ตอนที่ 5

เจสันมองเลขาสาวสวย สีหน้าเจ้านายไม่ได้แสดงอะไร แต่เขาทำงานกับไคล์มานานเลยพอรู้ว่าเจ้านายคิดยังไงกันแน่ ดูท่าผู้หญิงคนนี้คงหนีไม่พ้นเงื้อมมือของไคล์ แม็กโคนิค

วิทวัฒน์หันมาทางเลขาตนเอง แล้วส่งสายตาเป็นเชิงให้กำลังใจ ลักนารายิ้มบางๆ ไม่อยากแสดงความกังวลให้เจ้านายเห็น เมื่อไว้ใจกันขนาดนี้

“ช่วยดูแลคุณไคล์แทนผมด้วยก็แล้วกัน” เมื่อฝากฝังเรียบร้อย สองฝ่ายลุกยืน

ไคล์เดินออกนอกห้องโดยมีเจ้าของบริษัทตามติดไปด้วย ลักนารารีบก้าวมายืนเบื้องหลังเพื่อทำหน้าที่ดูแลหุ้นส่วนคนสำคัญ

“ผมขอตัวก่อนนะครับคุณไคล์” เขาบอกแล้วเดินเลี่ยงออกไป เหลือแค่เพียงเลขาสาวยืนเกร็ง

ไคล์มองลูกน้อง “เจสันลงไปบอกให้มาร์คเอารถมาจอดรอที่หน้าตึกเลย”

คนถูกสั่งก้มศีรษะ “ครับ” เจสันรับคำแล้วเดินห่างออกไป

เลขาสาวพยายามไม่สบตา ทว่าอีกฝ่ายกลับก้าวมายืนตรงหน้า เอามือล้วงกระเป๋าแล้วแสร้งโน้มกายยื่นหน้ามาใกล้ จังหวะนั้นคนสวยหันมาดวงตาคู่สวยเบิกกว้างผงะถอยหลังสีหน้าตื่นตระหนก ริมฝีปากบางเริ่มสั่น พยายามควบคุมหัวใจไม่ให้เต้นแรง

“คะ...คุณทำอะไรคะ!” ถามเสียงสั่น เธอต้องรักษาระยะห่างจากผู้ชายอันตรายคนนี้

เขายักไหล่ “ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลย แค่เดินเข้าไปใกล้คุณก็กลัวผมแล้ว”

ลักนาราไม่ต่อปากต่อคำ ถึงรู้สึกขุ่นเคืองมากแค่ไหนก็ตาม ผู้ชายทำไมมันเหมือนกันหมดแบบนี้ ไคล์เหลือบมองก่อนหันหน้าไปยังทางเดิน

“ไปกันเถอะครับคุณเลขา” เขาบอกเสียงเบา แล้วเดินนำ

ร่างบางก้าวตาม โดยไม่คิดเร่งฝีเท้าไปเทียบเคียง ไคล์หยุดยืนหน้าตึกไม่นานรถยนต์จอดเทียบ เข้าเปิดประตูนั่งเบาะด้านหลัง ส่วนเลขาสาวกลับยืนนิ่งไม่รู้ควรทำอย่างไร จนกระทั่งกระจกเปิดออก

“ไม่เข้ามาหรือไงคุณเลขา ผมรีบนะครับ”

ริมฝีปากบางเม้มสนิท ชั่งใจเพราะไม่อยากนั่งด้านหลังคู่กับคนฉวยโอกาส ทำไมต้องมาเจอผู้ชายคนนี้ด้วยนะ

“จะให้ฉันนั่งตรงไหนคะ” เธอย้อนถาม เสียงเบา

คนถูกถามเลิ่กคิ้ว “เหลือตรงไหนให้นั่งล่ะครับ”

ลักนาราเข้าใจ แต่แค่ไม่อยากทำเท่านั้นเอง สุดท้ายจำต้องเปิดประตูแล้วแทรกตัวอยู่เบาะหลังเคียงข้างเจ้านายคนใหม่ ซึ่งไม่ใช่ชายชราท่าทางสุภาพอย่างคุณวิทวัฒน์ แต่เขากลับเป็นชายหนุ่มรูปงามชื่อเสียงกระฉ่อน

ระหว่างรถเคลื่อน ลักนาราเลือกมองตรงไปข้างหน้า หรือไม่ก็วิวด้านนอกกระจกแทน เธอรักษาระยะห่างเพื่อไม่ให้ร่างกายไปแตะต้องเจ้านายคนใหม่ ไคล์รับรู้ได้ว่าผู้ร่วมงานคนสวยดูเหมือนกำลังระแวงในตัวเขา

“คุณคงต้องทนกับผมไปพักใหญ่” ไคล์เปรย แล้วก้มลงอ่านเอกสารในแฟ้ม

หญิงสาวหันมา เห็นอีกฝ่ายกำลังก้มหน้าอ่านเอกสารอยู่ คิ้วบางขมวด

“พูดกับฉันเหรอคะ?” เธอย้อนถาม ดวงตากลมโตมีแววฉงน