บทที่ 12 ผู้ช่วยเลขา

สองวันผ่านไป…ณ บริษัทเบอร์มอลล์เรส

“วันนี้ทำงานวันแรก พี่ขอให้มีนเจอแต่สิ่งดีๆนะ โชคดีน้องรัก” กวินตาเอ่ยพูดบอกไปเพราะเธอตั้งใจมาส่งน้องสาวทำงานถึงที่เลยวันนี้

“ค่ะพี่กวาง มีนจะตั้งใจทำงานค่ะ ขอบคุณที่มาส่งมีนด้วยนะคะ พรึบ…มีนรักพี่กวางนะคะ” มารียาพูดบอกไปก็ยิ้มให้กับพี่สาวอย่างฮึดสู้ก่อนจะโผล่เข้ากอดพี่สาวอย่างรักใคร่ เพราะนี่เป็นครั้งแรกกับการที่เธอจะได้ทำงานในต่างประเทศ ซึ่งเธอก็หวังว่าทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี

“พี่ก็รักมีนเหมือนกัน ถ้ามีปัญหาอะไรก็บอกพี่ได้เลยนะเข้าใจไหม” กวินตาพูดบอกไปอย่างเป็นห่วงน้องสาวของเธอ

“ค่ะพี่กวาง รับทราบแล้วค่ะ งั้นมีนไปก่อนนะคะ ไว้เจอกันตอนเย็นแล้วมีนจะเล่าให้ฟังนะคะว่าวันนี้มีนทำงานเป็นยังไงบ้าง” มารียาพูดบอกไปก็ถอนกอดจากพี่สาวแล้วเธอก็เดินลงจากรถเก๋งคันหรูไป

“โอเค งั้นเดี๋ยวเย็นนี้พี่ให้คนขับรถมารับตอนเลิกงานละกัน บ้ายบาย” กวินตาพูดบอกไปก็โบกมือบ้ายบายใส่น้องสาวของเธอไปด้วยรอยยิ้ม

“ค่ะพี่กวาง” มารียาตอบไปก็โบกมือให้พี่สาวของเธอ แล้วก็ปิดประตูรถทันที แล้วรถที่เธอนั่งมากับพี่สาวก็ขับออกไป แล้วเธอก็หันหน้ามามองประตูทางเข้าบริษัทด้วยสีหน้าตื่นเต้น

“ถึงเวลาเริ่มต้นใหม่แล้วยัยมีน แกทำได้ สู้…” มารียาพูดบอกไปก็เดินเข้าไปในบริษัททันที และเธอก็ไปแจ้งชื่อกับประชาสัมพันธ์คนเดิมที่เธอเจอวันนั้น แล้วเขาก็โทรไปแจ้งอาลีให้กับเธอ จากนั้นประชาสัมพันธ์ก็บอกให้เธอนั้นขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นของผู้บริหาร

มารียาก็ขึ้นไปยังชั้นที่ประชาสัมพันธ์บอก พอประตูลิฟต์เปิดออกเธอก็เดินออกไปทันที แล้วเธอก็เห็นอาลียืนยิ้มให้กับเธออยู่ ทำให้เธอรีบยิ้มตอบทันที

“สวัสดีค่ะคุณอาลี…” มารียายกมือไหวแล้วก็เอ่ยทักทายเขาไป ก่อนจะเดินเข้าไปหาเขาแล้วอาลีก็ส่งมือมาจับมือทักทายกับเธอไปอย่างเป็นมิตร

“สวัสดีครับคุณมารียา ดีใจที่ได้ร่วมงานกับคุณนะครับ” อาลีพูดบอกไปก็ยิ้มใส่เธอแล้วจับมือทักทายกันไปอย่างมีมารยาท

“เช่นกันค่ะ ขอบคุณนะคะที่ให้โอกาสฉันได้เข้ามาทำงานที่นี่ เป็นเกียรติของฉันมากเลยค่ะ” มารียาพูดบอกไปแล้วมองอาลีด้วยรอยยิ้ม

