ตอนที่ : 3 จูบ 3

“แม่...อิ่มไม่ได้มองเล้าไก่สักหน่อย” เจ้าของเสียงอ้อมแอ้มตอบแกมอาย

“เออ งั้นเอ็งก็หันหน้ามามองไอ้ดำมันสิ คุยกันไปก่อนนะ แม่จะขึ้นไปทำกับข้าวก่อน อ้อ! ไอ้ดำ”

“คร้าบ...น้าอร”ดัมพ์ขานรับด้วยน้ำเสียงไพเราะที่สุด เท่าที่เขาจะเคยพูดกับแม่ของวรดามาก่อนก็แอบไปจูบลูกสาวเขาเข้าเลยต้องทำตัวน่ารักเข้าไว้

“เออ! เอ็งก็อีกคนพูดหวานจนข้าเลี่ยนเลย เย็นนี้กินข้าวด้วยกันนะ” คำชวนของนางบังอรสร้างรอยยิ้มบนใบหน้าของดัมพ์

“ไม่พลาดครับน้า” ท่าทางของดัมพ์ดีใจราวกับได้รางวัลก้อนโต แต่ลูกสาวเจ้าของบ้านสิ กำลังทำหน้ายุ่งเพราะไม่รู้จะมองหน้ากันติดยังไง

“อิ่ม”

“หา!” ตกใจเพราะว่าจู่ๆ แม่ของเธอก็หันมามองแบบไม่ทันได้ตั้งตัว

“ทำไมต้องเสียงดังด้วย อยู่ใกล้ๆ กันแค่นี้เอง ถามจริงเถอะวันนี้เอ็งเป็นอะไร ไม่สบายตัวร้อนหรือเปล่า” ถามไปก็อังหลังมือไปบนหน้าผากลูกสาวไปด้วย ดัมพ์ที่ยืนอยู่ตรงนี้ถึงกับลอบอมยิ้ม 'แค่ถูกผมจูบ...แค่นั้นแหละ น้าอร'

“เปล่าสักหน่อย” คนเป็นลูกส่ายหน้าช้าๆ น้ำเสียงก็อ่อยเบาแบบแปลกๆ

“เปล่าก็ดี แม่ไปทำกับข้าวก่อน” พูดจบนางบังอรก็เดินขึ้นบันไดบ้านไป หารู้ไม่ว่าได้ปล่อยปลาย่างไว้กับแมวเสียแล้ว

“อิ่มไปนั่งที่เก้าอี้กัน” ดัมพ์เอ่ยชวนเดินนำหน้าไปนั่งบนเก้าอี้ใต้ถุนบ้านก่อนวรดาจำต้องเดินตามติดไปนั่งด้านข้างแบบจงใจเว้นระยะห่างหลายช่วงตัว

“อิ่มไม่ต้องนั่งไกลขนาดนั้นก็ได้...เราไม่จูบหรอก”

“เฮ้ย! เบาๆ สิดำ เดี๋ยวแม่ก็ได้ยินหรอก” นิ้วชี้ยื่นเข้าไปแตะกลางปากของคนพูด หน้าก็ชะเง้อมองหาว่าแม่ของตนจะอยู่ตรงนี้ไหม ก่อนจะนึกโล่งเมื่อไม่เห็นแม้แต่เงา มีเพียงเสียงกุกกักดังอยู่ด้านบนตรงห้องครัว

“ก็เขยิบมานั่งใกล้ๆสิ นั่งไกลแบบนั้นก็ต้องพูดเสียงดังถึงจะได้ยิน”

“เออ ก็ได้” วรดากระเถิบเข้าไปนั่งข้างๆ เขา ขืนพูดเสียงดังแบบเมื่อครู่นี้ มีหวังแม่ของเธอได้เอามีดมาเฉาะหัวดัมพ์อย่างแน่นอน โทษฐานที่บังอาจมาจูบลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนทองคำคนนี้

“อิ่มโกรธเราใช่ไหมเรื่องนั้นน่ะ”

“ก็สมควรโกรธไหมล่ะ ดำทำแบบนั้นกับอิ่มได้ยังไง เราเป็นเพื่อนกันนะ” ระหว่างพูดวรดาแทบจะไม่หันมามองหน้าอีกคนด้วยซ้ำ กลับก้มลงมองต่ำไปที่พื้นดินตรงปลายเท้า

“ที่จูบ...ก็เพราะชอบ” เหมือนเป็นคำพูดต้องห้ามระหว่างเพื่อน คนได้ยินถึงกับเนื้อตัวร้อนผ่าวคล้ายจะเป็นไข้ ที่นักเลงคนดังของหมู่บ้านกำลังบอกว่าชอบเธอ

“อะไรกันแค่บอกว่าชอบ ทำไมอิ่มจะต้องอึ้งไปด้วยล่ะ เราชอบอิ่มไม่ได้หรือยังไง” ดัมพ์พูดเหมือนคนน้อยใจ

