บทที่ 11 ผู้ช่วยเลขา

มารียาก็นั่งรอฮัสลานอาบน้ำอยู่นานมากๆ จนเธอมองอาหารตรงหน้าจนแทบจะอิ่มทิพย์อยู่แล้ว แต่เขาก็ไม่ออกมาจากห้องน้ำสักที เป็นผู้ชายแท้ๆไม่รู้ว่าเขาจะอาบนานอะไรขนาดนี้ มารียาคิดในใจไปแล้วก็ทำหน้าเซ็งๆออกมา พอได้ยินเสียงประตูห้องน้ำปลดล็อคแล้วเธอก็หันไปมองจ้องที่ประตูทันที

“ออกมาแล้วเหรอคะ ฉันก็นึกว่าคุณจะเป็นลมในห้องน้ำแล้วซะอีก…คุณนี่อาบน้ำนานเหมือนกันนะคะเนี่ย…ฉันยังไม่ขนาดนี้เลย…” มารียามองฮัสลานในชุดสูทอย่างหล่อเหลาแล้วก็อดมั่นไส้ไม่ได้ จึงพูดจิกกัดเขาไป

“ก็ตามประสาผู้ชายรักสะอาดน่ะคุณ จะให้อาบน้ำแบบผ่านๆอย่างคุณคงไม่ไหว” ฮัสลานเห็นเธอประชดประชันเขา เขาก็เลยตอบโต้เธอกลับไปด้วยรอยยิ้ม

“เหมือนคุณจะด่าว่าฉันเป็นผู้หญิงไม่รักสะอาดเลยนะคะ” มารียาพูดออกไปแล้วมองหน้าเขาแบบค้อนๆที่เขามาว่าใส่เธอแบบนั้น

“ผมเปล่าพูดแบบนั้นสักหน่อย ผมก็แค่บอกว่าคุณอาบน้ำเร็วก็แค่นั้น ไม่ได้ว่าคุณเป็นผู้หญิงไม่รักสะอาดสักหน่อย” ฮัสลานพูดออกไปแล้วยิ้มมุมปากแบบขำๆ เมื่อเธอถามเขามาแบบนั้น

“ไม่ว่าก็เหมือนจะว่านั่นแหละค่ะ ปกติเขาก็อาบน้ำกันแค่สิบนาทียี่สิบนาทีเท่านั้น แต่คุณนี่เกินสามสิบนาทีเลยนะคะ อาบน้ำหรือทำอะไรกันแน่” มารียาพูดไปอย่างไม่ทันคิด ก่อนจะมองสบตากับเขาไป

“ทำไมเหรอ คุณคิดว่าผมจะทำอะไรนอกจากอาบน้ำงั้นเหรอ” ฮัสลานถามกลับใส่เธอด้วยรอยยิ้ม เพราะเธอเปิดประเด็นใส่เขาเองนะ จะมาว่าเขาไม่ได้

“เปล่า…ฉันก็แค่พูดไปตามน้ำ ไม่ได้คิดว่าคุณจะทำอะไรนอกเหนือจากนั้นสักหน่อย อย่ามายิ้มใส่ฉันแบบนี้นะคุณฮัสลาน” มารียาพูดออกไปแล้วก็หลบสายตาของเขาอย่างเขินอาย

“หึๆ ทำไม…ผมยิ้มแบบนี้ใส่คุณไม่ได้เหรอ” ฮัสลานถามไปแล้วก็มองเธอด้วยรอยยิ้มแบบนั้นอีก ทำให้มารียานั้นหลบสาตาไม่มองเขา

“เอาที่คุณสบายใจก็แล้วกันค่ะ” มารียาพูดบอกไปแล้วก็มองเขาพร้อมกับถอนหายใจออกมา

“โอเคๆ งั้นเรามาทานอาหารเช้ากันเถอะ เสร็จแล้วผมจะได้ไปส่งคุณที่บ้านของจาซุส แล้วผมจะได้ไปทำงานต่อ” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วเขาก็หยิบมีดและส้อมขึ้นมาแล้วหั่นอาหารทานอย่างชิวๆ