“ครับ ต้องขอบคุณเจ้านายมากกว่าครับ เพราะถ้าท่านไม่เซ็นต์อนุมัติผมก็คงไม่ได้คุณมารียามาเป็นผู้ช่วยแน่ๆเลย แต่ตอนนี้ผมว่าเราไปที่โต๊ะทำงานของคุณกันดีกว่า ผมจัดเตรียมให้คุณเรียบร้อยแล้วแล้ว ตามมาเลยครับ” อาลีพูดบอกไปก็ยิ้มให้อย่างเอ็นดู จากนั้นเขาก็เดินนำเธอตรงไปยังโซนห้องทำงานของพวกเขา ที่ถูกจัดสรรอย่างเป็นระเบียบ และชั้นนี้ก็มีแต่ห้องผู้บริหารและห้องประชุมเป็นส่วนใหญ่ จึงไม่ค่อยมีพนักงานมาเดินเพ่นพล่านเยอะ

มารียาก็เดินตามแล้วมองรอบๆตัวอย่างสังเกต ซึ่งก็เห็นว่ามันเป็นออฟฟิศที่ค่อนข้างเงียบสงบทีเดียว ส่วนใหญ่ก็จะถูกแบ่งโซนเป็นห้องทำงานของพวกผู้บริหาร แล้วแต่ล่ะห้องก็มีโต๊ะเลขาอยู่ด้าน ซึ่งก็มีคนมองเธอเดินตามอาลีไป เธอก็ยิ้มตอบไปราวกับนางงามไปเลย

“นี่โต๊ะทำงานของคุณนะ ผมเตรียมทุกอย่างสำหรับการทำงานให้เรียบร้อยแล้ว และนั่นก็บัตรพนักงานของคุณ ส่วนนั่นก็เป็นคีย์การ์ดห้องพักของคุณที่บริษัทจัดให้คุณ ถ้ามีอะไรขาดเหลือก็บอกผมได้เลย” อาลีพูดบอกไป เพราะโต๊ะทำงานของเขานั้นก็อยู่ใกล้กับเธอ

“ขอบคุณค่ะคุณอาลี แต่คุณไม่ต้องเรียกฉันว่ามารียาก็ได้ค่ะ เรียกว่ามีนเฉยๆดีกว่าค่ะ” มารียาพูดบอกไปอย่างเป็นมิตร เพราะเธออยากจะทำงานแบบสนิทสนมกับเพื่อนร่วมงานด้วยกัน

“โอเค งั้นผมจะเรียกคุณมีนก็แล้วกันนะ งั้นผมให้คุณเตรียมตัวสิบนาที แล้วเดี๋ยวผมจะพาเข้าไปพบเจ้านายข้างใน ตอนนี้คุณก็จัดการกับโต๊ะทำงานของคุณก่อน พบเจ้านายแล้วผมจะสอนงานคุณเอง…” อาลีพูดบอกไปด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ทำงานของเขา

“ค่ะ…” มารียาพูดบอกไปก็เอากระเป๋าสะพายของเธอวางไว้ แล้วเธอก็เข้าไปนั่งที่เก้าอี้ทำงานของเธอ แล้วก็มองหน้าจอคอมพิวเตอร์และไอแพดที่วางไว้ให้แบบเรียบร้อย

ด้านฮัสลานที่รู้ว่ามารียามาถึงแล้วก็นั่งตื่นเต้นอยู่ในห้องแล้วรอลุ้นว่าเมื่อไหร่อาลีจะพาเธอเข้ามาเจอเขา พออาลีเคาะประตูห้องเขาก็เริ่มทำท่าทีนิ่งๆแล้วแกล้งเอาเอกสารมาอ่านทันที

“นายครับ ผู้ช่วยของผมมาแล้วครับ…” อาลีพูดบอกไปแล้วก็ยิ้ม เมื่อเห็นเจ้านายนั้นทำท่าทางนิ่งๆอย่างนั้น

“อืม…มาแล้วเหรอ…ฉันขอคุยกับเขาหน่อย นายออกไปก่อนละกัน” ฮัสลานพูดบอกไปก็ยังคงก้มหน้าอ่านเอกสารอยู่ต่อไปเหมือนคนที่ยุ่งมากๆ

