บทที่ 7 สิงห์หนุ่ม
“อืม งั้นไปดูกันสักหน่อยปะไร ว่าทำไมมันถึงกล้าทำทั้งที่รู้ว่าถ้าถูกจับได้มันจะโดนอะไรบ้างหึๆๆ” คลินท์บอกบอดี้การ์ดฝีมือระดับพระกาฬของเขาที่ติดตามมาตั้งแต่เขามาช่วยงานคุณปู่ตอนอายุยี่สิบปีและคุณปู่ก็เป็นคนคัดเลือกเทอรี่กับจเรมี่ให้มาดูแลหลานชายพร้อมกันถึงสองคนที่ให้ตามติดทุกฝีก้าวส่วนแอลเป็นผู้ช่วยของแกรรี่คนสนิทของปู่พอสิ้นคุณปู่แกรรี่ก็ฝากแอลมาทำงานกับเขาแล้วตัวเขาเองจะกลับไปใช้ชีวิตปกติสงบสุขในวัยชราที่ลอสแอนเจลีสบ้านเกิดแต่ทั้งชีวิตเขาอยู่ที่คาสิโนพอคลินท์ขอร้องแกรรี่ก็ยอมเป็นที่ปรึกษาแต่ขออยู่ที่ลอสแอนเจลีส
คลินท์ลุกขึ้นกระชับเสื้อสูทสีเทาแบรนด์ดังระดับโลกแล้วเดินนำคนสนิททั้งสองไปที่ลิฟต์เพื่อไปดูไอ้คนที่มันกล้าล้วงคอมาเฟียหนุ่มหล่ออันตรายอย่างคลินท์ โคลนี่ย์
หนุ่มหล่อสูงร้อยแปดสิบแปดรูปร่างสมาร์ทหากไม่บอกว่าเป็นลูกครึ่งไทยอมริกาก็ไม่มีใครรู้เพราะ คลินท์ได้เลือดพ่อมาเต็มๆชายหนุ่มเหมือนแม่แค่โครงหน้าและปากแต่ส่วนอื่นเหมือนพ่อไม่ว่าจะเป็นผมสีทองเข้มตาสีมรกตและได้ความเด็ดขาดมาจากปู่ที่คลินท์ติดสอยห้อยตามไปคาสิโนทั้งที่แม่ห้ามมาตลอดแต่คลินท์ก็จะแอบหนีไปสุดท้ายแม่ต้องยอมเพราะเป็นห่วงลูกหากไม่ให้ไปคลินท์ก็จะหาวิธีไปจนได้
คลินท์เดินไปหยุดอยู่ด้านหลังของหนุ่มเอเชียที่กำลังเล่นตุกติกกับเกมบนโต้ะแอลเข้าไปเชิญออกมาจากโต้ะแต่เขาขัดขืนแอลจึงชี้ให้ดูกล้องวงจรปิดที่อยู่ตรงศีรษะและตามมุมที่มองเห็นโต้ะบาคาร่าที่สามารถซูมเห็นภาพได้อย่างชัดเจนแม้แต่สิวเม็ดเล็กของลูกค้า
“ผมไม่ได้โกง อย่ามาใส่ความกันนะ” หนุ่มไทยพูดภาษาอังกฤษไฟแลบเถียงฝรั่งเจ้าของภาษาและไม่ยอมรับความผิดของตนที่เล่นตุกติก
“ถ้าคุณไม่ได้เล่นตุกติกแล้วจะกลัวอะไรครับ เจ้านายผมเชิญไปพบครับ เชิญหากต้องใช้กำลังผมก็จะทำ” แอลขู่หนุ่มเอเชียที่เหงื่อเริ่มแตกเขาไม่น่าเชื่อเพื่อนเลยแค่ครั้งแรกก็โดนแล้ว
“ผมไม่ไปผมจะกลับแล้วคาสิโนห่วยๆอย่างนี้ผมไม่เข้าอีกแล้ว หลีกไป” ชายเอเชียร่างสูงหน้าตาดีอายุน่าจะประมาณสี่สิบต้นๆผลักอกของแอลที่ไม่ขยับเขยื้อนก่อนลูกน้องที่ยืนอยู่ด้านหลังเข้ามาหิ้วร่างของชายผู้อยากลองของไปในห้องสอบสวนที่อยู่มุมในสุดของชั้นสิบที่เอาไว้สำหรับจับคนที่เข้ามาเล่นตุกติกหรือหาเรื่องก่อกวน
“ปล่อยสิวะไอ้ฝรั่ง” หนุ่มเอเชียดิ้นหนีแต่ถูกล็อคแขนจากด้านหลัง