มารียาก็มองเขาแล้วทำสายตาหมั่นไส้ใส่ เมื่อเขามาหลอกด่าเธอแล้วก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแบบนี้ แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากฝืนยิ้มออกไปให้เขา เพราะยังไงเขาก็เป็นเพื่อนของจาซุส และยังเป็นว่าที่เจ้านายของเธออีก ดังนั้นเธอไม่ควรจะมีปัญหาอะไรกับเขา

จากนั้นทั้งสองก็นั่งทานอาหารด้วยกันพร้อมกับพูดคุยกันไปแบบสนิทสนมมากขึ้น จากที่มารียานั้นคอยระวังตัวกับเขาเธอก็รู้สึกไว้วางใจเขามากขึ้น ทำให้เธอนั้นพูดคุยกับเขาอย่างไม่เคอะเขินแบบก่อนหน้านี้

ส่วนฮัสลานก็ยิ้มออกมาอย่างชอบใจ เพราะยิ่งคุยก็ยิ่งชอบในการที่เขานั้นพูดหยอกล้อกับเธอ

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ณ บ้านของจาซุส

มารียาก็ลงจากรถของฮัสลานแล้วก็หันไปขอบคุณเขาที่มาส่ง ก่อนจะยืนมองรถของเขาขับเคลื่อนออกไปแบบโล่งใจ เพราะถ้าเขาไม่ใช่สุภาพบุรุษล่ะก็ เมื่อคืนเธอก็คงจะเสร็จเขาไปแล้ว โชคดีที่เขายังเป็นคนดีอยู่บ้าง ทำให้เธอนั้นได้รู้จักเขามากขึ้น

“มีน…ทำไมกลับมาเอาป่านนี้หึ แล้วใครมาส่ง” กวินตาเดินออกมาแล้วเอ่ยถามน้องสาวด้วยสีหน้าดุๆออกไป เพราะเมื่อคืนน้องสาวไม่กลับบ้าน แถมยังไม่โทรมาบอกเธอด้วย ทำให้เธอมองน้องสาวแบบคาดโทษเลยทีเดียว

“คุณฮัสลานนะค่ะพี่กวาง เพื่อนของคุณจาซุสที่เราเจอที่สนามแข่งรถเมื่อวันก่อนไงคะ พอดีเมื่อวานมีนไปสมัครงานที่บริษัทของเขามาค่ะ เขาก็เลยชวนมีนไปทานอาหารเย็นด้วย แต่มีนดันไปเมาใส่เขานะค่ะ เมื่อคืนเขาก็เลยเปิดโรงแรมให้นอน แต่พี่กวางอย่าเข้าใจผิดนะคะ มีนกับเขาไม่ได้มีอะไรกันเลยค่ะ…มีนสาบานได้” มารียาพูดอธิบายให้พี่สาวเข้าใจพร้อมกับพูดว่าเธอกับเขาไม่มีอะไรกันไปแบบแสดงความบริสุทธิ์ใจของตัวเองกับพี่สาว

“อืม…ถ้าเราพูดยืนยันมาขนาดนี้พี่ก็จะเชื่อ แต่เราก็รู้ว่าเขาเป็นคนแปลกหน้า แต่ทำไมยังไปดื่มจนเมามายกลับบ้านไม่ได้แบบนี้หึ…” กวินตาก็มองน้องสาวแบบจดจ้อง เพราะเธอก็รู้ว่ามารียาน่ะรักนวสสงวนตัวมาโดยตลอด แต่ทำไมคราวนี้น้องสาวของเธอถึงไปเมากับคนแปลกหน้าอย่างฮัสลานได้ ทำให้เธออดที่บ่นน้องสาวออกไปไม่ได้เลย

“ก็เมื่อวานมีนดันพูดเรื่องแฟนเก่ากับเขานะค่ะ มันก็เลยจี๊ดขึ้นมา มีนก็เลยเผลอดื่มหนักไปหน่อยค่ะพี่กวาง แต่เขาก็ไม่ได้ทำอะไรมีนนะคะ เพราะฉะนั้นพี่กวางไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ เขาก็เป็นคนดีคนหนึ่งเลยนะคะ” มารียาพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มใส่พี่สาวไปแบบอ้อนๆ