“ครับนาย” อาลียิ้มมุมปากออกมาแล้วก็เดินออกไป ก่อนจะมองมารียาแล้วยิ้มให้เธอ จากนั้นเขาก็เดินออกไปจากห้องทำงานของฮัสลานทันที แล้วบรรยากาศในห้องทำงานของเขาก็เงียบลง ทำให้มารียานั้นยืนมองเขาแบบเกร็งๆอย่างบอกไม่ถูก

“สวัสดีค่ะคุณฮัสลาน…” มารียาพูดออกไปเมื่อเขายังคงเอาแต่สนใจเอกสารนั่น ไม่ได้สนใจจะเงยหน้าขึ้นมามองเธอเลย ทำให้เธอนั้นต้องเอ่ยพูดกับเขาไป

ส่วนฮัสลานพอได้ยินเสียงเธอพูดกับเขาแล้วก็อมยิ้มออกมาอย่างชอบใจ ก่อนจะแกล้งทำหน้านิ่งๆแล้วเงยหน้าขึ้นมามองเธอ แล้วเขาก็เห็นเธอใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวแล้วกระโปรงทรงเอรัดรูปแบบพนักงานทั่วไป แต่ด้วยความที่เขาสนใจเธออยู่มันจึงทำให้เขานั้นได้เห็นสวดทรงของเธอแล้วจินตนาการในหัวของเขามันก็เกิดขึ้นมาทันที เมื่อสายตาของเขามันเพ่งมองไปที่หน้าอกของเธอ

“คุณฮัสลานคะ…ฉันแต่งตัวไม่เรียบร้อยเหรอคะ ทำไมคุณถึงได้มองจ้องขนาดนี้” มารียาเอ่ยถามเขาออกไปแล้วก็ก้มดูตัวเองอย่างสงสัย แต่เธอก็คิดว่าเธอแต่งตัวมาเหมือนพนักงานทั่วๆไปแล้วนะ

“เปล่า…ก็เรียบร้อยดี ผมแค่ไม่ชินที่ได้เห็นคุณแต่งตัวแบบนี้น่ะ ยินดีต้อนรับสู่บริษัทของผมนะ และก็หวังว่าคุณจะสนุกกับการทำงานที่นี่…” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วมองหน้าเธออย่างจดจ้อง เพราะเธอแต่งหน้าอ่อนๆแบบนี้แล้วดูสวยเป็นธรรมชาติมาก เธอจะรู้ตัวไหมนะว่าตัวเองน่ะมีความน่าดึงดูดต่อเพศตรงข้ามมาก

“ค่ะ…ฉันก็หวังว่าจะสนุกกับงานที่นี่เหมือนกันค่ะ…” มารียาตอบไปแล้วก็ยิ้มอ่อนๆออกไป เพราะเธอไม่อยากจะทำตัวสนิทสนมกับเขามากเกินไป เพราะยังไงเขาก็เป็นเจ้านายของเธอแล้วตอนนี้

“อืมดี….งั้นต่อไปนี้ให้คุณชงกาแฟมาให้ละกัน ผมจะดื่มวันละสองเวลาคือตอนเข้ามาทำงานกับตอนบ่าย ตอนเช้าผมชอบกินอเมริกาโน่ร้อน ให้คุณใส่เอสเปรสโซ1ชอตแล้วตามด้วยน้ำร้อน120มิลลิลิตรแล้วใส่น้ำเชื่อมไปอีก1ช้อนชา ส่วนช่วงบ่ายผมขอเป็นลาเต้ร้อนละกัน สูตรแบบเดียวกับอเมริกาโน่แต่ขอเพิ่มนมมันส์ๆหน่อย” ฮัสลานพูดบอกไปถึงรสชาติของกาแฟที่เขาดื่มให้เธอฟัง

“ห้ะ..อ่อ ฉันขออีกรอบได้ไหมคะ พอดีฉันฟังไม่ทันน่ะค่ะ อีกอย่างฉันก็ไม่เคยชงกาแฟมาก่อนด้วย…ปกติฉันซื้อกินน่ะค่ะ ไม่เคยมาชงกาแฟให้ใครเลย…” มารียาได้ยินเขาพูดออกมาแบบนั้นก็ถึงกับอึ้งไปทันที เพราะเธอเคยแต่ซื้อกินเธอเคยทำเองที่ไหนกัน เธอจึงบอกเขาไปตรงๆด้วยรอยยิ้มแห้งๆ

