บทที่ 6 ลูกไม้หล่นใต้ต้น
“วินคะ อ้อมไม่อยากให้ลูกเข้าไปยุ่งกับคาสิโนนะคะ แค่ธุรกิจที่เรามีก็มากพอแล้วเราปล่อยคาสิโนไปได้มั้ยคะ” คุณหญิงอ้อมขอร้องสามีท่านไม่อยากให้ลูกชายไปยุ่งกับคาสิโนที่พ่อสามีทิ้งไว้ให้และตอนนี้มันกำลังมีปัญหาเมื่อผู้ดูแลMK Grand Las Vegas (เอ็มเค แกรนด์ ลาสเวกัส) คาสิโนหรูสูงยี่สิบชั้นตั้งอยู่บนถนนฟลามิงโกกลางเมืองลาสเวกัสก่อตั้งโดย แม็ค โคลนี่ย์ พ่อของวินเซอร์และปู่ของคลินท์กับเคนเน็ทที่ได้จากโลกนี้ไปแล้ว
“ผมว่ารอถามลูกก่อนดีมั้ยครับ คลินท์รับปากแด๊ดไว้ที่รักก็รู้นี่ว่าลูกชายของเรายึดมั่นในคำพูดมาแค่ไหนน่ะ” มิสเตอร์วินเซอร์พยายามหาเหตุผมมาอธิบายให้ภรรยาฟังตอนนี้ลูกชายคนโตกำลังเข้าไปดูคาสิโนที่ลาสเวกัสแต่ภรรยาห่วงลูกเพราะมีแต่อันตรายจากคู่แข่งและลูกค้าสรุปว่าท่านไม่อยากให้ลูกชายไปยุ่งเกี่ยวขนาดพ่อสามียังมีศัตรูคู่แข่งและต้องระวังตัวตลอดเวลาคุณหญิงไม่อยากให้ลูกชายไปยุ่งเพราะมันอันตรายถึงแม้จะมีบอดี้การ์ล้อมหน้าล้อมหลังก็เถอะ
“อ้อมจะทำยังไงดีคะ” คุณหญิงอ้อมพูดเบาๆอย่างหนักใจก็เธอห้ามลูกชายมาตลอดและคลินท์แค่รับฟังแต่เด็กหนุ่มกลับติดตามปู่ไปคาสิโนบ่อยๆนานเข้าก็ไปพักที่โรงแรมเลยและเลือกเรียนที่มหาวิทยาลัยเนวาดาลาสเวกัสจึงคลุกคลีอยู่กับคาสิโนแต่เรื่องเรียนของเขาไม่เสียแตกต่างจากน้องชายที่ไม่ชอบการพนันเอาเสียเลย
วันนี้คลินท์กลับบ้านเพราะแม่อยากคุยด้วยทำให้ชายหนุ่มวัยยี่สิบสองปีจำต้องกลับและรู้ว่าแม่จะคุยเรื่องอะไร
“หิวหรือยังลูก แม่ทำอาหารไทยไว้ให้มีของชอบคลินท์ด้วยนะ” คุณหญิงอ้อมบอกลูกชายและสวมกอดหอมแก้มกันเป็นปกติทุกครั้งที่เจอหน้ากัน
“ยังไม่หิวครับแล้วนายเคนไปไหนครับแม่” คลินท์ปล่อยตัวแม่แล้วถามหาน้องชาย
“อยู่บนห้องจ้ะ เคนเพิ่งมาถึงก่อนหน้าคลินท์สิบนาทีเองลูก”
“ผมไปอาบน้ำก่อนนะครับแม่เดี๋ยวลงมากินฝีมือแม่นะครับ จุ๊บ..” คลินท์พูดจบก็หอมแก้มแม่อีกครั้งแล้วเดินขึ้นบันไดวนขึ้นไปชั้นสองโซนขวามือที่เป็นของเขาทั้งหมดส่วนของน้องชายก็ครอบครองฝั่งซ้ายทั้งหมดเหมือนกัน
บนโต้ะอาหารของครอบครัวโคลนี่ย์เต็มไปด้วยอาหารไทยคาวหวานที่สามีและลูกชายชอบวางเรียงกันเต็มโต้ะฝีมือของคุณหญิงอ้อม
“โอ้โห นี่เลี้ยงฉลองอะไรกันครับแม่” เคนเน็ทเดินเข้ามาในห้องอาหารเห็นอาหารเต็มโต้ะก็แซวแม่
“นานๆทีลูกชายแม่จะมากินอาหารค่ำพร้อมหน้ากันทีแม่ก็เลยจัดเต็มที่น่ะสิ นั่นพี่เราลงมาแล้ว” คุณหญิงอ้อมเห็นลูกชายคนโตเดินเข้ามาในห้องอาหารก็บอกลูกชายคนเล็ก
“หวัดดีครับพี่คลินท์”