“ถ้าเขาดีจริงเขาก็ต้องพาเรามาส่งที่บ้านสิ ในเมื่อเขาก็รู้ว่าเราอยู่ที่บ้านของคุณจาซุสเขาอยู่แล้ว เขาก็ควรจะพาเรามาส่งที่นี่ ไม่ใช่พาเปิดห้องนอนที่โรงแรมแบบนี้…ต่อไปอย่าไปใกล้ชิดกับเขาสองต่อสองแบบนี้อีก เล่ห์เหลี่ยมของพวกผู้ชายเราตามไม่ทันหรอกยัยมีน…อย่าไปไว้วางใจใครเขาง่ายๆ เข้าใจไหม..” กวินตาพูดสอนน้องสาวออกไป เพราะน้องสาวเธอเป็นคนคิดบวก พอเจอคนทำดีด้วยแค่นี้ก็คิดว่าเขาเป็นคนดีแล้ว ทำให้เธอนั้นต้องบอกย้ำสอนให้น้องสาวเข้าใจว่าพวกผู้ชายพวกนี้น่ะมันเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวจะตายไป เธอไม่อยากให้น้องสาวพลาดท่าเสียทีเข้าให้

“ค่ะพี่กวาง ต่อไปมีนจะระวังตัวให้มากขึ้นค่ะ ขอโทษนะคะ ที่มีนทำให้พี่กวางเป็นห่วงด้วยนะคะ” มารียาพูดไปก็เข้าไปกอดพี่สาวอย่างอ้อนๆทันที

“อืม ต่อไปถ้าเราไปกับใครแบบนี้ก็ให้บอกพี่ด้วยนะ แล้วนี่ไปสมัครงานมาเป็นยังไงบ้าง มีที่ไหนตกลงรับเราเข้าทำงานแล้วหรือยัง” กวินตาพูดตอบไป ก่อนจะเอ่ยถามน้องสาวเรื่องงานต่อ

“ยังไม่มีที่ไหนรับเลยค่ะ ส่วนใหญ่เขาก็ปฎิเสธด้วยเหตุผลต่างๆนาๆ ตอนนี้เหลือก็แต่บริษัทของคุณฮัสลานนี่แหละค่ะที่ยังไม่ได้ตอบมา เพราะรอพิจารณาอยู่ว่าจะรับใครไปเป็นผู้ช่วยเลขา แต่มีนอยากจะทำงานนี้นะคะ เขามีที่พักและค่าเดินทางให้ด้วย มีนก็ภาวนาให้เลขาของคุณฮัสลานเขาเลือกมีนไปเป็นผู้ช่วยนี่แหละค่ะ” มารียาพูดบอกไป เพราะเธอค่อนข้างจะสนใจงานนี้มาก แต่ก็ต้องลุ้นว่าเขาจะรับเธอไหม

“นี่อยากจะไปทำงานที่นั่นเพราะคุณฮัสลานเขาหรือเปล่าหึ” กวินตาเอ่ยถามน้องสาวออกไปแล้วมองน้องสาวด้วยสายตาจดจ้อง

“เปล่าค่ะ…มีนก็แค่เห็นว่างานมันก็โอเคแถมสวัสดิการพนักงานก็ดีด้วย ใครจะไม่อยากทำบ้างล่ะคะ นี่พี่กวางถามแบบนี้คงไม่คิดว่ามีนชอบคุณฮัสลานเขาหรอกนะคะ” มารียาพูดตอบไปก็เอ่ยถามพี่สาวกลับ เพราะเล่นถามเหมือนกับว่าเธอนั้นจะชอบฮัสลานเลย

“ก็มันน่าคิดไหมล่ะ ไปอยู่ในโรงแรมสองต่อสองกับเขามาทั้งคืน จะไม่มีหวั่นไหวหรือชอบเขาบ้างเลยเหรอ…คุณฮัสลานเขาก็หล่อเพอร์เฟคซะขนาดนั้นน่ะ สาวๆที่ไหนอยู่ใกล้จะไม่หวั่นไหวบ้างหึ พี่เห็นเราอยากจะไปทำงานกับเขา ก็คิดว่าเราจะชอบเขาน่ะสิ” กวินตาพูดบอกไปตามความคิดของเธออย่างอดไม่ได้