“หึ..ไม่เคยแต่ก็ต้องเคยสักวันนั่นแหละ งั้นคุณก็ชงให้ผมกินเป็นคนแรกเลยก็แล้วกัน ส่วนเรื่องรสชาติคุณก็ถามอาลีอีกครั้งล่ะกัน” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วก็ยิ้ม เพราะถ้าเป็นคนอื่นคงไม่กล้าถามเขาแบบนี้หรอก เธอนี่มันโป๊ะจริงๆเลย

“ค่ะ…แล้วหน้าที่ของฉันต้องทำอะไรอีกคะนอกจากเรื่องชงกาแฟให้คุณ…” มารียาเอ่ยถามออกไปอย่างอยากรู้ว่าหน้าที่หลักของเธอที่ต้องทำมีอะไรบ้าง

“ก็ทำงานตามที่อาลีสั่ง แล้วก็อาจจะมีงานนอกสถานที่หากผมต้องไปพบลูกค้า คุณก็จะต้องตามผมกับอาลีไปด้วย แล้วก็เรื่องสำคัญเลยคือ ห้ามมีความสัมพันธ์ชู้สาวกับพนักงานด้วยกันเอง ไม่อย่างนั้นจะถูกไล่ออก” ฮัสลานพูดบอกไป ก่อนจะขู่เธอไปแบบหวงๆ เพราะเขาให้เธอมาทำงานกับเขาเพื่อที่เขาจะเคลมเธอ ไม่ใช่ให้คนอื่นมาคาบของเขาไปกิน

“อ่อค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ….” มารียาพูดบอกไปก็พยักหน้าเข้าใจ เพราะที่นี่เขาก็คงจะเคร่งเรื่องกฏระเบียบไปตามวัฒนธรรมของเขาเขากันล่ะมั้ง แต่เธอก็ยิ้มออกมาก่อนจะเอ่ยพูดเสริมออกไปแบบกวนๆ

“งั้นกับคุณก็ไม่ได้เหมือนกันใช่ไหมคะ….” มารียาเอ่ยถามออกไปแล้วมองเขาด้วยสายตาจดจ้อง เพราะจาซุสบอกให้เธอลองใจเขา หากเขาสนใจเธอเขาก็จะต้องหลุดมาบ้าง แต่ถ้าไม่เธอก็จะสามารถทำงานได้อย่างสบายใจ ส่วนฮัสลานนั้นทำหน้าอึ้งทันทีกับคำพูดของเธอที่ถามเขากลับแบบนั้น

“ผมเป็นประธานบริษัท จะมานับรวมผมกับพวกพนักงานได้ยังไงคุณ..” ฮัสลานพูดปฎิเสธไปทันที เพราะกฎข้อนี้เขาให้เธอใช้กับพวกพนักงานไม่ใช่กับเขา

“หมายความว่าถ้าฉันกับคุณมีเรื่องเชิงชู้สาวก็ไม่เป็นอะไรงั้นเหรอคะ นี่คุณคิดไม่ซื่อกับฉันแบบที่คุณจาซุสเขาบอกหรือเปล่าเนี่ย” มารียาแกล้งพูดออกไปเพราะเธอเองจะได้รู้ว่าเธอควรจะวางตัวกับเขายังไงต่อไป เพราะเธออยากจะทำงานโดยไม่มีเรื่องพวกนี้ หากเขาแสดงท่าทีคิดไม่ซื่อกับเธอล่ะก็ เธอคงทำงานที่นี่ได้ไม่นานแน่

“นี่คุณจะไปเชื่ออะไรกับคำพูดของไอ้จาซุสมันห้ะ มันก็พูดไปเรื่อยนั่นแหละ ถ้าผมสนใจคุณอ่ะนะคุณเสร็จผมไปตั้งแต่คืนก่อนแล้วล่ะ ผมไม่ปล่อยให้คุณมาลอยหน้าลอยตาแบบนี้หรอก” ฮัสลานตอบไปแบบปฎิเสธ เพราะดูท่าจาซุสมันจะพูดยุยงอะไรมารียามาก่อนหน้านี้แน่ เธอถึงได้เป็นกระต่ายตื่นตูมแบบนี้ แต่ไม่มีทางได้กินเขาหรอก