“ปล่อยเขาลง สวัสดีครับมิสเตอร์ ปนัย กาญจนานุวัฒน์” เสียงห้วนดังขึ้นเมื่อประตูกระจกเปิดออกพร้อมกับร่างสูงสมาร์ทสวมกางเกงสแล็คสีเทาเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวติดคัฟลิ้งค์บูลแซฟไฟร์ผูกไทสีกรมท่าเล่นลายสีเลือดนกเส้นเล็กๆสวมแว่นตาดำแบรนด์ดังราวกับมาเฟีย ไม่ใช่สิ มาเฟียชัดๆ
“เชิญนั่งครับ เรามีเรื่องต้องคุยกันนิดหน่อยครับ” คลินท์นั่งลงแล้วบอกหนุ่มไทยที่เขารู้จักชื่อจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่จดชื่อและที่อยู่ของลูกค้าไว้เพื่อความปลอดภัยและผู้ชายคนนี้เป็นลูกค้าใหม่กล้ามาล้วงคอสิงห์หนุ่มหล่ออย่างคลินท์ หากเป็นคุณปู่ท่านจะทำโทษเองแต่คลินท์ไม่ทำเพราะแม่ขอไว้ว่าหากจะทำคาสิโนต่อจากคุณปู่เขาก็ต้องใช้กฎหมายห้ามใช้กฎหมู่ไม่งั้นท่านจะให้แด๊ดของเขาขายคาสิโนทิ้ง
“ผมไม่มีอะไรจะคุย พวกคุณไม่มีสิทธิ์จะกักตัวผมไว้อย่างนี้ ไม่งั้นผมจะแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจ” ปนัยพูดทั้งที่ตัวเองเป็นรองคลินท์และไม่รู้ว่าตัวเองคุยกับเจ้าของคาสิโน
“เชิญครับ ผมแจ้งมาให้แล้วจะได้ดูหลักฐานพร้อมกันไปเลยก็ได้นะครับ” หนุ่มหล่อดีดนิ้วดังป้อกจอโปรเจคเตอร์ขนาดร้อยยี่สิบนิ้วก็สไลด์ลงมาจากด้านบนแล้วภาพของโต้ะบาคาร่าก็โชว์เต็มหน้าจออย่างชัดเจนทุกรูขุมขนตั้งแต่เขาเข้ามานั่งที่โต้ะวางชิฟลงพนักงานนำไพ่มาโชว์และนำเข้าเครื่องกรีดไพ่เพื่อสแกนไพ่ทุกใบผ่านเครื่องจนครบทุกใบแล้วส่งตำแหน่งไพ่ไปยังห้องควบคุม ไพ่ทุกใบจะสั่งทำเป็นพิเศษและมีโค้ดโลโก้สัญลักษณ์ของคาสิโนติดอยู่ทุกใบและต้องตรวจสอบก่อนทุกครั้งจะนำมาเล่นหากมีการสับเปลี่ยนก็จะรู้ทันที
“ผมไม่ได้ทำ ผมไม่ได้ทำปล่อยนะปล่อยฉันสิโว้ย” ปนัยร้องโวยวายทั้งที่ยังดูไปแค่เริ่มต้นเองแค่นี้เขาก็รู้แล้วว่าภาพของเขามันจะชัดขนาดไหน
“งั้นเชิญคุณปนัยไปกับตำรวจก็แล้วกัน เชิญครับสารวัตร” คลินท์บอกโอลิเวอร์นายตำรวจหนุ่มใหญ่วัยห้าสิบปีที่ช่วยดูแลคดีในคาสิโนเขามาหลายปี คนของเขาโทรไปแจ้งให้มาจัดการกับคนที่เล่นตุกติกกับคาสิโนของเขา
“เดี๋ยวๆ ผมขอคุยกับผู้จัดการที่นี่ก่อน หรือเจ้าของก็ได้เราตกลงกันได้นะครับผมจะชดใช้ค่าเสียหายให้อย่าจับผมเลยครับ” ปนัยเปลี่ยนท่าทีทันทีและขอคุยกับผู้จัดการหากเขาถูกจับล่ะก็ชื่อเสียงของตระกูลบ่นปี้แน่ๆ
