บทที่ 4 ผัวที่ดีคือผัวใหม่

คุณเพ็ญนภาลูบศีรษะเล็กของหลานสาวเบาๆ รัตติยากรอายุยังน้อยแต่มีความคิดความอ่านกว่าอายุอยู่

กรุงเทพออกงานสังคมกับพ่อแม่หรือกับปู่ย่ารัตติยากรเป็นเด็กเรียบร้อยน่ารักพูดจาอ่อนหวานใครเห็นก็รักใคร่เอ็นดูกับกิริยามารยาทและหน้าตาสวยงามน่ารักสมกับเป็นลูกสาวอดีตพระเอกชื่อดัง รัตติยากรไม่สนใจงานในวงการเหมือนพ่อทั้งที่มีแมวมองและผู้จัดทั้งหลายติดต่อพ่อแม่ของสาวน้อยเพื่อให้แสดงละครเดินแบบถ่ายโฆษณาแต่รัตติยากรไม่เคยสนใจปฏิเสธหัวชนฝา จีรนันท์ก็ไม่อยากให้ลูกเข้าวงการผิดกับวาทินที่พยายามหว่านล้อมลูกสาวให้รับงานในวงการสุดท้ายก็ต้องยอมเพระลูกสาวไม่ชอบ

“แล้วจะไปซื้อหนังสือหนังหามอบตัวเมื่อไหร่ล่ะ” คุณยายก็ถามหลานสาวผลการเรียนของรัตติยากรสามจุดแปดเด็กสาวไม่ได้เรียนเก่งแต่เธอขยันอ่านเขียนเรียนรู้และยังมีเวลาเที่ยวเล่นเหลือเฟือถือว่าเป็นพรสวรรค์ของหลานสาว

“อีกสองวันค่ะ คุณยายขาหว้าอยากไปเที่ยวบนดอยค่ะเดี๋ยวเปิดเรียนแล้วลูกหว้าก็ไม่ได้ไป ปีหนึ่งนี่เพื่อนรุ่นพี่บอกว่าเรียนหนักมากนะคะ” คนตัวเล็กอยากไปเที่ยวจึงพูดโน้มอาวคุณยายเพื่อให้ได้ไปเที่ยวบนดอย

“จะไปเที่ยวอีกแล้วหรือลูก เมื่อวานก็พึ่งไปมานะพักบ้างเถอะดูสิผิวดำหมดแล้วนะลูกหว้า” แทนที่จะห่วงสวยห่วงงามเหมือนผู้หญิงทั่วไปหลานสาวของท่านก็ทำตัวก๋ากั่นเที่ยวเล่นในไร่กับเด็กสองคนที่เป็นลูกของแม่บ้านคนสนิทของท่าน

“นะคะคุณยาย หว้าสัญญาค่ะว่าไปอีกแค่วันเดียวค่ะ แล้วหว้าจะอยู่บ้านไม่ไปไหนจนกว่าจะเปิดเทอมค่ะ” สาวน้อยมากเล่ห์สัญญากับคุณยาย

“จริงเหรอลูก” คุณเพ็ญนภาหรี่ตามองหลานสาวอย่างไม่อยากเชื่อ รัตติยากรเจ้าเล่ห์เป็นที่หนึ่งหากอยากได้อะไรจะยอมทุกอย่างแต่พอได้ดั่งใจแล้วก็จะมีคำพูดข้ออ้างจิปาถะมาแก้ต่างเพื่อล้มสัญญา

“จริงๆค่ะคุณยาย” สองยายหลานต่อรองกันอย่างชนิดที่อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่เพราะท่านเลี้ยงหลานสาวมากับมือจึงรู้นิสัยเป็นอย่างดีและลูกหว้าก็สนิทกับคุณยายมากกว่าญาติผู้น้องทั้งสองจึงเป็นที่มาของหลานรักหลานชังที่อาสะใภ้พูดกระแนะกระแหนเธอบ่อยๆ

“ก็ได้ ยายอนุญาติให้ไปแต่ห้ามกลับค่ำ โอเคมั้ย ถ้าไม่ ยายก็ไม่” ผู้เป็นยายก็มีกฎกติกาที่หลานสาวต้องยอมรับเหมือนกัน