“ฉันก็แค่ลองทดสอบดูน่ะค่ะ คุณไม่ได้คิดอะไรกับฉันก็ดีค่ะ ค่อยโล่งใจหน่อย” มารียาพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มออกมา แต่มันกลับทำให้ฮัสลานนั้นอยากจะรู้ว่าแค่เขาไม่ชอบเธอนั้นมันน่าโล่งใจขนาดที่ต้องยิ้มหน้าบานแบบนี้ออกมาเลยเหรอ

“ทำไมคุณ ถ้าผมจะคิดอะไรกับคุณมันมีอะไรให้น่าหนักใจงั้นเหรอ” ฮัสลานเอ่ยถามออกไปแล้วมองเธอด้วยสีหน้าจดจ้องอย่างอยากรู้

“ก็ต้องหนักใจสิคะ ถ้าคุณคิดอะไรกับฉันขึ้นมาน่ะ…เพราะคุณไม่ใช่สเปคของฉัน คุณมาจีบฉันยังไงก็คงไม่สำเร็จหรอกค่ะ… ” มารียาพูดตอบไปแล้วก็ยิ้มแห้งๆออกไป เพราะถ้าเขาชอบเธอเขาก็ต้องผิดหวัง แล้วมันก็จะทำให้เธอนั้นทำงานกับเขาได้ยากขึ้นน่ะสิ โชคดีแค่ไหนแล้วที่เขาไม่ได้คิดอะไรกับเธอน่ะ

ฮัสลานได้ยินแบบนั้นถึงกับอึ้งไปเลย นี่เธอเป็นผู้หญิงคนแรกเลยนะที่บอกว่าเขาน่ะไม่ใช่สเปคของเธอ ให้ตายเถอะ เขาหล่อรวยและเพียบพร้อมทุกอย่าง แต่เธอกลับพูดอย่างนั้นออกมา นี่สเปคของเธอมันคงอยู่ชั้นสวรรค์วิมานเลยล่ะมั้ง ฮัสลานคิดในใจอย่างหงุดหงิดอย่างอดไม่ได้

“หึ…ต้องสวยแค่ไหนถึงพูดแบบนี้ออกมาได้เนี่ย…คุณนี่หลงตัวเองใช้ได้เลยนะ…” ฮัสลานพูดตอบไปอย่างอดไม่ได้ ก่อนจะมองเธอแล้วคิดในใจว่ามันจะเป็นยังไงนะถ้าเธอต้องมาเป็นผู้หญิงของเขา ถึงตอนนั้นเธอจะยังกล้าพูดอยู่อีกไหมว่าเขาไม่ใช่สเปคน่ะ

“ฉันไม่ได้สวยหรือมีความมั่นหน้าอะไรขนาดนั้นหรอกค่ะ ฉันแค่พูดไปตามความจริงก็เท่านั้น ก็คุณดีกับฉันนิคะ จะไม่ให้ฉันคิดได้ยังไงล่ะ ลองเป็นคนอื่นมาพูดกับคุณแบบนี้ คุณจะให้ทำงานต่อไหมล่ะคะ” มารียาพูดบอกไป เพราะที่เธอพูดก็แค่ลองใจเขาดูก็เท่านั้น

“ผมดีกับคุณก็เพราะว่าครั้งหนึ่งคุณเคยทำดีกับผม แล้วคุณก็ยังเกี่ยวพันธ์กับจาซุสเพื่อนของผมอีก ผมก็ต้องดีกับคุณเป็นธรรมดา อีกอย่างผมก็แค่พูดคุยกับคุณถูกคอก็เท่านั้น เพราะฉะนั้นไม่ต้องคิดมะโนไปว่าผมจะชอบคุณ เพราะผมเองก็เลือก” ฮัสลานพูดตอบเธอไปก็มิวายตอกกลับใส่เธอไปแบบอดไม่ได้

“ค่ะ…” มารียาตอบไปแบบสั้นๆแล้วก็มองเขาแบบอายๆ เธอไม่น่าพูดลองใจเขาเลย ดูสิ เธอโดนเขาตอกเข้าให้แล้วเนี่ย อยู่ดีไม่ว่าดีจริงๆเลยเรา พึ่งจะมาทำงานวันแรกก็หาเรื่องใส่ตัวซะแล้ว

