ่ม

“รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง ฉันรู้มาอีกนะว่า ไอ้หนุ่มที่ชื่อมาริโอนี่ เป็นคนเงียบๆ ไม่เหมือนกับพี่ชาย ที่กินไม่ค่อยเลือกสักเท่าไหร่ แต่ตอนนี่หยุดแล้วล่ะมั้ง เพราะได้ข่าวว่ารักเมียมาก”

“แล้วเอ่อ...ผมขอเสือกสักนิดนะครับท่าน มันเกี่ยวอะไรกับเรื่องการแข่งขันเรื่องงาน ของบริษัทเราและบริษัทที่ไอ้หนุ่มนี่บริหารงานอยู่ล่ะครับ กับข้อมูลที่เรารู้มา”

“เคยได้ยินประวัติศาสตร์เก่าๆ ไหมชูชาติ”

ธัญยิ้มน้อยๆ นัยน์ตาเจ้าเล่ห์ส่งประกายวาววับ

“บางทีแม่ทัพอยากจะล้วงข้อมูลของศัตรูฝ่ายตรงกันข้าม ก็จะส่งสาวงามเข้าทำให้แม่ทัพฝ่ายตรงกันข้ามไขว้เขว และเผยความลับ ความอ่อนแอออกมา”

“แผนนารีพิฆาตน่ะเหรอครับ”

“แน่นอน ชูชาติ แผนนั้นแหละ คลาสสิก และใช้ได้ผลเสมอ”

ธัญหัวเราะเบาๆ เขาหรี่ตาลงอย่างเจ้าเล่ห์ เมื่อคิดไปถึงหน้าของมาริโอ หนุ่มลูกครึ่งผู้ฉลาดเฉลียวและเป็นนักธุรกิจหนุ่มหัวก้าวหน้า แผนการบางอย่างของเขาวาบขึ้นมาในใจ ไอ้หนุ่มนี่มันเก่ง และฉลาดนัก ดูอย่างเถอะบริหารธุรกิจเพียงไม่กี่ปี อายุก็เท่านี้ แต่ก็ทำไปได้อย่างก้าวไกลแบบก้าวกระโดด แล้วก็ยังโสดสนิทอีกด้วย เขาสืบมาแล้วเป็นอย่างดีว่ามาริโอแตกต่างจากพี่ชายมากๆ ในด้านชื่อเสียงเรื่องผู้หญิง มาร์คัสเหมือนเสือร้าย ส่วนมาริโอก็คงจะเหมือนแค่แมวนิ่งๆ กระมัง แมวหนุ่มผู้ฉลาดเฉลียว ท่าทางเก่งกาจเรื่องงาน แต่น่าจะอ่อนด้อยเรื่องหัวใจ แบบนี้ล่ะยิ่งเข้าทางเขานัก ธัญกำลังมีแผนร้ายบางอย่าง ที่จะจัดการกับพ่อแมวหนุ่มอย่างมาริโอ ไกรอนันต์เลิศ

“แล้วท่านจะใช้ใคร จะทำยังไงล่ะครับงานนี้”

ชูชาติยอมรับว่าเขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าเจ้านายจะคิดเรื่องแบบนี้ ธัญยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วยักไหล่

“เรื่องคนน่ะ ฉันจะจัดการเอง ส่วนเรื่องจะทำยังไง คุณจัดการทีสิชูชาติ เลขานุการของไอ้หนุ่มนั่น เราจะเสียบคนของเราเข้าไปแทน มาริโอใช้เลขานุการถึงสามคน เพราะว่าต้องทำงานตั้งสองบริษัท จัดการไปสักคน คงจะไม่เป็นไร ไม่น่าผิดสังเกต”

“เอ่อ...”

“ไปจัดการยังไงก็ได้ ส่วนคนของเรา เดี๋ยวฉันจัดการเอง”

เสียงเข้มเอ่ยย้ำมาอีกรอบ ทำให้ชูชาติไม่รู้จะทำอย่างไรนอกจากตอบรับ และไปคิดวิธีทำตามคำสั่งของผู้เป็นเจ้านาย แล้วก็ต้องทำให้ได้ด้วย ดูเหมือนว่าระยะนี้ธัญจะดูไม่ค่อยจะสบอารมณ์นัก ขืนถ้าเขาทำไม่สำเร็จอีกหนแล้วล่ะก็ มีหวังจะถึงคราวซวยเข้าแล้วแน่ๆ บางทีอาจจะเป็นเขาเองที่จะต้องไปหางานใหม่ ชูชาติอยู่มานานจนรู้ใจเจ้านาย ว่าไม่เคยพูดจาล้อเล่นเลยสักหน

ธัญยังคงเคาะนิ้วกับโต๊ะเป็นจังหวะ เขากำลังใช้ความคิดอย่างหนัก เกี่ยวกับเรื่องการส่งไส้ศึกเข้าไปจัดการมาริโอหนนี้ ไอ้หนุ่มนี่มันทำเขาแสบด้วยการตัดหน้าหลายครั้งหลายหน โปรเจคงานหน้าคงจะต้องฟาดฟันกันอีก มีข่าวแว่วๆ มาว่ารัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่งกำลังจะเปิดซองประมูล โครงการใหญ่ยักษ์เลยทีเดียว กำไรหลายล้าน เขาไม่อยากพลาดอีก ถ้าพลาดหนนี้อีกคราว ยักษ์ใหญ่ในวงการอสังหาริมทรัพย์อย่างเขาอาจจะต้องเสียงตำแหน่งนี้ไป มันยอมกันได้ที่ไหนกันเล่า

เสียงโทรศัพท์ติดต่อภายในดังขึ้น ทำให้ธัญตื่นจากภวังค์ เขากดรับสาย เสียงหวานๆ ของเลขานุการหน้าห้องดังขึ้นทันที

“คุณหนูแทมมาขอพบค่ะท่าน”

“ให้เข้ามาได้เลย”

เพียงไม่กี่นาทีประตูห้องก็เปิดออก พร้อมกับร่างระหงของลูกสาวคนเดียวของเขาก้าวเข้ามาในห้องทำงาน เธอยิ้มกว้างอย่างสดใสให้กับธัญ ก่อนจะชูถุงพลาสติกในมือแล้วเอ่ยเสียงหวาน

“แทมซื้อขนมจีบเจ้าอร่อยมาฝากป๊าน่ะค่ะ”

“ขอบใจมากลูกสาว คุณภัทร เอาไปจัดใส่จานที ป๊าไม่ได้ลงไปกินข้าวกลางวัน หนูซื้อมาฝากแบบนี้ป๊าจะได้กินแทนข้าวเสียเลย”

มือเรียวยื่นส่งถุงบรรจุอาหารให้กับเลขานุการสาวของบิดา พลางหันมามองท่านด้วยสายตาเป็นห่วง เธอตรงเข้าไปเกาะแขนท่าน แล้วบีบเบาๆ เหมือนกับจะช่วยคลายอาการปวดเมื่อยจากการทำงานให้กับบิดาได้บ้าง