ร้ายพ่ายรัก?

บท

ตั้งค่า

III? : ชดใช้ด้วยชีวิต

"บ่อน" หากไม่มีธุรกิจนี้ อยู่ในหมวดธุรกิจสีเทา ต้องถือว่าผิดอย่างแรง เพราะบ่อน ถือว่าเป็นศูนย์รวมแห่งการพนันผิดกฏหมายสารพัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งจำนวนเม็ดเงินในบ่อนนั้นมหาศาลอย่างมาก แต่การจะเปิดบ่อนเล่นได้ต้องมีอิทธิพลและกว้างขวางในวงการถึงจะเปิดได้ และนั่น คือธุรกิจประจำตระกูลของฟีนิกซ์.. จนกลายเป็นที่โจทย์จัณฑ์กันในหมู่สังคมว่า เขา คือจอมมาเฟียคนใหม่ของตระกูล

กึก~ ร่างสูงทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟา ก่อนเพื่อนคนสนิทจะเดินมาต้อนรับพร้อมกับวางจานออเดอร์สำหรับวงสนทนา

“…..” ฟีนิกซ์เหลือบสายตามองก่อนจะถูกต้อนรับด้วยออเดอร์เรียกน้ำย่อย จากพืชใบเขียวแปรรูป

“กูไม่เล่น”

“กูก็ไม่ได้เอามาให้มึงเล่น.. ของแมวกู”

“แมว?”

“เออ กัญชาแมว มึงจะแดกไหมละ?”

“อย่างมึง เลี้ยงแมว?”

“ก็ไม่ได้อยากจะเลี้ยง มันหลงมา”

กึกๆๆ!! แต่ยังไม่ทันได้เปิดวงสนทนา บอดี้การ์ดของชิณณ์ก็รีบเข้ามารายงานสิ่งที่เกิดขึ้น สายตาคมของฟีนิกซ์เหลือบมองบอดี้การ์ดคนที่คุ้นชิน

“มีพวกลูกหนี้ จะขอคุยกับคุณฟีนิกซ์ให้ได้ครับ”

“ที่นี่?” ชิณณ์ถามแล้วมองหน้าเพื่อนตัวเอง

“ครับ.. เขาบอกว่า เขาตามคุณฟีนิกซ์มาตั้งแต่ที่บ่อนแล้ว”

“…”

“เอาไงมึง ลูกหนี้ท่วมหัวใช้ชีวิตยากสัส”

“…ผู้หญิงผู้ชาย”

“หญิงครับ”

“คิดดอกยังไงดีละครับ คุณฟีนิกซ์~” ชิณณ์ทำเสียงล้อเลียนก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งตรงที่วางแขนของโซฟาตัวที่ฟีนิกซ์นั่ง แล้ววางขวดไวน์ไว้ที่หน้าขาตัวเอง

“กู ไม่มีลูกหนี้ผู้หญิง”

“แต่เธอเป็นผู้หญิงจริงๆครับ สวยมากๆด้วย”

“…..”

“เธอบอกด้วยว่า.. เธอคือคนที่คุณฟีนิกซ์ ตามหา”

“กู?”

“ครับ” แต่ด้วยความที่มั่นใจว่าตนเองไม่มีลูกหนี้จากบ่อนเป็นผู้หญิงแน่นอน แต่เพราะคำที่บอดี้การ์ดของชิณณ์พูดทำให้ฟีนิกซ์นึกถึงใครบางคนออก คนที่เขา.. อยากจะเจอตัวจริงสักครั้ง

คนที่สร้างความวุ่นวายในบ่อน จนเขาต้องเสียลูกค้าไปหลายคน ถึงฟีนิกซ์จะไม่ได้อยู่ในจุดที่เดือนร้อนกับเงินหลักสิบล้านในบ่อนที่หายไป แต่เขาเองก็ไม่ควรเสียมัน

“..เธอใส่ชุดดำ?”