“งั้นก็ออกไปทำงานเถอะ ผมไม่มีอะไรจะคุยกับคุณแล้ว เชิญ…” ฮัสลานพูดเสียงเข้มใส่เธอแล้วก็แกล้งก้มอ่านเอกสารต่อทันที ทำให้มารียานั้นมองเขาแล้วก็เดินหันหลังออกไป

ฮัสลานก็เงยหน้ามามองเธอออกไปด้วยสีหน้าจดต้อง เพราะก้นเธอบิดซ้ายขวาไปมาอย่างน่ามองจริงๆ ผู้หญิงก้นใหญ่นี่มันใส่อะไรแบบนี้แล้วดูดีจริงๆเลย ฮัสลานคิดไปพอมารียาเปิดประตูจะออกไปแล้วเขาก็รียบก้มหน้าลงทันที จนกระทั่งประตูปิดลง เขาก็เงยหน้าขึ้นมาแล้วถอนหายใจออกมาทันที

“เฮ้อ….ผู้หญิงบ้าอะไรวะเนี่ย…นอกจากจะโก๊ะแล้วยังหลงตัวเองอีก…กล้าพูดมาได้ยังไงว่าเราไม่ใช่สเปคน่ะ คอยดูนะ ถ้าได้เป็นเมียเมื่อไหร่จะเอาให้ร้องหาทั้งวันเลย…” ฮัสลานพูดบบ่นออกไปแบบมาดมั่น ก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาเพราะมันก็ดูน่ารักไปอีกแบบ

ด้านมารียาพอออกไปด้านนอกแล้วก็พูดคุยกับอาลีเกี่ยวเรื่องชงกาแฟให้ฮัสลานจนมารียาคิดว่าคงไม่มีใครเรื่องมากเท่ากับฮัสลานอีกแล้ว ไหนจะเรื่องอาหารที่เขาชอบไม่ชอบลามไปจนถึงเรื่องการแต่งตัว ซึ่งเธอต้องจำให้ได้ ทำให้เธอนั้นนั่งอ่านข้อมูลของฮัสลานจนเบื่อ

“นี่มีนต้องอ่านแล้วก็จำให้ได้ทั้งหมดเลยเหรอคะคุณอาลี มันเยอะไปหรือเปล่าคะเนี่ย” มารียาเอ่ยถามออกไปพร้อมกับสีหน้าเซ็งๆ เพราะงานของเธอวันนี้ก็คือจำรายละเอียดเกี่ยวกับฮัสลานทั้งหมด

“ไม่เยอะหรอกครับ นี่ผมคัดเอามาแต่เรื่องสำคัญๆนะครับเนี่ย…ถ้าคิดจะเป็นผู้ช่วยของผมคุณก็ต้องรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเจ้านายตัวเองสิครับ อีกอย่างตอนทำงานคุณฮัสลานเขาค่อนข้างจะจริงจัง ดังนั้นคุณจะพลาดไม่ได้นะครับ โดยเฉพาะเวลาอยู่ต่อหน้าลูกค้าหรือพนักงานคนอื่น วันนี้คุณต้องรีบจำให้ได้อย่างน้อยครึ่งนึง เพราะพรุ่งนี้ผมจะสอนงานให้คุณแบบจริงจังแล้ว…” อาลีพูดบอกไป เพราะเจ้านายของเขาต้องการให้มารียารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเอง

“โอเคค่ะ…มีนจะตั้งใจจำให้ได้ค่ะ…” มารียาพูดตอบไปก็ตั้งใจอ่านความชอบและไม่ชอบของฮัสลานต่อไป รวมถึงงานและโครงการที่เขาทำต่างๆด้วย ซึ่งมันเยอะจนเธอเองนั้นจำแทบไม่หมด คนอะไรทำงานเยอะขนาดนี้ แค่นี้ยังรวยไม่พอหรือไง มารียาคิดในใจไปขณะที่อ่านข้อมูลของเขา