“หวัดดีน้องชาย” คลินท์กับเคนเน็ทกอดกอดกันแล้วไปนั่งตรงข้ามพ่อแม่แล้วกินอาหารแสนอร่อยฝีมือของแม่จนอิ่มก่อนจะไปนั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่นสุดอลังการมีทุกอย่างครบพร้อมสองหนุ่มเลือกนอนเล่นที่โซฟาเบดตัวใหญ่ส่วนพ่อแม่ก็นั่งด้วยกันบนโซฟากลมเปิดเพลงเบาๆและจิบไวน์ที่แม่บ้านนำมาเสิร์ฟเจ้านายอย่างรู้ใจ
“คุณหญิงมองผมนานแล้วนะครับ” คลินท์พูดล้อแม่ชายหนุ่มจะเรียกแม่ว่าคุณหญิงบ้างแม่บ้างบางทีก็เรียกมัม สองหนุ่มโคลนี่ย์นิสัยต่างกันคลินท์จะนุ่มนวลอ่อนโยนกับแม่และหม่อมยายแต่กับคนที่ไม่สนิทชายหนุ่มจะไว้ตัวแม้แต่สาวๆเขาก็เป็นฝ่ายเลือกไม่งั้นเข้าไม่ถึงตัวชายหนุ่มส่วนโคลนี่ย์คนน้องขี้เล่นเข้าได้กับทุกคนเนื้อหอมในหมู่สาวๆ
“เรื่องคาสิโน คลินท์เปลี่ยนใจเถอะลูกไปทำธุรกิจอื่นก็ได้หากลูกไม่อยากทำกับแด๊ด” เสียงหวานบอกลูกชายที่ลุกขึ้นนั่งมาคุยกับแม่อย่างจริงจัง
“แม่ครับ ผมรับปากปู่แล้วว่าจะสานต่อคาสิโนของท่านและจะทำให้มันถูกต้องจะไม่ใช้กฎเถื่อนหรือฆ่าใครหากในคาสิโนมีปัญหาผมจะให้ตำรวจจัดการผมจะไม่เข้าไปยุ่งแต่จะให้กฎหมายจัดการครับ ผมจะไม่ไปยุ่งกับกลุ่มแก๊งไหน ผมสัญญาว่าจะดูแลตัวเองนะครับแม่” คลินท์บอกแม่ชายหนุ่มเข้าใจว่าทำคาสิโนมันอันตรายแต่ยุคนี้การแข่งขันก็ยังมีอยู่แต่เขาจะไม่สู้กับใครเขาจะทำในแบบที่คิดไว้ตามที่บอกแม่
“ตกลงลูกจะทำใช่มั้ย” คุณหญิงถามลูกชายในเมื่อคลินท์ยืนยันจะทำตามที่ได้รับปากกับปู่ท่านก็ต้องยอม
"ผมขอโทษครับแม่ หากเรื่องอื่นผมให้แม่ได้แต่เรื่องคาสิโนผมขอนะครับ ผมจะสร้างฝันของปู่ให้สำเร็จครับ” คลินท์พูดแล้วน้ำตาคลอเมื่อคิดถึงปู่ที่จากไปเมื่อกลางปีและตอนนี้คาสิโนที่ขาดหัวเรือใหญ่อย่างปู่ก็ระส่ำระสายพนักงานนับพันกลัวว่าคาสิโนจะถูกเปลี่ยนมือหรือเลิกกิจการเพราะรู้ว่าคุณวินเซอร์ไม่มีทางมาบริหารบางคนลาออกไปหางานใหม่และลูกค้าก็ลดน้อยลงไปเรื่อยเพราะขาดความเชื่อถือทำให้คลินท์ตัดสินใจเข้าไปบริหารและเรียกพนักงานเก่าแก่มาปรึกษาก่อนจะปิดปรับปรุงและนำเทคโนโลยีสมัยใหม่มาใช้แล้วให้พนักทุกคนมาลงชื่อไว้ว่าใครอยากทำงานกับโรงแรมต่อหากปรับปรุงเสร็จก็จะเรียกตัวมาทำเหมือนเดิมและยังจ่ายเงินเดือนให้ปกติ
“ก็ได้แม่ให้คลินท์ทำตามความฝันของคุณปู่แต่ลูกต้องมีคนดูแลตามที่แม่ต้องการนะ อ้อ และอย่าลืมการเรียนด้วยล่ะ” คุณหญิงอ้อมยอมลูกชายและจะให้คนสนิทของพ่อสามีจัดหาบอดี้การ์ดฝีมือดีมาดูแลลูกชายเพิ่มเพื่อความปลอดภัยและเธอจะได้สบายใจระดับหนึ่ง
“แต่แม่ครับ..”
