บทที่1 เขาคือใคร 2

“เจ้า!!” ราชินีหันขวับมาอย่างตกพระทัย

“กล้าดีอย่างไรมาลงสระสรงของข้...เจ้าคนชั่วช้า...” คำตรัสที่เตรียมจะพรั่งพรูออกจากโอษฐ์อิ่มหายไปในลำพระศอ เมื่อริมฝีปากกระด้างของบุคคลที่พระนางเพิ่งด่าว่าชั่วช้าประกบเข้ามาแนบสนิท วูบแรกของความรู้สึกที่เกิดขึ้นในหทัยของพระนางคือความรู้สึกรังเกียจและขยะแขยง หากในเวลาต่อมารสสัมผัสที่คุ้นเคยมานานกลับปลุกเร้าอารมณ์ฝ่ายต่ำให้พัดกระโหมมีแต่ความรู้สึกหวานล้ำแทรกเข้ามาจนแทบจะบดบังความรังเกียจเสียเกือบมิด ลิ้นสากๆควานหากระหวัดกับชิวหาอ่อนนุ่มของพระนางราวกับความต้องการนี้จะไม่มีที่สิ้นสุด ราชินีฟาริอามุนหลับเนตรพริ้ม หัตถ์เรียวเผลอยกขึ้นโอบรอบคอของชายหนุ่มนักรบอย่างไม่รู้สึกองค์

ชายหนุ่มผู้อุกอาจกระทำการจาบจ้วงต่อองค์ราชินีผู้สูงส่งค่อยๆถอนริมฝีปากออกช้าๆอย่างแสนจะเสียดาย

“เจ้า...ทำกับข้าแบบนี้อีกแล้ว” สุรเสียงสั่นเครือดังจากโอษฐ์อิ่มที่แดงช้ำจากการถูกรุกราน

“องค์ราชินี...ขอพระองค์อย่าทรงเศร้าโศกไปเลย ผลตอบแทนคุ้มค่าที่พระนางรอคอยกำลังจะมาถึงในไม่ช้า” ชายหนุ่มหน้าเข้มพูดขึ้นดุจจะใช้ประโยคนี้เป็นสิ่งล่อพระทัยองค์ราชินีให้ก้าวลงสู่กับดัก มือหนาลูบไล้สะโพกกลมมนเปลือยเปล่า ปลายลิ้นชื้นลากไปตามลำศอ(คอ)เรียวระหง ก่อนจูบหนักๆที่ไหปลาร้า มือเลื่อนจากด้านหลังมากอบกุมถันอวบใหญ่ที่ล้นทะลักมือของเขาพร้อมออกแรงบีบเคล้นอย่างหนักหน่วง

“จริงหรือ...เจ้ากำลังจะลงมือแล้วใช่มั้ย”โอษฐ์อิ่มคลี่รอยสรวลอย่างดีพระทัย ดวงเนตรที่เคยเฉยชาแต่งแต้มความสุขและสมหวังอย่างเห็นได้ชัด เมื่อได้ฟังประโยคที่โดนใจ พระนางจึงคิดจะให้รางวัลคนพูดด้วยการลูบไล้ฝ่ามือไปตามแผงอกที่มีไรขนขึ้นประปราย…ก่อนเลื่อนต่ำลงเรื่อยๆจนถึงบางสิ่งที่อยู่กลางตัว

สายน้ำไม่อาจกั้นอารมณ์ปรารถนา นิ้วพระหัตถ์(นิ้ว)ยาวลูบไล้ท่อนรักของอีกฝ่ายอย่างยั่วเย้า จนชายหนุ่มถึงกับครางในอกอย่างเสียวซ่าน ตอบออกมาเสียงพร่าว่า

“พะยะค่ะ อีกเพียงสองราตรีจะมีเจ้าชายจากฮิตไทน์เสด็จมาขอเจริญสัมพันธไมตรีกับทางอียิปต์ ยามค่ำจะมีการจัดงานเลี้ยงฉลองกันใหญ่โต กระหม่อมจะถือโอกาสนี้ลอบปลงพระชนม์เสี้ยนหนามขององค์ราชินีพะย่ะค่ะ”