อาลีก็มองแล้วก็ยิ้ม เพราะถ้าเธอจำได้มันก็จะเป็นผลดีต่อตัวเธอเอง ถ้าอีกหน่อยเธอเลื่อนจากผู้ช่วยเลขาไปเป็นผู้หญิงของเจ้านายแล้ว เธอจะก็รู้จักเอาใจและหลบเลี่ยงปัญหาจากเจ้านายเขาได้ เขาล่ะอยากจะรู้จริงๆเลยว่าเจ้านายของเขาจะทำยังไงกับเด็กสาวที่ใสซื่ออย่างเธอกันนะ

ณ คฤหาสน์บรูฮัมนี

พอสายข่าวที่อามูนีจ้างให้รายงานเรื่องของลูกชายที่บริษัทนั้นรายงานมาว่า ลูกชายของเธอได้รับผู้ช่วยสาวเข้ามาช่วยงานอาลีนั้นก็ทำให้อามูนีถึงกับรีบให้สายสืบของเธอรีบส่งรูปของผู้หญิงคนนั้นมาให้ดูทันที

“นี่ค่ะนายหญิง สายสืบของเราส่งมาแล้วค่ะ…ผู้หญิงคนนี้แหละค่ะที่เป็นผู้ช่วยของอาลี” ไอช่าแม่บ้านรับใช้อามูนีมานานเอ่ยพูดออกไปพร้อมกับส่งไอแพดให้นายหญิงของเธอดูรูปเด็กสาวทันที

“เอ๊ะ ไม่ใช่สาวอาหรับนิ แถมหน้าตาก็ยังดูเด็กมากเลยด้วย…ผู้หญิงคนนี้นี่อายุเท่าไหร่กัน สายสืบของเราได้บอกไหมไอช่า” อามูนีมองอย่างพิจารณาก็เห็นว่าเด็กสาวคนนี้ยังดูอ่อนวัยมาก แถมยังไม่ใช่สาวอาหรับอีก หน้าตาก็ออกไปทางเอเชียซะมากกว่า

“เป็นคนเอเชียค่ะ เห็นว่ามาจากประเทศไทยนะคะนายหญิง อายุยี่สิบเจ็ดแล้วค่ะนายหญิง ดิฉันว่าก็ไม่เด็กแล้วนะคะ” ไอช่าพูดตอบไปตามที่เธอรับรู้มา

“อืม..ถ้ายี่สิบเจ็ดก็ไม่เด็กแล้วล่ะ แต่ถ้าเทียบกับลูกชายฉันที่อายุสามสิบเจ็ดก็ห่างกันสิบปีเชียวนะ…ไอช่า เธอคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะใช่คนที่ฮัสลานหามาเป็นแม่ของลูกไหม” อามูนีเอ่ยถามคนสนิทของเธอไปอย่างอยากรู้

“ดิฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะนายหญิง เพราะเห็นอาลีบอกว่านายน้อยกำลังหาผู้หญิงที่เหมาะสมอยู่ ดิฉันว่าเราคงต้องรอถามอาลีแล้วล่ะค่ะ เพราะไม่มีเรื่องอะไรเกี่ยวกับนายน้อยที่ลูกชายของดิฉันไม่รู้…” ไอช่าพูดบอกไป เพราะอาลีลูกชายของเธอนั้นทำงานรับใช้นายน้อยมาตั้งแต่เล็กและรู้เรื่องราวของฮัสลานทุกอย่าง

“ดี เธอไปสืบเรื่องนี้มาให้ฉันด่วนเลยนะ ฉันต้องการรู้ว่าผู้ช่วยคนนี้จะมีส่วนเกี่ยวกับเรื่องแม่ของลูกฮัสลานหรือเปล่า อยู่ๆก็มีผู้ช่วยโผล่มาแบบนี้มันแปลกๆ มันต้องมีอะไรที่เราไม่รู้แน่ๆ…” อามูนีพูดบอกไปอย่างจริงจัง เพราะลูกชายเธอมีอาลีคอยดูแลมาตลอด อยู่ๆมารับผู้ช่วยผู้หญิงแบบนี้ไม่ให้เธอแปลกใจได้ยังไงกัน

“ค่ะนายหญิง” ไอช่าพูดบอกไปแล้วก็พยักหน้าอย่างรับคำของนายหญิง สงสัยว่าเย็นนี้เธอต้องไปรีบความจริงจากปากลูกชายซะแล้ว