“ตกลง โอเคค่ะ” คนกลัวไม่ได้ไปเที่ยวก็ตอบทั้งตกลงทั้งโอเคทำให้คุณยายยิ้มขำกอดหลานสาวแน่น ท่านน่าจะมีลูกหลายๆคนจะได้มีหลานเยอะๆ ดูสิตอนนี้ท่านก็กำพร้าหลานมีกับเขาแค่สามคนเองแล้วทรัพย์สมบัติทั้งหลายที่มีก็ใช้กันไม่หมดแล้วพอคิดได้ก็สายไปแล้ว

#ม่ายสาวพราวเสน่ห์ที่เก็บตัวมานานควงหนุ่มฝรั่งก้ามปูไปดินเนอร์ใต้แสงเทียนสุดแสนจะโรแมนติก เปิดตัวแบบนี้ จะมีข่าวดีหรือเปล่าคะ# ข่าวพาดหัวหนังสือกอสซิบฉบับเช้าวันนี้และข่าวทางสื่อออนไลน์ที่แชร์กันไปทุกสำนักที่ชอบเรื่องของชาวบ้านว่าใครแฟนใคร ใครเลิกกันใครแอบกินกันใครแต่งงาน และสารพัดเรื่องใต้เตียงของคนดังทั้งหลายที่สามารถขายข่าวได้

“คุณทินขาเห็นข่าวเมียเก่าคุณหรือยังคะ” พัสวีดาราสาวสวยคู่ควงคนล่าสุดที่อยู่ได้นานกว่าใครยื่นโทรศัพท์ให้อดีตพระเอกคนดังดูข่าว

“ข่าวอะไร” วาทินรับโทรศัพท์มาอ่านดูใบหน้าหล่อตึงขึ้นแดงขึ้นก่อนจะปาโทรศัพท์ในมือไปกระทบผนังห้องอย่างแรง

“ปั้ง..”

“คุณทิน” ดาราสาวร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อโทรศัพท์รุ่นล่าสุดที่เธอเพิ่งซื้อมาไม่นานเหลือแต่เศษชิ้นส่วนเละกระจายสามหมื่นกว่าหายวับไปกับตา

“เดี๋ยวผมซื้อให้ใหม่ไปเลือกมาว่าจะเอารุ่นไหน” น้ำเสียงห้วนดังขึ้นนัยน์ตาแข็งกร้าวอย่างไม่พอใจอดีตภรรยาที่เลิกกันไปเมื่อห้าปีก่อนควงหนุ่มไปดินเนอร์ ทั้งที่ตัวเองมีผู้หญิงรอบเอวแต่ยังหวงก้างของที่ตัวเองไม่มีสิทธิ์

“คุณทินโกรธที่คุณนันท์มีแฟนเหรอคะ หรือคุณยังรักเธออยู่คะ” พัสวีพูดอย่างหึงหวงเพราะเธอก็หวังตำแหน่งภรรยาของวาคินอยู่

“ไม่ใช่เรื่องของเธอนะพัสวี อยู่ในที่ของเธออย่ามาวุ่นวายก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของฉัน ถ้าทำไม่ได้ก็ไปซะ” อดีตพระเอกดังพูอย่างไม่รักษาน้ำใจของดาราสาวคนสวยที่หลงใหลรสสวาทของเขาจนยอมทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่เคียงข้างเขาซึ่งเธอก็อยู่ได้นานกว่าใครอาจเป็นเพราะชื่อเสียงเงินทองและสังคมไฮโซที่เธอก้าวขึ้นไปยืนจุดนั้นก็เป็นได้

“ไม่ค่ะ คุณทินอย่าพูดอย่างนี้สิคะ พัสรักคุณทินแค่ถามดูเฉยๆค่ะ อย่าโกรธพัสนะคะ พัสขอโทษค่ะ” นางร้ายหน้าสวยรีบเข้าไปกอดและขอโทษวาทินที่มองพัสวีด้วยสายตาเย็นชาแต่เวลาอยู่บนเตียงเขาอ่อนหวานเร่าร้อนดุดันบทรักของเขาถึงอกถึงใจเธอมากแม้อายุจะห่างกันถึงสิบปีแต่เธอไม่แคร์เพราะวาทินยังดูหนุ่มแน่นพละกำลังของเขาเหลือเฟือและการดูแลเทคแคร์ของเขาก็เต็มที่เหมือนกันยามเธอป้อนเขาอย่างถึงใจ

“ถ้าอยากอยู่ด้วยกันอย่างยุ่งเรื่องส่วนตัวของผมอีก จำไว้” อดีตพระเองคนดังย้ำกับคู่ควงคนปัจจุบันที่อยู่ด้วยกันมาเกือบปีแล้วเขาชอบตรงที่พัสวีไม่ไม่เรื่องมากแม้จะขี้หึงแต่เขาก็เอาอยู่