“มีนคนหนึ่งแหละค่ะที่ไม่ได้หวั่นไหวไปชอบเขาแบบสาวๆคนอื่น ถึงเขาจะหล่อเพอร์เฟคแค่ไหนแต่เขาก็ไม่ใช่สเปคของมีน ดังนั้นเรื่องที่พี่กวางคิดว่ามีนจะชอบเขาน่ะ ตัดออกไปได้เลยค่ะ มีนแค่อยากจะทำงานที่บริษัทเขาเท่านั้นจริงๆเลยค่ะ ไม่มีอะไรนอกเหนือจากนี้เลย” มารียาพูดบอกไปแบบจริงจัง เพราะเธอไม่ได้ชอบหนุ่มต่างชาติแบบ

“อีกอย่างมีนก็พึ่งจะโสดมาไม่นาน ขอมีนพักใจก่อนเถอะค่ะ มีนยังไม่พร้อมที่จะมีใครตอนนี้หรอก โดยเฉพาะหนุ่มต่างชาติ” มารียาพูดเสริมต่อไปอีกอย่างต้องการให้พี่สาวเข้าใจว่าเธอยังไม่อยากจะมีความรักในตอนนี้

“โอเคๆ ถ้าเราคิดแบบนั้นได้ก็ดี เพราะพี่ไม่อยากให้เราเป็นแบบพี่ พวกเรามันคนล่ะระดับกับเขา ยังไงเราก็เป็นได้แค่ของเล่นชั่วครั้งชั่วคราวของพวกเขา วันหนึ่งพวกเขาเบื่อ เราก็ต้องไป…พี่ไม่อยากให้มีนต้องเสียใจ” กวินตาพูดบอกไป เพราะไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกนี้เท่าเธออีกแล้ว และเธอก็ไม่ต้องการให้น้องสาวมาอยู่ในจุดเดียวกับเธอด้วย เพราะถึงจะถูกรักและเอ็นดูจากผู้ชายยังไง วันหนึ่งที่พวกเขาจะต้องสร้างครอบครัว พวกเธอก็ต้องไป

“มีนเข้าใจค่ะพี่กวาง” มารียาพูดตอบไปก็จับมือพี่สาวอย่างให้กำลังใจ เพราะรู้ว่าพี่สาวนั้นไม่อยากให้เธอตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน จากนั้นสองพี่น้องก็พากันเดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ของจาซุสทันที

ณ บริษัทของฮัสลาน

“อาลี เดี๋ยวนายโทรไปแจ้งกับมารียาด้วยนะ ว่านายตกลงรับเขามาเป็นผู้ช่วยเลขาแล้ว แล้วนายก็หาอพาร์ทเม้นท์ดีๆให้เขาอยู่ด้วย เอาใกล้ๆบริษัทของเราหน่อยก็ได้ เขาจะได้เดินทางมาได้สะดวกๆ ถ้าเขาตกลงทำงานกับเราก็ให้เขาย้ายไปอยู่ได้เลย…” ฮัสลานพูดบอกไปด้วยเสียงจริงจัง

“ครับนาย…เดี๋ยวผมจะจัดการให้ครับ แล้วถ้าเขามาทำงานแล้ว นายจะให้เขาทำงานอะไรครับ” อาลีตอบไปก็ถามกลับไปอย่างอยากรู้

“ก็ฉันรับเขามาเป็นผู้ช่วยของแก แกก็ให้เขาช่วยงานแกไปสิวะ อย่าทำให้เขารู้ว่าฉันจงใจรับเขาเข้ามาทำงานก็พอ” ฮัสลานพูดบอกไปเพราะตำแหน่งนี้เขาเปิดรับเธอโดยเฉพาะเลย

