บทที่5

“อา...ช่วยข้าด้วย ข้าช่วยให้พี่ขึ้นสวรรค์แล้ว คราวนี้ถึงตาข้าบ้าง” เอสแตลล์กระซิบเสียงพร่า

ฟรองซัวร์ยังไม่ทันตอบรับ น้องสาวต่างสายเลือดก็เลื่อนกายขึ้นมาคุกเข่าคร่อมตรงศีรษะเขาพอดี กลีบกุหลาบของหล่อนอยู่ตรงหน้า...ใกล้แค่แลบลิ้นก็แตะโดน

สิ่งที่อยู่เบื้องหน้า...สวย ไม่ต่างจากกลีบกุหลาบที่เพิ่งได้เชยชม อวบอูม เป็นสีชมพูสดสวย น่าลิ้มลองไม่แพ้กัน

“สวย...”

“ถ้าสวย งั้นก็...ส่งลิ้นของพี่มาปรนเปรอข้า กินข้าเสียที” คำสั่งกลายๆ นั้นทำให้ฟรองซัวร์เลิกรีรอ เขาจ้วงลิ้นเข้ากลางรอยแยกแล้วควานหาเกสรที่หลบเร้นข้างใน แลบเลียดูดเม้มจนเอสแตลล์ครางไม่เป็นภาษา หล่อนบดเบียดกุหลาบงามเข้าหาปากชายหนุ่มเพื่อให้ความซ่านกระสันแผ่ไปทั่วร่าง

ฟรองซัวร์เหลือบมองน้องสาวต่างสายเลือด จากมุมที่มองเสยขึ้นบนเห็นทรวงอกอวบเด่นชัด จึงเอื้อมมือไปคลึงเคล้นเล่นอย่างชอบใจ เอสแตลล์นั้นมีรูปร่างอวบอัดเจ้าเนื้อกว่ามารี ทั้งทรวงอกและบั้นท้ายจึงใหญ่โตน่าจับน่าฟัด

น่าแปลกที่แต่ก่อนเขาไม่เคยเห็นหล่อนในแง่มุมนี้

แน่ล่ะ...เขาไม่เคยเห็นเอสแตลล์ยามเปลือยกายมาก่อนนี่นา

เสียงครวญครางเพราะซ่านเสียวและท่าทางยามบดเบียดโหนกนูนให้แนบชิดกับปาก...เหมือนจะให้ลิ้นทะลวงลึกสู่ความเร้นลับอันน่าพิศวาสกระตุ้นอารมณ์หื่นในตัวฟรองซัวร์ แก่นกายที่เพิ่งจะหมดฤทธิ์จึงเริ่มตั้งลำ...พร้อมที่จะเผชิญศึกสวาทอีกครั้ง

“โอ...ลิ้นของพี่กำลังทำให้ข้าล่องลอย...เร็วขึ้น...เร็วอีกหน่อย...อย่างนั้น...” เสียงกำกับสั่งการของเอสแตลล์ขาดเป็นห้วงตามอารมณ์ที่โจนทะยานของเจ้าหล่อน ฟรองซัวร์รู้ว่าหล่อนใกล้จะถึงจุดหมาย

เขารัวลิ้นบนความตูมเต่งของอัญมณีเม็ดกลาง ขณะสองมือบดบี้เชอรี่เม็ดใหญ่สองเม็ดที่อยู่บนทรวงอกอวบสวย สะโพกผายเริ่มกระเด้าเข้าหาปากเขาเป็นจังหวะก่อนที่จะเกร็งกระตุกถี่ๆ พร้อมกับเสียงกรีดร้องเสียวซ่านที่หลุดลอดจากริมฝีปากอิ่ม น้ำหวานหลากล้นออกจากกลีบกุหลาบเสียจนเลอะเปรอะไปทั่วปากแต่เขาก็ไม่สนใจ พยายามตามเลียจนเริ่มเหือดแห้ง

เอสแตลล์ทรุดลงมานอนแผ่เคียงข้างเขาบนเตียง ความสุขสมทำให้หล่อนหมดเรี่ยวหมดแรง ฟรองซัวร์ชันกายขึ้นมาโดยถ่ายน้ำหนักลงบนแขนข้างหนึ่ง เพื่อกอดก่ายร่างอวบอัด มือลูบไล้ทรวงอกเต็มไม้เต็มมือ มันนุ่มหยุ่นสู้มือจนไม่อยากหยุด และดูเหมือนเจ้าตัวจะชอบเสียด้วย เพราะแอ่นอกสู้ไม่ถอยเช่นกัน

