08 ตามเจอ
หลังจากที่รู้ข่าวจากคนในเกาะว่ามินตราหนีออกไปมังกรก็รีบมาที่เกาะทันทีเพราะกลัวว่าเธอจะได้รับอันตราย
“เป็นยังไงบ้าง เจอบ้างมั้ย”
“ไม่เจอเลยครับคุณมังกร”
“….” มาเฟียหนุ่มรีบวิ่งไปดูรอยเท้าที่วิ่งฝ่าเข้าไปในพงหญ้านั้น และเขาก็มั่นใจว่าจะต้องเป็นรอยของมินตราแน่ๆ
“หรือว่าเธอจะวิ่งไปทางหลังเกาะครับ?”
“ตามมา!”
“ครับ”
มังกรและชาวบ้านอีกจำนวนหนึ่งวิ่งเข้าไปในป่าเพื่อตามหาเด็กสาวและก็ได้รู้ว่าเธอวิ่งไปไกลพอสมควรจากตัวบ้านพักที่เธออยู่ จนกระทั่งมาเจอกับเธอจริงๆ แต่มินตรายืนอยู่ตรงหน้าผาพอดี
“มินตรา!” มาเฟียหนุ่มเอ่ยเรียกชื่อของเธอด้วยความร้อนใจ
“คะ คุณ!” เด็กสาวหันไปมองด้วยความตกใจเมื่อเห็นมาเฟียหนุ่มกับชาวบ้านที่เป็นผู้ชายตามมาถึงที่นี่ “อยะ อย่าเข้ามานะ!”
มินตราพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ พร้อมกับทำท่าถอยหนีไปทีละนิด
“ถอยกลับมามินตราข้างล่างมันอันตราย ถ้าตกลงไปเธออาจจะตายได้เลยนะ”
“ไม่….พวกคุณนั่นแหละที่ต้องถอยออกไป ไม่อย่างนั้นมินจะโดด!”
“อย่านะ!” มังกรรีบห้าม
“ถอยไป!”
“กลับมาคุยกันดีๆ เถอะนะมินตรา เธอต้องการอะไรอยากได้อะไรเดี๋ยวฉันหามาให้เธอหมดเลย”
“มินแค่อยากกลับบ้าน แต่คุณให้มินไม่ได้”
“….”
“ถ้าอยู่คุณก็จะฆ่ามิน แต่ถ้ากลับออกไปแล้วรอด มินก็มีโอกาสได้ใช้ชีวิตของตัวเองต่อ”
“ฉันไม่ได้จะฆ่าเธอนะมินตรา”
“แต่วันนั้นคุณเป็นคนพูดเอง ว่าคุณจะฆ่ามินแล้วคุณก็เคยฆ่าคนมาแล้ว คุณจะให้มินไว้ใจคุณได้ยังไง!”
“ตอนนี้ฉันไม่มีอาวุธอะไรเลยนะมินตรา” มังกรถลกเสื้อขึ้นแล้วให้มินตราดูตามตัวของเขาเพื่อให้เธอรู้ว่าเขาพูดจริง
“….”
“เชื่อฉันนะมินตรา ถอยกลับมา”
“ไม่! คุณต้องสัญญากับมินก่อน ว่าคุณจะพามินกลับบ้าน”
“มินตราฉันไม่ได้อยากให้ความหวังเธอหรอกนะ แต่เพราะว่ามันอันตรายฉันเลยไม่อยากพาเธอกลับไปตอนนี้”
“มินไม่กลัวอยู่กับคุณหรือออกไปเผชิญโลกข้างนอกก็ไม่ต่างอะไรกันเลย ความเป็นตายเท่ากัน!”
“อย่าให้ฉันต้องใช้ไม้แข็งนะมินตรา!”
“….”
เพราะคิดว่าใช้คำขู่กับเธอแล้วจะทำให้มินตรายอมถอยกลับมา แต่สำหรับคนอย่างเธอยิ่งกดดันก็จะยิ่งออกไป คำขู่ของมาเฟียหนุ่มไม่ได้ช่วยให้เธอรู้สึกกลัวในคำพูดของเขาเลย กลับกันมันยิ่งทำให้เธอรู้สึกกดดันและอยากไปมากยิ่งขึ้น
“กลับมา!”
“มินเคยคิดว่าคุณจะเป็นคนดีคนใจดี แต่พอเอาเข้าจริงๆ สิ่งที่มินคิดมันผิดหมดทุกอย่างเลย ไม่รู้ว่ายายจะอวยคุณว่าเป็นคนดีไปเพื่ออะไร”
“….”
“ชีวิตนี้มันเป็นของมินคุณไม่มีสิทธิ์มาบังคับอะไรมินทั้งนั้น มินจะอยู่หรือมินจะไปจะเป็นหรือจะตายมันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณ ทำไมคุณต้องเข้ามาวุ่นวายทำเหมือนเป็นห่วงเป็นใยมินด้วย”
“มินตรากลับมา!”
“ใช่! มินผิดเองที่อยากรู้อยากเห็นจนได้เจอเรื่องเลวๆ ของพวกคุณเข้า กลัวว่าคนอื่นจะรู้เหรอว่าคุณมันไม่ใช่คนดี”
“มินตรา!”