“ครับนาย…แต่นายจะกล่อมเธอให้มาเป็นแม่ของลูกนายยังไงครับ ผมไม่เข้าใจเลย ในเมื่อเขาก็ไม่ได้มีท่าทีสนใจจะอุ้มท้องให้กับลูกของนายเลยนะครับ” อาลีถามไปอย่างอยากรู้

“ฉันมีวิธีของฉันก็แล้วกันน่า ที่แน่ๆฉันจะไม่พึ่งหมอทำให้เขาท้องหรอก ฉันจะพึ่งตัวฉันเอง…หึๆ” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ เพราะเขาชอบเธอแบบนี้จะไปพึ่งหมอทำให้เธอท้องทำไมกัน เขาก็ทำให้เธอท้องเองไปเลยสิ

“มันจะไม่เสียเวลาเอาเหรอครับนาย นายหญิงท่านก็อยากจะได้หลานแล้วด้วย กว่านายจะทำให้เขายอมเป็นผู้หญิงของนาย ผมว่ามันก็ต้องใช้เวลาระยะหนึ่งเลยนะครับ ขนาดเมื่อคืนอยู่ห้องด้วยกันสองต่อสอง นายก็ยังไม่ได้เคลมเขาเลยนะครับ นี่คิดจะทำเขาท้อง ผมว่ายาก….” อาลีพูดบอกไปเพราะถ้าเธอง่ายล่ะก็ เจ้านายของเขาก็คงได้เธอไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว

“ก็เขาเมาแกจะให้ฉันเคลมเขาได้ยังไงวะ คนอย่างฉันไม่มีทางทำอะไรผู้หญิงที่เขาไม่เต็มใจหรอก แกไม่ต้องห่วงหรอก ฉันเชื่อว่าฉันทำให้เขาสมยอมฉันได้แน่นอน ไม่เกินปีหน้าแม่ของฉันได้เลี้ยงหลานแน่ นายคอยดูก็แล้วกัน” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ เพราะเขาจะทำทุกทางให้เธอมาเป็นผู้หญิงของเขาให้ได้

“ครับนาย…ผมจะคอยดูครับ” อาลีพูดตอบไปก็ยิ้มให้กับเจ้านายของเขา เพราะเขาก็ไม่รู้ว่าเจ้านายของเขาจะทำสำเร็จหรือไม่ เพราะมารียานั้นมีท่าทีเฉยๆกับเจ้านายของเขามาก ลองถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นก็คงจะวิ่งเข้าหาเจ้านายของเขาเลยล่ะมั้ง

ช่วงเย็น ณ บ้านของจาซุส

มารียาก็มาบอกข่าวดีกับพี่สาวของเธอและจาซูสให้รู้ว่าตอนนี้เธอได้งานทำแล้ว มันก็ทำให้ทั้งสองนั้นยิ้มกับเธออย่างยินดีเลยทีเดียว เพราะเห็นว่ามารียานั้นหางานทำมาหลายวันแล้ว

“แล้วนี่จะทำงานที่บริษัทไหน ทำเกี่ยวกับอะไรล่ะมีน…” จาซุสเอ่ยถามออกไปด้วยรอยยิ้มอย่างเอ็นดูเธอ

“ทำที่บริษัทเบอร์มอลล์เรสค่ะ บริษัทของคุณฮัสลานเพื่อนของคุณจาซุสนั่นแหละค่ะ วันก่อนเขาแนะนำให้มีนไปสมัครงานผู้ชายเลขานะค่ะ เมื่อวานมีนก็เลยลองไปสมัครดู เพราะที่ที่ไปสมัครก่อนหน้าเขาปฎิเสธมีนหมดเลย มีนก็เลยไปยื่นเอกสารทิ้งไว้น่ะค่ะ แล้ววันนี้เขาก็พึ่งจะตอบรับมา” มารียาพูดบอกไปอย่างอธิบายให้จาซุสเข้าใจ

“ฮัสลานเนี่ยนะรับสมัครผู้ชายเลขา…” จาซุสถึงกับทำหน้าสงสัยขึ้นมาทันที เพราะฮัสลานไว้ใจคนยากมาก โดยเฉพาะงานที่ใกล้ชิดตัวมันมันก็ยิ่งระวังตัว นี่อะไรอยู่ๆก็รับสมัครผู้ช่วยเลขาเนี่ยนะ แปลกมาก