“เจ้าสวยเหลือเกินน้องข้า นมของเจ้าช่างเต็มไม้เต็มมือจับได้ไม่รู้เบื่อ...น่าเสียดายที่เจ้าเป็นน้องข้า” น้ำเสียงท้ายประโยคมีกังวาลประหลาด

“พี่ข้า...ลืมแล้วหรือว่าเราไม่ได้มีสายเลือดเดียวกัน” สองสายตาประสาน ก่อนที่ต่างคนต่างโผเข้าหากัน จูบร้อนแรงเริ่มขึ้นเป็นสัญญาณว่าไฟสวาทลุกโชนอีกครา

ฟรองซัวร์เลื่อนตัวขึ้นคร่อมร่างอวบอัด แล้วจูบซุกไซ้ไปตามลำคอขาวเรื่อยลงมาจนถึงทรวงอกอวบที่เข้าใช้สองมือกอบกุมจนสองเต้าเบียดชิดกัน ยอดเชอรี่สีแดงทั้งสองเด่นอยู่ตรงหน้าชวนให้ลองดูดเลียเหลือเกิน และเขาก็ไม่รีรอเมื่ออ้าปากครอบยอดเชอรี่ข้างหนึ่งได้ ก็รัวลิ้นและดูดดุนจนมันแข็งเป็นไต ยิ่งแข็งก็ยิ่งดูดดุนได้หนำใจ จากนั้นก็สลับไปอีกข้าง เอสแตลล์ครวญครางอย่างสุขสม คืนนี้ความสงสัยที่เก็บงำไว้หลายปีกำลังจะคลี่คลาย...

“อา...ข้าเสียว...พี่ข้า ปากของพี่ทำให้มีความสุข”

“ข้าก็ชอบ...” ฟรองซัวร์เงยหน้าขึ้นมาบอก ก่อนจะก้มลงไปงับยอดเชอรี่ต่อ เขาดูดสลับกับไล้ลิ้นรอบรอยป้านสีชมพูเข้ม จากข้างนี้ย้ายไปอีกข้าง กระทั่งเอสแตลล์คร่ำครวญราวจะขาดใจ หล่อนแอ่นอกบดเบียดสะโพกเข้าหาราวจะเชิญชวนให้เขากระทำมากกว่าที่ทำอยู่...

ฟรองซัวร์แทรกขาเข้าหว่างกลางขาทั้งสองของหญิงสาว เขาเองก็แข็งตระหง่านเต็มที่ พร้อมเหลือเกินสำหรับศึกสวาทครั้งแรก

ใช่! เอสแตลล์จะเป็นผู้หญิงคนแรกของเขา แทนที่จะเป็นมารีอย่างที่เขาตั้งใจ แต่ก็ช่างมันเถิด...จะเป็นใครก็ตาม เวลานี้ไม่สำคัญอีกแล้ว สิ่งสำคัญเพียงอย่างเดียวคือ...เขาต้องทำให้ความปรารถนาครั้งนี้ลุล่วง และเขาก็ปรารถนาจะแทรกเข้าไปอยู่ในร่างอวบอัดยั่วยวนตรงหน้าเหลือเกิน เขาอยากรู้...ว่ายามที่ท่อนลำของเขามุดเข้าสู่โพรงสวาทหวานหอมที่ได้ลิ้มรสชาติด้วยปากลิ้นตนเองมาแล้ว จะรู้สึกอย่างไร...

มันซ่านสยิวและเสียวแค่ไหน

ฟรองซัวร์ละมือจากทรวงอกข้างหนึ่งแล้วลูบไล้ลงไปจนถึงหว่างขาของน้องสาวต่างสายเลือดที่แบะอ้ารอท่า ความฉ่ำชื้นที่ทะลักทลายจนแฉะไปหมดน่าจะเป็นสัญญาณว่าหล่อนก็พร้อมเช่นกัน ชายหนุ่มไม่รอช้า เขากระซิบเสียงพร่า

“เป็นของข้าเถิดเอสแตลล์”

ขาดคำเขาก็จ่อปลายท่อนลำเข้ากลางรอยแยกแล้วแทงพรวดเข้าไปทีเดียว ความไม่ประสีประสาและไม่มีประสบการณ์ จึงทำให้ไม่รู้ว่าครั้งแรกนั้นควรจะผ่อนหนักผ่อนสั้น เอสแตลล์กรีดร้องออกมาจนเขาต้องประกบปากจูบเพื่อปิดกั้นเสียงด้วยเกรงจะทำให้บิดาของเขาและมารดาของหล่อนตื่น