รัตติยากรตื่นมาก็เห็นข่าวของแม่กับเมลสัน จิวานี่ นักธุรกิจไมโครซอฟท์ชาวไอร์แลนด์ที่แม่แนะนำให้เธอรู้จักว่ากำลังคุยกันอยู่และถามเธอว่าหากแม่จะคบกับเมลสันได้มั้ย เธอยอมให้แม่คบกับเมลสันเพราะอยากให้แม่มีความสุขบ้างไม่ใช่ยุ่งกับงาน

“เป็นไงแม่เราเป็นข่าวดังอยู่นะเนี่ย” เสียงของคุณยายพูดดังมาจากด้านหลังก่อนจะนั่งลงข้างหลานสาวที่เอนตัวพิงหมอนสามเหลี่ยมอ่านข่าวของแม่

“จะไม่เป็นข่าวได้ยังไงคะคุณยาย อดีตเมียพระเอกดังเชียวนะคะ” ลูกหว้าพูดแล้วยิ้มตอนนี้เธอโตพอที่เข้าใจว่าทำไมพ่อแม่ถึงเลิกกันและไม่ได้มีเธอคนเดียวที่พ่อแม่เลิกกันมีอีกตั้งมากมายหลายครอบครัวที่เป็นแบบเธอแต่บังเอิญเธอมีพ่อเป็นคนดังจึงทำให้มีแต่คนสนใจอยากรู้เรื่องของครอบครัว

“เหรอจ้ะ แล้วลูกหว้าจะว่ายังไงล่ะหากแม่เขามีแฟนใหม่จริงๆน่ะ” เสียงคุณยายฟังแปร่งๆไปท่านเป็นห่วงความรู้สึกของหลานสาวมากกว่าใคร

“ก็ไม่ว่าไงค่ะ หว้าก็อยากให้แม่มีความสุข แม่ทำแต่งานหากลุงเมลสันทำให้แม่มีความสุขหว้าก็ยินดีให้เขา

ดูแลแม่ค่ะ แต่ต้องมั่นใจก่อนนะคะ” รัตติยากรตอบยายตามที่เธอคิด

“ลูกหว้าไม่โกรธแม่นันท์จริงเหรอลูก” คุณเพ็ญนภาก็ห่วงทั้งลูกทั้งหลานแต่ก็อยากให้ลูกหลานมีความสุขหากจีรนันท์จะแต่งงานอีกครั้งท่านก็ไม่ว่าแต่ต้องให้หลานสาวเห็นด้วยและยินยอม

“ทำไมหว้าต้องโกรธแม่ด้วยล่ะคะคุณยาย หว้าต้องดีใจกับแม่สิคะที่แม่จะมีความสุข”

“ลูกหว้าโตขึ้นมากนะลูก เอาเถอะยังไงมันก็เป็นแค่ข่าวแม่นันท์ยังไม่ได้พูดอะไรสักหน่อย พวกเราคิดมากไปเองเนาะ” สองยายหลานยิ้มให้กันก่อนที่รัตติยากรจะโทรไปหามารดา

“หวัดดีค่ะแม่จ๋า ทำอะไรอยู่คะ”

“หวัดดีจ้ะยัยตัวเล็ก แม่กำลังจะไปทำงานจ้ะ ที่โทรมาหาแม่เพราะข่าวใช่มั้ยลูก” จีรนันท์ดีใจที่ลูกสาวโทรมาแต่เสียงแผ่วในตอนท้ายกลัวลูกสาวไม่พอใจข่าวของเธอกับเมลสัน

“เปล่าค่ะ โทรมาเพราะคิดถึงแม่ค่ะ แล้วลุงเมลสันเป็นยังไงบ้างคะ” ลูกหว้าถามถึงผู้ชายของแม่

“ก็ดีจ้ะ เมลสันซื้อของมาฝากลูกด้วยจ้ะ บ่นเสียดายที่ไม่ได้เจอลูกหว้าด้วยจ้ะ” เสียงของแม่มีความสุขเมื่อพูดถึงเมลสันแล้วเธอจะเห็นแก่ตัวได้ยังไงหากแม่มีความสุขเธอก็มีความสุขด้วยขอแค่เมลสันจริงใจและรักแม่จริงไม่นอกใจมีแม่เป็นคู่ชีวิตคนเดียวก็พอแล้ว