09 โมโหSM20
เวลาผ่านไป
“คุณหนูขา อย่าวิ่งค่ะคุณหนู” เสียงของศรีจันทร์ร้องลั่น เมื่อมินตรากระชากสายน้ำเกลือแล้ววิ่งหนีออกมาจากบ้าน มังกรรีบมาคว้าตัวของเธอเอาไว้ทันที
“ปล่อย! ปล่อย! ปล่อย!”
“มินตราตั้งสติก่อนนะ มินตรา!”
“…..” มินตรายืนนิ่งพร้อมกับหันมองรอบๆ ตัวอย่างงงๆ เหมือนกับพยายามนึกว่าเธอมายืนอยู่ตรงจุดนี้ได้ยังไงและมาตั้งแต่ตอนไหน และเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้าง
“เธอเป็นอะไรไปมินตรา ฝันร้ายเหรอ?”
“…..” เธอไม่ได้ตอบอะไร และผลักตัวของมาเฟียหนุ่มออกไปให้ห่างเธอทันที
“ตัวเธอยังร้อนอยู่เลยนะ ยังมีไข้อยู่เลย”
“ไม่ต้องยุ่ง!”
“เอ่อคุณมินตราครับ ผมเป็นหมอนะครับ ขออนุญาตตรวจร่างกายของคุณมินตราหน่อยนะครับ เชิญด้านในครับ”
“….” มินตราหันกลับไปมองที่มังกรก่อนจะเดินตามคุณหมอเข้าไปด้านใน
ผ่านไปสักพัก
หลังจากที่คุณหมอตรวจร่างกายของเธอเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“เท่าที่คุณมินตราเล่ามาน่าจะไม่มีอาการผิดปกติทางสมองนะครับ”
“มินจำได้หมดทุกอย่างค่ะคุณหมอ เรื่องที่เกิดขึ้นมินไม่เคยลืม!” เธอพูดพร้อมกับหันไปมองที่หน้าของมาเฟียหนุ่ม เธอผ่านความเป็นความตายมาแล้วและตอนนี้เธอก็ไม่ได้กลัวมันอีกแล้ว ถ้าเธอจะตายจริงๆ เธอก็เต็มใจและยินดีให้มันเกิดขึ้น ดีกว่าเธอต้องทนอยู่กับคนอย่างเขา
“โชคดีมากๆ เลยนะครับที่คุณมินตราไม่ได้เป็นอะไรมาก”
“โชคร้ายมากกว่าค่ะ”
“…..” คำพูดของมินตราทำให้คุณหมอถึงกับยิ้มหน้าเจื่อนเลยทีเดียว
“เธอหายดีแล้วขอบคุณคุณหมอมากนะครับที่ช่วยรักษาเธอ นี่เงินของคุณหมอครับ”
“ครับ ยังไงก็อย่าให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นอีกนะครับ มันอาจจะไม่โชคดีเหมือนกับครั้งนี้ก็ได้”
“ครับ ผมจะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีกแน่นอนครับ” มังกรตอบรับน้ำเสียงหนักแน่นพร้อมกับจ้องมองใบหน้าสวยแล้วเหยียดยิ้มใส่เธอเล็กน้อย
“ยาที่หมอจะเอาไว้ให้คนไข้อย่าลืมกินด้วยนะครับจะได้หายเร็วๆ หมอขอตัวกลับก่อน”
“คะ คุณหมอคะ!”
“ครับ”
“…..” มินตราอยากจะขอความช่วยเหลือแต่สายตาของมังกรที่จ้องมองมาที่เธอทำให้เธอไม่กล้าที่จะพูดออกไป
เขาน่ากลัวมาก และคำขู่ที่เขาเคยพูดเอาไว้กับเธอมันก็ยังดังก้องอยู่ในหัวของเธอตลอด
“มีอะไรก็พูดไปสิมินตรา คุณหมอคงไม่อยากยืนรอนานหรอกนะ” มาเฟียหนุ่มกดดันเธอด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือก เพราะเขารู้ว่าเธอต้องการอะไรเลยคิดที่จะกดดันเพื่อให้เธอรู้สึกกลัวและไม่กล้าพูดออกไป
“เอ่อ…คุณหมอจะกลับมาที่นี่อีกหรือเปล่าคะ”
“ถ้าไม่มีใครเป็นอะไรหมอก็ไม่มาหรอกครับ หมอต้องทำงานครับ”
“มิน…”
“สงสัยเธอคงอยากได้ของใช้มั้งครับ แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมพาเธอออกไปซื้อเองดีกว่า ขอบคุณหมอมากๆ นะครับ ชาติิเอาเรือออกไปส่งหมอที”
“ครับคุณมังกร”
หลังจากที่ทุกคนออกไปก็เหลือเพียงมังกรและมินตราสองคนเท่านั้น
“เธอจะพูดอะไรมินตรา”
“ก็บอกกับทุกคนไงว่าคุณไม่ใช่คนดี และมินก็ไม่อยากอยู่ที่นี่ด้วย!”
“แล้วทำไมเธอถึงไม่พูดออกไปล่ะ กลัวอะไรเหรอ?”