“ใช่ค่ะ…เห็นว่าช่วงนี้คุณอาลีเขางานเยอะ คุณฮัสลานก็เลยอนุญาตให้เขารับผู้ช่วยเลขาเพิ่มนะค่ะ แล้วบริษัทก็ยังมีที่พักและค่าเดินทางให้ด้วยนะคะ มีนก็เลยคิดว่าอีกสักสามสี่วันมีนก็จะย้ายออกไปแล้วนะคะ ขอบคุณคุณจาซุสมากเลยนะคะที่ให้มีนมาอยู่ด้วย…” มารียาพูดชมออกไปแบบใสซื่อ เพราะคิดว่ามันคือสวัสดิการของบริษัทจริงๆ เธอจึงบอกเขาไปว่าเธอจะย้ายออกแล้ว เพราะตอนนี้เธอตกลงที่จะย้ายเข้าพักที่ที่บริษัทให้พัก

“อืม…ถ้ามีนตัดสินใจแล้วผมก็ตามใจ แต่ถ้ามีนเดือดร้อนอะไรก็กลับมาที่นี่ได้ตลอดเลยนะ ถือว่าที่นี่เป็นบ้านของมีนก็แล้วกัน แล้วก็อีกเรื่องที่ผมอยากจะบอกมีนให้รู้เอาไว้ ก็คือเรื่องของฮัสลาน…ถ้าเป็นไปได้อย่ายุ่งเกี่ยวกับมันในทางชู้สาว ถ้าคุณไม่อยากจะเสียใจ ผมคงพูดได้เท่านี้แหละ” จาซุสพูดบอกไป เพราะตอนนี้ดูท่ามารียาจะตัดสินใจที่จะไปจริงๆแล้ว ทำให้เขาอดที่จะเตือนเรื่องฮัสลานไม่ได้

กวินตาได้ยินจาซุสพูดแบบนั้นก็เข้าใจในสิ่งที่เขาพยายามจะเตือนน้องสาวของเธอ ขนาดเขายังเตือนเลย แสดงว่าเขาก็คงจะได้กลิ่นตุๆมานั่นแหละ แต่น้องสาวของเธอเข้าใจว่าฮัสลานน่ะเป็นสุภาพบุรุษไปแล้ว จะพูดยังไงก็คงไม่ฟังหรอก อีกอย่างมารียาก็ยืนกรานว่าไม่สนใจฮัสลาน ทำให้เธอคอยเบาใจลงบ้าง แต่เธอก็กลัวความใกล้ชิดเวลาที่ทั้งสองทำงานด้วยกันจริงๆ

“ไม่ต้องห่วงค่ะ ไม่มีเรื่องชู้สาวแน่นอนค่ะ เพราะคุณฮัสลานเขาไม่ใช่สเปคของมีนเลย สำหรับมีน เจ้านายก็คือเจ้านายค่ะ” มารียาพูดตอบไปแบบจริงจัง เพราะหากคิดไม่ซื่อกับเจ้านายตัวเองก็คงหนีไม่พ้นเป็นขี้ปากให้คนในบริษัทนินทา ดังนั้นเธอไม่ทำเรื่องแบบนี้แน่นอน

“ดีแล้วล่ะ ถ้าฮัสลานมันรังแกอะไรมีนก็มาบอกผมนะ เดี๋ยวผมจะจัดการมันให้เอง…มีนเป็นน้องสาวของกวาง ก็เหมือนน้องสาวของผมเหมือนกัน” จาซุสพูดบอกไปแล้วก็ยิ้ม เพราะสองสาวไม่มีใครให้พึ่งพาที่นี่นอกจากเขา เขาก็ต้องให้การปกป้องกับพวกเธออยู่แล้ว

“ขอบคุณค่ะคุณจาซุส…” มารียาพูดบอกไปแล้วก็ยกมือไหว้อย่างขอบคุณเขา เพราะเขาดีกับเธอมาก มากจนเธอนั้นเกรงใจจนไม่รู้จะเกรงใจยังไงแล้ว

