EP 2 [2-1]

คลินิกทันตกรรม

“ทรายจะเข้าตรวจด้วยใช่ไหม” ข้าวโพดหันมาถามฉันทันทีที่เรามาถึงคลินิก

“ลองดูก็ได้”

ฉันตอบกลับไปพลางมองสำรวจรอบๆ คลินิก ซึ่งที่นี่มีสโลแกนว่า ‘รอยยิ้มของคุณเป็นเรื่องสำคัญของเรา’ ดูจากป้ายต่างๆ ที่ติดอยู่ในคลินิก ทำให้รู้ว่าที่นี่มีทีมทันตแพทย์ที่มีประสบการณ์และความเชี่ยวชาญระดับสูงในด้านทันตกรรมทุกสาขา ทั้งการจัดฟัน ศัลยกรรมช่องปาก ผ่าฟันคุด ฟอกสีฟัน รวมไปถึงการทำฟันปลอม

“ทราย ช่วยเลือกหน่อยสิว่าเราใส่สีอะไรดี” ข้าวโพดกำลังยื่นชาร์ตสียางที่จะต้องใส่เหล็กดัดฟันมาตรงหน้า

“อืมมม สีเหลืองไหมจะได้สมชื่อข้าวโพดไง”

“หา! เอาจริงดิ”

“ฮ่าๆ ล้อเล่น”

ฉันหัวเราะออกมาทันทีที่เห็นสีหน้าของข้าวโพด ดูเธอจะตกใจและเชื่อจริงๆ ว่าฉันอยากให้เธอใส่สีเหลือง

"อย่างโพดต้องแนวพาสเทลนะ เอาสีชมพู ม่วง ฟ้า เขียว เหลืองพาสเทลไหม”

“ก็ดีนะ ต้องน่ารักมากแน่ๆ เลย”

“ชมตัวเองก็ได้ด้วย”

ข้าวโพดลุกขึ้นเดินไปหาพนักงานเพื่อแจ้งสีที่เธอต้องการจะใส่แล้วกลับมานั่งลงข้างๆ ฉันเหมือนเดิม

เรานั่งรอคิวกันอยู่ประมาณสิบห้านาที พนักงานแจ้งให้เราเดินขึ้นห้องที่ชั้นสองห้องตรวจหนึ่ง ซึ่งฉันสามารถเข้าไปพร้อมกับข้าวโพดได้เลยเพราะจองคิวหมอคนนี้เอาไว้

“สวัสดีค่ะคุณหมอ”

“สวัสดีครับ”

ข้าวโพดเอ่ยทักคุณหมอที่นั่งพิมพ์งานหน้าคอมพิวเตอร์ โดยที่หมอนั่งหันหลังให้กับเรา

“อ้าว วันนี้มีเพื่อนด้วยเหรอครับ” คุณหมอถามขึ้นเมื่อหมุนเก้าอี้กลับมาแล้วเจอฉันยืนอยู่ด้วยอีกคน

หมอฟันคนนี้หล่อเหมือนที่ข้าวโพดพูดไว้จริงๆ ด้วย ใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยนแต่ก็เหมือนมีออร่าระยิบระยับเป็นประกาย ไม่ว่าจะดวงตา ปากหรือจมูกก็ล้วนถูกพระเจ้าบรรจงปั้นมาแน่ๆ

“สวัสดีค่ะ คุณหมอ” ฉันพูดพร้อมส่งยิ้มหวานยิ่งกว่าน้ำผึ้งเดือนห้าไปให้

“เดี๋ยวหมอใส่อุปกรณ์ให้คุณข้าวโพดก่อนนะครับ ส่วนของคุณ..”