“ไม่มีแต่ถ้าลูกอยากทำต้องรับข้อเสนอของแม่”
“ครับ คุณหญิง” เมื่อขัดไม่ได้คลินท์ก็ยอมรับชายหนุ่มรู้ว่าแม่เป็นห่วงเขารู้ดีเพราะติดตามปู่มาหลายปีชำนาญการเล่นทั้งหมดไม่ว่าใครจะโกงแบบไหนชายหนุ่มก็จับได้อย่างง่ายดาย
ลาสเวกัสเมืองแห่งคนบาป
ตั้งอยู่ที่รัฐเนวาด้าที่คนทั่วโลกให้ฉายาว่า เมืองแห่งคนบาป ที่มีคาสิโนแหล่งอบายมุขชั้นนำของโลกดึงดูดนักท่องเที่ยวนักเล่นหลั่งไหลเข้ามาเที่ยวมากมายและไม่ได้มีแต่คาสิโนยังมีห้างสรรพสินค้าใหญ่โตโอ่อาอลังการและโรงแรมหรูหราและสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย มีชิงช้าสวรรค์ที่สูงที่สุดในโลกอีกด้วย บางคนมาเที่ยวจริงๆก็มีเยอะ
MK Grand Las Vegas ได้ถูกปรับปรุงครั้งล่าสุดเมื่อสองปีที่ผ่านมาหลังจาก คลินท์ โคลนี่ย์ หลานชายคนโตของแม็คที่ถึงแก่กรรมไปด้วยภาวะหัวใจล้มเหลวตอนที่คลินท์อายุแค่ยี่สิบสองปีกำลังอยู่เรียนปริญญาโทที่มหาวิทยาลัย เนวาดาลาสเวกัส ชายหนุ่มติดตามปู่มาตั้งแต่อายุสิบห้าก่อนจะเริ่มทำเต็มตัวโดยที่แด๊ดกับแม่ยอมให้เขาทำแต่ต้องเปลี่ยนแปลงกฎต่างๆหลายอย่างใน คาสิโนสุดท้ายพบกันครึ่งทางซึ่งท่านก็พอใจระดับหนึ่งแม้บางครั้งเขาจะใช้กฎของคาสิโนสำหรับพวกที่มาก่อกวนแต่แค่หยอดน้ำข้าวต้มไม่ได้ทำถึงตายชายหนุ่มคร่ำหวอดในวงการคาสิโนมาแปดปีจนทำให้MK Gralnd Las Vegas ผงาดขึ้นมาอยู่แถวหน้ามีชื่อเสียงที่สุดในลาสเวกัสและที่ไม่มีใครไม่รู้จัก คลินท์ โคลนี่ย์
“แอลนายลงไปดูที่ห้องบาคาร่าหน่อยสิโต้ะสิบมันอยากมีปัญหาน่ะ” คลินท์สั่งคนสนิทที่ดูจอมอนิเตอร์เหมือนเขาและลุกไปทันทีที่เจ้านายพูดจบ
“ดูเหมือนจะเป็นคนไทยนะครับคุณคลินท์” เทอรี่เพ่งมองบนจอแล้วบอกเจ้านายที่ควักบุหรี่มาสูบควันโขมง
