บทที่ 1 ช่วงเวลาในศตวรรษที่ 21 - 1

“นิราหมดเวลาฝึกแล้ว หยุดก่อนเถอะ ออกไปเที่ยวข้างนอกกันวันนี้วัดใกล้บ้านเราเขามีงานบุญด้วยนะ ของกินเพียบเลย”

คนถูกเรียกหยุดมือที่กำลังชกกระสอบทรายก่อนจะเอี้ยวหน้าไปหาคนที่ยืนอยู่ด้านหลัง นิราหรือณนิราส่งยิ้มอ่อนโยนอีกฝ่ายก่อนจะปลดนวมในมือออกแล้วย่อกายลงนั่ง

เล่าไปใครจะเชื่อ ว่าสตรีจากยุคโบราณเช่นเธอจะทะลุมิติเดินทางข้ามผ่านกาลเวลานับร้อยนับพันปีมาอยู่ในร่างของนักมวยหญิงคนหนึ่งในโลกปัจจุบัน ศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด โลกที่จ้าวจินหรูไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าจะมีโอกาสได้มาเห็นสิ่งเหล่านี้ด้วยตาของตัวเองทั้งความก้าวหน้า มีการพัฒนาในต่างๆ ที่มาไกลกว่าในยุคของเธอเป็นอย่างมาก ชนิดที่ว่าคนสมัยก่อนไม่อาจจินตนาการออกได้ว่าโลกในยุคสมัยใหม่จะมีหน้าตาเป็นเช่นไร

ความทรงจำสุดท้ายของนางในตำหนักร้างท้ายหวังคือหลังจากที่ถูกขังให้อดข้าวอดน้ำมาระยะหนึ่ง ร่างกายอิดโรยได้ที่อ่อนแอเกินกว่าจะหนีรอดยามนั้นนางตั้งครรภ์ได้เดือนเศษๆ ความทรมานและความอัปยศที่ได้รับบีบคั้นให้นางเลือกจบชีวิตของตนเองด้วยการผูกคอตาย...อย่างที่คนเหล่านั้นต้องการ

และเชือกที่มัดมือของนางไว้ในยามนั้นก็ยาวพอที่จะให้นางทำเช่นนั้นได้โดยไม่ลำบาก ในเมื่อบ่วงเชือกที่ว่านั้นอยู่ห่างจากข้อมือของนางแค่ลมหายใจกั้น แค่เพียงยื่นหน้าเข้าไปเท่านั้น ทุกอย่างก็พลันจบสิ้นลงตามประสงค์ของผู้คนเหล่านั้นทุกประการ

แต่เรื่องแปลกประหลาดล้วนเกิดขึ้นมาเพื่อเป็นสีสันให้กับโลกที่แสนโสมม เพราะแทนที่ดวงวิญญาณของนางจะเดินไปตามเส้นทางน้ำผุเหลืองอย่างที่ควรจะเป็น แต่กลับกลายเป็นว่าดวงวิญญาณของนางเดินทางข้ามมิติแห่งกาลเวลามายังโลกใบใหม่ที่นางไม่คุ้นเคย

แม้ช่วงชีวิตที่ผ่านมาจะเลวร้ายนัก ทว่าเหมือนสวรรค์จะรู้สึกผิดกับนางอยู่บ้าง ท่านจึงได้ส่งให้นางมาอยู่ในร่างของณนิรา นักมวยหญิงเจ้าของฉายาหมัดสวยสังหารอีกทั้งยังได้ความทรงจำของร่างนี้มาทุกอย่าง นั่นจึงทำให้การใช้ชีวิตในโลกยุคใหม่ใบนี้ของจ้าวจินหรูไม่ใช่เรื่องยากเกินกว่าที่จะปรับตัวนัก

ทว่า...ทุกสถานที่ ทุกยุคสมัยก็ล้วนแล้วแต่เต็มไปด้วยความลับ

ชาติก่อนความลับของจ้าวจินหรูที่ถูกปกปิดไว้คือการที่นางไม่ใช่สายเลือดของตระกูลจ้าว

มาถึงภพชาตินี้ความลับของณนิรากลับเป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นยิ่งกว่านั้น ณนิราเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกค่ายมวย ส.สั่งปล่อยรับตัวมาเลี้ยงตั้งแต่อายุสามขวบ แน่นอนนั่นไม่ใช่เรื่องที่ทำให้จ้าวจินหรูตื่นเต้น เพราะสิ่งที่ทำให้อะดีนาลีนในร่างกายสูบฉีดคือความจริงที่ว่าเบื้องหลังของณนิราและค่ายมวย ส. สั่งปล่อยนั้นแท้จริงแล้วพวกเขาคือองค์กรลับ ที่มีนักฆ่าในสังกัดมากกว่าสี่ร้อยคน

และในจำนวนนักฆ่าชายหญิงสี่ร้อยกว่าคนนั้นพวกเขาล้วนแล้วแต่เป็นเด็กพร้าทั้งหมด ที่สำคัญคืออันดับฝีมือของณนิรายังไม่เป็นที่น้อยหน้าใครในองค์กรอีกด้วย

สถานที่แห่งนี้จัดอันดับนักฆ่าในสังกัดตามความสามารถ เรื่องการลอบฆ่าโดยใช้ของมีคมขนาดเล็กนั้นณนิราถือว่าเป็นอันดับหนึ่ง อาวุธที่เธอถนัดนอกจากมีดสั้นก็จะเป็นปืนและลูกดอกชนิดต่างๆ

จ้าวจินหรูไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกหลังจากประสบพบเจอกับเหตุการณ์ปาฏิหาริย์นี้ได้อย่างไร ยิ่งไปกว่านั้นคือนางไม่รู้จะบอกเล่าให้ใครฟัง ฉะนั้นแล้วสิ่งเดียวที่ทำได้นั่นคือการใช้ชีวิตเป็นณนิราต่อไปให้ดีที่สุด

ซึ่งตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านจ้าวจินหรูก็รู้แล้วถึงคำว่าสีสันของชีวิตที่แท้จริงนั้นเป็นอย่างไร