“อยากฆ่ามินไม่ใช่เหรอ เข้ามาสิ”
“อย่าท้าฉันนะมินตรา ฉันไม่ชอบคนท้าทาย!”
“มินไม่ได้ท้า มินกำลังรอให้คุณมาฆ่ามินอยู่นี่ไงคะ”
“…..”
มังกรมีปัญหากับเรื่องการจัดการอารมณ์ของตัวเอง เขาไม่ชอบคนที่พูดท้าทายมันเหมือนกับเป็นการหยามศักดิ์ศรีผู้ชายอย่างเขา ยิ่งถูกท้าทายมากขึ้นเขาก็ยิ่งควบคุมอารมณ์รุนแรงของตัวเองไม่ได้
และการกระทำของมินตรามันก็กำลังทำให้เขาควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้
“ในเมื่อกลับไปไม่ได้มินก็ไม่อยากอยู่”
“มินตรา!//คุณหนู!” ทุกคนต่างพากันร้องส่งเมื่อมินตราตั้งใจกระโดดลงไปตรงหน้าผาสูง ด้านล่างเป็นน้ำที่กำลังซัดเข้าฝั่งอย่างบ้าคลั่ง และน้ำตรงนั้นมันก็ลึกมากต่อให้จะเป็นคนที่ว่ายน้ำเป็นและเก่งมากแค่ไหนก็ไม่สามารถเอาชีวิตรอดจากตรงนี้ไปได้
“มินตรา มินตรา!” มังกรรีบวิ่งมาตรงริมหน้าผา แต่ก็ไม่ทันแล้วเพราะมินตราเธอกระโดดลงไปด้านล่างและจมหายไปเรียบร้อยแล้ว “บ้าเอ้ย!”
“คุณมังกรจะทำอะไรครับ ข้างล่างมันอันตรายมากนะครับ ผมว่าอย่าเสี่ยงเลยดีกว่า”
“เอาเรือออกไปค้นหาตามรอบๆ หาให้เจอ”
“คุณมังกรจะทำอะไรครับ!”
“….” ยังไม่ทันที่จะได้ตอบคำถามองชาติ มาเฟียหนุ่มก็กระโดดลงไปตามมินตราทันที น้ำทะเลด้านล่างค่อนข้างรุนแรงจึงไม่สามารถดำลงไปตามหาตัวของเด็กสาวได้
ไม่ว่าจะพยายามงมหามินตราเท่าไหร่ก็ไม่เจอตัวของเธอเลย
เวลาผ่านไปนานพอสมควรแต่มังกรก็ยังไม่เจอร่างของมินตราเลยไม่รู้ว่าป่านนี้เธอจะเป็นยังไงบ้าง ถ้าเธอตายแล้วขอแค่เจอร่างของเธอก็ยังดี แต่นี่ไม่พบเจออะไรเลย
จนกระทั่ง…มือของมาเฟียหนุ่มสัมผัสอะไรได้บางอย่างซึ่งอยู่ใกล้ๆ กับโขดหิน แล้วก็พบว่านั่นคือมินตราที่จมน้ำอยู่ตรงนั้น เขารีบพาเธอไปขึ้นเรือที่ชาติขับมาจอดรอรีบอยู่ทันที
“พาเธอกลับบ้าน แล้วขับเรือไปรับหมอมา”
“ครับคุณมังกร”
พอมาถึงมังกรก็รีบช่วยเธอทันทีจนกระทั่งเธอสำลักน้ำออกมาและมีลมหายใจอีกครั้ง แต่เธอก็หมดสติไปเลยเหมือนกัน
เวลาต่อมา
“เธอเป็นยังไงบ้างครับหมอ ปลอดภัยดีหรือเปล่า?”
“ครับ แต่เท่าที่ตรวจร่างกายของคนไข้ดู สมองขาดออกซิเจนไปเป็นเวลานานอาจจะทำให้ร่างกายเกิดความผิดปกติได้”
“ผิดปกติยังไงครับ”
“ความทรงจำหรืออาจจะทำให้คนไข้มีอาการผิดปกติทางร่างกายและสมอง อาจจะเห็นภาพหลอนอะไรประมาณนี้ครับ แต่ยังไงก็ต้องรอคนไข้ฟื้นอีกทีหมอถึงจะยืนยันได้ว่าคนไข้จะเป็นแบบที่หมอพูดหรือเปล่า”
“แล้วอีกนานมั้ยครับกว่าเธอจะฟื้น”
“หมอเองก็ให้คำตอบไม่ได้เหมือนกันครับ ขึ้นอยู่กับร่างกายของคนไข้เท่านั้น”
“ครับ”
มาเฟียหนุ่มมองไปที่ร่างของเด็กสาวที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงเขาพาเธอกลับไปรักษาในเมืองไม่ได้ก็เลยต้องให้หมอที่ไว้ใจได้มารักษาเธอที่นี่แทน
“สงสารคุณหนูจังเลยนะพี่ ดูสิต้องมาเจอเรื่องอะไรก็ไม่รู้ตัวแค่นี้เอง” ศรีจันทร์พูดขึ้น เพราะเธอไม่รู้ว่ามินตราไปเจออะไรมาบ้าง
“อืม…น่าสงสารจริงๆ”
สองผัวเมียเห็นพ้องต้องกันในขณะที่คนที่รู้ดีที่สุดอย่างมังกรกลับไม่พูดอะไรออกมาเลย