“ทรายค่ะ” ฉันรีบตอบออกไปทันทีเมื่อหมอเว้นระยะเหมือนจะถามชื่อของฉัน

“ส่วนของคุณทรายเดี๋ยวรอตรวจนะครับ”

“ได้ค่ะ” พูดจบฉันก็เดินไปนั่งรออยู่ด้านซ้ายมือของห้อง

ผู้ช่วยและคุณหมอบอกให้ข้าวโพดนอนลงบนเตียงและเริ่มทำการเตรียมอุปกรณ์สำหรับการใส่เหล็กดัดฟันให้ข้าวโพด เวลาที่หมอตั้งใจทำงานเขาดูมีเสน่ห์มากๆ

“เรียบร้อยครับ”

ผู้ช่วยคุณหมอยื่นกระจกให้ข้าวโพดส่องเพื่อเช็คความเรียบร้อยและนั่นก็เรียกรอยยิ้มหวานหยดย้อนจากเพื่อนสาวของฉันได้ทันที

“น่ารักไหมทราย”

“น่ารักมาก”

“วันนี้มันจะตึงๆ หน่อยนะครับเพราะว่าใส่อุปกรณ์ครั้งแรก คุณข้าวโพดอาจจะยังไม่ชินหรือถ้ารู้สึกว่าปวดมากหมอสั่งยาแก้ปวดไปให้แล้วนะครับ”

“ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ”

ข้าวโพดยิ้มร่าก่อนจะหันไปส่องกระจกอีกครั้งแล้วลงจากเตียงมานั่งที่เก้าอี้ตัวข้างๆ ฉัน

“คุณทรายขึ้นเตียงได้เลยครับ”

“หมอชวนหนูขึ้นเตียงเหรอคะ”

“อะ...เอ่อ... เตียงตรวจครับ”

“ฮ่าๆ ทรายล้อเล่นค่ะ”

คุณหมอถึงกับพูดตะกุกตะกักทันทีที่โดนฉันพูดแซว แถมหูของคุณหมอตอนนี้ยังแดงจัดอีกด้วยสงสัยว่าเขาจะไม่เคยโดนคนไข้แซวมาก่อน

ฉันนอนลงที่เตียงหลังจากบ้วนน้ำยาฆ่าเชื้อในช่องปากจากผู้ช่วยคุณหมอเรียบร้อย

“เดี๋ยวหมอขอตรวจสุขภาพช่องปากก่อนนะครับ”

บางทีมันก็รู้สึกแปลกๆ เหมือนกันนะที่ต้องมานอนอ้าปากให้คุณหมอสำรวจทุกซอกทุกมุมแบบนี้ อุ้ย! ฉันหมายถึงซอกฟันนะ ไม่ได้คิดอะไรลามกเลย

“โอเคครับ ลุกขึ้นนั่งได้เลย”

หลังจากนั้นหมอก็อธิบายเกี่ยวกับสุขภาพในช่องปากของฉัน ซึ่งสรุปโดยรวมคือมันไม่มีปัญหาอะไรเลย หรือถ้าฉันอยากจะดัดฟันก็อาจจะฉันเวลาไม่นานแต่หมอก็ไม่ค่อยแนะนำเพราะฟันของฉันดีอยู่แล้ว

“มีอะไรจะถามหมอเพิ่มเติมไหมครับ”

“คุณหมอชื่ออะไรเหรอคะ”

“ผมชื่อหมอปีครับ”

“ปีใหม่เหรอคะ”

“ปีแสงครับ” หมอพูดพร้อมหันมามองหน้าฉันก่อนจะถอดแมสออกแล้วยกยิ้มเบาๆ ที่มุมปาก

“มีอะไรสงสัยอีกไหมครับ”

“มีค่ะ หมอมีแฟนหรือยังคะ”

“ทรายยย”

คราวนี้เป็นเสียงของข้าวโพดที่พูดแทรกขึ้นมา ก่อนจะทำท่าทางเหมือนให้ฉันหันไปสังเกตหน้าของผู้ช่วยคุณหมอที่ตอนนี้กำลังจ้องหน้าฉันตาเขม่น

“เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับการรักษาฟันด้วยเหรอครับ”

“เกี่ยวข้องโดยตรงเลยค่ะ”

“ยังไงครับ”

“ก็ถ้าหมอยังไม่มีแฟน หมอก็จะรักษารอยยิ้มเพิ่มได้อีกหนึ่งคนตามสโลแกนคลินิกค่ะ”

“ฮ่าๆ หมอยังไม่มีแฟนครับ”

“ถึงคิวต่อไปแล้วค่ะ!”

