จุดเปลี่ยน

ตอนที่ 2

จุดเปลี่ยน...

ทั้งสองคนกว่าจะกลับถึงบ้านเวลาก็ล่วงเลยไปสองทุ่ม ทั้งคู่เนื้อตัวเปียกปอนรีบอาบน้ำสระผม ภาคินปลดเปลื้องเสื้อผ้าก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำตามด้วยคนรัก ทั้งสองอาบน้ำด้วยกันใต้ฝักบัว ต่างฝ่ายต่างหยอกล้อกันก่อนที่ภาคินจะรวบร่างแฟนสาวเข้าไปกอด เขาระดมจูบเธออย่างรักใคร่ก่อนที่ทั้งสองจะสบตาซึ้ง

“ขวัญ พี่อยากมีลูก”

ภาคินรู้สึกว่าชีวิตคู่ยังไม่สมบูรณ์แบบความเงียบเหงาทำให้ชายหนุ่มรู้สึกว่าในใจของเขานั้นว่างเปล่า อีกทั้งเขาและคุ้มขวัญก็อยู่กินกันมานาน เป็นเวลาที่เหมาะสมแล้วหากเขาและเธอจะมีพยานรักด้วยกันสักคนแต่หญิงสาวกลับไม่เห็นด้วย ในคุณภาพชีวิตแบบนี้เธอไม่มั่นใจว่าจะเลี้ยงเด็กคนหนึ่งให้เติบโตในสังคมที่ดีได้อย่างไร ฐานะทางการเงินก็ยังขัดสน แม้จะพอมีเก็บบ้างเล็กน้อย แต่ภาระค่าใช้จ่ายก็ยังท่วมหัว

คุ้มขวัญกลัวว่าหากมีลูกเธอจะต้องออกจากงาน ถึงเวลานั้นภาคินก็ต้องทำงานคนเดียว ค่าใช้จ่ายที่เคยช่วยกันออกเขาก็ต้องแบกภาระเพียงลำพังหญิงสาวไม่สบายใจเธออยากเก็บเงินให้ได้สักก้อนก่อนที่จะวางแผนเรื่องมีลูกเพราะตราบใดที่ยังต้องเช่าบ้านอยู่ เดินทางด้วยรถสาธารณะ เงินเดือนแทบไม่พอใช้ เธอก็ไม่อยากให้ลูกที่เกิดมาต้องร่วมชะตากรรมไปด้วยหากเธอไม่สามารถดูแลลูกให้ดีเทียบเท่าคนอื่นได้ เธอคงจะรู้สึกผิด

“ขวัญยังไม่คิดเรื่องนั้น”

คำตอบนี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ที่หญิงสาวยังคงยืนกรานปฏิเสธ ภาคินถอนหายใจแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็อยากสานสัมพันธ์กับเธอ แม้ว่าแนวคิดจะไม่ตรงกันเพราะคุ้มขวัญนั้นยังคงกังวลต่ออนาคต ในขณะที่ ชายหนุ่มกลับคิดอีกอย่าง เขาเชื่อว่าอย่างไรเสีย ทั้งตัวเขาและคุ้มขวัญนั้นจะสามารถดูแลลูกได้เป็นอย่างดี

แม้คุณภาพชีวิตจะไม่ดีเทียบเท่าลูกมหาเศรษฐี แต่ก็ไม่ได้ลำบากยากเข็ญจนอนาถา

“เอาเถอะ พี่ไม่กดดันขวัญหรอก”

ชายหนุ่มเอ่ยกระซิบข้างหูก่อนจะเลื่อนมือเค้นความนุ่มหยุ่น หญิงสาวหลับตาลงเมื่อความรู้สึกบางอย่างแล่นผ่านไปทั่วทั้งร่างกาย

ตัวตนของภาคินสัมผัสสะโพกผาย กลีบดอกไม้ชุ่มชื้นขณะที่ชายหนุ่มนั้นสอดแทรกความแข็งแกร่งเข้าไปในเรือนร่างบาง

คุ้มขวัญกดลำตัวลง ร่างสั่นคลอนยามที่สามีโถมร่างกายใส่ สายน้ำไม่อาจดับความร้อนรุ่มในร่างกายของคนทั้งสอง หญิงสาวกัดริมฝีปากแน่นก่อนที่เธอนั้นจะทรุดฮวบลงไปกองกับพื้น

ขาทั้งสองข้างสั่นไหวจนยืนไม่อยู่ ชายหนุ่มเห็นดั่งนั้นจึงช้อนร่างบางขึ้นแนบอก ก่อนจะวางเธอลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม

เขาเตรียมเสื้อผ้าให้หญิงสาว ชุดนอนสีชมพูอ่อนถูกบางลงบนเตียง หลังจากที่ทั้งสองสวมเสื้อผ้าเสร็จสิ้นแล้ว ชายหนุ่มจึงหยิบหวีมาสางผมให้หญิงสาว ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่เขานั้นมักจะทำเป็นประจำ

“ถ้ามีลูกชาย พี่จะตั้งชื่อว่าอะไรเหรอคะ”

คุ้มขวัญเอ่ยถามขึ้น ชายหนุ่มครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยตอบ

“ภาคินกับคุ้มขวัญ ให้ชื่ออะไรดีล่ะ”

หญิงสาวขมวดคิ้วก่อนจะส่ายศีรษะ เธอไม่เห็นด้วยกับแนวคิดที่ว่าเอาชื่อพ่อกับแม่มาผสมกัน เธออยากได้ชื่อที่เป็นมงคล มีความหมายดีเหมาะสมกับลูกมากกว่า

“ให้ชื่อเขาขึ้นต้นด้วยภอสำเภา แต่ไม่จำเป็นต้องเอาชื่อเรามารวมกันก็ได้นะคะ”

คุ้มขวัญเสนอซึ่งชายหนุ่มก็เห็นด้วย แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่คาดหวังว่าเธอจะยินยอมพร้อมใจเรื่องลูก คุ้มขวัญเป็นคนที่กังวลต่ออนาคตเสมอ เธอประหยัดมัธยัสถ์ทุกอย่างเพื่อเก็บเงิน จนบางครั้งเขาต้องขอร้องให้เธอนั้นซื้อความสุขให้ตัวเองบ้าง แต่ หญิงสาวดื้อรั้นไม่ค่อยสนใจฟังนัก เธอยังคงมุ่งมั่นตั้งใจทำตามเป้าหมายที่ตั้งเอาไว้ แต่บางครั้งก็สุดโต่งจนเกินไป

“พี่ว่า…”

ไม่ทันที่ชายหนุ่มจะพูดจบเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น ภาคินเดินไปที่มุมห้องก่อนจะล้วงมือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกง เขาใช้ผ้าขนหนูเช็ดเล็กน้อยเพื่อทำความสะอาด ก่อนจะรีบรับสายเมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์ของพยาบาลที่ช่วยดูแลพ่อของเขาอยู่ในตอนนี้