“แอลจัดการด้วย” คลินท์พูดจบก็เดินออกไปจากห้องพร้อมกับลูกน้องคนสนิทขึ้นไปที่ห้องทำงานของเขาที่อยู่ชั้นสิบแปดทั้งชั้นกว้างขวางโอ่อ่าของMK Grand Las Vegas
คลินท์ทำงานเสร็จก็ลงไปที่ชั้นสิบเจ็ดเพราะนัดกับสาวสวยไว้เพื่อหาความสำราญกันตอนนี้ชายหนุ่มควงกับลูกสาวนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์คนดังของแคลิฟอร์เนียที่เป็นนางแบบส่วนมากก็ไม่เกินเดือนเขาก็เบื่อแล้วคนไหนเรื่องเยอะหึงหวงแสดงเป็นเจ้าข้าวเจ้าของคลินท์ก็สลัดทิ้งทันที
“ราเนียมาหรือยัง” ชายหนุ่มมองนาฬิกาเกือบหกโมงก็ถามคนสนิทว่านางแบบสาวที่เขานัดมาหรือยัง
“ยังครับคุณคลินท์”
“ถ้าอีกสิบนาทีไม่มาก็ตามใครก็ได้มาสักคน” คลินท์พูดจบก็ลงไปที่ชั้นสิบเจ็ดที่กันห้องไว้เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจกับสาวๆ ราเนียเป็นลูกสาวของเพื่อนนักธุรกิจกับแด๊ดของเขาจึงท่ามากเวลาเขานัดทำตัวเองว่าสำคัญทั้งที่ยังควงกันไม่ถึงอาทิตย์
ร่างสูงแข็งแรงแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อน่าจับไม่ว่าจะเป็นซิกแพกลอนสวยและส่วนสำคัญที่นอนสงบนิ่งในกางเกงว่ายน้ำตัวเล็กรัดติ้วตรงกล้วยลูกใหญ่ที่สาวๆได้ลิ้มรสแล้วหลงใหลพร่ำเพ้อ คลินท์กระโดดลงในสระน้ำส่วนตัวในห้องรอยัลสวีทราคาแสนแพงที่สำรองไว้ต้อนรับลูกค้ากระเป๋าหนักเป็นบริการแบบเอ็กซ์คูลซีฟเพื่อให้ลูกค้าประทับบางคนเล่นได้ก็ดีไปแต่บางคนเสียถึงกับหมดตัวก็มีเยอะแล้วทางคาสิโนก็บริการที่พักอีกทั้งตั๋วเครื่องบินส่งกลับบ้านฟรีอีกต่างหาก ร่างสูงสุดเพอร์เฟคว่ายน้ำไปมาในสระว่ายน้ำในห้องรอยัลสวีทเพื่อรอสาวสวยมาช่วยผ่อนคลายความเครียดในอาทิตย์นี้ที่โหมงานหนักไม่มีเวลาพักจนกล้ามเนื้อตึงเครียดเมื่อยล้าก่อนจะขึ้นไปนอนที่เก้าอี้อาบแดดที่แสงแดดก็ลับขอบฟ้าไปแล้วชายหนุ่มนอนคว่ำหน้าลงกับเตียงวางมือราบข้างตัว
"คุณคลินท์ครับ คุณราเนียเธอไม่ว่างครับบอกว่าอีกหนึ่งชั่วโมงเธอจะมาถึงครับ” เจเรมี่แจ้งเจ้านายหนุ่มหล่อที่นอนคว่ำหน้าลงบนเตียงนอนอาบแดด “ผมโทรตามคุณราเชลมาแล้วครับอีกสิบนาทีเธอจะมาถึงครับ”
“ขอบใจ จัดการราเนียด้วย” คลินท์พูดแค่นี้คนสนิทก็เข้าใจว่าเจ้านายไม่ต้องการราเนียแล้วคลินท์ไม่ชอบผู้หญิงที่เล่นตัวหรือเรียกร้องความสนใจหากเขาไม่พอใจก็จบเพราะมันอยู่ในข้อตกลงยกเว้นที่เขาต้องการแค่ครั้งเดียวจบสาวๆก็มีสาวๆมากมายที่อยากเป็นทางผ่านของเขา