ผู้ช่วยคุณหมอพูดกระแทกเสียงพร้อมเดินไปเปิดประตูห้องตรวจ เพื่อต้องการไล่ฉันกับข้าวโพดทางอ้อมนั่นเอง

“งั้นไว้เจอกันใหม่นะคะคุณหมอปี” ฉันพูดพร้อมเดินออกมาจากห้องตรวจกับข้าวโพด

“ผู้ช่วยคนนั้นเขาทำหน้าเหมือนจะกินหัวทรายแล้วนะ”

“ฮ่าๆ ช่างเขาสิ กูไม่ได้จริงจังขนาดนั้นอยู่แล้ว”

“แล้วทรายไปแกล้งแซวหมอทำไม”

“ตอนแรกก็ว่าจะจีบ แต่ดูอาการผู้ช่วยก็รู้แล้วว่าแอบกินกันชัวร์

แบบนี้ฉันขอบาย”

“จ้าาา”

อาจจะเป็นเพราะสาเหตุนี้มั่งฉันถึงยังไม่มีแฟน ฉันไม่เชื่อว่าเราต้องยอมโง่หรือยอมตาบอดเพื่อความรัก เพราะความรักที่ดีจะไม่มีทางทำให้ฉันต้องรู้สึกเป็นทุกข์

มหาวิทยาลัย

“ไอ้ทรายทำไมวันนี้ไม่รอกูวะ” แกรมเดินเข้ามาถึงก็โยนชีทเรียนลงบนโต๊ะแล้วบ่นพลางมองหน้าฉัน

“กูไปหามึงแล้วแต่มึงไม่อยู่ห้องเอง”

“มึงก็รู้ว่าถ้ากูไม่อยู่ห้อง กูจะ...”

“พี่แกรมคะ” ยังไม่ทันทีแกรมจะพูดจบ น้องนักศึกษาผู้หญิงสองคนเดินเข้ามาที่โต๊ะของพวกเราเสียก่อน

คนแรกนี่สเปคแกรมเลยล่ะ เพราะน้องเขาทั้งผิวขาว น่ารัก จัดฟันตัวเล็กๆ เหมือนหมากระเป๋าและเขาก็คือคนที่เรียกชื่อของแกรมเมื่อกี้นี้

ส่วนคนที่สองก็สไตล์คล้ายๆ กันต่างกันแค่ไม่ได้ดัดฟันเท่านั้นเอง

“น้อง... อะไรนะ”

แกรมหันไปมองตามเสียงเรียก ก่อนจะพูดประโยคถัดมาที่เล่นเอาน้องผู้หญิงถึงกับหน้าเสียเลยทีเดียว

“นี่พี่แกรมจำไม่ได้แม้กระทั่งชื่อมิ้นเลยเหรอคะ”

น้องผู้หญิงที่บอกว่าตัวเองชื่อมิ้นตอนนี้ได้แต่ยืนกำหมัดแน่น ดูจากท่าทางแล้วน่าจะเป็นคู่กรณีเมื่อคืนนี้แน่ๆ

“แล้วน้องมีอะไรหรือเปล่าครับ”

“ก็เมื่อคืนเราได้กันแล้วนะคะ พี่แกรมต้องเป็นแฟนกับน้องสิ”

คำตอบของน้องเล่นเอาเพื่อนๆ ในคณะที่นั่งอยู่แถวนั้นหันมามองก่อนจะหันกลับไปราวกับมันเป็นเรื่องปกติ

“ชะตาขาดแล้วอิน้องเอ้ย” โบ้ทหันหน้าเข้ามากระซิบกับเพื่อนๆ ในกลุ่ม

น้องคนนี้ไม่ใช่คนแรกหรอกค่ะที่มาตามแกรมแบบนี้ แต่ฉันบอกได้เลยว่าทุกคนมีจุดจบแบบเดียวกัน

--------------------------

เฮียแกรมมันร้ายยยย