ตอนที่ 5 ห้ามใจ

บริษัทโชติไพศาล เป็นบริษัทผู้ผลิตและส่งออกจิวเวอรี่ชั้นนำของเมืองไทย ได้รับความไว้วางใจจากลูกค้าจากทั่วทุกมุมโลก นอกจากนั้นยังสร้างแบรนด์เพชรเป็นของตัวเองอีกด้วย ทำให้ตระกูลนี้ร่ำรวยเป็นอันดับต้น ๆ ของเมืองไทย

ศรัณย์เดินเข้ามาในออฟฟิศด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่น สีหน้าของท่านรองประธานในวันนี้ทำให้พนักงานต่างก็รู้สึกกลัว ไม่กล้าเข้ามาใกล้ เมื่อเขาเดินผ่านไปแล้ว ทุกคนต่างก็ส่งเสียงซุบซิบนินทา เพราะเมื่อวานเพิ่งจะแต่งงานมาหยก ๆ แต่ทำไมถึงดูเหมือนไม่มีความสุขเลย

มีเพียงคนเดียวที่เห็นอย่างนั้นแล้วยิ้มอย่างมีความสุข ‘เพลงดาว’ เลขาหน้าห้องคู่ใจ เดินถือถ้วยกาแฟเข้าไปในห้องหลังจากนั้นไม่นาน

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

“ขออนุญาตค่ะบอส”

“เข้ามาได้”

เพลงดาวเข้ามาแล้วก็ทำการล็อกประตูห้องทันที เดินถือถ้วยกาแฟตรงไปที่โต๊ะ วางลงตรงหน้าเขาก่อนจะเดินอ้อมไปด้านหลังเก้าอี้ ทำการนวดที่ไหล่ให้อย่างเบามือ

“ไปโมโหอะไรมาคะ”

“ก็เมียที่บ้านน่ะสิ”

“เพิ่งจะแต่งงานแท้ ๆ แต่ทำไมถึงได้เบื่อเร็วอย่างนี้ล่ะคะ เดี๋ยวเพลงนวดให้นะบอสจะได้รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น”

“เธอก็รู้ว่าฉันโดนบังคับให้แต่ง ฉันไม่ชอบที่ยัยนั่นเป็นผู้หญิงหิวเงิน ที่น่าโมโหคือแม่ฉันเห็นดีเห็นงามไปด้วย ระวังเถอะจะโดนหลอกจนหมดตัวในสักวัน”

“ไม่เอานะคะ ไม่พูดถึงเรื่องนี้แล้วนะ เดี๋ยวก็สุขภาพจิตแย่หรอก”

“ก็มีแค่เธอนี่ล่ะที่เข้าใจฉัน”

“แน่นอนค่ะ เพลงรู้ใจบอสที่สุดในโลกแล้ว”

เจ้าหล่อนเดินอ้อมมาตรงหน้าอีกครั้ง ก่อนจะขึ้นไปนั่งบนตักท่านรองประธาน เลื้อยมือขึ้นไปกอดรัดต้นคอหนา ส่งสายตายั่วยวนจนศรัณย์เกิดความต้องการ เลื้อยมือไปวางหมับที่สะโพกงอนงาม บีบเคล้นแรง ๆ อย่างสะใจ

“ฉันอดใจไม่ไหวแล้วนะ” เขาดึงตัวเธอเข้ามาแนบชิด เอ่ยเสียงกระเส่าข้างใบหู

“เพลงจะทำให้บอสมีความสุขที่สุดเลยค่ะ” สายตาทั้งสองคู่สอดประสานกันอย่างหวานซึ้ง ดึงดูดให้ใบหน้าเคลื่อนเข้าใกล้กันเรื่อย ๆ

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

“ใครวะ!” กำลังจะจูบกันอยู่แท้ ๆ แต่ก็มีใครมาเคาะประตูห้องเสียก่อน เพลงดาวรีบลงมายืนจัดชุดให้เป็นปกติ

“ล็อกห้องทำไมวะไอ้ศรัณย์” เมื่อรู้ว่าเป็นใครเพลงดาวก็รีบเดินไปเปิดประตูให้ทันที

“อ้าว! นึกว่าอยู่คนเดียวซะอีก” ศรุตชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นเลขาหน้าห้องของลูกพี่ลูกน้องยืนอยู่ข้างประตู

‘ศรุต’ เป็นหลานชายแท้ ๆ ของอลงกรณ์ ทำงานในตำแหน่งกรรมการผู้จัดการ อายุมากกว่าศรัณย์เพียงแค่หนึ่งปี ทำให้ทั้งสองพูดจาไม่ต่างจากเพื่อนรุ่นเดียวกัน เพราะสนิทกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว

“เพลงออกไปก่อน”

“ค่ะบอส” เจ้าหล่อนส่งตาเปรี้ยวตาหวานให้ ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง

ศรุตมองตามหลังไปพร้อมยิ้มมุมปาก เพราะรู้ดีว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น

“มึงก็ให้เกียรติสถานที่หน่อยสิวะ แล้วอย่างนี้ลูกน้องคนอื่นจะศรัทธามึงได้ไง”

“เรื่องของกู แล้วมึงมาที่นี่มีธุระอะไร”

“กูเพิ่งบินมาถึงเมื่อเช้า เลยจะมาแสดงความยินดีกับมึงย้อนหลัง ตอนแรกกูคิดว่ามึงจะพาเมียไปฮันนีมูนซะอีก”

“คุณแม่บังคับแต่กูไม่ไป”