“เจ้ากำลังทำให้ข้าคลั่ง” เนตรดำวาววับอย่างชื่นมื่น โอษฐ์อิ่มเคล้าเคลียอยู่ที่คางเหลี่ยมของชายหนุ่ม จูบเบาๆที่แก้มสาก แล้วเลื่อนหน้าต่ำ ขบเม้มยอดอกของหนุ่มฉกรรจ์ที่โผล่พ้นผิวน้ำขึ้นมา

“เพราะการที่ทำให้พระนางมีความสุข ทำให้พระนางน่ารักมากขึ้น…ข้าถึงยอมทำทุกอย่างเพื่อให้พระนางพึงพอใจ” มือหนาช้อนคางเล็กขึ้นสบดวงเนตรกลมหวาน ก่อนประทับจูบลงมาอีกครั้งเนิ่นนาน กอดรัดวรกายอิ่มเข้าแนบลำตัวแกร่ง กายแนบกาย ใจแนบใจ ริมฝีปากบดเคล้าคลึงขยี้กันอย่างไม่ต้องกลัวว่าจะมีใครมาเห็น

“ข้า…กำลังจะคลั่งจริงๆแล้วนะ คา…” เมื่อพระโอษฐ์เป็นอิสระ พระนางก็เอ่ยตรัส(พูด) ทว่ายังตรัสไม่ทันจบประโยค นิ้วแข็งแรงก็แตะที่ริมโอษฐ์อิ่มของพระนางเป็นเชิงห้ามไม่ให้ตรัสต่อ

“พระนางทรงคลั่งในรักของข้า..หรือทรงคลั่งที่จะได้บุรุษยอดปรารถนามาครอบครอง” ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบตามปกติ หากดวงตาคมกลับจับจ้องที่โอษฐ์สีแดงอย่างหวังจะได้ลิ้มรสหวานชื่นอีกสักครั้ง

พระนางไม่ตรัสอะไรออกมานอกจากจะโน้มคอแกร่งให้ลงมารับจุมพิตจากพระนาง หทัยที่เย็นชาดูจะเต้นระรัว อดดำริไม่ได้ว่าหากเปลี่ยนจากคนคนนี้เป็นบุรุษอีกคนหนึ่ง พระนางจะมีความสุขขนาดไหน ความคำนึงดูจะล่องลอยจนแทบไม่รู้สึกถึงมือหยาบที่กำลังลูบไล้นวลเนื้อพึงสงวน

คำพูดจากปากของหนึ่งชายหนุ่มและหนึ่งสตรีสูงศักดิ์ดูจะไม่หลุดออกมาเลยสักนิด ทุกสิ่งและการกระทำดำเนินไปตามวิถีของมัน ยกเว้นความคิดที่ดูจะไปกันคนละทาง !!!

สองวันผ่านพ้นไป

เจ้าชายจากเมืองฮิตไทน์ผู้มีพระนามว่าเจ้าชายอิชมิอาลได้เสด็จถือสาส์นมาขอเจริญสัมพันธไมตรีกับทางประเทศอียิปต์ ในยามค่ำจึงได้มีการเลี้ยงฉลองกันใหญ่โตที่ตำหนักหลวง

อิสตรีร่างอวบอิ่มในอาภรณ์พลิ้วแนบร่างบางเบาราวจะโชว์ทุกส่วนสัดหลายนางพากันร่ายรำด้วยกิริยาอ่อนช้อยและยั่วยวน บ้างก็ทิ้งหางตาหวานฉ่ำเป็นเชิงเชิญชวนเหล่าเชื้อพระวงศ์หลายพระองค์ที่ประทับชมอยู่

ดวงเนตรดำขลับที่โผล่พ้นผ้าผืนสีดำปิดบังพระพักตร์(หน้า)ส่วนล่างตั้งแต่พระนาสิก(จมูก)ลงไปจับจ้องมองนางรำที่ทำท่าราวนางแมวยั่วสวาทอย่างเบื่อๆ พระเกศาสีดำเหยียดยาวถึงพระปฤษฎางค์(หลัง)แผ่สยายเคล้าเคลียอยู่แถวอังสา(ไหล่)หยัดตรง เสริมให้พระพักตร์ของพระองค์คลายความเครียดขมึงลง