“….”
มังกรเดินไปปิดประตูพร้อมกับใส่กุญแจล็อคเอาไว้อย่างแน่นหนา จากนั้นก็เดินกลับเข้ามาหามินตราที่เตียง
“คะ คุณจะทำอะไร!?”
“ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกมินตรา”
“ก็ลองทำดูสิ มินจะได้ตะโกนให้คนช่วยแล้วก็บอกกับทุกคนว่าคุณทำงานอะไรและคุณก็ฆ่าคนด้วย!”
“….” มาเฟียหนุ่มแสยะยิ้มมุมปากอย่างชั่วร้าย ก่อนจะคว้าข้อมือข้างที่มีสายน้ำเกลือติดอยู่แล้วออกแรงบีบอย่างแรง จนเด็กสาวเบะปากร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
“โอ้ย!! คุณมันเลว!”
“หึ! พูดอีกสิ”
“คุณมันอื้อ!!”
มินตราเบิกตาโพลงเมื่อมาเฟียหนุ่มพุ่งจูบปากของเธออย่างรุนแรงแล้วผลักตัวของเธอนอนลงบนเตียง ทำให้มินตราดิ้นไปมาอย่างรุนแรงจนสายน้ำเกลือหลุดอีกครั้งและเลือดก็ไหลออกมาเต็มข้อมือของเธอ
แควก!
เสื้อผ้าที่มินตราสวมใส่อยู่ถูกฉีกขาดออกไปเหลือเพียงร่างกายที่เปลือยเปล่าอยู่ต่อหน้ามาเฟียหนุ่ม
“ต่อไปนี้ฉันจะทำให้เธอไม่กล้าพูดเรื่องพวกนี้อีก!”
“ฮึกคนเลว! ปล่อยมินเดี๋ยวนี้นะ ช่วยด้วย อื้ออ!!”
“ไม่อยากเจ็บตัวก็เงียบ!”
กึด~
เลือดสีแดงสดไหลออกมาเคลือบแก่นกายใหญ่เมื่อเขาใส่ลูกชายเข้าไปในร่องแคบ และมันทำให้มังกรรู้ทันทีว่าเธอยังเป็นผู้หญิงที่บริสุทธิ์อยู่ กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่งห้อง พร้อมกับเสียงกระทบกันดังเต็มห้อง
“ซี๊ดดอ่าาส์ ร้องออกมาสิมินตรา พูดออกมาเหมือนกับที่เธอยังปากดีกับฉัน!”
“…..” ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากร้องแต่เธอข่มความเจ็บปวดเอาไว้ มันไม่มีอารมณ์ในเรื่องอย่างว่าเลย และวันนี้เธอก็ได้รู้ว่ารสชาติของเซ็กซ์มันเจ็บปวดแบบนี้นี่เองผู้หญิงคนนั้นถึงได้เดินกลับออกมาด้วยสภาพที่อิดโรยแทบหมดแรง
ปึก! ปึก! ปึก!
เขาไม่มีความอ่อนโยนกับเธอเลยแม้แต่น้อย ทุกอย่างดำเนินไปตามอารมณ์ที่รุนแรงของเขา จนกระทั่งมินตราสลบไปในที่สุด
“มินตรา มินตรา มินตราเธออย่ามาแกล้งหลับใส่ฉันนะ ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้อย่าให้ฉันต้องโกรธ!”
“…..” ไม่ว่าจะพยายามเรียกปลุกเธอแค่ไหนก็ไม่มีการตอบสนองเลย
“มินตรา” จังหวะที่ร่างของเด็กสาวพลิกกลับมา ทำให้มาเฟียหนุ่มเห็นรอยเลือดตรงข้อมือของเธอ และได้รู้ว่าเธอสลบไปเพราะเสียเลือดมาก “เวรเอ้ย!”
มังกรรีบหยิบเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมาใส่ทั้งๆ ที่ตัวเองยังไม่สำเร็จควมใคร่ จากนั้นก็รีบทำความสะอาดรอยเลือดของเธอแล้วปล่อยให้เธอนอนพักผ่อนอยู่บนเตียง
เวลาผ่านไป
“นายคะผ้าที่เปื้อนเลือดนี่จะให้ซักหรือเปล่าคะ” ศรีจันทร์เดินเข้ามาหามาเฟียหนุ่มที่กำลังนั่งเหม่อลอยอยู่ “เปื้อนเลือดเยอะขนาดนี้จันทร์ว่ามันน่าจะซักออกยาก”
“เอาไปทิ้งเลยไม่ต้องซัก แล้วมินตราฟื้นหรือยัง?”
“ยังเลยค่ะ”
“ถ้าเธอฟื้นแล้วรีบมาบอกฉันเลยนะ”
“ค่ะนาย”
ร่างกายของมินตราในตอนนี้อ่อนแอมาก บวกกับเสียเลือดและถูกมังกรทำลายความบริสุทธิ์ของเธอไปทำให้ร่างกายและสภาพจิตใจของเธออ่อนแอมากในตอนนี้
เวรกรรมอะไรนักหนาที่ทำให้ผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเธอต้องมาเจอเรื่องแบบนี้