“อย่ามาชอบอิ่มเลย อิ่มไม่มีอะไรดีหรอก ขนาดแฟนที่คบกันมาเจ็ดปียังแอบไปมีคนอื่นเลย” วรดายกเหตุผลไม่น่าฟังในความรู้สึกของดัมพ์

“ทำไมต้องพูดถึงแฟนเก่า” เขาขึ้นเสียงใส่แบบไม่ชอบใจเป็นอย่างมาก วรดาหันไปมองหน้าเขาแล้วรู้สึกผิดขึ้นมาเล็กน้อย ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่าจะโกรธ

“ก็แค่พูดให้ฟังเฉยๆ”

“ใครจะว่าจะพูดยังไงก็เรื่องของเขา เราชอบของเรา”

“เอ่อ ดำ...แต่อิ่มไม่ได้ชอบดำนี่” คนฟังจี๊ดหัวใจขึ้นมาในทันที ดัมพ์หันไปมองหน้าของคนด้านข้างแล้วส่งสายตาตัดพ้อกลับคืนให้ วรดามือไม้สั่นเมื่อสายตาของเขากำลังบอกว่า 'เสียใจ'

“งั้นเหรอ” คนถูกปฏิเสธก้มหน้าเศร้าหัวใจห่อเหี่ยวแฟบลงแบบคนหมดแรง ดัมพ์คิดเอาไว้อยู่ก่อนหน้าแล้วว่าหากวันใดเขาพูดคำนี้ออกมา วรดาจะต้องปฏิเสธและความสัมพันธ์ก็จะสั่นคลอน เขาจึงเก็บมันเอาไว้มาโดยตลอด แต่ว่า...หลายเดือนที่ผ่านมา เขามีโอกาสได้ชิดใกล้มากกว่าทุกครั้ง หากไม่เอ่ยมันออกมาเลยคงจะเสียใจไปจนตาย

“ดำ เราเป็นเพื่อนกันนะ อิ่มไม่ได้คิดแบบนั้นกับดำ” วรดาพยายามพูดให้เขาเข้าใจ ขนาดรักกันมาเจ็ดปียังเลิกกันเลย แล้วนี่ นับประสาอะไรกับครึ่งปี เธอไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะรักจริง

“จะตอกย้ำให้เราเจ็บไปถึงไหนอิ่ม” ตัดพ้อออกมาด้วยน้ำเสียงขมขื่นใจ

“อิ่มไม่ได้ตอกย้ำ อิ่มแค่อยากบอกว่าอิ่มไม่ได้รักดำ”

“ช่างอิ่มสิ เราจะรักอิ่มและเราก็จะจีบอิ่มด้วย” ครั้นจะรั้นก็มาแบบไม่สนใจว่าใครจะคิดยังไง โอกาสดีๆ ไม่มีอีกแล้ว ถ้ายอมตามที่วรดาพูดเขาก็จะหมดสิทธิ์อย่างถาวร

“ดำ! ทำไมถึงได้เอาแต่ใจแบบนี้”วรดาตวาดใส่เขาด้วยความโมโหเล็กน้อย

“ก็เรารักอิ่มนี่ รักมานานแล้วด้วย ไม่ใช่เพิ่งจะรัก” เจอสวนกลับแบบนี้ วรดาถึงกับจุกจนพูดไม่ออก 'ไอ้บ้า มารักตอนไหนวะ ไม่ๆๆๆ!'

“อิ่มไม่รู้ด้วยแล้ว เย็นนี้ไม่ต้องอยู่กินข้าวนะ กลับไปเลยไป!”ปัดปัญหานี้ไม่ออก เลยต้องโวยวายไว้ก่อน

“เรื่องอะไรจะมาไล่เรา เราบอกแล้วไงว่าจะจีบอิ่ม ก็อยู่กินข้าวไปจีบไปแบบนี้แหละ” คนหน้ามึนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

“ฮึ่ย! ทำไมเป็นคนพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้หา! ดำ”

“อิ่มก็รีบๆ รับรักเราสิ แล้วเราจะพูดให้รู้เรื่องเอง”

“โอ๊ย! ไม่พงไม่พูดด้วยแล้ว” คนโกรธลุกจากเก้าอี้ เดินไปคว้ากุญแจรถมอเตอร์ไซค์แล้วขี่ออกไปด้วยความเร็วสูง

“ระวังล้มนะอิ่ม!”แม้จะเศร้าจากการถูกปฏิเสธ แต่เขาก็ยังมีอารมณ์ขำจะแหย่วรดาเล่น ดัมพ์รู้สึกโล่งอกเหมือนยกภูเขาก้อนใหญ่โยนทิ้งไป สิ่งที่ปกปิดมานานนับสิบกว่าปีถูกเปิดเผยในวันนี้ แม้จะเสียใจแต่ก็รู้สึกดีที่ได้พูดมันออกมา

'อิ่มเธอจะหักอกเราใช่ไหม ไม่ยอมหรอก'