“งั้นเดี๋ยววันที่มีนย้ายพี่ไปส่งมีนก็แล้วกันนะ พี่จะได้รู้ด้วยว่ามีนเป็นอยู่ยังไง” กวินตาพูดบอกไปอย่างอยากรู้ว่าน้องสาวจะไปอยู่ที่ไหน จะสะดวกสบายเท่านี่ไหม เพราะถ้าไม่เธอจะไม่ให้น้องสาวย้ายออกไป

“ค่ะพี่กวาง…น่าจะอีกสามสี่วันมั้งคะ เพราะมีนต้องไปเรียนรู้งานที่บริษัทวันมะรืนนี้ก่อน แล้วคิดว่าถ้าทุกอย่างโอเค มีนก็จะย้ายน่ะค่ะ” มารียาพูดบอกไป เพราะถ้างานไม่ค่อยโอเคเธอก็อาจจะไม่ทำต่อและจะได้ไม่เสียเวลาย้ายด้วย

“โอเค ยังไงก็บอกพี่ก็แล้วกัน พี่จะไปส่งเราเอง” กวินตาพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มให้น้องสาวอย่ารักใคร่ จนจาซุสนั้นยิ้มออกมากับความห่วงใยของสองพี่น้องคู่นี้

“ค่ะพี่กวาง” มารียาตอบไปก็ยิ้มให้พี่สาวอย่างน่ารัก เพราะกวินตานั้นรักและเอ็นดูเธอมาตลอด จนเธอนั้นไม่รู้จะตอบแทนบุญคุณของพี่สาวคนนี้ยังไงแล้ว

วันต่อมา…

กวินตาก็พาน้องสาวของเธอมาเดินซื้อเสื้อผ้าสำหรับที่จะใส่ไปทำงาน จนลูกน้องของจาซึสที่ตามมาดูแลสองสาวนั้นยกถุงกระดาษเต็มสองมือเลยทีเดียว เพราะมารียานั้นจัดชุดใหญ่ให้กับน้องสาวของเธอไปเลยก็ว่าได้

“พี่กวางคะ มีนว่าเราพอเถอะค่ะ นี่ก็เยอะแล้วนะคะเนี่ย ใส่ทั้งอาทิตย์ก็ยังไม่หมดเลยมั้งคะเนี่ย…แล้วมันก็หลายตังแล้วนะคะ มีนว่าพอเถอะค่ะ…” มารียาพูดบอกไปเมื่อพี่สาวของเธอพาเดินไปเข้าอีกร้านหนึ่งแล้ว

“ไม่เป็นไรหรอก นี่คุณจาซุสเขาอุตส่าห์ใจดีเป็นสปอนเซอร์ให้เรา เราก็ซื้อไปเถอะ แค่นี้ขนหน้าแข้งเขาไม่ร่วงหรอก ถ้ามีนคิดว่ามันเยอะแล้วงั้นไปเลือกรองเท้าก็ได้ พี่อยากให้มีนมีไว้หลายๆคู่ เผื่อออกงานกับเจ้านายจะได้ไม่ต้องไปหาซื้อ ป่ะ งั้นไปร้านรองเท้ากันดีกว่า” กวินตาพูดบอกไปก็จับมือน้องสาวเดินไปที่ร้านรองเท้าที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งทันที ซึ่งก็เป็นร้านรองเท้าแบรนด์ดังเลยทีเดียว

มารียาก็ตามพี่สาวไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะพี่สาวว่ายังไงเธอก็คงต้องว่าตามนั้นแล้วล่ะ แค่นี้ก็หมดไปเกือบแสนแล้ว พี่สาวของเธอยังจะลากไปเข้าร้านรองเท้าหรูๆอีก ตายๆ เธอล่ะกลัวคุณจาซุสเขาจะว่าจริงๆเลยว่าซื้อของเยอะน่ะ ต่อให้เขาจะใจดีซื้อให้ก็เถอะ แต่มันก็มากเกินไปสำหรับเธออยู่ดี