“เฮ้อ! กูรู้สึกสงสารเจ้าสาวมึงโคตร ๆ เลยว่ะ ถึงแม้ว่ามึงจะไม่ได้รักเธอ แต่ควรจะทำตัวเป็นผัวที่ดีบ้าง เพราะยังไงตอนนี้เธอก็เป็นเมียมึงแล้ว ไอ้เรื่องหากินนอกบ้านควรเลิกซะ โดยเฉพาะแม่เลขาหน้าห้องเนี่ย กูอายแทนว่ะเป็นขี้ปากชาวบ้านเขาไปทั่วเลย นึกถึงหน้าคุณลุงคุณป้าบ้าง”

“มึงไม่ต้องมาสอนกูเลย ขนาดแม่กูยังไม่เชื่อเลย”

“เออ ๆ ไอ้คนหัวรั้น กูจะรอดูวันที่มึงหลงเมียจนหัวปักหัวปำ วันนั้นกูจะหัวเราะให้ฟันร่วงเลยว่ะ”

“ไม่มีวันนั้นหรอกว่ะ กูไม่มีทางญาติดีกับผู้หญิงหิวเงินคนนั้นเด็ดขาด” คนพูดทำหน้าซีเรียสเมื่อเอ่ยถึงผู้หญิงคนนั้น

“กูชักจะอยากรู้แล้ว ว่าเมียมึงจะเป็นอย่างที่มึงว่าไหม เดี๋ยววันไหนว่าง ๆ กูจะไปทานข้าวเย็นที่บ้านด้วยละกัน” ว่าแล้วก็ล้วงอะไรออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วโยนให้ “อ่ะของฝาก”

“อะไรวะ” ศรัณย์มองที่กลางโต๊ะแล้วหยิบขึ้นมาดู

“ถุงยางจากญี่ปุ่น บางจนรู้สึกเหมือนไม่ได้ใส่ เผื่อว่ามึงจะเอาไปใช้กับเมีย” ศรุตเอ่ยกลั้วขำ

“ไม่มีทางเหอะ ของอย่างนี้ต้องเอาไปใช้กับน้อง ๆ ที่ร้านว่ะ ขอบใจเว้ย จะเอาไปใช้คืนนี้เลย” คิดได้อย่างนั้นเจ้าตัวก็แสยะยิ้มอย่างพอใจ คืนนี้เขาจะไปเที่ยวให้หนำใจ ประชดประชันมารดาให้รู้ว่าเขาไม่ต้องการผู้หญิงที่หามาให้

“ไอ้ห่าเอาคืนมาเลย” ศรุตเอื้อมมือจะไปเอาคืนมา แต่อีกฝ่ายรีบนำลงไปเก็บไว้ใต้ลิ้นชักทันที

“ไม่มีทางโว้ยให้แล้วให้เลย”

“ที่กูให้ไม่ได้สนับสนุนให้มึงนอกใจเมียนะเว้ย”

“จะเรียกว่านอกใจได้ยังไง ในเมื่อกูกับผู้หญิงคนนั้นยังไม่ได้มีอะไรกันเลย แล้วก็จะเป็นอย่างนี้ไปตลอด จนกว่าเธอจะทนไม่ได้แล้วหอบข้าวหอบของออกจากบ้านไป” ศรัณย์ยิ้มเมื่อนึกถึงแผนการร้ายของตนเอง

“มึงแม่งโคตรใจร้ายว่ะ ถ้ามึงไม่เอาเดี๋ยวกูเอาเองก็ได้ ระดับคุณป้าหามาให้คงเป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมมากแน่ ๆ” ศรุตพูดติดตลก

“อยากได้ก็เอาไปเลยกูยกให้”

“ไอ้ห่ากูพูดเล่น คนอย่างมึงมันจะทนได้สักกี่น้ำวะ พออยู่ด้วยกันทุกวัน ๆ มีหรือที่เสือผู้หญิงอย่างมึงจะไม่เกิดอารมณ์”

“เกิดกูก็ห้ามตัวเองได้ว่ะ กูไม่อยากจะมีเมียแบบนี้จริง ๆ”

“กูจะรอดู ไม่ใช่ว่าอีกสองเดือนเมียมึงท้องป่องขึ้นมานะโว้ย” ศรุตขำ

“ถ้าป่องแสดงว่าไม่ใช่ฝีมือกูแน่ ๆ”

“พูดกับมึงแล้วกูปวดหัวว่ะ ถ้างั้นกูไปล่ะ”

“เออ ๆ จะไปไหนก็ไป” คนพูดปัดมือไล่ แล้วหยิบกล่องถุงยางอนามัยขึ้นมาดูให้ชัด ๆ อีกครั้ง กำลังคิดว่าคืนนี้จะไปใช้งานที่ไหนดี แต่ทว่าจู่ ๆ ภาพของลลิดาก็ฉายขึ้นมารบกวนความคิด แผ่นหลังขาวเนียน เนินอกเต่งตึงที่เห็นเมื่อคืนนี้ มันมารบกวนความสุขในใจ จนต้องสะบัดหัวเพื่อสลัดภาพนั้นออกไป

“เธอตามมาหลอกมาหลอนฉันถึงที่นี่เลยเหรอลลิดา” ศรัณย์กำมือแน่นด้วยความโมโห หวังว่าการไปท่องราตรี เล่นสนุกกับสาว ๆ จะทำให้เขาลืมภาพบ้า ๆ ในหัวพวกนี้ไปได้