“ใช่ครับ ดำสนิท ดำยันเครื่องประดับเลยครับ”

“…รสนิยมเชยมากเลยนะแบบนั้น มึงแอบไปมีแม่ยกที่ไหน คิดดิ”

“ไม่แก่ด้วยครับคุณชิณณ์ ยังสาว ยังสวย สวยแบบ.. บอกไม่ถูก” ยิ่งทำให้ชิณณ์กับฟีนิกซ์หันหน้ามองกันมากกว่าเดิม

“ฮึ๊~ มึงนี่ท่าจะของขาดไอ้บิณฑ์” ชิณณ์พูดตบท้ายก่อนจะส่งซิกส์ให้กับฟีนิกซ์ออกไปดูให้สิ้นเรื่องสิ้นราว

ฟีนิกซ์เดินตามบิณฑ์ไปจนถึงหน้าตึกของชิณณ์ สายตาคมมองทุกสิ่งโดยรอบด้วยความเร็ว เขาอยู่ตรงนี้มาตั้งแต่จำความได้ เพราะฉะนั้น ทักษะการระวังตัวย่อมไม่เป็นสองรองใคร.. แต่เพราะแบบนั้น ทำไมเขาถึงพลาดไม่รู้ว่ากำลังถูกตามหรือสะกดรอยตามตั้งแต่ที่บ่อนจนมาถึงที่นี่ มิหนำซ้ำคนที่ว่า.. ก็เป็นเพียงแค่ผู้หญิง

แค่ผู้หญิง.. ร่างบาง เอวเล็ก ใช่เขาเห็นเธอแล้ว

“นั่นครับ ผมว่าเธอน่าจะไม่ใช่ผู้หญิงที่สามารถเจอได้ตามข้างทางนะครับ”

“…..”

“ลองนึกให้ดีสิครับ คุณเคยรู้จักเธอหรือเปล่า”

ถึงแม้จะเห็นเพียงด้านหลังของหญิงสาว แต่ฟีนิกซ์มั่นใจล้านเปอร์เซนต์ ว่าเธอคนนี้คือคนเดียวกับที่เห็นในคลิปวงจรปิด หมวกใบใหญ่ที่มีกระบังปิดใบหน้าเกือบทั้งใบของหญิงสาว ทำให้ร่างสูงขมวดคิ้วเพราะไม่อาจมองเห็นได้ชัด จนจังหวะที่หมวกใบใหญ่ถูกปลดลงมา

ผมดำยาวสลวยพริ้วไหวตามสายลม ริมฝีปากแดงฉานราวกับสีของเลือดสดๆ ดวงตาสีแดง ผิวขาวออร่าโดดเด่นสะดุดตา พาชายหนุ่มทั้งสองที่ได้พบเห็นถึงกับสตั้นค้าง

“ฟีนิกซ์?” หญิงสาวเอ่ยทัก ทำให้ฟีนิกซ์ที่นิ่งไปดึงสติกลับมา ก่อนจะเดินประชิดตัวพร้อมกับใช้สายตามองสำรวจร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้า และมองค้างโดยเฉพาะที่ใบหน้า ด้วยสีหน้านิ่งๆ

“เธอไม่ใช่ลูกหนี้”

“ใช่.. ไม่ใช่ลูกหนี้”

“……”

“แต่เป็นเจ้าหนี้.. ที่กลับมาเพื่อคิดดอกทั้งหมด ที่คุณ”

“เจ้าหนี้?” หญิงสาวเดินประชิดตัวกลับ ก่อนจะยิ้มด้วยรอยยิ้มร้ายๆ เรียวนิ้วสัมผัสกับคางคมของร่างสูงที่อยู่ในตำแหน่งที่สูงกว่า..

“…..”

“ลองกลับไป… ถามพ่อคุณดูสิ”

“…..”

“ว่าเคยติดหนี้… อะไรฉันไว้บ้าง~”

“งั้นคนที่คนเธอควรจะไปหา.. ไม่ใช่ฉัน”

“มาหาคุณนั่นแหละถูกแล้ว.. ฟีนิกซ์ มาเฟียคนใหม่ของตระกูล”

“….” ร่างสูงหรี่ตามอง ใช่ว่าเขาจะเชื่อทุกอย่างที่ร่างบางตรงหน้าเอ่ยพูด “สามสิบล้านที่หายไปเพราะเข้ามาป่วนที่บ่อนนี่..”